hitler ile aramda geçen tatsız olay

merhaba pampalar anlatmamı isteyenler olursa adolf hitler ile aramda geçen tatsız bir olayı size anlatmak istiyorum.

Kozmik odada, oyma işlemeli ceviz masaya oturmuş biramı yudumluyor, Bundestag'ımı okuyordum. Spor haberlerini okumak için sayfayı çevirmiştim ki kapı açıldı. O an odanın kerbin duvarlarına bir ürperti, bir soğuk meltem çarpıverdi. Gelen Fürer idi. Başımı ona çevirip “Guten mornik Fürer, wilkom.” dedim. Yanıt vermedi.

Karşımdaki sandalyeyi çekip oturdu. Kara gözleri cam gibi parlıyordu, dokunsam ağlayacak gibiydi. Tam “Ne oldu Fürer'im?” diyecektim ki, elini paltosunun sol döş cebine atıp bir paket cigara çıkardı. Kısa Lark. Paketi masaya pat diye vurdu. Hareketleri beni ürpertmeye başlamıştı, resmen keyfim kaçtı. Paketin ağzındaki alümyon kâğıdı yırttı yere attı pervasızca, ağlamaklı bir gülümseme vardı artık yüzünde.

Birtane sigara çekip aldı kutudan, soğuktan ve stresten rengi kaçmış ince dudaklarının arasına yerleştirdi. Kutuyu masanın üzerinde zarif parmak hareketleriyle çevirip bana döndürdü. “Al Zerkan.” dedi. Hayır diyemedim, niye diyeyim ki? Sağ elimi uzatıp ürkekçe çektim cigarayı, sol elimle hala bundestagımı tutuyordum. Manşete kaydı gözüm, Hamburg Rathaus Spor küme düşmüş. Dağılan dikkatimi toplayıp Fürer'e döndüm. “Nedir bu davranışların allaşkına ya?” dedim.

@9 einstein'ın kayıp dölü ona bakarsan kara(siyah) göz rengi bulunmaz insanlarda. edebi dil bilmiyorsan gibtir olup gidebilirsin.

@11 nutuk çıktı, kimseye söylemeyin.

Yüzü soğuk ve beyazdı, siyah kahkülü tel tel olmuş ak alnına düşmüştü. Derin bir nefes alıp arkasına yaslandı. işaret parmağını masanın üstündeki cigara paketine koyup “Biliyorsun savaştayız.” dedi. “Evet, Fürer biliyorum.” diye yanıtladım. “Memlekette cigara kalmamış, bu son paket.” dedi. O an dizlerimin bağı çözülür gibi oldum, ellerim titremeye başladı. Son cigara. Zaten içmiyordum ama arada birileri ikram edince hayır diyemiyorsun ayıp olmasın diye. Uzun bir süre otlakçılık yapamayacaktım. Cebinden çakmak çıkardı ve sigarasını yakmaya çalıştı. Çakmağın taşı bitmiş olacak, kıvılcım atmıyordu. “Ver bakayım.” dedim aldım elinden çakmağı, bir iki kurcalayınca yandı. Önce Fürer'in sigarasını sonra kendi sigaramı yaktım.

Karşılıklı oturup sigaralarımızı içecektik. Fürer yüzüme “Yaa işte böyle.” dermiş gibi baktı ve “Çek bi nefes.” dedi. Son sigarammış gibi içeyim madem dedim ve derin bi fırt çektim. Son cigara. Ne günlere düştük. Bi baktım masada kül tabağı yok, başımı sağa sola çevirip bi bakındım, yoktu. Fürer'in kozmik odasında kül tabağı yoktu!

Cigara parmaklarımın arasından süzülüp yere düştü. Ağzım açık Fürer'e baka kalmıştım. Fürer'imin yüzünde sinsi bir gülümseme vardı, sigara tutan elini yanağına yaslamış dirseği masaya dayalı, diğer eli masadaki cigara paketinin üstünde idi. Bana bakıyordu. Bir süre neye uğradığımı anlayamadım, başımı öne eğdim utanıyordum. “Yüzüme bak Zerkan.” dedi Fürer. Gözlerim dolmuştu, başımı kaldırdım. Fürer'in yüzünde o kararlı, o savaş yenen ifade vardı.

“Unutma evlat Fürer sigara içmez.” dedi.

evet beyler o gün sigarayı bıraktım fakat göğsümde büyüyen bir utanç ile yaşamaya devam etmeye çalıştım. ancak soluduğum her nefes ciğerlerime saplanıyordu. o gün yarım kalan sigarayı bir utanç abidesi olarak babamın bana hediye ettiği gümüş sigara tablasında taşıdım. bu arada savaş kötüye gidiyordu. polonyada kayıplar vermeye başladığımız haberleri yayılıyordu kulaktan kulağa.

tabi o günler zor günlerdi daha anlatabileceğim çok şey var onları da başka bir gün anlatırım. iyi geceler pampalarım.