erken kaybedenler

ciddiyim bugüne kadar okuduğum bir çok kitaptan daha iyi ve bizden amk. helal olsun geç buldum üçüncü kez okuyorum şimdi.

özet: şiddetle tavsiye ederim binler

az önce bitirdiğim muhteşem kitap

çok yakın zamanda alıp okuyacağım kitaptır

editler yakın meşaleleri yakın

beklentilerimin altında kalmış kitap. ya da ben beklentilerimi yüksek tutmuşumdur. son sayfasını herkes paylaşınca insan harika bir içerik bekliyor ama öyle olmadı. kısa birbiriyle alakasız yerine göre komik yerine göre gerçeklikten uzak hikayeler ile bazen güldürmeyi başarsa da çocuk gözüyle aktardığı olay örgüsünü koca adam dilinden yazınca kopukluk olmuş. Bir alper kamu, bir zeze olamamış malesef hele nemeçek hiç :'(

inci sözlük yazarlarını anlatmış aq

serhat itini getirin bana xD

Ocağın yanıp yanmadığını kontrol etmek üzereyken bir anda olduğum yere çakıldım. Çünkü açık balkon kapısından eteğini havalandıran beklenmedik bir rüzgâr esti. Sandalyeye uzattığı bacakları, bir heykelin açılış töreninde ipin çekilip örtünün kalktığı anlarda olduğu gibi ansızın ortaya çıktı, yüreğim ağzıma geldi. Ayak tabanlarından kalçasına kadar, her şey oradaydı. Hafif buğday rengi, pürüzsüz. Bir an külotuna da kaydı gözüm, siyah, onu dantelli. Külotun ince kıvrımlarına, o ince kıvrımların kalçanın başladığı yerde bıraktığı ince izlere de bakıverdim o telaşla. Bütün bu gözlem ne kadar sürdü tam hatırlamıyorum, bir saniye de sürmüş olabilir bir yıl da. Ama aceleyle eteğini iki bacağının arasına topladığını çok net hatırlıyorum. Baktığımı görmüştü. Yerin dibine geçtim. Ne gördüğünü çaktırmadı, sadece balkon kapısını ittirdi biraz.

“Sokak kapısını açık bırakmışsın, ondan cereyan yapıyor.”

Cevap veremedim, sanki cereyan yapsın da eteği açılsın diye sokak kapısını bilerek açık bırakmışım gibi, onu kötü emellerime alet etmeye çalışırken planlarım suya düşmüş gibi, kaldım öyle, bin kat yerin dibine geçtim.

işte o zaman anneannemin fatura kuyruklarında ayağına basanlara ettiği en etkili küfrü haykırdım kulak zarına: "Amın sıçtığı salak! Senin yüzünden bir anda dünyam karardı."
---
Eve gittim babam karneye baktı. Normalde sert bir adamdır.Bir sefer piknikte maç yaparken kendisine "Ananın dıbına çam dikerim, gölgesinde bacını giberim" dedim diye üç yumruk atmıştı.

sözlük hikayelerine benziyor ama komikli olanlarından zannettiğin gibi değil 10 numara hikayedir ahahahah ulan dur bi daha okuyayım dıbına kodumun kitabını

- neden başkanım neden ! adam teröristse sıkalım kafasına, verin silahı ben sıkayım.

+ biz silahları gömdük nurettin. çatışmaya girmiyoruz artık, eskisi gibi değil işler.

- hadi lan oradan sayın başkanım. daha geçen sene takır takır saydırdınız stadın arkasındaki otopark ihalesi yüzünden.

+ git nurettin, sinirimi bozma benim.

Anneannemin son ölümü
Zannetiğin gibi değil
Üst kattaki terörist

Bölümleri çok güzel. Genel olarak çok güzel bi kitap. Sanki annem babama nasıl verdi hikayesinide Emrah Serbes yazmış gibi. Çünkü kitabıı okurken ilk o hikaye geldi aklıma

sondan bir önceki hikayedeki bir kısımda kendimi gördüm giberim gülüşünü diye attım bitiremedim kitabı abi ismide tutturmuşsun.amk kızı

-Söyle bana, neyin var, niye kırdın lambayı, yapma böyle

+Kırdımsa kırdım, ne olacak! Çok mu değerliymiş?

-Lambanın dıbınakoyayım ,lamba kim? Yöneticiye de dedim. Lambanızı gibeyim, kaç paraysa veririz.Sen değerlisin benim için.

+Beni görünce yanmıyodu baba

-Nasıl ya?

+Görmezden geliyordu, yanmıyordu. Kaç sefer yok saydı beni