incinin en dokunakli hikayesini anlatiyorum

geldim beyler, malum sampiyon olduk, biraz kutladik, fenerli arkadaslarida tebrik ederiz.

ayrica gec kaldim ozur dilerim.

olayi daha da dramatiklestirmeye gerek yoktu beyler, hata yapmistim, bedelide buydu , normal.

dunyada tek ayrilan cift de biz degiliz, yasam devam ediyor.

tabii ki cok uzuldum ama, insan ailesinden birini kaybedip yasamaya devam ediyor, bu neki onlarin yaninda, burada yapmam gereken seyleri yapmali, sonra da ailemin yuzunu guldurmeliydim, suan odaklanmamam gereken tek sey buydu.

ama soylemesi kolay be beyler anca, ben uzun bir sure toparlanamadim, tek tesellim, bu surecte uyusturucuya tekrar baslamamis olmam, ders calisiyordum ama, kendimi de derse veremiyordum tam, aklima surekli takiliyordu.

aklimdan cikarip atmam icin beyler, beni asil rahatsiz eden seyi itiraf etmeli, kabul etmeliydim.
benden ayrilmasi degildi beni yaralayan, uzen.
baska biriyle benle oldugundan daha mutlu olmasi, baska birini bana tercih etmesiydi.

hayatimizin gidisatini zaten tercihler belirlemezmi beyler? bir tercih yaparsin , iyi yada kotu, sonuclariyla yasamayi ogrenirsin.

zaten onemli olan tercihi yapmak degil, sonuclarina katlanmak.oda baskasini tercih etti, mutlu olur olmaz, ilerde pisman olur olmaz, bunlar cok ayri konuslar. ama sonucta, bir baskasini benim yerime secmisti, iste buydu bana koyan tek gercek.

gunler hizlica geciyor, ben her gecen gun derslerimi biraz daha yoluna koyuyor, kalan zamanlarda da cince calisiyorum.

bu sirada babamin rahatsizligi ilerlemisti, aldigi ilaclar yuzunden asiri duygusallasmisti. yazi iple cekiyordum, hem babami gorup onla olabildigi kadar fazla zaman gecirmek, hemde evime donup rahat bir nefes almak, tabi once vermem gereken bir de sinav vardi.

son 2 ay kalmisti beyler, ben gayet guzel dersime bakiyor , saga sola bulasmiyordum.ama miknatis var amk ustumuzde, cekiyor illa bir yerden.

gene bir aksam Bahce` de yemek yerken, bir turkle tabistim, ismini vermeyecegim simdi ama, zaten biraz anlatinca oralara gidenler mutlaka kim oldugunu bilir, gayet unludur.

cinde ve hongkongda beyler, tavuklarin ayaklari yenir, biz nasi cerez yiyorsa, bu adamlarda tavugun ayaklarini yiyorlar, bu abi zamaninda kafayi calistirmis, avrupada ve tr deki tavuk ureticilerinden, cope attiklari ayaklari almis, cine e pazarlamaya baslamis.

hongkong un en zengin insanlarinadn biri deniyor, el yapimi lamborghinisi var. neyse bu kadar ifsa yeter.

ben yemek yerken tesadufen bu abiyle tanismis oldum... tanismaz olaydim

neyse biz hafta sonlari bu abiyle disari cikmaya baslamistik, beni normal de kapisinin onunden gecemeyecegim yerlere goturuyor, siselerce sampanya actiriyor, kisacasi ortaligin a.koyuyordu.

beni disari cikalim diye aradiginda nedense hayir diyemiyordum beyler, sevmistim adami cunku. hafta ici kesinlikle cikmior derslerime yogunlasiyordum, ama hafta sonlari bu abiyle disariya cikip egleniyorduk.

beyler bi hafta sonu, macao ya gidelim dedi. biraz kumar oynariz.
tamam demistim, tabi benim oynayacak halim yok, o oynayacak, bende izleyecektim.
beyler bu abi, nasil desem, tam kiro degilde, parasindan dolayi biraz gorgusuz, kendini begenmis biriydi, icinde iyi insandi ama, bazen gereksiz gerginlikleri oluyor, her olumsuzlukla karsilasinca, parasiyla degilmi ulan diyordu.

