felsefe yapacağım

Karakterli olmak, kimsenin bakmadığı sırada doğruyu yapmaktır.

J.C.WATTS

“Büyük çoğunluk sevme sorununu, sevmek’ten kişinin kendi sevme yetisinden çok, sevilme sorunu olarak görür. Bu yüzden onlar için önemli olan nasıl sevilebilecekleri, nasıl sevimli olabilecekleridir. Bu amaca ulaşmak için çeşitli yollara başvururlar. Özellikle erkeklerin yeğlediği yollardan biri, başarılı olmak, yaşadığı toplum içinde büyük ölçüde güç ve para elde etmektir. Kadınların seçtiği bir yol da, vücuduna, giyimine bakarak alımlı olmaya çalışmaktır. Kadınlarla erkeklerde ortak olan bir başka göze girme yolu, hoş davranışlar edinmek, ilgi çekici bir biçimde konuşabilmek, yardımsever, alçak gönüllü olmak ve kimseyi incitmemektir. insanın sevimli olmak için yaptıklarının çoğu başarılı olmak, “dost edinmek ve başkalarını etkilemek” için yaptıkları ile aynıdır. Aslına bakarsak bizim ekinimizdeki birçok insanın sevimli olmaktan anladığı, herkesin hoşuna gitmekle albenisi olmak arasında bir şeydir.

Sevgi konusununda öğrenilebilecek bir şey olmadığı sanısını doğuran ikinci önerme de sevginin bir yeti sorunu değil, bir nesne sorunu sanılmasıdır. insanlar sevme’nin kolay olduğunu, asıl güçlüğün sevecek – ya da sevilecek – nesneyi bulmak olduğunu sanırlar. Bu tutumun, çağdaş toplumun gelişme tarihinde yatan birçok nedeni vardır.”

Sevme Sanatı - Eric Fromm

"Felsefe ne bir kimseyi iter, ne de seçer, herkese pırıldar"

Seneca - Ahlâki Mektuplar.

“insanların büyük çoğunluğu nehrin kıyısında bir aşağı, bir yukarı koşuşur durur. Oysa ki nehrin karşısına geçen için ıstırap yoktur.”

Buddha - Düşünceler

“Acının mutluluk kadar yararlı olduğu bile düşünülebilir. insanın yeri geldiğinde acıyı, tutkuya varan derecede sevdiği bir gerçektir”

F. Dostoyevski

“Şimdiki durumun, gelecek hakkında bir yargıda bulunmamıza yarayacak gözlem noktalan sağlayabilmesi için, insanların şimdiki durumla aralarına bir mesafe koymaları gerekir.”

Bir Yanılsamanın Geleceği, Sigmund Freud

Aptal insanların sıradışı bir insanla gurur duyduklarını görmek korkunç bir şeydir.

Johann Wolfgang von Goethe

“Övgü erdemin görüntüsüdür, ama bu görüntü kendisini yansıtan ayna ya da cama göre değişir.”

Francis Bacon / Denemeler

http://strawpoll.me/540978

Halkın içinden çıkan her büyük şahsiyet yakıcı güce sahip birer büyüteçtir. Bu büyüteç halkının en güçlü yönlerini ve zekasını kendi kişiliğinde birleştirerek, hem kendi halkını hem de diğer halkları temsil eden milyonlarca insanı ateşlemektedir. Fakat gökyüzü bulutluysa ve atmosferde güneş ışınları yoksa, hiçbir büyüteç kar tanelerini eritmeye ve bir damla suyu ısıtmaya muktedir olmayacaktır.

isviçre peyniri sadece dağlardaki otlarla beslenen, Hollanda peyniri ise bu ülkenin zengin meralarında otlayan ineklerin sütünden elde edilmektedir. Bu peynirler üretildikleri ülkelerin rayihası, özüdür. Napolyon Fransa'da doğabilirdi, fakat barışsever Çin'de bir Napolyon dünyaya gelemezdi. ingiltere doğanın temel kanunu olan "yaşam mücadelesi" öğretisinin yaratıcısı Darwin'i, Rusya ise kötülükle mücadele edilmesi gerektiği fikrini savunan Lev Tolstoy'u yetiştirdi. Başka türlü de olamazdı zaten.

Her zaman ve her yerde böyledir. Almanya'yı Dünya Savaşı'na sokan etken II. Wilhelm değildi; bunun nedeni Almanya'nın kaba ve vahşi ruhunun Bismark, Wilhelm, Hindenburg ve Rohrbach gibi şahsiyetlerde tecelli etmesiydi. Roma'yı Neronlar, Caracallalar ve Commoduslar dağıtmadı; aksine, uzun ve yıkıcı savaşlar nedeniyle ruhu cılızlaşmış, maneviyat yoksunu Roma halkı ahlak yoksunu tiranları ve cellatları iktidarın zirvesine çıkardı. Her konuda ihtiraslı olan ispanya tarihe Loyola'yı ve engizisyonu "hediye ederken", Almanya bir taraftan Kant'ı, diğer taraftan ise Krupp'u yetiştirdi.

