hayatta hep arkada kalan oldum

@75 lan amın feryadı çocuğa kötü örnek olma senin o mor gözlerini giberim ha.

@75 çözümü olsun de tak bile yerim
ama beni taktan işlere sokma be hacı.

offf amk bu kadar dertlendiğimi hatırlamıyorum, resmen içimi boşalttım.
of ki offffff!

@1 tek dostun sag elin biz de degiliz pic terk et sityi!

Kanka baskasini mutlu etmeye calisma kendini iyi hissetmen için ne gerekiyorsa onu yapmaya çalis.

Ilk önce hafif bin bi arkadas bul panpa

yeğenim sana hayatının kıyagını geçiyom bak iyi dinle şimdio beş şişe birayı at çöpe pabanın cebinden 50 lirar çal sokaga çık rast gele saçma sapan yerleri gez gezerkende gözlerin abuk sabuk insanları arasın böyle hızlı hızlı anlamsız hareket eden köşe başlarında duran tipleri kolla tarife uyan birini görünce yanına git seldıbınaleyküm de oda a.slm dicek nasıl yapcaz bilader de nelazım bilader der dalga varmı de ne kadar diye sorcak kafasına baglı iyiyse 25 alcam de o zaten oo süper iki fırtta pert zart zurt der ozaman yap bi tek kağıt görelim de dalganın tadına baktıktan sonra nekadar 25i de ortalama 120-200 arası bişeydir. kardeş ozamn bi ellilik fişey yap yarın yine uğriyim 25imide hazırlada 50 fişekten 4 3ü falan çıkar onları iç tek başına sonra canın bidaha çeker git aynı adamı bu 25gr al bittikçe bidah bidh hep al hep iç 1 aya kalmaz ne arkadaşım varmış ön plandaymışım değilmişim gibinde olmaz böyle gece gece mileti baymayıda bırakırsın.
dip not geçen seferde böyle bi mevzudan ban yedim bu seferde banlanırsam önce seni sonra banlıyan mod u g..ünden gibiyim

@72 canın sağolsun panpa
zaten pek farklı birşey değil benimki de aynı taktan muzdarip olan varsa anlatsın pm'den dertleşek amk.
ya da başka derdi varsa okuyup şükretsin işte.

hep arkadan aldim diye okudum amk

öyle işte bari az makarna yiyeyim yazacak birşeyler kaldı amk
onu da yazayım da yatayım
binler çok samimiyim, yatmak dahi anlamsıx geliyor, kalkacağim, eee?
belki okula giderim, devamsılıktan kalmayayım diye öğrenci işlerine yalvarırım.
belki ona bile üşenirim. annemm babam ne halde olduğumun farkında bile değil belki.

çoğu günler, gecem gündüzüm karışıyor, tv-bilg- kitap okumaktan
uyumaktan bazen adam gibi yemek ymiyorum
şu an sadece kahvaltı ve azıcık yumurta ile duruyorum.

bilg başına oturuyorum; sabah öğlen akşam,,
bakıyorum hava kararıyor, perdeleri çekiyorum
ışığı yakıyorum devam.
ta ki gözlerim yanana kadar.

başta dedim ya gözlerine bakacak sevgilim yok, ekrana bakıyorum.
benimki de böyle bi hayat işte, garipsemeyin ama
bu tek benim değil,
biraz da etrafımdakilerin seçimi
ama onları da suçlayamam, bu kadar normal insan varken, ben böylysem sanırım bir suçlu aranacaksa

evet o benim.

devdıbını yazıp kapatacağım.

anlat panpa dinliyom

hepimiz öyleyiz panpa gibtir et amk

reserved

panpa yalnızlık o kadar kötü değil, yalnız adam güçlüdür kimseye ihtiyacı yoktur, kendine bunu inandırmaya çalış gibtir et milleti amk o ortamlar çok öyle düşündüğün gibi mükemmel değil, tek olmak iyidir

bilmiyorum başka diyecek neyim kaldı, aynı tas devam ediyor,
yanlız ben, tek başımayımi yine usul usul içiyorum kendi halime,
komşuları gene tanımıyorum, yeni mahallemde kimseyi tanımıyorum desem yeridir,
aynı 5 yaşımdaki çekingen ben,
nereden neye başlayacağım bilmiyıorum,,

hayatın ipi daha 9-10 yaşındayken koptu benim için, belki daha önceydi ben ancak o zaman farkettim.