beyler kumarhanede ogun oyun oynadi etti, yanlis hatirlamiyorsam 4-5 bin dolar civari para kaybetti. onun icin cerez parasi tabi. bana geri donmek yerine burda otelde kalmamiz gerektigini soyledi.

dedim abi olur, yalniz ustumde pasaportum yok.o yuzden en iyisi donelim izin vermezler cunku. beyler hongkong yada cinde, eger pasaportunuz yaninizda degilse, gibsen otelde yatamassin, hayatta almazlar. istersen mao nun oglu ol. yine almazlar.

sen gel lan dedi, giberim ben alayini kimi almiyo onlar.

resepsiyona gittik, dogal olarak pasaportlari istedi, ikimizde de yoktu, buraya kalma niyetiyle gelmemistik ki yanimiza alalim. neyse abi donelim derken ben, gene gereksiz siniri tutmustu.

kimi almiyonuz siz, mudurunuzu cagiran falan diye sacmalamaya basladi. siradan otel degil beyelr burasi, icinde kumarhanesi olan otel. yani demek istedigim, burda buyuk abiler gezer, yanlis yaparsaniz, belanizi giberler. af yok.

resepsiyondaki kiz cok sabretti aslinda, ama sonudna guvenlik cagirmak zorunda kaldi.

bizim abi sinirlenmis, siz benim kim oldugumu bilmiyonuzmu, beni herkes tanir burda, bas taci edeceginize birde almiyorsunu diye sacmaladikca sacmaliyordu.

abi kufur de etmeye baslayinca tahmin ettiginiz gibi arbede cikti beyler, abi bodyguardlarin birine vurmustu, adamlarin da elleri armut toplamiyordu tabi. onlarda abiye vurdular, arbede buyudu.

bende ayirmaya calisiyordum ama nafile , kenarda dursam, lan dayak yedim baktin diyecek.
ama adama vursamda, bosu bosuna sopa yiycez, 2 kisi oldurene kadar doverler bizi burda.

neyse beyler arbede yatisti, ama hesaplamadigimiz bisey olmustu. polis gelmisti.

adamlarin ilk cumlesi sey oldu tabi. evet, pasaportlari gorelim.

pasaport yoktu tabi, aha dedim, simdi gibi tuttuk iste.

bizi karakola goturduler beyler. abinin gibinde degil, birsuru kere kavga etmis daha once, adam kefaletini oduyor cikiyormus icerden.e ingiliz vatandasida, oyle atamassin memleketten.

ama benim icin durum parlak degildi, kendi halinde bir ogrenciydim, isim gucum yokmus gibi kavgaya karismistim, hemde kumarhanede. ustelik haksizdikda...

adamlar vize islerine bakan yerle temasa gececeklerini, gerekli bilgileri aldiktan sonra, eger bir sorun yoksa, ufak bir kefaletle serbest kalacagimizi soylediler.

para sorun degildi, abi oderdi hemen. ama ufak sorun suydu. bugun cumartesiydi, yarinda pazar.
polislerde aynen oyle dedi, pazartesi irtibata gecicez. sali gunu sabah a kadar misafirimizsiniz...

simdi oha lan gibtir dersiniz beyler ama, gercekten aynen boyle oldu.

lan dedim bi bu ekgibti, simdi gibi tuttun iste. elin memleketinde bi iceri girmedigin kalmisti.

biz sali gunune kadar icerde kaldik beyler.bu kadar kotu birsey ben hayatimda yasamadim desem yalan olmaz.dus alamamistik, les gibiydik.

gerekli islemler yapildi, bizi kefaletle biraktilar, abi kefaletin ne kadar oldugunu bana hic soylemedi, sen napcan nekadar isine bak diyordu.

yurda gittim , hemen dus aldim, bidaha diyordum , su kapidan disari adim atani gibsinler, ne ulan bu basima gelenler. saka maka karakola da girip cikmistik. yani isin taku cikmisti beyler. yine en basa donuyor gibiydim.

