inci itiraf

böceklere işkence yapmaktan zevk alıyordum canlı canlı yakardım kabugunu cıkartır cırıl cıplak gezerdi ayaklarını havaya dogru bırakırdım kıvranırdı ama üstüne düşemezdi. Kaplumbağın kabugunu cıkarıp atmıştım. Yani birisinin canını yakınca kendimi tatmin ediyorum

Ben ve benim gibiler, dünyada hiçbir şeyi değiştiremeyeceğimizi düşünerek büyüdük. Biz mektuplar yazdık hep, bir de uçlarını içimize döndürdüğümüz şiirler. Şiirleri, bedenlerimize saplamaya çalıştık. Oysa onlar, çoktan peltekleşmişti. Uçları yoktu. biz, öyle şarkılar dinliyorduk ki, yaşamaya ad koymak mümkün değildi. Anlamak hoşumuza gitmiyordu; çünkü, anladığımız şeyleri değiştiremiyorduk. B... iz, o günlerde işte, tırnaklarımızı yemeye başladık. Birden bedenlerimiz büyüdü. En başından yorgun ve küsmüştük. Biz, küsmüştük. Ne garip, oysa bir çoğumuzun adı, çağrı, umut, barış, devrim, savaş veya özgür’dü. Adlarımızın anlamlarını ezberleyip sonra da unutmaya çalışarak, bedenlerimizi büyüttük. Biz ne savaşabildik, ne de barışabildik dünyayla, ne özgürdük ne de umudumuz vardı. işte bu yüzden böyle öyküler yazdık, kırık ve bağlantısız."

takıntılıyım. bazen çok ama çok zengin olduğumu düşünür, hangi rolls royce modelini alacağıma bile karar veremem.

oldum olası kendimi jokere benzetirim
-hep acı çekerim ama yüzümde hep tebessüm olur (dudaklarımın kenarları hafif yukarı kıvrık onunda etkisi var)
-acı çektirenleri asla unutmam intikam vakti nasıl olsa gelecek
-iyilik yapanları da unutmam onlara kalbimi açarım
-kafamı hafif öne eğer kamburumu çıkararak yürümeye çalışırım
-düz cümle kurmam hep felsefi konuşurum
-içimdeki şeytan ve melek 25 yıldır çatışma halinde hala kazanan yok
-kötülüğe karşı değilim bilakis gerekliliğine inanırım
-diğer insanlardan hep daha zeki görürüm kendimi
-çevremdeki insanlar benim çözülemeyecek kadar karışık olduğumu söylerler
-benimle yeni tanışan istisnasız herkes deli olduğumu sandılar
-ha bir de michael jackson hayranıyım bazen durduk yere onun gibi bağırmaya başlarım (nickten de belli zaten)

yaşlı gözlerle çocukluğumun yeni sahiplerine bakıyorum..
misketimi çalan aliyi görüyorum..
annesinden izinsiz şeker alan mehmeti görüyorum..
babasının yanında işi öğrenen muratı görüyorum..
ama ...
akşama kadar 40 ayakkabı boyarsa
babasını mezesiz bırakmayacak ökkeşi görmek istemiyorum
40 arabayı ezilmeden silince söz yarın okula gideceksin yalanını hakedecek
zelihayı görmek istemiyorum
40 mendil satarsa dayak yemeden uyuyacak elifi istemiyorum..
gençliğimin yeni sakinlerine bakıyorum..
doktor aliyi görüyorum..
emlakçı mehmeti görüyorum..
ilk şirketini kurmuş muratı görüyorum..
ama...
babasını bıçaklamış ökkeşi görmek istemiyorum
uyuşturucunun alıcılarına meze olmuş zelihayıda ...
köşe başlarını mesken tutmuş elifide görmek istemiyorum..
ama ya göremediklerim..
doktor ali zelihaya tutulmuş ..
bizim emlakçı mehmet mafyasına ökkeşi katıyormuş..
patron murat elifleri uyuşturucuları ihraç ediyormuş..
yeni arkadaşlar ediniyorum..
sol yanımda zelihalının belalısının tek kurşunuyla ali var..
sağımda ökkeşin iç hesaplaşmasına kurban giden mehmet var..
alt tarafımda polisin malikhanesinde vurduğu murat var..
ökkeş mafyada yeni baba..
yani muratın malikhanesinin yeni sahibi..
tabi bir başına kalmış alinin zelihasınında...
elifde ökkeşin uyuşturucu ve kadın icraatına bakıyor..
hayat valla çok garip..

sevmekten çok korkuyorum

iki ay önce geri vitese takmış gelen bir taksi çarptı bana. vucuduma bir şey olmadı ama taksinin tamponu ezildi. taksici abi panikledi. helalleştik, tam bu giderken cebimden defterimi çıkarıp plakayı not alıyomuş gibi yaptım. abi herhalde üç beş gün uyuyamamıştır.

mutlu olan gelmez buraya zaten.
kendimden biliyorum.

