0
Selam cümleten.Bu aralar sağdan soldan bir sürü haber gelmekte. Dedikodu deden illet çok fena bişey ulen. Adam gibi adam olamayanların işidir bence sağdan soldan bi açık bi ekgib bulmak.
Arkadaş ortamında beraberce gülünür, konuşulur , birbirine sövülür eğlenilir, sonra arkadaşın biri gidince dedikodu başlar. Biri gittikten sonra 2.si , sonra 3. sü.
Ciddi söylüyorum, ben birinin hakkında çekiştirme duyunca, sanki kıçıma iğne yemiş gibi oluyorum. Benimde yaptığım oldu zamanında, ama sonra, öyle utandım ki amk, kendime rövaşata atasım geldi . Benim bulunduğum ortamda ne zaman yapılırsa tüylerim diken diken olur. Biri ama iyi niyetliyse bana güvenipte paylaşmışsa görüşünü, işte o adama bişey demem. Sadece dinlerim. Zaten o tür kral arkadaşlarda zaten der hemen "olm hani arkasından konuşmuş olmayımda ben bunu düşünüyom" diye be dostlar.
Gelelim holştaynlara, onlar, öyle ego sahibirki olm, kendi lafını bile kıskanır. O selam dediyse senin demeni istemez lan mesela. Sağdan soldan bişeyler duymuş olanlar vardır, onu sanki kadim arreat dağlarında, elmas sandıkta saklanan bişey gibi korur. Sen ona bişeyi anlatırsın,4 saat araştırdığın bilgileri 10 dk özet geçmek için dil dökersin, ama o senin dediklerini anlamaz, sadece sırası gelsin diye dinler, "zaten biliyoz yourream" gibisinden cevaplar verir.
Bakın aslında bu olayın adı "kibir" dir. Derki o kibir, sen herkezden zekisin, senin bilmediğini kim bilebilirki? kesin bi eksiği vardır. kesin bi yanlışlık yapmıştır.
Kibirin etkisinde olan biri bişeyi araştırsa bile sadece senden daha çok biliyorum demek için.
"Senden daha çok" işte asıl cevap anahtarı hocu.
işte sırf böyle insanlar yüzünden insan kendi kendine rövaşata atmak ister. Top olarakta hayal kırıklığını, öfkesini, utancını kullanır. Kaleye vurmak önemli değildir, sadece kendinden uzaklaştırmak istersin. Buna sebep olan kişiyede selam çakarsın.
||özet||: aynştayn atomu abazalıktan parçalamış beyler.