carsamba gunu(gecen seferki olayda carsamba patlamisti, buda.o yuzden hic sevmem amk carsambalarini) beni uyandiran alarm degil telefonum olmustu.

okuldan cagiriyorlardi, problem var demisti telefondaki kiz..

adamlar hakliydi, herhangi bir kanunsuzluk yaparsan, iceri girersen, nezaret olsa bile, kural basitti beyler. tabii ki ogrenci icin konusuyorum. vizesi iptal edilir...

burda da aynisi oluyordu , beni ogrenci olarak artik kabul etmelerinin mumkun olmadigini, okuldan kaydimin silinecegini soylediler.

bu demekti ki, shanghai daki okuldan da kaydim silinecek, bunca senedir cince kalmis olmamin hepsi bosa gidecekti. elde 0.

bitmistim beyler , yapacak hicbirsey yoktu, babam annem kesin kalpten giderlerdi sunu duysalar.
ama ilk seferki gibi aglayip zirlamadim, alismistim sanirim artik.

hemen abiyi aradim dogal olarak, bulustuk, herseyi anlattim. hong kong ozerk bir yer beyler bildiginiz gibi, ve belkide dunyanin en serbest yer.

abi dediki canini gibma, okul mu yok lan baska, cin degil burasi, baska okullara kabul edilirsin, eve donecek halin yoksa bu olay yuzunden, ailenin ne diyecegini gectim, herseyden once emegine yazik diyordu.

abi dedim iyi hosta, ailemin burdaki okullarin ucretini karsilamalari imkansiz, hongkongdaki universiteler bizdeki vakif universitelerine benzer beyler, sadece 1 tanesi devletindir, devletindir derken dogrudan cine baglidir.oda benim gittigimdi zaten.

ama abi zaten benim bekledigim cevabi vermisti, sen orasini merak etme, beraber bi tak yedik, seni ortada birakmam ben. neyse arastirtiriz, gider kaydini yaptiririz, devam edersin.

cidden de delikanli adamdi, dedigini yapti. okullari sorusturtmustu, ve beni hongkong polytechnic uni. ye kayit ettirmeye karar vermisti.

benide isime geliyordu bu aslinda, cunku artik hsk sinavini verme gibi bi derdim yoktu, dersler ingilizceydi cunku, ayrica kantonca dersleri vardi, ama bizim lisedeki ingilizce gibi.

bu olayin icime sinmeyen tek tarafi beyler, ailemin haberinin olmamasi.ben suan bu hongkongdaki okuldan mezunum.ama ailem beni shanghai daki okuldan mezun saniyor.

diplomami aldigim zaman, shanghai daki okul ile bu okulun ayri ayri belge vermeleri yerine, sadece 1 belge verdigini, prosedurun degistigini soylemistim. ailem inanmisti tabi, nerden gelsin akillarina benim tamamen baska bir okuldan mezun oldugum.

iste dun bahsettigim, hem uzulup sonra sevindigim olayda buydu beyler.

2. kez okuldan atilmis, ama bu sefer daha da iyi bi okula girmis, cince sinav kaygisi olmadan okuyup bitirmistim.

ama simdi tekrar geri tarihe donelim.
benim yeni okuluma, ve dogal olarak yeni cevreme, ustelik cince streside yok. yani sorumluluk yok.

bu okul genelde zengin piclerinin gittigi okuldu beyler, millet okula arabayla gelip gidiyordu, ben taksiyle.

ve yurtta kalan ogrenci sayisi cok azdi, yurtta aslinda ufak bi oteldi zaten, cunku ogrencilerinin cogu burda dogma buyume ve burda yasayan insanlar oldugundan, dogal olarak evleride burdaydi.

ben okulu bosvermiyordum bu sefer, ama diger okuldaymis gibide asilmiyordum, yani hafta sonlari, ve artik carsambalarida abiyle surekli disaridaydik.

bazen long weekend yapiyor, carsamba aksamindan taylanda gidiyor, cuma gunu geri geliyorduk.
iste geri kalan gunlerimide boyle gecirmistim yaza kadar.

