hikaye anlatıyorum doluşun

sana anlatmam gereken şeyler var demişti , bende sıkıntısından bahsedecek ve beraber çözüm üreteceğiz diye düşünüyordum . bak dedi ben artık seni sevmiyorum , son zamanlarda çok çabaladım seni yeniden sevebilmek için ama olmuyor . bence en iyisi ayrılmamız evet ikimiz içinde en iyisi bu dedi .

http://www.youtube.com/watch?v=MCOwHn_Qiko al panpa : (

al panpa dinlersin
http://www.youtube.com/watch?v=nR6-FDNihRY

o gün zeynebe hiçbir şeyden bahsetmedim . dedim ya beyler ben hep adımlarımı sağlam attım . bir kurgu , bir temel üzerine yürüdüm . biraz mükemmeliyetçiyim . napalım buda benim hastalığım . akşam eve gidince konuya nasıl gireceğimi , nasıl bir konuşma filan yapacağı mı kafamda tasarladım . ertesi gün okulda bunu ona söylemeye karar verdim , sabah çıktım okula gittim . hemen söylemememin öğlede bu konuşmayı yapmamın daha uygun olacağını düşündüm . derdi sıkıntısı neyse bana anlatacaktı bende ne olursa olsun onun yanında olacak , sorunlarını çözmekte ona yardımcı olacaktım , neler atlatmadık ki , biz beraber olduktan sonra sorunların ne önemi vardı .

cnn muhabirleri zeynebin en yakın arkadaşlarıydı , bir derdi sıkıntısı olduğunda hemen ilk haberleri olan , benden başka danıştığı , fikir aldığı mutluluğunu paylaştığı kişilerdi . onlar bile son zamanlarda zeynebin değiştiğini söylüyorlarsa bunda bir gariplik vardı . zeynebin bana söylemediği söylemeye çekindiği şey neydi . bunu bir an evvel öğrenmeliydim

bende bu olanlara bir anlam veremiyordum , bir şeyler ters gidiyordu ama yanlış olan neydi bilmiyordum . sonra zeyneple konuşmaya karar verdim , onu karşıma alıp bu davranışlarının ne anlama geldiğini ve neden böyle davrandığını soracaktım ama öncesinde birde cnn muhabirlerine danışayım belki onların bir bildiği vardır dedim, cnn muhabirlerini buldum ve zeynebin son zamanlarda bana söylemediği bir sıkıntısı derdi olup olmadığını sordum , onlarında bir şeyden haberleri yoktu ama hem fikir olduğumuz bir nokta vardı , zeynebin davranışlarının son zamanlarda değiştiği

zeynep değişmeye başlamıştı , eskisi gibi aramıyordu artık beni , attığı mesajlara anında cevap vermesem çok kızardı neden beni bekletiyorsun derdi . gördüğüm en mantıklı kızlardandı aslında , ben onun bana karşı yaptığı bazı şeyleri sevdiğinden ötürü yaptığını düşünüyordum . beraber maçlara giderdik sık sık önceden , artık her seferinde bahaneler buluyordu , sinema kulübüne de gitmemeye başladı artık . neden gelmediğini sorunca , aman her sene aynı şeyler diyordu. oysaki sinema hayattaki en büyük tutkusuydu . anlayacağınız benden uzaklaşmaya çalışıyordu , kendini benden uzaklaştırmaya çalışıyordu .

çok seviyordum onu . bir gün vapurda üsküdara giderken istanbulun güzelliklerini izliyorduk hayran hayran , birden seni en az istanbul kadar çok seviyorum dedim ve ben istanbulu hiç terk etmeyeceğim , benim öleceğim şehir burası . her gün onu görmeye o kadar alıştım ki onu kaybetmek ölümü kazanmak gibi gelir bana dedim . güldü bende çok severim bu şehri dedi . kısa bir sessizlikten sonra kalbim ürpererek yüzüne baktım ve sevgi dolu bir gülümsemeyle seni çok seviyorum ileride biriyle evleneceksem eğer bu kişi sen olmalısın dedim … ve binler bunu söyledikten sonra daha önce bana karşı yüzünde hiç görmediğim bir soğukluk hissettim. bir şey söylemedi , zorla gülümser gibiydi adeta . üsküdara gidene kadar başka bir şey konuşmadık .

o gün bu işin bittiğini anlamıştım artık ne kadar çabalasam da boştu . zeynebi biraz olsun tanıdıysam , bir daha asla onunla birlikte olamayacaktık . o gün bu kardeşiniz içinde bir dönüm noktasıdır . bir insanın öldüğü başka bir insanın doğduğu gün o gündür . bundan sonra aşk yok dedim kendi kendime sevgi yok , sevmek sevilmek yok . can yücel boşuna dememiş ,

'bağlanmayacaksın bir şeye öyle körü körüne
“o olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
demeyeceksin işte.
yaşarsın çünkü.
öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
çok sevmeyeceksin mesela. o daha az severse kırılırsın.'

evet o daha az severse kırılırsın , ne güzelde anlatmıştı beni . ben hep sevmiş hep kırılmıştım ama sonunda benim başkasını sevdiğim kadar , başkasının beni sevmeyeceğini anladım o gün .

biraz deniz havası almak için sahile indim ne zaman canım sıkılsa sahile gelirdim , deniz kıyısında oturur denizi izler ve içimi huzurla doldururdum. bir yerde oturdum , denizi izlerken çay içtim ve gamzelimi düşündüm . sonra otobüse binip eve gittim . o zaman daha sizlerle tanışmıyordum . eğer tanışıyor olsaydım beyler bir kız var , kantinde gördüm öyle böyle değil çok güzel , nasıl bu kızla konuşsam nasıl yaklaşsam gibi salak salak başlıklar açacak kendimi size ifade edemeyecektim sizde benle dalga geçecek seviyosan git konuş panpa diyecektiniz .

