Yaklaşık 1 hafta sonra döndü, gitti yanımdan. içim acıyodu, ya bir daha gelemezse yanıma, ya bir daha göremezsem onu napardım ben. Hayatımdaki her şey olmuştu o. Geçmişim gelececeğim. Hayatımın tek anlamı. Onunla nefes alıp veriyodum. Onsuz değil saatler saniyeler bile geçmiyodu. Arada geliyodu yine yanıma. Bir hafta kalıp dönüyodu. Giderken yanımdan ölüm kalıyodu geride. Hani olurda onu bir daha göremezsem… Bu düşünce mahvediyodu beni. Çünkü herşeyimdi. Bu nasıl anlatılır bilmiyorum ama yavrumde o benim. Bitanemdi o. Onsuz hayat yoktu benim için.

Sabaha kadar uyuyamamıştım, kabullenemiyordum böyle bir şeyi. Sabah yanımdaydı. Amacım, yaptığını yüzüme söylemesi ve sonrasında hayatımdan defolup gitmesiydi. Saatlerce tartıştık ve en son çıkıp gitmesini istedim. Kapıya yöneldi, açtı ve kapıyı kapattı. O an sanki içimden bir şeyler kopup gitti. Düşünmeden yerimden fırladım ve kapıyı açtım. Kapının önündeydi ve içeri girmesini istedim. Herşeye rağmen affetmiştim onu. Sarıldık dakikalarca, konuştuk.

Anal deep drill yapmışlar mı panpa

Rezzerso seri yaz panpa

Evt ekşın başlıyor

10 günlüğüne iş için ayrıldığımda onu kendi evimde bırakmıştım ve o ben gittikten sonra diğer bir ilçede bulunan tanıştığı birinin yanına gitmiş, oradan da kendi evine. Beraber olmuşlar defalarca. Dünyam yıkılmıştı. Bu muydu değer verdiğim sevdiğim kişi. Bu kadar basit miydi herşey. Telefona sarıldım, baştan inkar etti sonra kabullendi ve bi hata olduğunu söyledi. Saatlerce avazım çıktığı kadar bağırdım telefonda, nasıl yapabilirsin böyle bi şeyi diye. Hırsımı alamamıştım telefonda. Evet bitmişti herşey ama bu şeklide değil tabii ki. Yarın sabah ilk otobüsle yanıma gelmesini söyledim ve kapattık telefonu.

Msn şifrelerimizi biliyorduk birbirimizin. Eve döndükten sonra onun msn’sini açtım, sürekli açık msn’si bende. Bir şeyler bekliyordum ordan bu konuyla alakalı ama ne olduğunu ben de bilmiyorum. Bir hafta sonra pazar gecesi en yakın arkadaşımın düğünü için hazırlanmış çıkmak üzereyken msn’den gelen iletiyle öylece kalakaldım. "Unutamadım seni, ne zaman görüşüyoruz?" ilk anda yaşadığım şoktan sonra olayı devam ettirmeye ve tam olarak çözmeye karar verdim ve onun adına konuşarak devam ettirdim. Karşıdaki şüphelenmedi ve herşeyi en ince detayıyla öğrendim. En yakın arkadaşımın düğününe de katılamadım tabii ki.

Rezervasyon

O ise kıpkırmızı olmuş, anlatırım şimdi gidelim demişti. Tavırlarımızdan arkadaşı da pot kırdığını anlamıştı ama geç olmuştu biraz. Arabaya binip uzaklaştık ve sorgulamalar o an başladı. Ailesiyle sorunlardan dolayı mezuniyetine katılamadığını söylemişti ama hiç inandırıcı değildi! Açıklama sadece buydu. Ama içime kurt düşmüştü bir kere, aydınlanmalıydı ama nasıl? Onu bıraktım ve geri döndüm..

