hayattan nefret ediyorum lan

o kadar yalnızım ki amk mutluluğumu paylaşacak kimse bulamıyorum. sürekli kendi kendime konuşuyorum. evden ekmek almak dışında hiç çıkmıyorum. gidecek bir yerim yok çünkü. bütün gün evde oturuyorum. yaşıtlarım gezip tozarken. Çok istedim onlar gibi olmak, sosyal olmak. hayatımda hiç bir kızın elini tutmadım, hiç sevgilim olmadı. Hiç kardeşim kadar yakındır diyebileceğim bir arkadaşım olmadı. Hep lafta arkadaşlıklar oldu. Okuldan çıkınca hızlı adımlarla eve giderim. Eve gelirken sağıma soluma bakmaktan nefret ederim çünkü ne zaman baksam sınıftaki veya okuldaki diğer kişileri gezip tozarken görüyorum. Moralim çok bozuluyor.

@1 yarın gibtirip gidiyorsun kitapçıya kendine göre güzel bir kitap alıyorsun. Kitabı aldıktan sonra ya çay bahçesine ya da kafeye gidiyorsun. Starbucksta olur. kitabını okuyorsun ve çayını ya da kahveni içiyorsun. Oh mis. kim bilir belki bir kızla tanışırsın.
orda gördüğün yalnız ve güzel olan ilk kızdan kitap tavsiyesi iste. öyle mhabbet açarsın hem arkası gelir. rahat takıl çekingen olma giberiz sözlükçe. tamam mı panpa? bu kıyağımı unutma.hem özgüven kazanırsın biraz.
edit:konu bulamıyorum demişsin. internetten araştır ve aklına gelen konuları bir kağıda yazıp liste hazırla.o konulardan bazılarını sırasıyla aç.

Şimdi bunu aşmaya çalışmak için geç. Yaşıtlarımın hepsinin bir uğraşı var hepsi bi spor ıvır zıvır bişey yapıyo. ben anca evde 31 çekiyorum amk. Onları gördükçe benim özgüvenim kırılıyo işte. Arkadaş olmaya çalıştığım kişilerin beni dışlamasına şaşırmıyorum haklılar çünkü. Ben de olsam kendim gibi bir sünepeyi yanımda gezdirmek istemezdim. Küçüklükten beri hep bilgisayar oynadım. hiç sosyalleşmedim. Devam edecem panpalar şimdilik bu kadar

asosyalliğin dıbına koyayım. dinleyen varsa içimi dökecem panpalar.

bütün gün tek yaptığım bilgisayar oynamak, incide takılmak,31 çekmek. arayıp soran kimse zaten yok. daha önce hiç bi kızla böyle insan gibi muhabbet etmedim. Hiç böyle arkadaş ortamıyla çıkıp gezip tozup ortam yapmadım. Hiç çok çok samimi olduğum bir arkadaşım olmadı. Dışarı çıkmak için bir sebep olmadı benim için.

sosyal olsan da gibeceğin buruşuk çirkin kara bir türk kızı amı(ki o da çok düşük bir ihtimaldir genel olarak vermediklerinden)yani çok bir şey kaybetmiyorsun asosyalliğine yanacağına bu ülkeden kaçmanın bir yolunu bul

okulda arkadaş edinmeye çalıştım ama hep geri tepti. Çünkü kimseyle konuşacak, muhabbet edecek bir şey bulamıyodum. Muhabbet eden kişilerin arasına girmeye çalışınca da hep beni görmezden geliyolardı. Hep platonik aşk yaşadım hiç karşılık görmedim. Aşık olduğum kızların hep bi sevgilisi vardı hep kıskanmıştım o erkekleri. Hiç saygı sevgi falan görmedim. Gördüğüm sevgi anne baba sevgisi işte. Hiç beni seven, sayan bana önem veren arkadaşım, kimsem olmadı.

