gelin şahit olduğum devlet sırrını vol 2

Allahtan antalyayı biraz da olsa biliyodum.
Vakit geçirebilirdim.
Kargoyu almaya gittiğim yer Çallı tarafında, fabrikalar mahallesi denilen yerde izbe bi atölyeydi.
Resmen tırsmıştım amk.
Ama bi problem olsa da karşılık vermekten çekinmeyecektim.
Kafaya koymuştum.
Korkunun ecele faydası yoktu.
Bu tak yolunda zayi olmak istemiyodum.
Sonuçta 1.90 adamdım. Her ne kadar liseli olsamda, beyinli olmasam da, fizikliydim. Sporcuydum lan ben. Göğsümü biraz şişirip gerinerek atölyeye girdim.

Neyse çıktım gittim.
Bizimkilerle hasret giderdim. Tam büyüdüm derken bi an çocuk hissi yaşamak çok iyi gelmişti.
Çünkü düşünün agalar reşit olmadan suçlu oldum.
Pgibolojimi düşünün.

Neyse bir hafta 15 gün kadar takıldım. Kalktım gittim geri istanbula.

Bay x’i aradım:

-abi ben geliyorum. Bi şey ister misin

-yok

-abi bırak artık şu cool tavırları ya. Canım sıkkın gel bi çay içelim.

-çay içmem

-ne istiyosan onu içeriz abicim. Gel işte..

dinleyen kaldı mı lan??? herkes reseerveleyip gitti sanki...

Çıkıyoruz çıkıyoruz da nereye aga.
Neyse merak nedir unuttum artık.
Hazırlandım.
Hazırlandım dediğim duş aldım amk.
Saçımı başımı düzelttim.
Artık o derbeder havamı kaldırmak istiyodum.
Gizeme mesaj attım.

“bi kaç gün yokum. Beni bekleme”

cevap atmadı.
Durumun önemli olduğunu düşündü herhalde. Ulan iyi kızdı be. Birazdan bay x geldi.

-yürü.
dedi.
gidiyoruz.

düştüm peşine. beni ofis gibi bi yere zütürdü. ve bi paket verdi.
yine aynı paket amk.

al dedi.
antalyaya gidiyosun. kp ne vericeksin bunu.
zütüreceğin yer de burası.
hayda. niye amk. bu işin nakliyesini bu adam yapmıyomuydu.
zaten yazdığı yeri de biliyorum ebesinin amında.
antalya bile sayılmaz.
çok dışta.
niye ona zütürüyodum ki hem.
neyse ya her ne gibse.
bana ne .
ben işime bakarım.
iyice sahiplenmiştim artık...
atladım uçağa.

istikamet antalya. ...

-seninle ilgili şüphelerim vardı ama bu işi iyi kıvırdın dedi.

gibtiğim muallaksi….

-bu işin üstünü kapatabilirdim, ama seni seçmiş olmamın bazı sebepleri var…
ilerde anlayacaksın.

Vay yavşak vay.
Göz göre göre mi mahvetmişti hayatımı.
Nefretle dolacak zaman değildi.
gibtir et dedim antonyo gibtir et.
Sonra düşünürüm.
Bana başka bi paket verdi. Safa beye dedi. Yolu biliyosun…

Hay amk sefasının ya

Yüklüce bi miktarda para verdi.
Kolay gelsin dedi…

bi süre beni arama...

Çadırdan çıktım.
Taksi beni bekliyodu.
Taksimetre miadının en yüklü ücretini yazmıştır diye düşündüm.
Bi an kafamı kaldırıp etrafıma baktım.

Nedensizce…

ama o da ne.
Nasıl yani ya.

Bu mümkün olabilir miydi?

Bu ayşendi lan.
Geçen gelişimde tanıştığım esmer kız.
Yeşil gözlü hani…
antonyo! Diye seslendi…
(ismimle seslendi tabiî ki amk)
burada ne işin var…
senin ne işin var asıl dedim ya…
e çalışıyorum dedi…
bende çalışıyorum demek istedim içimden…
kp beyi ziyarete geldim dedim.

-aa dedi sen tanıyo musun kp hocayı?...

Anlaşıldı kız arkeoloji öğrencisi.
Salak sorularla kızı yormak istemedim. Aa sende mi arkeolojiye meraklısındır bende falan diye… -
evet dedim sadece…

işin ne zaman biter?

ilk işim bi araba kiralamak olmalıydı.
Dikkat çekmeden.
o dağ başına taksiyle gitmek olmazdı. Düşündüm geçen sefer ortamda bi telaş vardı.
Çünkü mekan restaurant amk.
Saat geç olmuştu.
Servis başlamıştır.
Yarını beklemeliyim dedim.
Kp beni arama dediği için de onay alma gerekliği duymadım.
Akşam ayşeni aradım. Yemeğe çıktık. Biraz takıldık. Ama kargo hep cebimdeydi. i
çinde ne olduğunu uzun zaman sonra öğrendiğimde bu yaptığımın hayatımın en büyük riski olduğunu anlayacaktım.
Ama o an yaptığım en mantıklı şeydi.

