abartı ya da şaka değil. başlıyorum.

öncelikle kendimden bahsedeyim biraz. çoğu insanın baktığında imrenebileceği bir hayatım var. iyi bir aile, iyi bir eğitim hayatı ve bekleyen güzel bir gelecek. yani en azından öyleydi.

ulan uzun uzun yazmaya çalıştım ellerim titremeye başlayınca özet geçmeye karar verdim. dayanamıyorum dıbına kodumun anılarını hatırlamaya, yazmaya.

bir kızı sevdim beyler. çok sevdim. ailem gibi sevdim.
terk etti dıbına koyim. terk edip kısa süre sonra başkasıyla gibik kısa bir şeyler yaşadı. ve bunu yaşarken ben hala onu geri kazanmak için uğraşıyordum. bu yaptığını sonradan anlattı bana. uzaktaydı terk ettiği zaman. 2 ay beklemem gerekiyordu. bir text'le ayrıldı anlayacağınız. 2 yılını verdiği adamın yüzüne bile bakmadan.

üzerinden 6 ay geçti. aklımdan bir an bile çıkmıyor bu olanlar. abartmıyorum beyler, bir an bile çıkmıyor. gittikçe daha kötü oldum. pgibolojimi hiçbir şekilde toparlayamıyorum. pgibolog, pgibiyatr hepsine gittim. onlar da kar etmedi. 5 aydır alkol almadığım gün sayısı 10u geçmez. başka türlü rahatlayamıyorum. daralıyor göğsüm nefes alamıyorum dıbına koyim. okulu bıraktım bu sene. bundan sonra da devam edebilir miyim bilmiyorum. hayatta yapmayı sevdiğim, yapabildiğim hiçbir şey kalmadı. tüm gün oturup içiyorum. başka hiçbir gibim yapmaya mecalim kalmadı.

intihar düşüncesi uzun süredir var aklımda. bunu O(kız) da biliyor. ciddiye almıyor beni, yapamayacağımı düşünüyor. ölümü düşünmek çok zordur beyler bilirsiniz. hele ki geride bırakacak çok şeyiniz varken. bekleyen koca bir ömür ve sizin için canını verebilecek bir aile varken. ama artık onlar bile rahatlatamıyor sizi. birkaç kere sinir krizi geçirdim. vücudunuzdaki neredeyse bütün kaslara kramp girdi mi beyler hiç? ruhum çekildi kaç kere içimden. çenem çıktı dıbına koyim çenem. neyse bunlar eskiden olsa söylenirdim. şimdi gibimde bile olmuyor. ölüme nasıl ısındıysam, hiçbir şey gibimde olmuyor. uykuda bile rahat yok. her gece kabuslar, sıçrayarak uyanmalar. yoruldum dıbına koyim, ruhum yoruldu.

hazırlıkları yapmaya başladım beyler. geriye bırakmak istediğim birkaç şey var. bunları hazırlıyorum. nasıl yapacağımı, nerede yapacağımı uzun süre araştırdım ve büyük ölçüde netleştirdim. vasiyetimi yazmaya başladım. en zoru da bunu yazmak lan. kime ne desen kar etmiyor sanki, silip silip yazıyorum uzuyor da uzuyor. ama bir yerde noktayı koymam gerekiyor. koyacağım.

içimi dökmem lazımdı artık. ben de geldim buraya. taşak geçenler olacaktır, canınız sağ olsun şimdiden beyler. dıbına kodumun hayatında gelip kafama sıçsanız gibimde olmaz zaten artık.

allaha emanet.