Her halkın içinden hem büyük şahsiyetler hem de aşağılık insanlar çıkabilmektedir. Bunlardan hangisinin iktidara geleceğini belirleyen temel etken halk kitlelerine hakim olan ruh halidir. Halkın sahip olduğu değerler nelerdir? Zekası, iradesi ve vicdanı gelişmekte midir yoksa zehirli otlar sarmış gibi, çürüyerek yok mu olmaktadır? Veya zavallı, utanç verici bir mevcudiyet için mi sarf edilmektedir?

Burada hepimizin hayatı ve çalışmaları sorgulanmaktadır aslında. Kendi ülkemizde ne işle meşgulüz, halkımızın kaderinde nasıl bir rol üstleniyoruz?

Grigoriy PETROV - Beyaz Zambaklar Ülkesinde

“Varlık bir harftir, sen onun anlamısın..”

ibn-Arabi
Valerio Bianco - Riletture n.3, 1987

“insan başkalarına yardım ettiği, başkalarını sevdiği kadar yükselir. Dünyada hayatın bir tek manası varsa o da sevmektir.”

Sabahattin Ali

Acı çeken birisi için gözlerini kendi açısından başka bir yere çevirebilmek, baş döndürücü bir mutluluktur.!

Friedrich Nietzsche

“Elbette genel olarak tüm zamanların bilgeleri hep aynı şeyi söylemişlerdir ve tüm zamanların budalaları, yani ezici çoğunluğu da, tam tersini yapmışlardır: Ve bu durum bundan sonra da sürecektir. Bu yüzden Voltaire diyor ki: “Bu dünyayı, tıpkı dünyaya geldiğimizde onu bulduğumuz gibi, aptal ve kötü bir biçimde terk edeceğiz.”

Arthur Schopenhauer, Yaşam Bilgeliği Üzerine Aforizmalar

Kendinin derin olduğunu
bilen kimse aydınlığa yönelir;
kalabalığa derin görünmek isteyen
kimse ise karanlığa yönelir.
Kalabalık dibini görmediği her şeyi derin sanır.

Friedrich Nietzsche - Aforizmalar

Başın bedenden kopup da sepete düştüğünü gördüğüm zaman, varlığımın bütün gücüyle, süregelen düzenin nedeni konusunda hiçbir kuramın böyle bir eylemi doğrulayamayacağını anladım. Evrenin bütün insanları, bir kurama dayanarak, bunu zorunlu bulsalar bile, ben bunun kötü bir şey olduğunu düşünmeye devam edecektim: çünkü neyin iyi, neyin kötü olduğuna insanların söyledikleri ve yaptıkları değil, benim yüreğim karar verir...

Lev Tolstoy

“iç dünyası zengin insan tamamen yalnızken, kendi düşünceleriyle ve hayalleriyle eşsiz bir eğlence bulur; öte yandan, ruhsuz biri sürekli dernekten derneğe, oyundan oyuna, yolculuktan yolculuğa ve şenlikten şenliğe koşsa bile, can sıkıntısından kurtulamaz.”

Arthur Schopenhauer, Yaşam Bilgeliği Üzerine Aforizmalar

Daha düzenli olması için neler yapılması gerektiğine dair hiç söz edilmeyen bir yerde yetişen sıradan halktan ne beklenebilir ki? Milyonlarca halk bedenen, ruhen, fikren ve ahlaken çürüyor da, hiç kimse bu kokuşmuşluğu görmüyor. Herkesin karakteri bozulmuş veya herkes bu yozlaşmışlığa alışmış da bunu doğal bir durum sanıyor sanki. Ama bu böyle mi olmalıdır?

Milyonlarca insan doğuyor, derin bir sefahet içinde yaşıyor ve ölüyor. Bu böylemi olmalıdır? içlerinde birçok zeki nsan bulunmasına rağmen milyonlarca insan, hayvanlar gibi sersem ve cahil kalıyor. Sayısız küçük kardeşiniz huy olarak kaba zalim ve şehvet düşkünüdür. Peki bu böyle mi olmalıdır? "Evet böyle olmalıdır!" diye yüzlerce kez tekrarlanan iğrenç sözlerden utanmıyor musunuz?

yaz Zambaklar Ülkesinde - Gregory Petrov

"Varım diyorsan, yokluğa zaman ayır."

Zata, Düşünceler.

“Bir tutku cinayetleri vardır, bir de mantık cinayetleri. Aralarındaki sınır belirsizdir. Ama ceza yasası, oldukça elverişli bir biçimde, kasıt kavramıyla ayırır bunları birbirinden. Kasıt ve kusursuz cinayetler çağında yaşıyoruz. Canilerimiz aşk özürüne sığınan o umarsız çocuklar değil artık. Tam tersine, olgunluk çağlarında, suçsuzluk kanıtları da yadsınmaz türden: her şeye hatta katili yargıç yapmaya bile yarayabilen bir felsefe.”

Albert Camus, Başkaldıran insan