Bazılarını aileden şiddet görmemiş olsa bile çabalayamıyor insan. Bilmiyorum rahatlıktan belkide,
Mk böyle diyosun "hayaliniz için çabalayın" falanda birader benim bi hayalim yokki. Ne kadar düşünürsem düşüniyim gelmiyo aklıma bişeyler aklıma, inan bana hayatımın her anında bi hayalim olsun istedim ama olmuyor işte ipin ucu gelmiyor bi türlü.Tek başıma
birşeyler yapamıyorum sanki bi desteğim olsa mesela yanımda bana yol göstericek bi arkadaşım olsa inan bana dünyada yapmayacağım şey yok gibi geliyor ama yok olmuyor işte. Şimdi Allaha şükür bi ailem var onlar ne zaman bi eksiğim olsa tamamladılar ama yok yine bulamadım kendi yolumu. Zaten aile desteği bi yere kadardır bi zamandan sonra tek başına durmak zorundasın, işte bende tam burdayım ne yapacagımı bilmiyorum ama bazen senin dediklerinide düşünüyorum dışarıya bakıp sağı solu eleştirip çekiştiriyorum, el ele gezenleri kıskanıyorum, her gün saçma sapan şaklabanlık yapıp paranın dıbına koyanları görünce kendime olan nefretim de Artmaya başlıyor. Evet kendinmden de nefret etmeye devam ettikçe hiç bir şey için çabalamıyorum. Biliyorumki bende her hangi bi şeyde mükelleşebilirim ,benimde elimden her şey gelebilir oyunculuk olsun , el becerisi gerektiren bi iş olsun , hatta şarkı söylemek olsun inan bana bu konulardada bir temelim oldugunu keşfediyorum. Ama olmuyo bilader olmuyo işte , şu dıbına kodumun dünyasında ne için çabalayacağımı bilmiyorum. Bunları buraya yazıp bi tak olmayacagınıda biliyorum .kim bilir birileri görecek giblemeyecek ,birileri görecek ;aynı beni anlatmışsın diyecek ,birileri görecek yaptıgım yazım yalnışlarını , imla hatalarını görünce bana küfredecek ve daha sayamadıgım bir sürü ihtimal. Evet bunlar olacak ama sonuç ne biliyormusun ; Bir hiç.
Ben ve benim gibiler aynı taku yemeğe devam edeceğiz içimizdeki umudu kaybetmeye devam edeceğiz , aptal gibi yaşayıp ergen gibi triplere girmeye devam edeceğiz.
Beklemeye devam edeceğiz , o umudumuz hep azalıcak ama her zaman içimizde küçücük de olsa bi parça durmaya devam edecek. Diyeceğizki kendimize bir gün biri gelecek ve elimizden tutup bizi bi taktan hiçlik çukurundan çıkaracak, bizim bu boşlukla dolu ezilip büzülmüş olan kalbimizi sevgi ile dolduracak , bize yaşamak için bize sebep verecek.
inan kardeş şuan içimden gelen gerçek hisleri söylüyorum ki benim gibi hissedenler kesinlikle anlamıştır beni ,
Bu satırları sanki sonsuza kadar doldura bilirmişim gibi hissediyorum ,inanıyorum bu yazdıklarımı bir gün karşımdaki sevdiğime anlatıp içimi dökeceğime . Ama biliyomusunuz, bizi gerçekten seven biri olmasa bile diyorum ki kendime ; Canın sağolsun be dünya, biz burda duygu seline kapılsak bile kıçımıza batan rahatlık dikenine rağmen sanki çok büyük bir derdimiz varmışcasına ve nefret edercesine yaşamamıza rağmen , Her şeyin canı sağolsun.

Bu arada bu paslanmış beynimi tekrar çalıştırmaya zorladığın için , böylesine güzel cümleleri düşünüp yazdığın için , benim içindeki kalbimin ritmini bir nebzede olsada arttırdığın için , bir kişide olsa hayatında güzel bir değişikliliğe sebep olmak istiyorum mantığıyla biz ve bizim gibilere yardım etme amacıyla bu başlığı açtıgın için ve benim bu yazdıklarımı tam buraya kadar okuyup beni anlayan veya anlamayan tüm insanlık için ,tüm yazım yalnışkarıma rağmen okumaya devam ettiğiniz için ve daha sayamadığım bir sürü anlamlı-anlamsız sebepler için, hepinize tüm içtenliğimle çok teşekkür ediyorum. Bana hayatımın en güzel 20 dakikasını yaşattığınız için teşekkür ediyorum.

Saygılarımla.