incinin can incisi kim

kördüğüm olmuşsun sevgili leydi.

mevlana benliğini aşmak için benlik putunu çalarken yere, niyeti tam bir kullğua, tam bir köleliğe ruhunu teslim etmekti.

tarihte bu putu hassa ruhlu insanlar kadar pek çok yerde görürüz malum. tuttğunu altın eden midas'ın ülkesi gordiyon. zengniliker ülkesi frigya. gözyaşı şişeleri ile dolu sadakatin sembolü lahitlerin ülkesi.

bu ülkenin malum hikayesidir. ülke savaşı reddeder. kapısına bir kördüğüm asar. kim, çözer bu düğümü, işte o her kimse, kulu olacaktır bu ülke onun erkine.

o koca zenginlikler ülkesi bir kördüğümle korunu nesillerce. bir gün büyük iskender gelir. bakarki kördüğümdür o zengin ülkenin anahtarı. çeker kılıcını, böler ikiye düğümü ortadan. frigya'nın ve dünyanın hakimi olur.

senin putun belki o kördüğümün ardında lady. putlarla uğraşmamak gerektiğini aztek duvar yazılarında okumuş, paskalya'da yıldızlarda görmüş biri olarak, iyi bilirim. onların içindeki ruhu görmek, o taşın ötesine bakmaktır gereken. belki samanyolunun altında bakmak gerekir o taş abideye. ama onun içindeki ruha sizi ulaştıracak olan böyle bir bakıştır sadece.

ve senin o zengin ülken, işte böyle bir kördüğümle kornumuş sevgili lady. katanam keskindir, kesip fethetmek belki tek gerekendir.

ama sorgulamak lazımdır kendini, böyle bir ülkeyi fethe girene kadar. acaba en dibi gördüm mü? bilmiyorum, dipteyim diyen çoklarını alıp çıkardım yükseklere, kartal olup uçmayı öğrettim. onları yakalamak için düştüğüm diplerden daha derin bir dibim var mıydı, hiç bir fikrim yok.

çünkü ben gözümü hep yükseğe diktim. mavi gökyüzünden aldım her ilhamı. tanrıdan vahyi değil, doğanın verdiği ilhamı. ve o bana dip her zaman ayaklarının altında kalsın dedi, başının üstünde değil. ve ben dipleri hep çiğnedim, hep.

bilmiyorum, katana kında mı durmalı. yoksa kördüğüm kesip bu ülkeyi fethetmeli mi?

çünkü açıkca bellik bu ülke fatihini, kulluk edecek erkini arıyor.

ama belki bu sadece içgüdüsel tavrımızdır, bir yakarış, bir güvensizliğe başkaldırıdır. belki gereken kördüğümü kesip ülkeyi fethetmek değil, o düğümle bağlanan ayakları özgrüleğe azat etmektir. belki o ülke azat olunca, o heybetli putu onlardan aldığı kara enerjiyi bulamaz, kendi çatlayıverir güneşin sıcağından.

bilmiyorum. ben belki kaşifim, ama fatih değil. belki bir ayna bulmam lazım, bana beni gösterecek.