Ayni ben lan gunu gecircek bisey yok amk hatti cikardim telden arayan yok diye bosuna sinirim bozulmasin. Bol bol hayal kuruyom incide takiliyom vakit oldurup got buyutuyom

aynen amk dediklerini birebir yaşıyorum bir de küçük şehirdeyim bu dıbınakoduğumun şehrinde sosyalleşecek yer bile yok amk

senin hastalığının adı: kapitalizm

yinede haline şükret amk kıl dönmesi ameliyatı oldum bir buçuk hafta oturamadım yemekleri ayakta yedim amk haline şükret cidden

kardeş benımde durumum aynı bu saydıklarının aynısı 2 yılım böyle geçti. bikere türkiyede yaşamak zor be insanlar farklı kızları degişik cıkarcı herkes heleki sürekli evdeysen durum dahada kotu bazı ortamlar icin böyle temel olmalı okul gibi üniv gibi iş gibi kurs gibi onlarda olmayınca durum bu oluyor

ya bunu istiyen sensin git bi köpek al hiç sosyalleşemiyosan onu gezdirirken gözün gönlün açılır bi spor yap en azından bişey yap gelip burda ağlama hadi bakiyim.

devam ediyorum panpalar tavsiyelerini dikkate alıcam siz olmasanız ne yapardım amk.

herkes diyoki sağlıklısın buna şükret ne kadar kötü durumda olan insanlar var diyo. tamam haklılar fiziksel olarak sağlıklıyım çok şükür. karnım aç değil yaşayacak kadar paramız var. ama sevgi açlığı çok başka bir şey. insan dediğinin sevgiye ihtiyacı var. Sosyalleşmeye ihtiyacı var. sosyal insanlara göre arkadaş edinmek vs. çok kolay şeyler ama asosyal birisinin kafa yapısı çok farklı. Hiç saygı görmedim, hiç evet buna ben karar veriyorum ben ne dersem öyle olur diyebileceğim bir durumum olmadı çünkü hiç adam yerine koymadılar beni.

Mesela küçük bir çocuğa bile laf geçiremiyorum. 6 yaşlarında bir kuzenim var. Bize misafirliğe geliyolar arada. bin kurusunun tek derdi bilgisayar oynamak. Oynatmak istemiyorum gidip annesine söylüyo huur çocuğu. Çocuğa bi kere sinirlenip gerizekalı falan dedim kafasına geçirdim bi tane annesi olcak huur çocuğu hemen ne biçim konuşuyosun bilmem ne küçücük çocuk o falan filan ağız yapmaya başladılar. annem de beni korumak yerine onlarla bir oldu. Küçücük çocuğa bile bişey diyemiyorum yani. Desemde başıma kakıyolar hemen. Büyükler benden bişey istediğinde benim kesinlikle yapmam gerekiyo hani onlar büyük saygı duymam gerekiyo falan. Ben o küçük bin kurusundan bişey istemeyi geç ben ona hizmet ediyorum lan resmen. O bize gelince onu kral gibi ağırlamam gerekiyo nedense. Nefret ediyorum ailemden de sülalemden de.

dinleyen var mı amk incide yalnız bırakmayın bari amk

hayatta sana bayılıyo

dinliyom biladerr ben biramıda aldım

Etrafımdaki insanlar ne düşünüyolar amk ben insan değilmiyim benim sevgiye saygıya ihtiyacım yokmu. Neden kimse benimle takılmak arkadaş olmak istemiyo. O binlerden neyim ekgib benim. Yaşıtlarımın çoğu sosyal medyaya dahil, ben değilim. hepsi faceden twitterdan falan fotolarını paylaşıyo birsürü kişi beğeniyo iltifat ediyo falan. Neden ben de öyle olamıyorum diye düşünürüm hep. Neden hiç kız arkadaşım olmadı diye düşünürüm. Neyim ekgib benim o binlerden? onlarda olup bende olmayan ne diye düşünürüm. Bana niye kimse iltifat etmiyo neden övmüyo? Ne zaman sınıfta birisiyle konuşmaya çalışsam hep kısa kısa cevaplar veriyolar yanımdan uzaklaşıyolar falan. nefret ediyorum yaşadığım hayattan