1. 1.
    0
    yalnızlığınızı gecenin bi vakti kolkola dolaşan çiftler ve şakalaşıp gülen arkadaş toplulukları görünce hissedersiniz. bilin istedim
    ···
  2. 2.
    0
    @4 özellikle ikinci kısımda tam beni anlatmışsın. yalnızlığının ana teması her zaman budur, seni anlayan birini bulamamak.ama yalnızlıkla pratikteki mücadelen benim anlattığım şeyleri görüp bunları görmezden gelmeye umursamamaya çalışmak için verdiğin çabadan ibarettir
    ···
  3. 3.
    0
    @6 eğer öyleyse ben gerçek bir yalnızım.ve ilk dediğin şeyde doğrudur. hayatımın bu seneki etabına başlarken günlüğüme yazdığım cümle şuydu:kalabalıklar içinde yalnız olmaktansa, yalnızlıklar içinde yalnız olmayı seçiyorum artık.
    ···
  4. 4.
    0
    @8 eyvallah panpa
    ···
  5. 5.
    0
    @9 aynen bende bu yıl tek başıma yaşıyorum ama bazı nedenlerden dolayı dönmek zorundayım ailemin yanına.ama senin dediğin gibi en yakın gördüğün şeyin hayattaki en önemli şey olan ailenin bile seni anlamaması, çevrende bunu anlatıcak hiç kimsen olmamasından daha çok koyuyor sana
    ···