Başka bi yere bırakamazdım...

Gecenin sonunda ayşeni eve bırakmayı teklif ettim.
Sonuçta buluşacağımız yere de ben zütürmemiştim.
Kabalık olurdu=)
buraya kazı için ankaradan geldiklerini, idareten bi arkadaşının yanıda kaldığını söyledi.
Bu iş biraz canımı sıkmıştı.
Eve giremeyebilirdim.
Yani içimde patlayabilirdi her şey.
Ama öyle olmadı.
Ev arkadaşının anlayışlı olduğunu ve istersem bi kahve içebileceğimiz söyledi.
Kıramazdım. Biliyosunuz=)
yukarı çıktık.
Bilmem bilirmisiniz ssk tarafında oturuyolardı.
Yeni sayılmayacak bi binaydı.
Küçük te bir ev.
Ortalık incintı ama umurumda değildi.
Zaten kimsenin değildi anlaşılan.
Toplanma çabası bile göstermedi kızlar.
Ayşenin ev arkadaşı meltem yorgunum deyip odasına geçti.
Aradığım fırsat buydu.
Hemen yanaştım.
Kız hazırlıklı olacakki kontreplede kalan bi kaleciden çok penaltı karşılayan bi kaleci gibi emindi kendinden.

Özgüveni hoşuma gitmişti.

Yavaştan almak olmazdı…

yazma o kp nin dıbına koyım yazma nası kalkacam amk

previously on gelin şahit olduğum devlet sırrını vol 2 :

Neyse bu işi uzatmamalıydım. Bi kaç gün sonra istanbula döndüm. Epey sessiz bi ay geçirdim. Arada okula uğradım. Arada gizemle takıldım. Ama bi atraksiyon yaşamadım. Yaşadığım tek sorun okulla ilgili oldu. Devamsızlık sorunu sınavlar vs. ama sevgili huur çocuu kp ye onu hallettirdik. Okul bitmek üzereydi. Gizem sınava hazırlanıyodu. Avril de öyle… arasamıydım… aramadım. Bi daha da hiç haber alamadım ondan. Uzunca bi süre boyunca. Ama kardeşiyle bağımız koptu diyemem. Bi süre onunla uzaktan uzağa senede bi kaç defa konuşmaya devam ettik. Ama o gün avrili sonsuza kadar kaybetmiştim. Neyse eskiye dönmeyelim. Mayıs ayının sonlarıydı. Kapı çaldı. Kesin yarak kafalı bay x’ti. Habersiz başka kimse gelmezdi amk. Kapıyı açtım…

Tabi ki oydu amk. Ama bu kez ilginç bişey vardı. Adam elinde poşetle gelmişti. Şıngır şıngır öten bi poşet. Vay abim dedim. Gel… geç içeri…
Oturduk. Karşılıklı içtik. ilk defa bana kendisi hakkında bi şeyler anlattı. Bu işe nasıl bulaştığını. Nasıl bu duruma geldiğini. işte o gün öğrendim. Aslında kp nin adamı değil yüzdeyle çalışan bi kolu olduğunu.
Kp dedi. Bu işlerin kompedanıdır. O kazılara niye hala gidiyo sanıyosun. Adam aklına gelemicek kadar büyük serveti var.
Orası belliydi zaten amk. Ama ne ayaktı bu adam. Ne taşıyoduk biz. Bilmeden yapmak daha zordu sanki…
Boşver dedi öğrenme.
Peki dedim abi niye ben. Kp bana, beni seçmekle hata etmediğini söyledi… özellikle seçim yapmış gibi. Niye dedim abi. Seçilmiş adam mı kalmadı amk.
Öyle düşünme dedi. Eminim başka bişey vardır içinde. Seçim yapmış olabilir. Rastgele sen onun kucağına da düşmüş olabilirsin. Tek bildiğim, bunu bi tek o biliyodur. Cevabını ben veremem.

beyler antonyo safayı öldürcek kp avrili antonyoya verecek bunların 3 cocuğu olcak sonra safanın adamları antonyoyu vurcak avril kerhanelere düşcek

Hesap günü dedim ey huur çocuğu…
şimdi bana her şeyi anlatıcaksın…
Tamam antonyo dedi sakin ol.
Anlatıcam. Lütfen bi delilik yapma…