simdi tekrar onumde 2 aylik bir turkiye tatili, ve shanghai daki okula gitmek yerine, tekrar buraya donus vardi.

ama huzurlu degildim beyler, hernekadar cok iyi bi insan olsada, yarin bigun naparsan yap lan dese abi, sokaktaydim, ne okulu odeyebilirdim, nede yurt parasini.

daha abiyi taniyali da cok olmamisti, niye boyle yaptigini anlamamistim, vicdan azabi cekiyor demistim baslarda, onun takuna okuldan atildigim icin kendini mecbur hissediyor diyordum.
baska niye yapsin aklima gelmiyordu cunku beyler

tak gibi parasi vardi, benim yillik okul param, onun 2-3 gunluk bali tatili demekti.ama insan sirf parasi var diyede kisa bir suredir tanidigi bi insanin resmen butun hayat masraflarini cekermiydi, cekiyordu iste.

kalan gunleri de eritmistik beyler, bu sefer shanghai degil, hongkong havalanindaydim, thy nin istanbula giden ucagini bekliyor, bir yandan da kendi kafamda gecen 1 somestre in degerlendirmesini yapiyordum.

degerlendirecek birsey de yoktu ki ortada, gene birsuru mallik, hasbel kadar tanistigim bir insan, ve bu insanin masraflarini karsiladigi yeni bir okul.

surgune geldigim hong kong dan tekrar shanghai ya donmeyi dusnurken, tekrar bu surgun yerine bir misafir olarak geri gelecektim, tam 1 sene olarak hemde.

bu sure icinde abi yaptigi bir - iki ticaret isinin bi ucundan bana is vermisti, maillerine ben bakiyor, alicilarla ben muhattap oluyor, ihtiyaclari neyse buluyor, sora abiyle konusup olayi bagliyorduk.

cok ama cok gereksiz bi isti beyler, yani benim bunu yapmam isi hizlandirmadan cok, yavaslatiyordu aslinda.

gayet acikti nedeni, benim dusundugum kadariyla, ona cok borclu hissetmememi istemis, calisip okul parami kendim cikardigimi dusunmemi istemisti belkide.

bu dusunceler icinde bindim ucaga beyler. ailemin yanina gidiyordum tekrar.
babami ilk defa gorucektim hastalandigindan beri, gecen tatilin son gunlerinde dusmus, ben ordaken doktora gitmeyi reddetmisti bildiginiz gibi.

beyler sabah 6.30 oldu, tatile gitmeden once hemen bir toparlayayim, kaldigimiz yerden yarin gece devam ederiz.

yarin pazar, daha erken gelip uzun sure anlatmayi dusunuyorum, disari cikmiycam cunku pazar oldugundan.

yarin beyler, tatilimi, babamin hastaliginin nasil oldugunu, tekrar hongkong a dondugumu, ve gene hongkong da gecen 1 yilimi daha anlaticagim.

bu sene icinde bir kiz arkadasim oldu, nasil basladi , nasil bitti. yarin paylasicam.

bu arada hikayeyle alakasi olmayan bir not: bugun thy nin hostesleriyle tanistim gittigim mekanda, bir tanesi cok tatliydi beyler, yarin(yani bugun ) gezdiricem onu burda. bakarsiniz birseyler olur, yabanci karilar iyi guzel sevisiyoz ediyozda, insanin kendi dilini konusmasi bir baska.

sans dileyin panpaniza, bakarsiniz biseyler olur. olsa ne guzel olur. hemde ne guzel...
herkese iyi geceler,
yarin gorusmek uzere.

