Yaşamaktan sıkıldığımız, dünyanın geri kalanını boş gözlerle izlediğimiz anları yaşarız bazen.Bu her insanın başına en az bir kez gelir bazı talihsiz insanların ömrü böyle geçer. Sorunlarımızı yazalım buraya belki birileri yalnız olmadığını görüp sevinebilir. Hayatı tozpembe görenler hayata daha gerçekçi bakabilir

Bana gelince ben hiçbir zaman normal bir insan olamadım. Diğerlerinin yanında kahkaha atarken, oyun oynarken hep birşeyleri dert edip kendimi ortamdan soyutlamayı becerebildim.Ben sanırım bu dünyaya rol oynamak için gönderilmişim ve hiçbir zaman gerçek mutluluğu tadamayacağım

Yaşamaktan sıkıldığımız, dünyanın geri kalanını boş gözlerle izlediğimiz anları yaşarız bazen.Bu her insanın başına en az bir kez gelir bazı talihsiz insanların ömrü böyle geçer. Sorunlarımızı yazalım buraya belki birileri yalnız olmadığını görüp sevinebilir. Hayatı tozpembe görenler hayata daha gerçekçi bakabilir

Bana gelince ben hiçbir zaman normal bir insan olamadım. Diğerlerinin yanında kahkaha atarken, oyun oynarken hep birşeyleri dert edip kendimi ortamdan soyutlamayı becerebildim.Ben sanırım bu dünyaya rol oynamak için gönderilmişim ve hiçbir zaman gerçek mutluluğu tadamayacağım

Küçük şeylerle mutlu olan insanlara hep hayran kalmışımdır. Sakat ayağıyla yürümeye çalışırken espriler yapan adamı, ailesini kaybettiğinde hiçbirşey olmamış gibi yaşayanları kendime zıt tipler olarak görürüm.Ben en ufak bir zorlukta beynimin bir köşesinde sessizce bekleyen intihar kavrdıbına hayat vereceğimi düşünürken bu adamlara şaşırmamam nasıl mümkün olabilir ki