giberim şukuyu. Şuku içinse yazma gibtir git. Hakedersen zaten şukularız , dilenme

iş için 10 günlüğüne ayrılmam gerekiyordu bulunduğum yerden. Onun da gelmesini istiyordum benimle, fakat 3 gün sonra mezuniyeti vardı. Son gecemizde de beraberdik ve ertesi sabah valizimi alarak, onu evimde bırakarak ayrıldım içim burkularak. Dönmeme 2 gün kala geldi yanıma ve beraber döndük eve. Bi süre daha yanımda kalıp ailesinin yanına dönmesi gerekiyordu. Okulu bitmişti çünkü. Son gün onu ailesinin yanına bırakmak için yola çıktığımızda okuduğu ilçeye uğradık çok yakın kız arkadaşıyla vedalaşması için. Görüşmenin sonunda kız arkadaşı mezuniyet törenine neden gelmediğini sorunca ben şok olmuş bir şekilde "nasıl yani" dedim.

beyler emek veriyorum bi şukuyu esirgemeyelim lütfen

Realy nigga

Hayde bakalım

Artık o kadar yer etmişti ki hayatıma, onsuz olmam imkansızdı. Değil bir gün bir an bile onsuz yapamaz oldum. Beraber kurduğumuz hayallerimiz vardı yavru ile benim. Aynı yerde iş bulup beraber yaşayacaktık. Hayatımızın sonuna kadar beraber olup beraber YAŞLANACAKTIK biz. Tüm zorluklara beraber göğüs gericektik. Her ne olursa olsun yanımızda olucaktık birbirimizin. Ve sonunda onun okulu bitti. Ailesinin yanına dönmesi gerekiyordu. Gidecek fakat tekrar dönecekti yanıma. Çünkü biz çok seviyoduk birbirimizi. Bu ana kadar hiç bi sorunumuz yoktu. Ama bundan sonrası...

Amaç bekli de sadece sevişmekti o an ikimiz için de. Ve öyle de oldu. Ama değişik olan bir şeyler vardı bu sefer. içimi farklı duygular kaplamaya başlamıştı ilk anda. Engel olamıyordum buna. Sabah yanından kalkıp işe gittim. Akşam ise tekrar yanındaydım. Sürekli beraberdik. Onu sevmeye başladım, aklımdan çıkaramaz duruma geldim. Her şeyde o vardı artık. içtiğim su da yediğim yemekte her şeyde, her şeyde o vardı. Artık adını koymak gerekiyordu ama o çekingendi. Daha önceden canı yandığından dolayı korkuyordu bundan. Ve o da karşı gelemedi. Sevgiliydik artık. Artık o benim “yavru”mdu. Yavru sözcüğü onunla bütünleşmişti. O kadar çok seviyorduk ki birbirimizi kelimelerle anlatılmaz bu. Artık her an her dakika beraberdik. Arabanın içinde yağmur yağarken, yağmur camları kapatır ve biz hiç korkmadan kimseden çekinmeden dakikalarca öpüşürdük. 3 ay ayımız bu şekilde dolu dolu geçti.

Bütün yaralarınızı, sizin kendinizden bile sakladığınız yaralarınızı bir bakışıyla gören birine âşık olur muydunuz? Aşık oldunuz diyelim… Onunla ne kadar süren bir aşk yaşardınız? Size her baktığında aklınızdan geçeni, yüreğinizin söylediğini, gönlünüzün alçalıp yükselişini gören birini sevebilir miydiniz?
Bence severdiniz…
Yaşanmış gerçek bir hikaye...
Neyse devam ediyorum

Öylece karşınıza geçip size baktığında, ruhunuzun bedeninizin çırılçıplak kaldığını hissettiğiniz bir sevgiliniz oldu mu? Ya da şöyle sorayım size baktığında aklınızdan geçenleri, kalbinizin şarkısını, isyanınızı, kederinizi, korkularınızı, siz anlatmadan gören, karşısında saydamlaşmış birisi olarak kala kalacağınız bir sevgiliniz oldu mu? Sizi yansıtan bir aynadan bahsetmiyorum, aynanın arkasını da görebilen bir sevgiliden bahsediyorum. Karşınıza dikilip öylece usul usul bakarken kendinizi akıp giden bir su gibi duru hissedeceğiniz birini sever miydiniz? Yoksa kapıdan çıkıp gittiğinde yüzüne baka baka söylediğiniz yalanlardan arınmak için koşarak kendinizi duşa attığınız sevgilileriniz mi oldu?

Heheheh

http://c12.incisozluk.com...11503/4/2128044_o2c88.jpg

Saglam degilse giberim ama