hayat hikayemi anlatıyorum piçleeeeeeeeeeeerrr

hasgibtir be panpa üzüldüm şerefsizim ya

bi sigara molası binler, duygulandım..

giberim sigaranı amcık herif şurda duygu seli yaşıoruz

adam senarist beyler

cok güzel reis

sokucam muallaknin sigarasinada essek kadar adam oldu halen kendi yasadiklarina kendi duygulaniyo
gibko, birak biz okuyup duygulanalim
ben gidiyorum amina koyim giberim
aksam okurum

ben dinlycem bunu

babam çok duygusal bi mail yazmıştı beyler..

annem beni istanbul'a zütürürken onun yanından ayrıldığı için yıllarca mutsuzluğun nedeni olarak beni gördüğünü ve bu yüzden beni ilk başlarda hiç sevmediğini itiraf etmişti. (o satırları okumak çok zor olmuştu binler..)

ancak daha sonra bunun ne kadar yanlış bir his olduğunu anlayıp pişman olmuş fakat sonra da artık yeni bi aile kurduğu için ikinci ailesini de ilki gibi dağıtmak istememiş..

mailin en sonunda da " sen benim oğlumsun, istediğin zaman kapım sana açık." yazmış..

bu satırları okuduğum an ne kadar mutlu olduğumu anlatamam binler..

en azından babam artık beni kabul ediyor ve diğer kızı gibi yanında istiyordu amk..

bu mailden anneme hiç bahsetmedim.

vay ipne vay üslubun da iyiymiş, devam ...

annem zaten kötü durumdaydı, bi de bu yüzden üzülmesini istemedim amk..

ayrıca babam sadece beni çağırıyordu yanına, annemden eski anılar hariç mailin hiçbir yerinde bahsetmemişti.

onu çağırmıyodu. (halbuki 10 yıl ceza süresi çoktan geçmişti)

ben tabiki annemi o durumda bırakıp babamın yanına gidemezdim binleerr. hem gururuma da yediremezdim diğer ailesiyle olmayı..

nese.. arada bi kaç kez daha mailleştik babamla!

Yeni yılda falan mail attım, paraya ihtiyacın var mı diye sormuştu bi kez..

ben de hayır yok işe girdim yazmıştım cevap olarak..

tabi ortada iş güç yoktu.. o an iş aramaya başladım amk..

babama yalan sölemiş olmak istemedim..

olm döl israfısın ama yinede duygulandım he

huur çocuğu iyi yazıyon lan etkilendim.

2. sınıfın sonunda şişli'de bi emlak ofisinde işe girdim beyler..

ben daha çok üni'de ev arayan öğrenciler bulmaya çalışıyordum.. ilan falan asıyodum fakültedenin koridorlarına.

sonra öğrencilere uygun evleri gezdirip komisyon alıyordum.

okuduğum bölümle alakasız olsa da arkadaş ortamıyla bir yere gidildiğinde biz de bişiler ısmarlıcak kıvama gelmiştik artık amk..

bu birine bişi ısmarlama meselesi benim çocukluğumdan beri kafayı taktığım bişidir binler..

hep ısmarlanan olduğum için ısmarlayan kişi olmak çok hoşuma gitmişti o dönemler..

@1 adam fakir edebiyatı terk beyler

yinede aldın şukunu şimdi gibtir git

rezerve okuaycam iş bitti eve gidiyorum

lan amık sarah nobeti nedir lan? musa krizine mi girmiş?

konserve

evet binler pm'le gelen bi soruya burda cevap veriyim amk..

annemin durumunu anlatmayı biraz unuttum. annem babamdan ayrıldıktan sonra hiç kimseyle beraber olmadı.

çünkü annem hasta, yani pgibolojisi çok iyi değil. çok kırılgan, narin, dokunsan ağlıcak bir kadın oldu zamanla.
çocukken böyle değildi hatırlıyorum..

doktor doktor geziyoruz onla. hatta benle şakalaşır, "anneler oğulların gülhane parkına zütürür, ben de oğlumu bakırköy parkına zütürüyorum der." bilenler bilir, bakırköydeki ruh ve sinir hastalıkları hastanesinin çok güzel bir bahçesi vardır. otururuz orda annemle, simit çay keyfi yaparız.

arada hadi bu aralar gezmeye gidelim parka der, ben anlarım ki doktoruyla konuşması gerekiyor..
atlar gideriz bakırköy parkına..

binler hatta durun o zaman ben size size açık konuşayım biraz..

belki çok yanlış, bencilce ama annem daha iyi olsa da ben kabul edemezdim sanki onu başka biriyle görmeyi.
başka bir erkekle olmasına izin veremezdim gibi geliyor..

tabi bilmiyorum, bu sadece bi tahmin

devam et bin bakalım

binler (bkz: 15 bin kişi gibtir git desinnnnnnnnnnnnnnnnnn) başlığım baya bi dolmaya başlamış amk..

burdaki sürem azaldı farkındayım ama yemek yicez şimdi kalkmam gerek.. burada ara verelim sonra devam edicez..

hadi eyw şimdilik..