ibretlik güneydoğu asker hikayesi v2

reserved

reserved

up up up sol taşaga kurban olmamalı bu başlık upupu anlat bin sende yeter naz upuppup

reserved

rezerved

başlıyorum o zaman binler... bi sonraki entry starttır...

prezerved

beyler önceki hikayede anlatmadığım kısımları anlıtacam bu sefer...

beyler silüsü almışım... izmirden yola çıkıcam... 29 mayıs tı yanlış hatırlamıyosam... hani olur ya en büyük asker bizim asker falan... bende olmadı o... zaten anne uzakta baba da yok... arkadaşım dediğim adamlar fenerin maçı vardı onu izlemeye gitmişler... 1 tane arkadaşım vardı sadece... 20 senelik dostum çocukluk arkadaşım... motorumu satmışım param var ama huzurum yoktu giderken... o gün anladım ki kimsem yokmuş lan... fanatik fenerliydim aslında ben... o günden beridir soğuğum fenere memleketimin takımı karşıyakaya döndüm...

kankam sordu : kanka sende bişey var? , yok be oğlum nolsun... var sende var bişey canın sıkkın...

e amk görmüyonmu lan kimse gelmedi yolcu etmeye...
olsun lan dedi , ben varım ya... sarıldım kardeşime güldüm... otobüs kalkıyo... bilmem kaç sefer sayılı hakikikoç ankara otobüsü... plakası 35 hk 023 dü galiba... ya da başı 35 olmayabilir ama sonu hk 023dü... bindim otobüse el salladım kankama güldüm... araç garajdan çıkar çıkmaz göz yaşlarım sel oldu... bütün yol boyunca ağladım sabaha kadar amk... askerliğin kötü gideceği daha başlangıçta belli olmuştu...

sabah ankaraya indim... biraz gezdim gittim bi çorba içtim... bentderesi diye bi yerden dolmuş kalkıyomuş mamağa... gittim yürüye yürüye geze geze... bindim dolmuşa... dedim abi ben bilmem buraları mamak mebs (muhabere elektronik bilgi sistemleri) okulu varmış... ordan geçiyonmu... atla dedi am kapısının önünden geçiyom... dolmuşda boş oturdum en ön koltuğa... kafam haala karman çorman ama... acaba gitmesemmi... nasıl bişey lan askerlik kötümüki? kaçsammı ne yapsam amk... bi yandan yolu izlerken bi yandan bunları düşünüyodum... böyle keskin bi virajda durdu dolmuş... hadi bak burası durak dışı duruyom çabuk in...

indim dolmuştan... kocaman bi nizamiye kapısı karşımda... yaklaştım nöbetçi astsubay çıktı dışarı... hayırdır dedi... askere geldim dedim... bak karşıdaki küçük kapıya git dedi... peki dedim... peki yok emredersin var alış şimdiden dedi... emredersiniz komutanım dedim güldü... döndüm gittim küçük kapıya... seldıbınaleyküm askere geldim ben...

vay amk girişten gibtin ortalığı çok duygusal olmasın panpa zaten zor günler malum

beyler arada uplayın...

@1 kenan komutan amk

harbi girişten gibti

panpa bu hikaye 10000 sayfada bitmez.

up up upupu pupupupup

hay amk gri ekran kere koca entry gitti bidaha yazıyom beyler...

neyse beyler girişte astsubaylar uzman çavuşlar falan 10 kişi falan var konsey karşılıyo... çantamı didik didik ettiler... üstümü falan aradılar... bitek traş olmak için kullandığım usturamı aldılar yasakmış millet birbirini doğramasın diye... neyse döktüler çantayı masaya arama bitince topla çantanı geç dediler... bekleme salonuna geçtik... projeksiyonla dev ekran video oynatıyolar... iişte okulumuz şöyle askeriyemiz böyle diye askerlikte yaşayacaklarınızı anlatıyo sözde... adamlar sabah kalkıp güneşe karşı geriniyolar falan taşşaklarını yaya yaya kahvaltı falan ediyolar harbi harbi hamamda keselene keselene banyo yapıyolar falan... oh dedim iyi biyer heralde bura amk askerlik güzele benziyo askerlik böyle bişey demekki... nah öyle bişey amk... askere gitmemiş gençelr sizede izletçekler inanmayın amk...

up up devam

haha zütüne kodumun gri ekranı copy yapıyom nah silersin bidaa entrymi...

neyse beyler daha gelenler oldu bi 50 kişi falan olduk... dediler gelin öğle yemeği yiyin... asker ocağında ilk yemek... daha kamuflaj giymeden... zütürdüler bizi yemek haneye... ilk yemeğimiz hindi haşlama+pilav+çoban salata... güzelmiş lan dedim yemekler... videoyuda izlemişiz ya yemekde güzel mutlu hissettim kendimi... dedim güzel biyerdeyim ben...