Bak işte notalar karıştı ,ezgiler muhalif
Hava kurşun gibi ağır, yağmur arsız
Ey benim yeni alfabemdeki kadim elif
Ne güzellik ,ne tad var baharsız
Güzellikleri yaşamak için geleceğim sana
Geleceğim diyorum biraz mühlet tanı bana
... Ihlamurlar çiçek açtığı zaman.."
ÜNiVERSiTE YILLARIM AKLIMA GELDi DUYGULANDIMMM...

ulan varya ben tam bir ana kuzusuyum tam bir süt çocuğuyum ve bundan çok memnunum hayatımın merkezinde annem var . evlenmeyi filan düşünmüyorum hep annem hayatımın merkezinde olsun istiyorum eşşek kadar oldum üniye geldim ama hala her akşam 3-4 saat annemlerle skype den konuşuyorum konuşmadığım gecelerde ekgib hissediyorum, işe başlayınca annemlerle yaşamayı düşünüyorum . hayattaki herşey annem...

Nefsimle mücadelemde kendi kalkanıma kendi kılıcımla saldırdım
Üç gün üç gece sürdü bu büyük mücadele
Yere düştüğümde kopan başım koltuğumun altında, kılıcım ise hâlâ elimdeydi
Karşımda kuzgun sürüsü, ölen nefsimden arta kalanları yiyordu
Kılıcıma dayanarak doğruldum...

anneni ben gibtim

3 yıl önce cıktıgım bir kıza kuzeni atlamıştı.. intiharı denedim zütüm yemedi..
sanırım bunu daha önce yazmıştımm...

ama hayatımın dönüm noktası oldu iyiki gibmmiş pis fahişeyi..

geceyi nazım ile kapatmak gerekirrr;duygusal a bağladım yine buğünlerde vicdanımmmı gibeyimmm...

Biz küçükken çok büyüktük. Mesela kollarımızı bir açardık, dünyayı kucaklardık. Güzeldik biz küçükken.
Kaşlarımızı almayı bilmezdik, makyaj çok büyüklerin işiydi sevmezdik. Arkadaşlarımızla beraber bir gece uyuyabilirsek eğer velinimetti ... bizim için, lükstü, zenginlikti. Ailelerimiz en az beş kez arardı eve beş dakika geç kaldığımızda. Otobüsteyim bile diyemezdik, otobüsle bir yere gidemezdik. Otobüs lükstü, zenginlikti. Koşa koşa eve varana dek nefes almazdık ve nerdesin sen sorusunu duymadan cevabı verirdik.
Biz bir gülerdik küçükken, kalbimiz kahkahalar atardı. Biz küçükken öğretmenimiz en yakın arkadaşımızla sıralarımızı ayırmasın diye, teneffüse kadar konuşmazdık. Not yazardık birbirlerimize. Biz diyorum küçükken bizdik böyle bayağı bir kalabalıktık. Yani biz diyebileceğim kadar çok. Biz küçükken bir büyüktük ki böyle kollarımızı açsak sığmazdı eni boyu.
Sonra mı? Büyüdük. Kollarımızı açtığımızda bir kişiyi bile sığdıramayacak hale geldik. Küçülene kadar büyüdük, çok büyüdük yani. Biz olamadık bir daha. Sen, ben olduk. Büyüklük lüks değildi, zenginlik değildi. Koşa koşa büyüdük. Büyürken ne de çok küçüldük.

rojbaş
ölüm bize tutsak biz sevdaya;göğsümüzde acılara daha çok yer varrr.

dünden beri Moody Blues dinliyorum.
biri beni durdursun.

şakirtdim amk bir aralar

november rain.

1995te 7 yaşındayken sahile gitmiştim çişim geldiği için ağaçların arasına işemiştim

ev işine girdim. 5-6 ay sonra onun kirasını almaya başlayıp, seneye de kpss ile kaş kaymakamlığında bi yerde kadro açılırsa, durmam buralarda.