gerçek bir üniversite aşkı hikayesi

Normalde sınıf arkadaşlarıyla bile konuşmayan havalı bir kızın facebook’ta ekleyince kabul etmeyeceğini herkes bilir. Ama bazı adamlar ballıdır. Bir hafta kadar sonra da olsa, şarteller atınca eklediğim fulden beni kabul etti. Hesabında ne bir fotoğraf ne bir bilgi olan bu kız gerçekten çok havalı olsa gerekti. Sonra aşık olmamış akl-ı selim erkek metanetiyle bütün abazanlığımı gizledim ve birkaç gün boyunca çevrimiçi görünen bu kıza bir kelime bile yazmadım. 3-4 gün sonra fulden yazmıştı. “uff sana ne be salak” beklemiyor değildim; hazırlıklıydım ama umduğum olmamıştı. Gelen mesaj, “merhaba, nasılsınız? Oha lan dedim, ne oluyoruz. “hamdolsun, iyiyim. Sizleri sormalı?” diye efendi bir giriş yaptım. “ben de iyiyim çok şükür. Sanırım sınıf arkadaşlarımın arkadaşısın. Açık konuşayım sizi hatırlamıyorum kusura bakmayın ama ortak arkadaşlar dolayısıyla tanışmışızdır diye kabul ettim. unutmuş olabilirim. Biraz dalgınım.”

@23 canını yerim yaa

@24 ne oldu lan?

Senin canını yerim!!!, diye naralar atasım geldi o an. Çok havalı, zütü kalkık, burnu havada diye anlatılan kızın bu kibar tavrı aklımı almaya yetmişti zaten.

Ama bir sorun vardı. Ben bu kızı hâlâ görmemiştim. Ve bu kibar tavrı beni de biraz korkuttu. Ulan yoksa leş mi, diye tedirgin oldum. Fakültemde sahip olduğum tanınırlık ve sağlam ortam biraz havalı olmama sebebiyet veriyordu. Bu kızın da bu sebeple yapışabileceği ihtimalini düşünmüyor değildim. Derhal konuşana kadar muhabbete sarmama kararı aldım. Birkaç diplomatik muhabbet cümlesinden sonra hayırlı akşamlar dileyerek facebook’tan çıktım.

Hemen de arkadaşları aradım durum değerlendirmesi için. Yüzüme tükürmedikleri kaldı. Yine kızı övmeler, yine gaz vermeler. Hay dıbını gibem, yine aklım çelindi diye isyana geldiydim ki facebook’u tekrar açtım. Kız hâlâ çevrimiçiydi, yazmadım. O yine yazdı.

Okuduğum bölümü sordu. Bölümü övdü. Muhabbet edesi vardı. Ortamım güzeldi binler, amsız kalmazdım. Kafaya taktığım şey; yanıma yakışmayacak hatunu başıma bela etmemekti. Sonra aklıma kızın ailevi durumu geldi. Aklım da başıma geldi. Kızın canı sıkkındı ve kafasını dağıtacak bir şey arıyordu. O da hoşsohbet bir kişi olan benden başka biri değildi.

yazıyorum panpa.

otobüsteyken okurum lan vakit geçmiyor başka türlü reserved.

the reserved

Haydi bismillah diyerek, gözü karartarak muhabbete sardım kızla. Sabah ezanı okunmaya başlamıştı. inanamıyordum. Daha önce bir kez bile görmediğim, gördüysem bile varlığından haberdar olmadığım kızla aşağı yukarı 6 saat muhabbet etmiştim. Ve hiç sıkılmamıştım. O da aynı şeyleri söylüyordu. Ezan okunurken “sabahı kılmayacak mısın? (:” diye sordu. O kadar saatten sonra dilimiz açılmıştı, binliği de genele yaymıştık zaten. “böyle güzel bir kızla bu kadar saat sohbet imkanı sağlayan tanrıya şükredilmez mi… tabii ki kılacağım” diye cevap verdim. Kız tekrar gülerek, öyleyse artık uyuyalım. Ama namazı unutma, dedi.

vay amk sardı lan bin

Kızla alakası yok, sabahı kıldım.

Ama uyuyana kadar güzelse olabilecekleri hayal ediyordum. O kadar muhabbetten sonra güzel olmadığı fikri uçup gitmişti zaten…

Yaklaşık bir hafta kadar, sohbet en az 2-3 saatlik seanslarla böyle sürdü. En sonunda bir gün, bu akşam çıkalım bir şeyler yiyelim, dedim. Üstelemeden –ki üstelemezdim- “olur, saat kaçta?” dedi. 7’ye randevulaştık. Şu ana kadar olayların geçtiği şehri dillendirmemiştim. Zaten buraya kadar okuyan artık sırdaşımdır, hafiften özel bilgilere geçebilirim. Yaşadığımız, okuduğumuz şehir konya’ydı. Evet bu taktan şehir. Ama nelere gebe…

... lkplküğl

hayırlı akşamlar ne be panpa kıza yazıyosun cemaatten ablalara değil

devdıbını da akşam namazından sonra mı yazcan panpa

reserve

eheh yok panpa ya öyle denk geldi. konya'nın ambiyansı olsa gerek. (:

Nerede buluşalım, diye sordum ama tedirginliğim had safhadaydı. Neden? Çünkü adam gibi okuyan fark etmiştir, ben hâlâ kızı göremedim. Bilen bilir, zafer’de kibrit çarşısı vardır. Orada buluşalım, dedi. Zaten genelde orada buluşulur. O köşedeki kuyumcu hâlâ nasıl sabrediyor onu da anlamadım amk. Neyse.

Arkadaşlara haber verdim, kızı tarif edin lan, dedim ama ne tarif etseler gibim kalkıyor. Hep öyle güzel, böyle güzel. Zaten anlarsın görünce falan. Hay amk diyerek kibrit’in az ilerisindeki banklara pusu aldım. Eğer gelirse mesaj atar, ben de ararım, o sırada telefonla konuşacağından kim olduğunu anlarım diyerek çöktüm bir banka.

nereye gittin lan çabuk yaz sardı

seri panpa seri

@42 ileride anlayacaksın panpam.