mallar inanmayın buna hikayeyi iyi okuyun mantık hatası dolu amk

bir çay ve poğaça aldım , poğaçamı yer ve çayımı yudumlarken bir yandan da etrafı süzüyordum ama ne gelen oldu ne giden . ders saatime kadar kantinde onu ilk gördüğüm yerde bekledim ama yine gelen olmadı bende çıktım derse gittim . kendime sürekli onu bir daha göreceğimi ümitsizliğe kapılmamamı söylüyordum . bir yandan da binlerce kişinin okuduğu koskoca okulda nereden göreceksin kendini kandırma diyordum …

giydiği gri kaşe trençkotu , başına bağladığı kulaklarını kapatan gri çiçeğe benzeyen bandıyla siyah ispanyol paça pantolonu ve siyah fularını asla unutamam . bir rüyanın içerisindeymiş gibi hissediyor insan böyle bi durumda ve hani rüyada olup olmadığınızı anlamak için belli klişeler vardır , kimi cimcik atar kimi iğne batırır , bazısı da suyla uyandırır ki bunlar tam huur çocuğudur ( az kalsın boğucaktın beni bin ) her neyse işte benimde gerçek dünyaya dönmem uzun sürmedi , evrenin benim için hareketini ağır kıldığı dünya tekrar eski halinde döndü kantincinin ne istiyorsun demesiyle . çay dedim ( içimden ; huur çocuğu ) çay . tekrar arkamı dönüp baktığımda arkadaşlarıyla sohbet ederek uzaklaştığını gördüm ve gidişini izledim gözden kaybolana kadar. bu benden uzaklaşarak ilk gidişiydi izlediğim ama son değildi .

aradan bir ay daha geçti , bu esnada birbirimizi daha iyi tanıdık ve arkadaşlığımızı bir hayli ilerlettik artık okul sonralarıda görüşüyor , beraber bir şeyler yapıyorduk. ben zeynebin erkek arkadaşından henüz yeni ayrıldığını öğrendim ve bu yüzden kendimi ona fazla yakın tutmuyordum . çünkü ben onun omzunda ağlayacağı dostu değil omzunda uyuyacağı adam olacaktım , yani en azından böyle olacağını düşünüyordum .

fon 4 ; http://www.youtube.com/watch?v=nVYFOlVB-Uo

dursun kenarda. çok üşüyorum la.. dermanım yok.. dönücem sana ben.

uymakla uyanıklılık arasında geçen gecenin sonunda sabah yine okulun yolunu tuttum. heyecanlıydım , içimde öküzler tepiniyordu , onu tekrar görebilecek olmanın sevinciyle okulun yolunu her zamankinden erken tutmuştum . tabi her zaman ki saatimden saptığım için de her seferinde aynı koordinatlarda kesiştiğim aşına olduğum suratları göremedim ama onlardan bananeydi şeytan görsündü onların yüzünü , yada o yüzleri özleyenler benim tek görmek istediğim gamzelimdi.

bizi mi kandırıyosun lan muallak? daha önce hayatında hiç kanser hastası gördün mü?
kız tedavi görmüş diyosun sık sık kızı görmüşsün yanına falan gelmiş lan malço kızdaki fiziksel değişimleri hiç mi farketmedin?bu hatun kilo verme, saç,kirpik dökülmesi bunları demiyorum bile..
hem bu cnn muhabirleri ne biçim insan yani sana biri bile hasta olduğunu ya da öldüğünü gelip söylemedi mi yediğinz içtiğininz ayrı gitmemiş sonuçta

bi bırak git başkasını gib ya

okula vardım hızla turnikelerden kimliği okuttum kantinin yolunu tuttum . onu orada görebileceğimden o kadar emindim ki sanki o da kantinde beni bekliyormuş gibi hissediyordum .kantine girdiğimde heyecanım ve onu ilk gördüğümdeki gibi küt küt atan kalbim birden yerini hayal kırıklığına bıraktı . ümitsizliğim yakama yapışmış beni boğmaya çalışırken umudum bütün bu karanlıkları tokatlarcasına benden uzaklaştırdı ve henüz erken dedim , ben beklerim …

sinema kulübü haftada üç gündü bu da demekti ki haftada üç gün zeyneple görüşeceğiz . önce onu tanımak istedim her yönüyle , giyim tarzını , nelerden hoşlandığını , neleri sevmediğini , sinemadan başka tutkularının olup olmadığını ve en önemlisi erkek arkadaşının var olup olmadığını yani kısacası onun hakkında her şeyi bilmek istiyordum . bir an önce bir ilişkiye başlayıp , olmayan şeyleri tüketmektense , onu tanımak ve sabretmek gerektiğine kanaat getirdim .

inanır mısınız ne o gün nede onu takip eden üç hafta içerisinde onu hiç görmedim . zaten ilk gördüğümde günlerden çarşambaydı. perşembe günü ve cuma günü birer hayal kırıklğı içerisinde geçti ve cumartesi pazarda hiçbir şey yapamamanın verdiği sıkıntı ... sürekli kendimi meşgul edecek bir şeyler buluyordum , komedi filmleri izliyor , maçlara gidiyordum , arkadaşlarımla geziyordum , bu üç haftada bu ve benzeri şeylerle kendimi meşgul ettim .

fon 2 ; http://www.youtube.com/watch?v=nfwWKCRth_A