Siren sesleri hala kulaklarımda yankılanıyor. Ellerini tutuyorum sevdiğim adamın, güç bulur belki. O benim ellerimi tuttuğunda bir gecede kendime gelmiştim. Neredeyse bir ay oldu, hala uyanmadı canımın en kıymetlisi. Neyi ekgib yapıyorum ki ben?

Defalarca girdi o soğuk odaya, defalarda yaralar açtılar başında. Saçlarını kestiler, sakallarını kestiler. Ağzından, burnundan hortumlar soktular. ilaçlar verdiler ama hala gittiği yerden dönmedi sevdiğim adam.

Neyse ki hala benimle. Belki gözlerime bakıp gülümseyemiyor, bana şarkılar söyleyemiyor ama benimle. Bir umut alevidir ki içimde, azalmaktansa her geçen gün daha da büyüyor. Onu izledikçe gözlerimden yaşlar süzülüyor yanaklarına. Kıyamıyorum, dokunamıyorum yüzüne. Ellerim titriyor ellerini tutarken. Onu ne kadar sevdiğimi fısıldıyorum kulağına eğilip. Duyuyor beni biliyorum, sadece uyuyor. Hem, bende uyuyorum. Uyuyunca gücünü topluyor insan. Onun çok daha fazla güç toplamaya ihtiyacı var çünkü onun kalbi kocaman...

Bazen gidip bir kahve alıyorum, oturuyorum karşısına o gün neler yaptığımı anlatıyorum heyecanla. Kalk be adam, sensiz zehir gibi bunun tadı...

Cemil abi, Selim, Seda. Onlar da yakında burada olacaklar. Uzun sürdü işlemleri halletmeleri, o yüzden geç kaldılar yoksa hemen yola çıkacaklardı onlara haber verdiğimde. Belki onların geldiğini hisseder de, daha iyi hisseder kendisini. Daha çabuk toparlanır.

Sorma, ne haldeyim. Sorma kederdeyim. Sorma, yangınlardayım zaman zaman...

Geceler gündüzleri kovalıyor, günler onları takip ediyor. Her geçen gün daha da fazla yanıyor canım. Kaç gün oldu uyumayalı hatırlamıyorum. Kaçıncı zehir bu boğazımdan geçen...

https://www.youtube.com/watch?v=Iu0Q7WGof0Q

Kral Arthur herkese iyi geceler diler!

Ağlamaktan gözlerimin altları şişti, bir görseniz nefes alan bir cesetten farksızım ben de. Çok geç olmuştu saat, dayanamadım daha fazla, uyumuşum...

-Funda...

Gözlerimi zar zor araladığımı hatırlıyorum, hala yanıyordu gözlerim. Can'ın yanına kıvrılıp uyumuşum, ne ara geldim yanına, ne ara sarıldım hatırlamıyorum...

-Funda...

+Kimse yok mu!? DOKTOR, HEMŞiRE! Biri baksın çabuk! Can... Can'ım... iyisin, Allah'ım... iyisin...

-N... Nerdey...

Dayanamadı daha fazla, tekrar kapattı gözlerini. Ama olsun, uyandı ya bir kere daha güzel bir şey olabilir miydi bu dünyada söyler misiniz?

+DOKTOOOOR!

Doktorlar, hemşireler geldi çığlıklarım üzerine. Ellerim fırtınaya esir kalmış bir ağacın yaprakları gibi titriyordu, gözlerimden yaşlar akıyordu onun yüzüne. Üzerine kapaklanmış, ona sarılmıştım. Bırakamadım, ayrılamadım doktorlar geldiğinde bile.

+Uyandı! Seslendi bana! ismimle seslendi, Funda dedi. Uyandı sonunda, döndü tekrar bana sevdiğim adam...
-Hemen gerekli tetkikler yapılsın, yaşamsal değerlerinin en detaylı grafisini istiyorum. Bir hemşire bir doktor 24 saat odada kalıp nöbet tutacak, tekrar uyanırsa kontrolleri yapılsın. Geçmiş olsun Funda hanım, beklediğimiz gelişme geldi sonunda. Bundan sonrasında işimiz çok daha kolay olacak, vücudu kendini gayet yeterli şekilde toparlamış demek ki. Bundan sonrasında eğer gözlerini açarsa size odaklanmasını sağlayın, mümkün oldukça uyanık kalmasını sağlayın. Herhangi bir beyin hasarı söz konusu mu, bunu ancak bilinci açıkken öğrenebiliriz. Doktor bey ve hemşire hanım size eşlik edecekler burada, herhangi bir durumda onlardan yardım alabilirsiniz. Tekrar geçmiş olsun, iyi günler.

Kim bilir bir daha ne zaman açarsın gözlerini. Bugün, 34. gün bu hastanede geçirdiğimiz. Dile kolay. Koskoca 34 gündür seni bekliyorum, uyanmanı, bana bakmanı, sarılmanı...

