artık benim için olmak zorunda olan bir şeye dönüştü. varılacak nihai son olduğunu kabul ettim. gerçek anlamda varlığımdan sıkıldım ve sonlandırmak istiyorum. çünkü son günlerde duyduğum mide bulantısı şiddetini giderek artırıyor... ya iyi bir kitaba denk geleceğim ve kararım değişecek ya da hevessizliğim devam ederken zamanını benim bile kestiremediğim bir vakitte bu iş gerçekleşecek. yaşama bu kadar az dahil olup da bu kadar çabuk sıkılan başka bir insan yoktur herhalde. oysa beni hiç meraklandırmıyor tatmadığım şeyler.