hukuk fakültesinden barlara ve özgürlük

bana geldi oradan geçtik hastaneye.az bi zaman bekledikten sonra aldılar beni doktorun odasına. seline anlattıklarımı onada anlattım. yüzü düştü karının.bir kaç teste sokucaz seni falan dedi.ben de hafif paranoyaklıkta olduğundan hemen kıllandım bu duruma. uyku hapı falan beklerken nerden çıkmıştı bu test olayı? abuk subuk sorular sordu, yarım ağızla cevapladım, sonra kendi kendime konuştuğum zamanlara yoğunlaştı. şizofren muamelesi görüyordum resmen, oysa sadece hayal kurup söyleyemedikleri söylüyordum hayatımda yer alan insanlara. kafamdan bi karakter uydurupda konuşmuyordum amk.

çıktım doktorun odasından selin ne oldu,ne dedi falan diye üstüme geliyordu,ben susuyordum, sustukça bu iyice delleniyordu.
-"bu hafta içinde bir ara uğra raporomu al beni getirme bir daha buraya" dedim sinirlenmiştim, kevaşenin aklına uyup deli muamlesi görmüştüm resmen, oysa basit hayallerdi bunlar.

dıbınagoyim donu indirdikten sonra nooldu ??? seni bitiren olay ne amk heycanlandırdın ibine çabuk yazzz

2-3 gün boyunca bu mevzu kafamı gibmişti, bardan bile pek az vişki aşırır olmuştum.
3.günün sonunda, öğlen vakti kapı çalındı,zar zor ayılıp açtım kapıyı(uyuyordum),selin gelmişti elinde bir zarf vardı. gülümsüyordu.
-"aşkım raporları aldım, bakarız beraber neymiş sorunun öğreniriz,ben hep senin yanındayım"
neyse dolapta bulduğum portakal suyunu dipleyip geçtim salona bu zarfları açmamıştı daha. aldım,açtım. hafif tırsmıyordum da değil. beyler işte o an öldüğüm andı, yaşamaya utandım o an,gözlerim doldu, yarısında bıraktım raporu. bütün o ezel tripleri, viskiler,sigaralar, ecemle olan muhabbettler, selinle ve arkadaişarını ilk gördüğümdeki gururlu barmen ayakları, hepsi yerin dibine girdi, herşey bitti o anda.

@209 donu açınca kızın aletini görmüş panpa bu yazan benim arkadaşım ordan biliyorum. kız strapon takmış zorla gibti bunu

%70 şizofreni tanısı koymuşlardı bana ve hastaneye tekrar gitmemi, pgibiyatırımla görüşmemi istiyolardı.

üslübun başta iyiyidi, gittikçe daha da bukowski özentisi olmaya başladın. bilmiyorum belki de bana öyle geldi.
hikaye iyi ama. devam edeceğim sonra.

hasgibtir o zaman ben de şizofrenim

@213 ciks bölümleri için söylüyosan haklısın panpa nasıl yazacacağımı, nasıl oraları iyi anlatacağımı, hissettiklerimi nasıl hissettireceğimi düşününce bukowskinin ciksi anlatışı geldi aklıma ve o tarz yapmaya çalıştım.he alkol konusunda, gerçek panpa içiyorum, yani baya içiyorum.
not:yorumun için eyvallah dikkate alıcam

beyler şimdi bu adam şizofrense ozaman biz yoğuz

beyler hep insanların her dibe vuruşu ölüme benzetmesiyle alay ederdim bunu ölümden kaçış isteğine ve bu konudaki çaresizliğe bağlardım.ama o anın adı "ölüm" değilde neydi, başka bir adı yoktu. dibe vurmak, kafayı yemek falan hepsi yetersiz.