Hiç bir bekleyiş bu kadar zor olmamıştı, bu kadar acı dolu. Her geçen gün içimde ki umut alevlerinin büyümesini sağladın ama, hiç azalmadı. Güçlü geliyordun bana, yenilmezsin sen...

Saatler geçti, uzun saatler. Ufacık bir kıpırtı bile göstermedin. Sadece nefes alıyorsun. Bildiğim tek şey bu...

+Aşkım... Canımın içi... Tek dayanağım... Evim, yerim, yurdum bildiğim adam... Yanındayım, ellerin ellerimde... Bazen yanına uzanıyorum, hissedeceğini biliyorum. iyi geliyorum sana, sen söylemiştin bunu. iyi ol diye neler vermezdim bir bilsen. Üzülüyorum, hem de çok. içim parçalanıyor sen karşımda yatarken, elimden bir şey gelmiyor. Gücüm kalmıyor bazen, yanına kıvrılıp kapatıyorum gözlerimi, yanına gelebilirim belki diye ama olmuyor, beceremiyorum. Can'ım... Bütün benliğim... Bak yanındayım ben, her nerelerdeysen dön artık ben seni çok özledim. Yabancı yerlerde beni yalnız bırakma. Hem sana bir sürprizim var, yarın akşam Cemil abi, Selim, Seda... Hepsi buraya geliyorlar. Hepsi sana kucaklar dolusu sevgiler getiriyorlar. Cemil abi dedi ki, "ben onu oralara kendine zarar versin diye göndermedim. Bana güçlü olduğunu, kendi ayakları üzerinde durabileceğini kanıtlamaya çalıştı yıllarca, şimdi utanmadan yatıyor mu bir de?" dedi. Geldiğinde seni böyle görürse üzülür be adam. Hem, Selim... Düşünsene ne kadar zaman sana laf çarpıp duracak. Dilinden kurtulabilir misin sence onun? Hadi, onlar gelmeden hazırlanalım sevdiğim, en güzel şekilde karşılayalım onları hı? Ne dersin?

https://www.youtube.com/watch?v=D5T2mTkUSzA

+Elini tutar mısınız onun biraz?
-?..
+Bir yere gitmem gerekiyor, elleri üşümesin, sıcak tutun biraz lütfen...
-Peki.

Hemşireye ilettiğim ricamdır kendisi. içim dolu dolu olduğundan, yalnız kalmak istiyorum bir süre. Çünkü her ne kadar kendimi tutamadığım zamanlar olsa da, yanındayken ağlamak istemiyorum. Merdiven katlarına saklanıyorum günlerdir. Soğuk yerlerde buluyorum kendimi. Duvarları yumruklarken. Umuyorum ki kendine geldiğinde kızmaz bana, ellerim kanlar içinde kalıyor her gece ona ulaşamadığımda. Çıldırmış gibi duvar diplerine oturup bakıyorum boş boş. Onun yanındayken de oluyor böyle.

Eski günleri yâd ediyorum, anılarımızın her biri tekrar tekrar canlanıyor gözlerimin önünde, boğuluyorum, nefes alamıyorum. Ne zaman kötü hissetsem yanına koşuyorum, sarılıyorum, öpüyorum. Kokusunu içime çekmek her geçen gün daha fazla bağlıyor beni ona. Belki o orada yatıyor her şeyden habersiz ama ben ona her saniye daha fazla aşık oluyorum. Bazen diyorum ki, çıkarabilsem de katabilsem canımı canına. Can bulsan benimle.

Akşam oluyor, güneş yine terk etti buraları. Çok ihmal ettim onu, gitmem lazım artık. Yine kızacaklar bana ellerimin halinden dolayı biliyorum. Umurumda değil kimsenin ne söylediği. O da kızacak, sinirlenecek, üzülecek biliyorum. Engel olamıyorum. istemiyorum ben artık nefes almayı... Nefes alacak gücü kendimde bulamıyorum her ne kadar umut içinde yüzsem de...

+Yalnız bırakır mısınız bizi biraz.
-Burada durmamız söylendi biliyorsunuz.
+Biliyorum. Ama bir kaç saatlik. Lütfen... isterseniz hemen girişte bekleyin, bir şey olursa seslenirim.
-Peki.

