harbi adam gibi adam varmı derdimi dinleyecek

reserve

vay dıbını gibim incide bi ağlamamışlığım vardı oda oldu amk kardeşim ne diceğimi bilmiyorum
ne son entrysinden bahsediyon öyle bi salaklık yapmazsın zaten sen

@113 amk kendine bişey yapma lan o şuan burada olmayabilir ama hep bir parçası senin yanında kafanın içinde bir yerde iyi olmanı iyi yaşamanı isterdi

sabahtan beri ağlıyorum amk okurken böyleyse yaşarkeni düsünemiyorum kardesim allah yardımcın olsun

@37 tamam acını anlıyorum çok üzülde yav amcık ağızlı anam 60'ına dayandı diyosun
entryde 10-12 yaşında kız kardeşim var diyosun senin anan kaç yaşında menopoza girdi amk gibdirtme belanı neyse okumaya devam ediyorum bakayım

@2 nickini giberim adam ol

bende dinliyorum lan en hasas olduğum konular dahi olsa dinliyorum amk

vay amk böyle adaleti gibiyim adam 1 gün yüzü görmemiş amk başın sağolsun panpa

acı gerçeklere sansürsüz yaklaşım hayat bu mecbur bir yerlerinden gibecek ki onunda hayatında tatmin olmaya ihtiyacı var beyler maalesef

vay dıbını adaletini gibiyim dünya

bi süre yokum beyler, derdimi dinleyen dinlemeyen herkes sağolsun.
bu son entrym belkide.

okumuyorum amk gibtir git okumuyorum ağlamaktan ölcem dıbına koyim kendi halime sükretmem gerekirde işte biz gözü doymaz insanlar daha iyisini istiyo

- nolur affet dedim bi daha hiç bırakmicam seni dedim
- annene kardeşlerine kim bakacak dedi?
- buraya gel dedim burda kal.
- arkadaşlarımın yüzüne nasıl bakarım dedi;
bana acıyarak bakarlar
- ben hep yanında olacam dedim, hiç bırakmam seni dedim.
ağlayarak
- eskisi gibi sana sarılamam anlamıyormusun? artık eskisi gibi dolaşamayız diyordu
- dünyam başıma yıkıldı sadece ağlıyordum
- nolursun peşimi bırak benden umudunu kes diyordu sen ve ben olmaz artık
halimi görmüyormusun diyordu
- kızımız dedim? kızımız olacaktı,
- ağlıyordu nolursun git varlığın artık bana acı veriyor diyordu.
kapattı telefonu
herşey iyice kötüye gidiyordu ne yapacağımı bilmiyordum
onu terkedemezdim, nolursa olsun onu seviyordum acıdığımı düşünüyordu.
aklımdan elini ve ayağını kes aynıyız diye yanına gitmek bile geçiyordu
yapamazdım, bakmam gereken ailem kardeşlerim vardı.

gözlerim şişmişti ağlamaktan, annem eve geldi
noldu gözlerine dedi? babanımı özledin dedi
evet dedim ona söyleyemedim gelininin kaza geçirdiğini diyemedim anacım oğlun öldü bugün.
biraz mutluydu, bişeymi oldu dedim?
aylık 500 tl civarı ( emin degilim ) bi maaş bağlatmış kaymakamlık.
artık eskisi kadar çok çalışmana gerek yok dedi.
aklımdan bi an bile çıkmıyordu o, ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.

o halde uyumuştum, kalktım işe gittim.
kafam hâlâ yerinde degildi, her dakika telefona bakıyordum arayacak mı? diye.
usta dedi bundan sonra servisleri başka biri yapacak,sen mutfakta çalış uyarsa dedi
tamam dedim, mutfaktaki ufak işleri ben yapacaktım, halimden anlamıştı artık
hayatımdan bezmiştim telefon elimde bekliyordum sadece arasın diye , aramıyordu
bişey mi oldu, nasıl iyimi diye düşünmekten kafayı yiyecektim
her konuşmamızda git diyordu artık sadece git, gidemezdim onu bu kadar çok seviyorken
bırakamazdım.
dayanamayıp ben aradım, her zamanki gibi ablası çıktı.
ablası yine ağlıyordu bişey olduğunu anlamıştım
ağlamaklı
- noldu dedim?
- bi daha arama, seni görmek yada sesini duymak istemiyor her defasında dahada kötü oluyor dedi
- nolur dedim sonkez sonkez konuşayım onla, sonra yine giderim dedim
- sonu yok dedi artık bitti, onu arama bir daha dedi istemiyor seni hayatında.
kapattı, ağlıyordum yine kötü bişey vardı ama gidemezdim, belkide unutmam gerek diyordum içimden
ama unutmak hiç düşünemediğim bişeydi onun o hali, ağlaması aklımdaydı
dışardayken hep onunla elele dolaştığımız yerler hep gözümün önüne geliyordu
ustayla konuştum 1 hafta yokum yerime başkasını alırsanda canın sağolsun usta dedim.
1 hafta sonra sabah işbaşı yapacaksın bekliyorum dedi, sağolsun işimizden olmadık.

amk ya burda yazarken ağlıyorum adamlar daha uyduruyo
gibtir git özet geç diyolar, okumayan okumasın amk.

onunla dolaştığımız yerlerde dolaşıyordum ilk defa boş dolaşıyordum.
hep buluştuğumuz yerdeki ağacın oraya gittim biri oturuyordu orda,
saçları, boyu filan ona benziyordu? nasıl olurdu ki?
koştum oraya doğru, ayağa kalktı o degildi tabiki benzetmiştim
- bişey mi dicektin dedi?
- yok birine benzettim dedim ağlamaya başladım.
- kız şaşırdı, noldu? konuşmak istermisin demeye başladı
- yok dedim ben burda yalnız bırak, tek hatırası bu dedim.
- tamam buralardayım eğer konuşmak istersen dedi,
- gerek yok dedim.
oturdum saatlerce ağladım.
arıyorum telefona cıkmıyor, ablası ağlıyor
bilmediğim kötü bişey vardı belkide bu yüzden beni unut demişti .

neyse uyudunuz heralde, sonra devam ederim.
yada etmem bilmiyorum 3 sene önce yaşadığım şeylerin bazıları.

bu ülkede son adamlar çanakkalede şehit oldu aslanım

vay be panpa üzüldüm kalbim cız etti amk

yaz lan amq merak ettım panpacıgım