şizofreni konusuna da hiç ciddi yaklaşmamıştım kendimide yarı şizofreni sayardım, tabiki daşşağınaydı, hatta üniversitede bu konu açıldığında çok merak ettiğimi, hatta özendiğimi söylerdim.ve şizofreniydim,kim bilir ne zamandan beri...

yemek yiyip geliyom uzun uzun yazda okuyalım ya

kendime geldiğimde ilk işim selini saçlarından kavrayıp kapı dışarı etmek oldu,o açmıştı başıma bu işleri, memnundum ben hayatımdan,o çıkarmıştı pgibiyatr olayını, suçlu oydu. hele raporu okurken attığı kahkaha işte o taşırmıştı bardağı(şimdi hatırlamaya çalışıyorumda belkide kahkaha atmamıştı çünkü kapı dışarı ettiğimde ağlamaklı bir sesle her zaman yanımda olacağını haykırıyordu, kapıyı yumrukluyordu)

bulduğum ilk yere oturup ağlamaya başladım ama beceremiyordum, kalbim,gözlerim patlıyordu sanki yaşlarla ama atamıyordum dışarı onları, benim gibi hayalleri olan, kendini zeki ve sisteme köle olmamış sayan biri için çekilemeyecek derecede ağır bir acıydı bu.aklıma beautiful mind(akıl oyunları) filmi geldi.o an vücudum kas katı kesildi. belki de gerçek zannettiğim çoğu şey hiç yaşanmamıştı, hepsi aklımın benimle dalga geçmesiydi belki de... ecem, evet ecem hayal ürünümüydü yoksa? yok,yok hayır ecem gerçekti sonuçta selin de görmüştü onu hem barda çıkıyordu,o bulmuştu bana bardaki işi, aynı lisede okumuştuk.ama antalyada karşılaşmamız ilginçti, ecem hayaldi, hayır hayır doğum gününü kutladık onun sınıfta kaç kez o olamaz. peki kim, birileri hayaldi hissediyordum bunu, şizofreniydim ben, birileri hayaldi, yakınımdan birileri, hiç olmamıştı.

hava karanlıktı ben mutfaktaki sandalyedeydim. sızmıştım heralde.bir sigara yaktım-beyler o anı hatırlıyorumda sanki unutmuştum olanları, mutluydum-dolaba yöneldim,bir kaç gazlı içecek, portakal suyu,1 şişe şarap, dardanelin hazır sandviçleri(genelde dolapta hep bulundururdum, özellikle mozarella-salam olanını).kaptım bi tane sadviçlerden,bir kaç duman aldığım sigarayı attım, sandviçe koyuldum. beynim durmuştu sanki, sadece sandviçe odaklanmıştım. yanına sıvı bişey almadığımdan çiğnemesi güçtü,ama kalkamıyordum yerimden, sadece ben ve sandviç.

susamıştım, tekrar açtım dolabı elimi biraya uzattım, alamadım,korktum, zihnim canlandı hatırladım olanları, zaten farkındaydım ama yoğunlaşamıyordum, birileri olanları fısıldıyordu kulağıma ama duyamıyordum.ta ki biraya elimi atana dek. içmeye korkuyordum, deliydim ben, dengesiz,akılsız, mantıksız bir deli.ama hukuk mezunuydum belkide hayalgücüm çok genişti sadece.

çığlıklar ardı ardına geldi, hukuk mezunu falan değildim ben, ailem evet ailem, eğer hukuk mezunu olsaydım izin verirmiydi böyle yaşamama, bırakırmıydı amcam beni bu halde, ısrarla aldırırdı yanına. sınavdan sonra hukuğu kazandığımı söylediğimde babamın gözyaşlarının sebebi buydu, sevinçten değildi. hayır hayır hayır,ben hukuk okudum,4 yıl boyunca hayal kurmuş olamam, hayır imkansız. ailemi arayamıyordumda , korkuyordum.ya gerçekse, asla yüzleşemezdim bu gerçekle. peki ya gerçek değilse ,öğrenirsem rahatlayacaktım ama o zaman ailem garipliği sezicekti. arayıpta "anne ben hukuk okudum mu doğruyu söyleyin diyemezdim".peki ne hayal olabilirdi?

panpa bende tam anlamıyla kişilik bölünmesi ve şizofreni olduğunu düşünüyorum doktora gitmekten zütüm zütüm korkuyorum çünkü biliyorum amk deliyim olsun ama biz çok farklı adamlarız

fight clubı izledikten sonra olur öyle
şaka maka güzel gidiyor devam