https://www.youtube.com/watch?v=Umqb9KENgmk

"Geldim sevgilim, yanındayım. Odanın her yanında senin kokun var biliyor musun, içeri girer girmez düzeliyor moralim. Çok az bir zaman kaldı, geliyorlar bizimkiler. Yakında burada olacaklar. Şimdi akşam oldu, güneş henüz battı. Karanlıklarında yalnız kalmanı istemiyorum, koştum geldim hemen. Yanındayım bak. Yine aynı yataktayız, yine ikimiz de zor sığıyoruz, yine ensende nefesim... Saçlarımı bazen ellerine sürüyorum, severdin sen saçlarımla oynamayı. Dizlerinde yatmayı özledim biliyor musun. Ara ara gelip öpmelerini özledim. Herkesi gönderdim odadan, yine yalnız kaldık sevgilim. Perdeleri de kapatıyorum, bak. Işıkları da söndüreceğim birazdan. Yine baş başa, sadece ikimiz kalacağız karanlıkta. Beraber uyuyacağız, sıkı sıkı sarılacağız, Sen gece boyu ara ara uyanacaksın. Uyanacaksın dimi sevgilim? Sonra ben yüzünü okşayacağım, "Korkma!" diyeceğim. Kapatacaksın yine gözlerini. Ben seni izlemeye devam edeceğim. Sakallarını kestiler ama merak etme, hala çok yakışıklısın. Eskisi kadar da güçlü görünüyorsun, değişen hiç bir şey yok yani. Sadece bu sefer sen yoruldun, sen uyuyorsun ben seni bekliyorum yanı başında. En güzel şiirlerini okuyorum bazen, şarkılarını söylüyorum. Seninle beraber söylediğimiz gibi olmasa da, söylüyorum işte. Fotoğraflarımıza bakıyorum, videolarımızı seyrediyorum. Her zaman ki gibi muhteşem gözlerle bakıyorsun bana. Dolu dolu, bir şeyler anlatarak. Kapatıyorum gözlerimi şimdi senin mutluluğuna. Yüzüm yüzüne değiyor biliyorum hissediyorsun. Nefesini yüzümde hissetmeye aşığım sevgilim. Elimi göğsüne koyduğumda nefes alışını hissetmeye aşığım. Seni seviyorum adam. Seni seviyorum... "

Saniyeler geçmesin istiyorum yanına uzanıp gözlerimi her kapattığımda. Sanki evimizde, uykuya dalmışız gibi hissediyorum çünkü ve sabah olmasın istiyorum. Güneş doğduğunda gözlerini açmayacağını bildiğim için. ikimizin gözleri de kapalı kalsın istiyorum. Madem uyanmayacaksın, ben de uyanmayım istiyorum...

"Ne kadar oldu? Kaç zamandır burada bu yatağa mahkumum ben? Funda'm, huzurum. Neden ıslak gözlerin? Üzülme. Kıyamam göz yaşlarına... Duyuyorum ben seni, hissediyorum. Göremiyor olabilirim ama hayallerini yaşatıyorum zihnimde. iyiyim. Gerçekten iyiyim... Sen de iyi olmalısın. Vazgeçmedim senden, gitmedim, buradayım hala. Zorlandığını hissediyorum. Ayakta kalmakta bile güçlük çekeceğini biliyorum. Acı çekiyorsun biliyorum. Dayan sevgilim, biraz daha dayan. Yanmıyor canım merak etme. Yanımda sen varken dünyaya göğüs gererim ben, bilirsin. Biz beraber güçlüyüz, yan yana iken... Bazen hissediyorum, boynumu öpüyorsun. Yine gıcıklanıyor içim, sadece belli edemiyorum. Toparlanıyorum sevgilim. Eskisinden de güçlü olacağım inan bana. Seni seviyorum... "

-Funda... (uyumamış mıydın yoksa beni mi bekliyordun da açtın gözlerini hemen)
+Can'ımmmmm... (gözleri dolu dolu oldu anında)
-S... Seni özl... Özledim...
+Bende... Ben deseni çok özledim sevgilim (öpüyor, yüzümü okşuyor, sanki yıllarca ayrı kalmışız gibi kokluyor beni)
-Ne old...
+Boş ver bunu, önemli değil neler olduğu. Sen nasılsın, ağrın var mı acıyor mı bir yerlerin?
-iyiyim ben merak etm... (kelimeleri telaffuz etmekte bile zorlanıyorum, neler olmuş olabilir ki. hatırladığım tek şey karşıdan gelen bir arabaydı. bizim şeridimizde bize doğru geliyordu)

Gözlerim pencereyi aradı, perdeler kapalıydı ama güneşin doğmadığı belli oluyordu. Henüz yeni yeni aydınlanmak üzereydi sanırım gökyüzü.

+Neredeyiz?
-Venedikteyiz hala.
-Çok oldu mu?
+Biraz...
-Haber vermeseydin kimselere.
+Herkes yolda, geliyorlar bugün.
-Kim?
+Cemil abi, Selim, Seda...
-Sen nasılsın?
+Görmüyor musun bak, bıraktığın gibiyim ben. (senin kadar ağır değildi benim durumum be adam. iyileşti hemen yaralarım, kırıklarım. yatamadım, kalktım geldim hemen yanına. çok kızdılar bana her gün, önemsemedim kimseyi. seninle olduğum için bu kadar çabuk iyileştim ben)

3DMax çalışmayı durdurdu. Program yanıt vermiyor. Allah'ın belası program. sonuna yaklaşmıştım çizimin bir de!