kimsesiz kaldım

6-7 yıl öncesine döndüm belki de, bir ziyaretteyim. yüzümüz girerken gülüyor ama ne diyeceğimi kestiremiyorum. sonra öğreniyorum ki kadın ailesini kaybetmiş ağlıyor. kime baksam bir suskunluk içinde. bir şey konuşuluyor ama hatırlamıyorum açıkçası ve tüm bu üzüntüye rağmen bizi gülerek ve moral vererek uğurluyor.

telefonun titremesini özledim beee! cidden özledim

bana bir şarkı söyleyin artık

bu saçma sorunun cevabını biliyorsun işte ne diye sordun. biraz yalnız kalmak düşüncelerimi anlatmak istedim bunda kötü bir şey yok ki!

zaten benden başka kimse de yok

turn the page

şarkı geliyor aq

Hold up
Hold on
Don't be scared
You'll never change what's been and gone

May your smile
Shine on
Don't be scared
Your destiny may keep you warm

'cause all of the stars
Have faded away
Just try not to worry
You'll see them some day
Take what you need
And be on your way
And stop crying your heart out

Get up
Come on
Why you scared?
You'll never change
What's been and gone

'cause all of the stars
Have faded away
Just try not to worry
You'll see them some day
Take what you need
And be on your way
And stop crying your heart out

'cause all of the stars
Have faded away
Just try not to worry
You'll see them some day
Just take what you need
And be on your way
And stop crying your heart out

We're all of us stars
We're fading away
Just try not to worry
You'll see us some day
Just take what you need
And be on your way
And stop crying your heart out
Stop crying your heart out
Stop crying your heart out
Stop crying your heart out

oasis giberrrrrr

seslerden bu kadar rahatsız olmanın sebebi ne? nedir yani bu çekememezlik?

buna kesin bir cevap vermek zor aslında ama sana şöyle söyleyeyim, tüm bu lüzumsuz sesler beni düşünmekten alıkoyuyor.

gereksiz alaycı sorular, muhabbet açma çabaları ya da televizyondaki rezil konuşma. hepsi beni alıkoyuyor, hayallerime ayırdığım vaktimi çalıyor, sinirleniyorum

bir kaç saat önceki halin gene anormaldi, açıklasana bana

misafiri oldum olsa sevmedim ben, zaman hırsızlığı gibi geliyor bana. konuşmaya bir ara kendimi kaptırsam bile gözlerimin ağırlığı baskın geliyor. her bir cümle her bir söz gezintiye çıkmak için bir kapı yaratıyor. bir süre sabrediyorum ama bu kaçınılmaz bir şey.

evet kötü şeyler adı altında geçebilecek şeyler var ailede kabul ediyorum. yapacak bir şey yok ama her alışılagelmedik olay anormal ve kötü oluyor bu devirde.
herkes de konuşmayı pek seviyor.

bugün gene aklına gelen bir şey vardı zannedersem değil mi?

bir süreliğine evet ama bu gereksiz ve önemsiz bir düşünce, her zaman olduğu gibi iyileşmeyen yaralardan biri denebilir ve bunu geri almak için yapılacak hiçbir şey yok

bana bugün gördüğün rüyayı anlatsana neler hissettin?

rüya...

çok fazla bir şey hatırlayamıyorum aslında, evet çünkü gene araya girdiler, düşüncelerimi yerle bir ettiler. gereksiz sorularla etrafımda süzüldüler.

üzücü bir şey bence, ne bileyim gene onu görme şansım vardı, rüya olsa bile bunun farkındaydım bir bakıma. yüzünü görmeyeli heralde bir ayı geçiyor değil mi?
evet geçiyor. kahvaltı dün gibi aklımda nedense, lunapark falan... :( üzülmek için sebep bunlar hep.

rüya hakkında fazla bir şey söyleyemem ama hissettiğim kesinlikle öfke ve üzüntü.

niye burdasın?

sonra bir savaşın ortasında buldum kendimi, bu fantastik bir şey heralde. keşke korkmayıp bende ateşlerin arasına dalsaydım. bir defa da yerimden kalksaydım keşke.
çok uzun sürmedi bu iş, kendimi gene seneler öncesinde buluyorum. kapının önündeyim etrafta çok da tanımadığm ama selamlaştığım tipler var. kızın biri elimi tutuyor ve ben heyecanlıyım ama aslında istemiyorum böyle bir şeyi. sadece rüyaya kaptırmışım kendimi, düşünemiyorum başka bir şey ve sonunda bu da diğerleri gibi solup gidiyor. bir kez daha evin gürültüsü kontrolü ele geçiriyor.

bu sabah en kötü sabahlardan biri galiba, vücudumun hali berbat. pgibolojik açıdan bitkinim ve gözlerimi açmaya hiç niyetim yok ama şu evde nasıl huzur bulur ki insan, şu yatakta, şu gürültüde ve şu boş soruların içinde.

arkadaşlarım konusunu açmıyorum bile. açacak biri yok çünkü

ağır işsiz misin panpa