itiraf com dan kaldırdığım hatun

iş çıkışı gittim adamın dediği yere. salon, malon diye geçiyordu ismi ama baya bildiğin kahvehaneymiş. yaşlı maşlı adamlar, işsiz güçsüz tipler oturmuşlar çay içiyorlar. geçtim korka korka bi masaya oturdum, bi oralet söyledim. bi yandan içiyorum, bi yandan etrafı kesiyorum. adamın biri de bana bakıyor gibi geldi, kaçamak bakışlarla oraya bakıyorum. ne bakıyon birader dedi herif. başkasıymış meğerse, boş yere bi de ara dayağı yiyecektik.
diğer taraftan kapıyı kesiyorum, ekip var mı etrafta diye, yok dıbına koyim, gelen giden de yok.

sonra bi herif geldi oturdu masama. nasıl tarif edeyim bilmiyorum adamı, kadir inanır'ı baz alın, hani kadınlar hoşlanır ya sert erkek, öyle bi tip. bak hemşerim dedi, ne yaptığını biliyorum. o kadından uzak duracaksın.
kimsin sen dedim. kızın peşini bırakmayan eski takıldığı adammış meğerse. detayını sonradan benim hatun anlattı. bu kız kenar mahallelerden birinde büyümüş, hani derler ya varoş gülü diye, tabi kendi öyle anlatmıyor ama belli yani. öyle bir hatun işte, hatunun kırosu. mahallede de bu herif takılırmış peşine, it kopuk bi herif. adam yaralamadan hapse falan düşmüş bi adam, obsesif bi piskopat. sonra bi şekilde bunlar kopmuş, kız gitmiş zengin bi koca ayartmış kendine, bu herifi de gibtir etmiş. ama bu peşini bırakmamış, arada rahatsız ediyormuş, hatta takip falan ediyormuş, bi iki kere polise falan gitmişler. böyle karışık işler. biz kocasından korkarken daha belalı bi herif çatmıştık.

anlayacağınız adam piskopat delinin teki. bak dedi, peşine adam taktım dedi. o kızın yanına yaklaşmayacaksın dedi. ne emmeye geliyor ne gömmeye. peki abi dedim, büyüksün dedim. sonra ben buna yıkadım yağladım falan. aferin dedi, sevdim seni dedi. bir şey lazım olursa ara mutlaka dedi manyak herif, telefonunu verdi. sonra kalktık ayağa, sanki anama bacıma küfreden bu herif değilmiş gibi kucakladı, hadi sağlıcakla kal dedi gitti.

ben kalakaldım öyle kahvede. nasıl bir manyağa çattım, nasıl bir belaya bulaştım am uğruna allahım derken kahve kalabalıklaşmaya başladı. maç varmış meğerse, oturdum onu seyrettim.
bu arada tüm bu olayların başlamasını sağlayan itiraf: http://www.itiraf.com/271178/Basliksiz/

benim hatuna haber vermek için ertesi günü beklemem gerekti doğal olarak. işyerinden aradım yine, dedim böyle böyle. o da önce biraz geçiştirmeye çalıştı, sonra anlattı işte geçmişini. kızın büyüdüğü mahalleyi de araştırdım, böyle nerde bir piskopat, esrarkeş, belalı tip varsa onları besleyen bir mahalle. kızı biraz araştırayım dedim ama soyismini bilmiyorum. öyle bir bilinmeyenin içinde kaldım.
dedi ne yapacağız? bilmiyorum dedim, biraz düşüneyim. züt tehlikeye girdi ama hala am düşünüyom ben, salak herif, bitirsene orda işi. hala kaşınıyodum anlayacağınız.

@123 yok hacı, hatun vermemiş ki telefonu, haberi bile yoktu. herif telefonumu başka bi şekilde bulmuş. nerden bilmiyorum ama peşime adam takan herifin telefon numaramı bulması da o kadar zor değildir herhalde. ama kıllandım şimdi lan, o mu verdi acaba?
yok yaw, öyle gelişmedi olaylar, vermiş olamaz.

laaan, o kadar yazmıştım, kayboldu amk...

bi daha yazıyom. ben bu hatunla, ismini de vereyim, nil'le neredeyse üç dört ay tensel temas sağlayamadım korkumdan. ancak internetten fırsat bulursak sanal ciks yapıyorduk. yalnız kadın da bana kafayı fena takmıştı. diğer yandan kız arkadaşım beni terk etti o dönemde. ayrı bi hikaye o. kaldık mı el elde baş başta. böyle böyle birikim yapınca gözü kararttım, nil'e gibişe gitmeye karar verdim. zaten o da çağırıp duruyordu beni.
ha, bu arada öteki piskopat da bi kere aradı beni halimi hatırımı sormak için. bir şeye ihtiyacın var mı diye soruyor. manyak.

bu arada kusura bakmayın, iş yerinde olduğum için yavaş geliyo.

bi cumartesi günü nil'in kocası işteyken atladım gittim. o şişko kız var ya ilk gün gelen, gittiğimde o da evdeydi amk. baya bi kilo vermiş ama güzelleşmemişti. burnu falan yamuktu. biraz oturdu, gitti.
nil acayip özlemiş beni, hemen atladı üstüme. tabi bende de bir süredir tık olmayınca duman çıktı o gün resmen.
iki üç saat sonra işi bitirip çıktım. bu arada, biz iş üstündeyken kızın kocası aradı, bu nefes nefese tabi, biraz nefesini toparladı, açtı konuştu falan. tuhaf bir duygu lan, insan vicdan yapıyor.

