-
1.
+1yardım edin lan acayip garibim aq. 1 yıl önce annemi kaybettim. kaybettikten 2 ay sonra üniversiteyi bitirdim mezun oldum. 5 6 yıllık bir uyuşturucu geçmişim vardı tövbe ettim. ondan sonra karşıma bir hatun çıktı zar zor da olsa kendimi bıraktım aşık oldm her gün onlaydım toparlamaya başlamıştım kafayı. ama şimdi 6 7 aylığına ondan uzak kalmam gerekti şartlar doğrultusunda. ve pgibolojim şu şekilde aq :
15 dakka dünyanın en mutlu en giblemez insanıyım, 15 dakka dünyanın en mutsuz en karamsar insanıyım. ( bu 15 dakikalar yarım saatle veya 45 dakikayla değişim gösterebiliyor ) mutluluğumda bir istikrar yok anasını satıyım.
1 saat ben kendi başıma yeterim kimsenin olmasına gerek yok yanımda, olursa güzel olur olmazsada olur anı yaşamalıyım diorm
sonraki 1 saat bu kızda bi şekilde bitecek yine yalnız kalacam arkadaş markadaş hepsi hikaye triplerine düşüyorum
1 saat kendime çok güveniyorum, ondan sonraki 1 saat dünyanın en güvensiz insanı oluyorum
varmı böyle şeyler yaşayan atlatan ak. bi fikir verin biraz kafa yorun şu kardeşinize ..
-
2.
+1yok mu lan kimse ak ...
-
3.
+2okuyorum sabırsızlanma
edit: kanka bndeki o 1 saatler 1 gün aynı şeyi ben de yaşıyorum
ama tabi şuana kadar bi kız arkadaşımız olmadı -
4.
+1çoklu kişilik bozulumu ve değişimi yaşıyormuşsun panpa dayım pgibolog o bahsetmişti böyle olaylardan kurtulmanın yolu hobi edinmekmiş
-
5.
+1@4 o ne demek lan şizofren mi olacam acaba ak .. vücut çalıştığım dönem kendimi ona verdiğim dönem iyiydim aslında hobi konusu mantıklı ama önümdeki 4 ay veya 5 ay hobi edinmem çok zor ak.. kutu gibi bir odada yaşamak durumundayım. kafayı yememek için ne yapacaz aq
-
6.
+1@3 panpa kız arkadaş oluncada ilk 5 ay resmen tripten tribe uçtum. hani tipim yerindedir bi kız gitse diğeri gelir aslında ama hani sürekli buda kızdır bunada güvenilmez tripleriyle kafamın etini yedim. sonra kendimi bir bıraktım aq hayat bana güzel oldu. ama şimdi herşeyden uzaklaşmak zorunda kalınca yine aynı takların içine düşmeye başladım. yardım çıkmayacak heralde ilgilendiğiniz için sağolun panpalar okumanız yeterr
-
7.
+1@6 panpa bu daha çok üni sınavlarına hazırlanan kesimde olan kronik bir durummuş hiç yapmadığın şeyleri yaparak denemeyi aklının ucundan bile geçirmediğin şeyleri deneyerek bu süreci hızlıca atlatabilirmişsin yani anlayacağın ne kadar absürt şey varsa dene
-
8.
0@8 aslına bakarsan üni sınavına hazırlanılan dönem nası bir stres varsa öyle bir stres var üstümde doğru diyorsun. okul bitti ak dil öğrenme çabasına girdik oda üzerime ayrı bi stres yükledi ak. ama çok düşünen bi adamım ve esrar beni biraz paranoyak yaptı aq. hani kalıcı bişey falan olrsa die tırsıyorum. ama olmaz heralde ya giberim nolacak sanki aq yaşıyıp gidioz işte ( bak giblemez ruh halim geri geldi amk )
-
9.
0hah işte böyle böyle atlatacan bu dönemi aslında doğru olan da bu giblememek
-
10.
0bilinç altına baya yerleşmiş senin ciddi ciddi diyorum pgiboloğa gözük bi
- 11.
-
12.
0@10 panpa onuda düşündüm. ama yaptıkları şey antidepresan dayayıp yollamak. antidepresan içince kendime geliceimi biliyorum ama 1 yıl sonra o ilaçları kestiğimde yine aynı hale dönücekmişim gibi geliyor aq . güvenemiyorum o antidepresan denen ilaçlara.
-
13.
+1sana xanax öneriyorum panpa
-
14.
0@13 kardeşim xanax atacağıma şekere geri dönerim : ) ama eğer kullanıcısıysan bana özelden detaylı bilgi verirsen bi kafa yorabilirim
-
15.
+1@1 kardeşim anlayabiliyorum senı kardeşin baban var mı?
yanı sağ mı -
16.
0@1 modern çağın hastalığına sahipsin hacı. çözümü olmayan hastalık hemde lanet olsun kendini meşgul edecek şeyler bul çalışıyosan bide spor yap ki gün içinde ne düşünmeye nede başka bişey yapmaya vaktin kalmasın. sadece iş mesaini değil hayat mesainide arada ne olduğunu anlamadan doldur geç öl
-
17.
0@15 baba yok moruk doğdudğumdan beri görmedim. anne tarafından akrabalarla büyüdüğüm için babayı aratmadılar ama sağolsunlar.
@16 çok doğru diosun aslında zaman bırakmamak lazım bu taktan kurtulmak için sürekli bişeyle meşgul olmak lazım ancak o zaman kafa rahatlıyor. -
18.
+1@17 ömrüm boyunca çocuk istemedim hem maddi hem manevi yük olduğunu düşündüm. ama şimdi anlıyorum ki insanlar kendilerini meşgul edecek uğraşacak bişey olması için çocuk yapıyo yoksa insan sürekli kendini sorguluyo varlığını sorguluyo amaçsızlığa çıkınca kafası kendini yiyip bitiriyo
-
19.
+1biraz aptal olmaya çalışsan her şey düzelir *
-
20.
0@18 aynen öyle. açıkçası bazen kafamdaki ölümlülük kavrdıbının herşeyi tak ettiğini düşünüyorum. diğer insanlar gibi yaşa geç sonunu düşünme olayına kaptıramıyorum kendimi. elime hangi güzel şey geçse buda bir gün bitecek anasını satıyım triplerindeyim. çok fazla düşünüyorum ve düşünme olayınıda durduramıyorum her taku en derin ayrıntısına kadar düşünüorm. o kadar detaylı düşünüorm ki bazen bu paranoya yaratıyo insanda aq. çevreme baktığımda gördüğüm şey düşünmemeyi başarabilen insanların mutlu olabildiği ak. ondan sonra diyorum ki cehalet erdemdir anasını satıyım. ignorance is bless