sonuçta mutsuz birinin teki oldum.
en çok korktuğum şey yalnız ölmek, evet daha bu yaşayım ama bundan gerçekten çok korkuyortum.

gerçekten bana benzer şeyler hisseden varsa pm atsın dertleşelim.
önerisi olan varsa pm falan sallasın.
bilmem ne kadar işe yarar bu yaşta tükenmiş bir adam için. ben tükendim ama yaşamadan tükendim.

yaw çok ciddiyim binler ben hiç yaşamadım ki? hiç
şu an aklıma gelenleri yazdım, hayatımı yazdım, ancak bu kadar, ötesi olmadı, olacak gibi değil.

sorunum pgibolojikmi, gibolojik mi ne gibim bilmiyorum.
gerçekten yanlız kalmaktan korkuyorum.
çünkü önümü göremüyorum
niye diye soracaksanız şöyle;

okucam bin özgüven bendede -234 :(

dıbını yuvanı gibeyim bir gece arayayım, istanbuldaysan bir ara uğrayayım diyecektimde senin derdin hikaye anlatmak.

neyse amk dünyası bana hep ters baktı.
yaw gerçekten anlamıyorum, insanlarla aram hiç iyi olmuyr, ben onlara ters geliyorum,
tutukluğum çekingenliğim bilemiyorum.
yazım da taklaştı, neyse affedin, zaten okuyan da yok iyi.

ilk zamanlar mutlu gibi oldum sanki, 2 yurt arkadaşım vardı mesela, aynı odada kalıyorduk, en azondan duvarlar yoktu.
ama ne oldu olmadı 2si iyi anlaştı, beni pek giblememeye başaldılar, benim se tek arkadaşalrım neredeyse onlardı,

baktım bi ortamda 2 si varsa girmeye cesaret ederdim, yoksa çekinirdim.
ama zamanla onlar da benden sıkıldı sanıyorum, onlar da gitti, zaten o sene bitmeden yavaş yavaş eve çıkmak isteyenler oluştu..
ben de onlarla çıkarız diye kuruyordum kafamda,
ben daha söylemeden 3. biriyle anlaşmışlar bile.
gerçi 2si de binti, kızlar mızlar, ben onlarla olamazdım zaten.
bana söylemeye bile gerek görmemişler, laf arasında söylediler, şaşırdım bişey de diyemedim.

hayatta konumum bu oldu, şimdi bile 3-5 kişiyle muhabbetim oldu ama yüzeysel,
hiçkimsenin en yakın dostu değil sadece öylessine bir arkadaşı oldum.
sonunda yurt da olmadı bana oradan da çıktım.

eski duvarlar ve bana devam ettim

günlüğümümü çaldın bin ? biraz hızlı yaz bu arada

güzel kardeşim destek al yoksa ileriki hayatında zindan olcak bak

@57 bilmiyorum panpa, belki haklısın ama bilemiyorum.

neyse biraz uzaklaştım dertlerden tabi, o yaz tatile falan çıktım.
sağda solda ünlü oldum. bölümüm duyan herkes vayyy çekiyor. ama ben de en ufak gururlanma yok, aksine, önde olmak oldum olsaı beni korkutmuştur. ben hep dibi severiim, görünmeyen yeri, belki de hep içimde bir hata yapmak, eziklenme korkusu olduğu içindir bilmiyorum.

geçmişte hiç mutlu olmadığımdan mutlu olmaktn kormamdır belki bilemiyorum.
tek bildiğim ailenin gözünde kahraman gibiydim. ama yalancı kahramanlık
bunu ben de biliyoerdum, yaşama sevinci denen taku çoktan kabetmiştim.

insanlara sevgimide ilkokul sıralarında, ufak boylu bir çocukken unutmuştum

o yazı da öyle geçirdim işte.
mutsuzama korkuyordum, yeni bir şehir, üniversite nasıl b,rşey?

yurt nasıl?

aslında son dönemlerde merak duygusu ve üniversite adının çekiçiliği bana ne olduğumu da unutturmuştu
farklı bir ortam beni gerçekten bu kez de heyacanlandırıyordu.
aynı lisenin başında olduğu gibi.

farkındaysanız hayatta okul tabanlı gdiyor, çünkü okul harici bir hayatım olmadı,
komik anılarım, süper bi arkadş grubum, maceralarım, yaramzlıklarım olmadı,
ben ve duvarlar vardı sadece hayatımda.