@444 haftasonu oldugu icin cok gec geldim eve panpa, simdi evdeyim ama aksamlari, dolu dolu yazarim.

aksama tr saatiyle 19.00 da devam ediyorum.
iyi bakin kendinize simdilik, gorusuruz.

geldim beyler, amk 1 saattir acilmiyodu sozluk, anca duzeldi sanirim.

siz yerlerinizi alin, bende bir duble raki koyayim beyler,

bu arada bir sarki gelsin, kulaklarimizin pasini silen,

ne guzel soylemis sertab; zaman basip kanayan yarana, unutursuun

geldim beyler, 2-3 gun once bir arkadasim antepden, antep peyniri getirmisti, boyle baya tuzlu birsey, bende onu rakiya meze yaptim, hadi hayirlisi.

kavunda var ama soguk degil, unutmusum dolaba koymayi

@461 panpa acelemiz yok be , ben yavas yavas anlatiyorum, icimi dokuyorum, sizde biseyler yazin arada yalniz hissetmeyeyim , kufur edebilirsiniz , alinmam yani ondan diyorum, surda panpamsiniz sonucta.

beyler hikayeye girmeden once birsey soylemem gerek, soylemem gerek diyorum onuda aciklayayim; sora delimi bu demeyin.

simdi beyler, isin sakasi bir yana , evimden memleketimden cok uzaktayim, burda pek turk de yok tanidigim, denk geldiklerimin de %90 i cok agir keko.

yani sunu demek istiyorum, benim gercekten kendi dilimde konuscak, icimi dokecek, dertlesicek kimsem yok burda, yabancilarla olmuyor.

iste bir siz varsin muallakler.o yuzden anlatiyorum

konuya girmeden once diyecegim sey de suydu. dun hikaye ye devam etmeye baslamadan once bir not yazmistim eger okuduysaniz.

thy de calisan biriyle tanistim, oda izmirli , cok hos vakit gecirmistik dedim, ve bugunde bulusucaktik , nitekim bulustuk da.

bilmiyorum benim ozlemimden mi , yoksa baska birseyden mi..cok etkilendim ben bu kizdan be panpalar.bir gulusu var, karnim acikti gevrek olsay di da kahvalti da yeseydik deyisi vardi, sormayin gitsin.

belki ben boyle seylere hasret kaldigimdan etkilendim dedigim gibi bilmiyorum, ama cok guzel guluyordu... yarin da gidiyor, telefonu bile yok ben de tr de ulasabilecegim. isteyemedim, utandim... artik birda ha gelisinde cin numarasindan arayacak beni umarim, ozaman tekrar gorusecegiz.

daha once bir cok kez soyledigim uzere, burda cok hatunla beraber oldum beyler , ama su kizi gordugumde diyorum, sen kal burda benimle, senden baskasina donup bakarsam adam degilim.ne rusu ne isvecli si,..alayinin a.koyayim.

mundarlamayin lan bizim hatunlari, en azindan hemsehrilerimi, kendi dilini konusmak coook ama cok onemli beyler , kiymetini bilin.

ne guzel gulusu vardi lan , shanghai in pahaligindan yakiniyordu bir ara , burda disarida yemek gercekten cok pahali beyler, neyse..

bende evet diyordum ,mecbur disarida yiyorum cok pahali gercekten, soyle bir;

yazik sana..ben burda olsaydim sana yemek yapardim deyisi var ki beyler..

cok onemli boyle seyler gercekten, gibis sokus tabii ki cok onemli bi iliskide ona lafim yok ama, sunlarda bir baska be panpalar

neyse takunu cikarmadan biz hikaye ye donelim,

gene uzun bir yolculuktan gelmistik tekrar izmire.
bu sefer gecen gelislerime gore biraz daha az kalicaktim, fuar vardi cunku guangzhou da, kanton fuari, ona gitmem gerekliydi, neyse.

sonunda babami gormustum beyler , gercekten annem ve kardesimin dedigi gibi, 1 senede cokmustu, saclarindaki beyazlarin sayisi siyahlari gecmisti.. ayaginin ustune tam basamiyordu, hala birsuru ilac aliyordu , 9 eylul deki doktorlarin dedigine gore, 2-3 ay daha bu boyle gidecekti.

herzaman havaalaninda ailem beni karsilayinca beyler, annem istisnasiz aglar, babam ve kardesim, tamam tamam, oglun geldi hadi aglama artik diye gulerlerdi anneme.

ama bu sefer tam tersi olmustu, babam bana sarildiktan sora baslamisti aglamaya, cok garibime gitmisti de, ne diyecegimi bilemedim bir an, bende gibi gibi sarildim ona..