kimsesiz kaldım

hastaysam ne olmuş ne yani, bırakın bu ayakları arkadaş başından beri ulan bir pislik çıksın da ben haklı durumuna düşeyim demediniz mi içinizden? eee şimdi ne oldu? buyrun işte saçma sapan bir hastalık gerisi falan filan...
efendim neymiş ilacı almazsan böbrek yetmezliği falan diyor bana.

bugün doktorun bana dediği cümleye bak.

-sen hayattan umudu kesmişsin galiba niye dikkat etmiyorsun ki bildiğin halde.

yanımda belki kimse olmasa doktorla bir süre konuşabilirim ona bir şeyler anlatabilirim ama neye yarar kime fayda sağlar? şu rezil hayatta biraz daha vakit geçirsem kime fayda sağlar kim suratıma dönüp bakar? baksa bile ne değişir ki zaten? bu boş konuşmalara yapmacık hareketlere son verir mi?

bakın bir de nezaket kuralları çıkıyor karşımıza. arkadaş neyin kafası bu? tamam belli bir noktaya kadar anlayabilirim sizi ama ne bu samimiyetsizlik? siz kimsiniz, ben kimim?

nasıl bir şey bu arkadaş?
belki aranızda bu hayata her şeyini feda edebilecek insanlar var ama açıkça söylemek gerekirse benim içimde zerre bir tutunma amacı ya da herhangi bir istek kalmadı. bu diyarlarda aylar önce ayrıldım. en azından şimdilik böyle hissediyorum

aranızda bana benzeyen insanlar var biliyorum. gürültüden ve gereksiz gelen ama diğerleri için önemli gözüken işlerden bıkmış insanlar var biliyorum. evet bunu biliyorum. ne söylesem o da boş bunu da biliyorum ama sizlere aynı düşünceleri farklı cümlelerle anlatmaya devam ediyorum.
neden mi?
işte nöbetlerden biridir, gelir geçer.

bugün sonunda biletimi aldım be, cidden daha farklı hissettim bir süreliğine ama çabuk geçti.

dışarıya çıkıp karanlıkta dolaşmanın verdiği hazzı özlemişim harbiden. karanlık bir sokakta müzik eşliğinde yürümek... 100.000 euroluk yat keyfi gibi gelir bana bu.

tramvaya bindiğimde çoktandır olan bir şeyi tekrar farkediyorum artık eskisi kadar derin düşünemiyorum gözlerim etrafı yokluyor ya da beyni m basit şeylerin kuklası oluyor. ne yapsam bu duruma bilemedim. sonunda vardım otogara, oçlar bilete 10 tl zam yapmışlar neymiş kampanya süresi bitmiş. amk sizin dedikten sonra aldım biletimi.
ilginç otobüs orada beni bekliyor. koşarak gittim hemen. size bahsettiğim gibi sığ bir düşünce içerisinde kuru bir müzikle 30 dk yolculuk yapım. sadece fiziksel yalnızlığın ve gürültüsüzlüğün keyfini alıyorum.

şimdi gene yatağın üstünde boş boş oturuyorum yapacak hiç bir halt yok.

cidden etrafımdakilere bağıra bağıra gibtirin gidin demek istiyorum. ulan bir şeyi okutmadılar.

Sweet dreams are made of this
Who am I to disagree
I travel the world and the seven seas
Everybody's looking for something

Some of them want to use you
Some of them want to get used by you
Some of them want to abuse you
Some of them want to be abused

Sweet dreams are made of this
Who am I to disagree
I travel the world and the seven seas
Everybody's looking for something

Hold your head up, keep your head up, movin' on

bugün gidiyorum sonunda.

çok fazla emin değilim gerçi içimde böylesine yanıp tutuşan bir istek olduğuna. burada gerçirdiğim haftalar beni tembelin biri yaptı açıkçası.
kitaplar gitti.
defter gitti düşünceler kısıtlandı.
hayaller yok oldu.

önüm karanlık ve ve bana ışık tutan kimseler yok.
ne yapacağıma dair en ufak bir fikrim yok.

şuan için tek dileğim eve girdiğimde beni hiçbir şeyin rahatsız etmemesi.

ne yazacağım onu bile bilemiyorum inci, şuan da içimde gir hüzün var ama böyle olmaması lazımdı. korkuyor muyum yoksa?

yazamıyorum da neyse!

şart olabildiğince dibe batırmaya çalışsa da yalanlara devam edip elimden geldiğinin en iyisini yapmaya çalışıyorum. ama büyük ihtimalle ailem gene olumsuz bir tutumda olacak. bunu anlamak güç olsa da bir noktaya kadar ne düşündüklerini tahmin edebiliyorum.

arkadaşlarım konusunu açmıyorum bile. açacak biri yok çünkü

ağır işsiz misin panpa

@470 aksine işim var ama şimdilik böyleyim yani

Water was running; children were running
We found you hiding, we found you lying
Water was running; children were running
We found you hiding, we found you lying
your city lies in dust
ohh oh your city lies in dust, my friend

your city lies in dust...

heyecanımı kaybettim heralde ne yazasım var ne çizesim sadece yatmak istiyorum ama iş iş iş. bakmayın çok meşgul biri değilim sadece kafam saçmalıklarla dolu ve insanlardan uzak durmaya çalışıyorum

ne yapacağım bugün arkadaş kafam basmıyor hiçbir halta

düşünmek için baya yürüdüm, düşündüm düşünmesine ama var mı bir sonuç?
nerdeee?

yok arkadaş beceremeyecek gibi hissediyorum.