inci itiraf

arkaya bunu loop'a açıyoruz:
http://www.youtube.com/watch?v=BmhSineWQOA

(bkz: eski sevgilisini unutamayan sevgili)
sonuçta benim de eski sevgilime olan zaafım 2 yılda geçmişti diye saygı duymaya çalışıyorum ama aklıma geldikçe canım yanıyo be
geçen yaz tanıştık, tanıştığımızda hala seviyomuş, aramızda bişeyler geçiyo gibi olan her zaman onu seviyomuş,
sonra sevgili olduk hala aklında o varmış.
Ayrıldı emin olamıyorum sevip sevmediğimden diye, sebebini de sonradan öğrendim.
sonra barıştık *
Birlikte bişeyler yaşadık, onun sevmediğin biriyle yapamazsın dediği şeyleri.
Bana değer verdiğinin farkındayım ama aklındaki ben değilim.
Nerde olursam olayım onu hissediyorum şimdi sağımda solumda, her an çevremdeymiş gibi, nefes alsam nefesini çekecekmişim gibi, gözlerimi kapatsam öpecekmiş gibi. Ulan ne ara böyle sevdim, neyini sevdim diyorum bende de cevap yok.
Beni benden kurtarışını sevmiştim, ama o da yok şimdi; yine kahroluyorum tek başıma kaldığım zamanlarda, çünkü hissediyorum sevmediğini.
Ciğerim alev alıyor boğazım düğüm düğüm duruyorum sokak ortasında. Ben seninle mutsuzluğa da varım dedim, neden bilmiyorum amk.
Bırak inceldiği yerde kopsun dedim, benimle kal dedim.
Gitme diye savunma yaparken söylemiştim işte.

Şimdi ben de ne istediğimi bilmiyorum.
Sen onu unutana kadar seni bekleyecek kadar seviyor muyum, ya da onun gölgesinde seni sevemeyecek kadar gururlu muyum?
o kadar çok seviyorsam gurur yapmam zaten, ki bir sorun da bu galiba: seni o kadar da sevmiyorum gibi hissediyorum.
Hani biz söz var ya: ne senle, ne de sensiz işte tam da böyleyim galiba.
Ne kadar ya da nasıl sevdiğimi de kestiremiyorum,
bi kez daha ayrılsak o kadar üzülmem de diyebiliyorum kendime cidden, ama ayrıldığımızı düşününce 3 dakikada 3 yıl gidiyor ömrümden.
Benim hayatıma öyle bi dönemde girdin ki,
tam dönüm noktamdayken, sınır çizgisindeyken.
Karakterimde parmak izlerin var şimdi, yeni alışkanlıklar kazandım seninle, bana çok şey kattın.
Bana benden sonrası da olacak demendeki dev yanılgı gibi tüm hayatım.
sen öylece geçip gitmedin ki hayatımdan, senden sonrası olsun.
Unutmam mümkünmüş gibi bana dokunuşunu, nasıl senden sonrası olsun be yarim.
Bana seslenişlerin kulağımda, bakışların gözlerimde; ben seni sensiz de yaşarken nasıl unutayım ulan.
Eğer ayrılırsak bir gün, ben seni özleyeceğim ama söylemeyeceğim. içimde sessiz sedasız sürecek o acı, ki ikimiz de biliyoruz ayrılırsak bir daha barışmayız.
Ben seni hem hiç senin sandığın kadar çok sevmedim, hem de anlayamayacağın şekilde bambaşka sevdim.
Belki beklerim unutmanı, belki tek başıma kaldığımda dellenir dayanamıyorum derim.
Kendimi de biliyorum ya, sağım solum belli değil, ben bile katlanamıyorum kendime yıllardır.
Senin bir yıla yakın bir zamandır bana sabretmeni sevmişimdir ha belki?
Birlikte yaşadığımız günleri hiçbir şeye değişmem, ama hala onu sevdiğinin de farkındayım.

Açar da burayı okursan bil, ne hissettiğini biliyorum yarim.
Ben seni bugün de, yarın da yanında olurum diye sevdim, biter mi sandın bu sevda.
Elbet gün gelir unutur geriye bakarsın, yine beni görürsün.