Anlatmaya başladı.
Amcan dedi…
Amcamı gibtirtme bin kurusu yemezler artık onu dedim.
Hayır dedi amcan…
yaşıyordu…
ve seni ona karşı kullandığım doğruydu…
sen olmasaydın, bu işe girmezdi…
deşifre olmaman için amcan öldü antonyo.
Ve sırf bu yüzden benim yaptıklarıma göz yumdu…
Kimdi lan o zaman amcam huur evladı…
söylesene kimdi…
Bay x dedi.
Fark etmemiş olamazsın…
Düşünmeye başladım.
Beni hep korumaya çalışmıştı.
Avrilden uzak durmamı söyleyen oydu
Kp ye güvenmememi söyleyen
Ayşenden uzak durmamı söyleyen…

Öldüğü gece de çok telaşlıydı.
Beni korumak için uğraşmıştı evet.
Ama bu sadece birlikte çalıştığım bi adamın da yapabileceği şeyler olamaz mıydı?
Amcan öldüğünde dedi, yani bay x, tüm bağlantılarımı kaybettim dedim hatırlıyor musun antonyo.
Asıl işi yapan amcandı.
91 yılında safayla ayrılan oydu.
Ben değildim. 80 sonrası kamplarde eğitim alan oydu.
Onu tekrar oyuna dahil etmek için senin de işin içine girmen gerekti…
O da senin gibi mecbur kaldı.

Sanırım bu yüzdendi isteksizliği, bu yüzdendi soğukluğu, bu yüzdendi seninle hep az ve öz konuşması…

vay amk bay x reyizzz üşüyoruzzzzzzzz

Gider gitmez sebastian’a koştum.
Durumu anlattım…
amcamın böyle bir şey yapmayacağından emindi…
sabret dedi.

Her şey yoluna girecek…

bizimkiler kimsenin onları bulamayacaklarından emin olduğumuz bir yere yerleştirdik.
Ama yine de kesin emin değildik.
Bu huur çocukları her yerde bizi bulmuşlardı…
aklıma bir şey geldi…
sebastian’a gitim…
dedim ki:

-amcamdan kalan dairelerden bahsetmiştin. Bunlardan bazıları da yurt dışındaymış… tam olarak nerede?

-saymaya başladı…

italya’da(!) fransada, kudüste…

içine girdiğim takun vehametini gib sevdamdan ötürü kavrayamadım. o nasıl bi cümle amk adam çığır açtı

@169 saol pampa...

edit: insan görün amk...

içeri geçtik oturduk.
Tavırlarında hep zaten bi gizem olduğundan, işin içinden ne çıkacağını kestirmeye çalışmadım.

Sadece dinledim.
Al dedi bu uçak biletin.
Bu da kalacağın otel.
Seni havaalanında bi araba bekliyor olacak.
Kiralık, lüks bi araba.
Şu istikametten oteline gideceksin.
(hangisi olduğunu anlamayın diye böyle anlatıyorum binler.)

böyle böyle her ayrıntıyı anlatmaya başladı.
Ben de pis pis sırıtıyorum.
Ne? Dedi.
Benim ehliyetim yok ki… dedim.
Daha 18 ime girei çok olmamıştı.
işten güçten fırsat mı kalmıştı ehliyet almaya.
Araba kullanmayı biliyo musun dedi..
evel Allah dedim.
Peder bey iyi şofördü. Bana da öğretmişti.
iyi dedi artık ehliyetin var.
Nası amk ya dedim.
Yarın bu saatlerde getiririm dedi. Evde ol.
Sonra biraz daha konuşup dosyayı bırakıp gitti.
Oturdum açtım dosyayı ama hasgibtir.
Gizemi unuttum lan.
Bi anda içeri girdi.
Kimdi o gelen?
Ne yapıyosun sen? Diye.
Biraz dinlemiş konuşmaları.
Anlayabildiği kadarıyla…
kimsin sen dedi…
ne iş yapıyosun...

not: gizemi gibmiştim zaten. bahisler kapanmadı mı hala:)

Masaya doğru yöneldim. Bay x e duyduğum özentiyi ilk kez burada uygulamaya başlamıştım.
Onun benim için bi yol gösterici olacağını ilk kez orada anladım.
Uzun konuşmaları bırakıp kısa, net ve anlamlı konuşup, gereksiz kelime kalabalığında uzak durmaya özen gösteriyordum.
Yani bizim tabirimizle özet geçiyodum.
Bu yüzden ben şuyum, şurdan geliyorum, bu gönderdi kısımlarını atladım.
iyi günler bile demedim...