piskopat bine yakalanmamışız o gün. hiç sesi çıkmadı. ben de alternatif hatun arayışına geçtim o arada işyerinden. bi iki arkadaşıma anlattıydım bu olayı, lan oğlum tak yoluna gidecen, sana eli yüzü temiz namuslu bi kız bulalım evlen diye tavsiye verdiler. makul buldum. iş yerinden, çevreden falan bi kız bakınmaya başladım. işe yeni başlayan bi kız vardı, onu gözüme kestirdim. peşin peşin yazıyorum, sonradan evlendim zaten onunla, o yüzden onun hakkında yorum yapmayın binler.
neyse, müstakbel eşimle bi şekilde çıkmaya başladık. namuslu, temiz, süper bi kız olduğundan dolayı benim cinsellik ihtiyacım yine yükselmeye başladı.
nil de doyumsuz bi hatun zaten, ısrar ediyor, gel gel diye.
bir yanım kalk gidelim diyor, diğer yanım tak yeme otur diyor ama ben yine şeytana uydum, gittim. bu defa yakayı ele verdik. daha dönüş yolunda telefonum çaldı.

ben sana akıllı ol demedim mi dedi. adama bak ya, kendi kendine koruma yapmış kıza. zütünü matkapla delecem diyor, ananın dıbına beton dökecem diyor, diyor ha diyor, ne küfürler. gün yüzü görmemiş laflar. ben alttan alıyorum, abi gel konuşalım gözünü seveyim, medeni insanlarız, olmuyor böyle diyorum. gelecem zaten diyor, bıçağımı biliyorum diyor.

hasılı, herif zütüme bıçağı taktı beyler. biraz işim var şimdi, merakta kalmayın diye söyledim, anlatacam detayını.

@179 bravo panpa, çok dikkatlisin. lakin itiraf com'a üye olduğumda istanbul'da yaşıyordum, akabinde izmit'te iş buldum, oraya yerleştim. oki?
devam ediyorum.
herif yine beni çağırdı, gel bakalım dedi şuraya. bu defa tarif ettiği yer biraz tenha bir yerdi, ben de tırstım, yine gittim karakola. abi dedim, böyle böyle.
gitme kardeşim dedi, ne işin var. neyse, sonra yine tamam dedi, ekip göndeririz dedi. dedim, geçen sefer de öyle demiştin. tamam dedi, bu defa gönderecem dedi züt. iyi dedim.

@191 izmirli değil panpa, doğulu.
buluştuk, böyle deniz kenarı, pek insanın uğramadığı bi yer. eski yıkık evler var depremden kalan. ayyaşların falan mekanı. neyse, biz tatlı tatlı konuşmaya başladık, farklılıklarımızı ortaya koyup ortak müşterekte bulunmaya çalıştık. bi yerden sonra adamda şafak attı, çıkardı bıçağı. aman abi, ne yapıyorsun diyorum, ama gözüm uzaklarda, polis geldi mi diye bakıyorum. hakikaten de geldi bi ekip ama o arada bu bıçak benim kalça taraflarımda bir yere girdi. kalça deyip geçmemek lazım, damara denk gelirse zütürüyor adamı. ben yandım allah derken polis de yetişti, paketleyip zütürdüler adamı, beni de devlet hastanesine.
ondan sonrası tam işkence, ifade ver, zabıt tuttur, mahkeme celbi şu bu, öfff. sakın bıçaklanmayın beyler.

işin rezil olma yanı da cabası. ister istemez çevrede duyuluyor. rapor falan alıyorsun, niye, zütünden bıçaklanmış. niye bıçakladı adam falan diye dedikodular oluyor. neyse, iş yerinde insanlar pek üstelemediler.
şikayetçi değilim diyerek de yırtamıyorsun bürokrasiden. adamı attılar içeri, zaten sabıkalı, sonra içerde bir iki vukuatı daha olmuş, hala içerde. çıkarsa ebemi gibmeye gelebilir tekrardan, bilemiyorum. adresim, işyerim falan da aynı hala.

neyse, adam içeri girdi, ben biraz yattım evde. neyse, çok derin bir yara değildi, ufak bir operasyon, sonrasında biraz dinlenme, ayağa kalktım kısa sürede.
bu bana ders olur dedim yatarken, bir daha tanımadığın bilmediğin amları gibme.
ama erkeklerin aklı hep gibinde oluyor beyler, dayanamadım, yine gittim nil'e.

kız arkadaşıma mecburen anlatmak zorunda kaldım olayı bu arada. tabi, ondan önce olmuş bir olay olarak. beni biraz kınadı ama terketmedi allahtan.
neyse, ben yine dayanamadım, üç beş ay sonra yine gittim nil'e. istanbul'da bi işim vardı, gitmişken aradım, müsait misin dedim, evet dedi, bastım gittim.

bir iki defa daha buluştuk nil'le. sonra bi gün telefon etti bana, hamileyim dedi. benden olmadığını biliyordum, kondomsuz sokmadım hiç. ne cevap vereceğimi bilemedim ama. tabi bilemiyorsun, istiyor mu gerçekten çocuğu yoksa mutsuz mu oldu, hayırlı olsun mu diyeyim, allah analı babalı büyütsün mü diyeyim ne diyeyim? zor bir durum.

siz olsanız ne derdiniz? ben yalandan "bu çok güzel bir haber, sevindim senin adına" falan diye bir şeyler zırvaladım. sevinmiş gerçekten de. "herhalde bu son görüşmemiz" dedim. "evet" dedi. orda vedalaştık, kendisine mutluluklar diledim, kapattık.