1. 26.
    +1
    Anılar, anları ölümsüz kılar; fakat unutmak, sağlıklı bir zihne önayak olur. Unutmak iyidir. (Hannibal)
    ···
  2. 27.
    +1
    Terapi; kendimizi olmak istediğimiz kişi olarak değil, olduğumuz kişi olarak görmeye dair samimi bir isteğimiz olduğunda işe yarar.
    ···
  3. 28.
    +1
    Will: Hiç pişmanlığın var mı?
    Hannibal: Her seçimin özünde olası bir pişmanlık yatar. Ancak, bir şeyi yapmamayı seçersem; bunun genellikle iyi bir sebebi vardır.
    Will: Ben pişmanlıklarla doluyum.
    Hannibal: içinde pişmanlık olmayan bir hayat, bomboş bir hayat olurdu.
    ···
  4. 29.
    +1
    Hepimiz içinde, başka insanları görünce tepki veren bir insanlık cihazı vardır. (Hannibal)
    ···
  5. 30.
    +1
    Diğerlerinin kendimizden daha az insanlığa sahip olduğunu görme eğilimi, evrenseldir. (Hannibal)
    ···
  6. 31.
    +1
    Lütfen, h-hayvanları s-suçlama. Lütfen. Bunu yapma. Sadece öldürmek için öldüren tek canlı, insandır.
    ···
  7. 32.
    +1
    Hannibal: Kendi öfkesine cevap verebilen bir insandan daha vahşi bir hayvan yoktur.
    Will: Bu öfke değil. Öfke, kışkırtılmaya verilen duygusal bir cevaptır. Bu farklı bir şey.
    ···
  8. 33.
    +1
    Sınırlarımızı çok erken öğrenirsek gücümüzü asla öğrenemeyiz. (Hannibal)
    ···
  9. 34.
    +1
    Will: Hangi Tanrı’ya dua ediyorsun?
    Hannibal: Dua etmiyorum. Gösterişsiz eylemlerimin, Tanrı’nın eylemleri yanında sönük kaldığını görmenin haricinde tanrısal varlığa ilişkin herhangi bir şey düşünme zahmetine girmedim.
    Will: Ben Abigail’i tekrar görmek için dua ettim.
    Hannibal: Duan tamamen cevapsız kalmadı. Onun bir parçasını görmüş oldun. Will evren küçülürse zaman geriye dönerse ve fincanlar tekrar birleşirse dünyanda Abigail için bir yer oluşabilir.
    ···
  10. 35.
    +1
    Tanrının nedensiz kötülükleri idraki aşar ve ironide eşi benzeri yoktur.
    ···
  11. 36.
    +1
    - Affetmek, o kadar yoğun ve hem bilinçli hem de bilinçsiz gerçekleşen bir durum ki insan bunu yapmayı aslında seçemiyor. Öylece oluveriyor.
    + Sende oldu mu bu peki?
    - Ben öldüm ve iki ölümün arasındayım.
    + Bir cümlenin sonundaki noktalama işareti, her kelimeye anlam verir. Onu takip eden her boşluğa da.
    - Sen benim noktalama işaretimin yerini değiştirdin, Dr. Lecter. Verdiğim anlamı değiştirdin.
    ···
  12. 37.
    +1
    Aşk ne nefret, tüm insanların anlayışlarının üzerinde döndüğü büyük menteşelerdir. Kendimiz için yaptıklarımız bizle birlikte ölür, başkaları için yaptıklarımız ise bizden sonra da hayatta kalır.
    ···
  13. 38.
    +1
    Freddie: Hayata döndürülmemin keyfini çıkacağım. Hiçbir şey bir hayatta kalma hikayesinden daha iyi satmaz.
    Will: Yerinde olsam bizi henüz hayatta kalanlar olarak görmem, Freddie.
    ···
  14. 39.
    +1
    Hepimiz biraz umut için çaresiziz. (Will)
    ···
  15. 40.
    +1
    Hannibal: Eğer bir gün tutuklanırsam, hafıza sarayım bir hafıza sisteminden daha fazla iş görecek. Orada yaşayacağım.
    Will: Orada mutlu olabilir misin peki?
    Hannibal: Sarayın tüm odaları hoş, parlak ve ışıl ışıl değil. Kalbimizin ve beynimizin duvarlarında, tehlike bizi bekliyor. Zihnin yüzeyinde delikler vardır.
    ···
  16. 41.
    +1
    Gerçeklik, sırf sen ona inanmayı bıraktığın için ortadan kalkmaz.
    ···
  17. 42.
    +1
    Jack: Arkadaşlığın için sana teşekkür etmek istiyorum, Hannibal.
    Hannibal: Gerçek bir arkadaşlığın en güzel özelliği arkadaşları anlayabilmektir. Kesin bir netlikle anlaşılmak.
    ···
  18. 43.
    +1
    Kör ol, Alana; cesur olma.
    ···
  19. 44.
    +1
    Will: Senin… Gitmen gerekiyordu.
    Hannibal: Sensiz gidemezdik.
    ···
  20. 45.
    +1
    Hannibal: Sana sürpriz yapmak istedim. Ve sen.. Sen de bana sürpriz yapmak istedin. Beni tanımana izin verdim. Beni görmene. Sana nadir bir hediye verdim. Fakat sen bunu istemedin.
    Will: istemedim mi?
    Hannibal: Beni hayatımdan mahrum bırakacaktın.
    Will: Hayır… Hayır. Hayatından değil, hayır.
    Hannibal: O halde özgürlüğümden; onu benden alacaktın. Beni bir hapishane hücresine hapsedecektin.
    ···