Arabayı tenha ve güzel bi yere çekip Büşra ile konuşmaya başladım kontorlü yavaş yavaş kaybediyodum aslında Büşra için o an her şeyi yapabilirdim. Neden burda durduk dedi baba bende Nolur gitme dedim. Dediğim gibi o an ne dedigimi hic kontrol edemiyorum sanki ben sarhoştum. Büşra ne saçmalıyorsun diye sert çıkıştı eve gitmiyor muyuz dedi. Gitme dedim tekrardan bu şehirden gitme. Anlamıyorum ne demek istiyorsun dedi ve ben onun o güzel kokusu ve güzelliği içinde kendimi kaybetmiş bi şekildeyken biranda kendimi onun dudaklarında buldum daha önce hic bu kadar güzel bi şey yaşamamıştım Büşraya hapsolmuştum resmen Büşra birden geri çekildi ve napıyorsun sen diye sesini yükseltti ben o anda kendime geldim bunu yapan ben değildim resmen hemen özür dileyip arabayı çalıştırdım ve eve doğru dönmeye başladık yol boyunca hiç konuşmadık resmen harika geçmesini planladığım geceyi yanlış hamleyle berbat etmiştim pişmandım...

Büşra bu kadar sinirlenicek birisimiydi peki? Bence hayır her zaman sakinlikten yana uysal bir kızdı. Peki neden bakmıyordu telefonlarıma hafta sonu olan buluşmamızda gelmek istemiyordu sanki o gece yaptığım saçma sapan bir hareketten dolayı bunları bana uygun görüyordu galiba birkaç mesaj daha attım nerdesin konuşmamız lazım gibisinden 2-3 saat geçtikten sonra adres verdiği yere gittim ama hic yapmadığım şeyleri yapmaya başlamıştım ne giyeceğime çok dikkat ediyordum onun yaninda bende iyi olmalıydım onunla olmalıydım ve onu koruyabilecek kapasitede olmalıydım geçen akşamki olaydan sonra ona varlığımı hissettirmeliydim ve mekana girdim...

Büşra geçen seferin aksine telefonu hemen açmıştı ve sesi normaldi hiç bir sıkıntı yok gibiydi dun gece Selimin onu ağlayarak gördüğünü söyledim ve iyi misin diye sordum bi kac gecistirmeden sonra telefonu kapatmak zorunda olduğunu söyledi yine hayal kırıklığına uğramıştım direk Büşraların evine gitmeyi planliyordum ama Handan teyzenin evde olmaması gerekiyordu belliki onunda bu işlerden haberi yoktu Büşra yı aramaya devam ettim çalıyor çalıyor açmıyordu en sonunda canıma tak etti ve alt kata inip Büşralara gittim kapıyı çaldım ve Handan teyze açtı Büşra müsaitse tercihler hakkında bi kaç soru sorucaktım dedim Handan teyze buyur yavrum geç dedi ve Büşranın odasına geçtim. Büşra dedim neden sürekli son haftalarda boyle bi tavır sergiliyorsun benden kaçıyorsun ben senin iyiliğini istiyorum inanmazsın ama seni gördüğüm günler çok güzel geçiyor senin bir tebessümün beni tekrar hayata bağlıyor neşe kaynağı oluyor ardı arkası kesilmez iltifatlara ben buna açılmaya başladım güneşim olurmusun Büşra hiç batma sana ihtiyacım var ışığım ol yol göster Büşra dedim ama bunların hepsini istemsiz bi şekilde içimden gelen bir patlamayla yapıyorum özgüvenim tavan yaptı ve en sonunda sana aşık oldum Büşra anlıyomusun Büşra diye bağırdım. Büşra çok şaşırmıştı...

Bu dediklerimden sonra hiç bi şey eskisi gibi olmayacaktı biliyorum ya Büşra bana mesafeli olucaktı yada birbirmizi sevicektik benim olucaktı o şaşkınlığını atana kadar yaklaşık 1 dakikada aklımdan geçenlerle ölüp ölüp diriliyorum en sonunda bi şey şöyle Büşra dedim Büşra ağlamaya başladı Hakan dedi aslında biz onla görüşmüyoruz,her şey Mine yüzünden dedi o gece içmeye gittiklerinde minenin sevgilisi Oktayın arkadaşı olduğunu söyledi Hakanın. Oktay şerefsizin tekidir uyuşturucu alkol her tak var bunda barlarda takılır ve Mineyi de yavaş yavaş kendine benzetmişti. Mine eskiden boyle değildi son jnow dedi onu çok değiştirdiler bende öyle olmak istemiyorum dedi ve hıçkıra hıçkıra omzumda ağladı hayatımda ilk defa bi kadın omzumda ve bana güvendiğini hissediyordu hissettiriyordu Büşra gerçekten çok iyi bir kız merak etme dedim Büşraya merak etme bu durumdan kurtarıcaz seni...

Evet beyler okuyan var mı ona göre devam edelim

Sonunda eve geldik Büşra merdivenleri çıkmak için baba muhtaçtı o anı unutalım dedim Büşraya tamamen kazaydı dedim yüzünde sert bir tavır devam ediyordu ama bu bile güzelliğinden bi şey kaybettirmiyordu ona en sonunda onların ziline bastım ve Handan teyzeye bıraktım Büşrayı ve annesi çok tesekkur etti Büşra ise tüm bunlar yașanmamıș gibi o tatlı ses tonuyla "teşekkürler,iyi geceler son jnow" dedi saat gece 4 e yaklaşıyordu ve ben eve girdim yorgundum ama düşünceler aklımı bırakmıyordu daha önce kimseye böyle bağlamamıştım ve hafta sonu olan buluşmamız aklıma geldi bi an için ya gelmezse ulan diye düşündüm gerçekten ya gelmezse keşke bu gece için böyle bi şey yaşanmasaydı bu konu hakkında uzun bir mesaj yazıp Büşraya yolladım.Ona aşık olduğumdan beri mastürbasyon yapmıyordum beyler büyük değişime başlamıştım yavaşça ihtiyaç duymuyordum gerçi aklımda tonla düşünce varken aklıma bile gelmiyordu.O sıralar dünyanın merkezinde sadece Büşra vardı benim için...

Bu yaşananlardan sonra kendime gelememiştim ve aksam bizim çocuklarla buluşup baya dertlesip içtik sagolsunlar en başından beri her kararımda bana destek çıkmışlardı ve yanımda durmuşlardı ama herkes bu kızın bana zarar verdiğinden emindi belkide böylesi hayırlı olur diye bana moral veriyorlardı.O günden sonra Büşrayla karşılașmak bile istemiyordum sevmediğimden değil onu hatırlamak istemiyordum hatırlarsam acı çekicektim çünkü gözlerine bakınca tekrardan o hisleri yaşayacaktım ve bunları kaldirabilirmiydim bilmiyorum bildiğim tek şey onu uzaktan sevmeye devam edicektim aradan 1 ay geçtikten sonra bir akşam merdivenlerden çıkarken birisi seslendi son jnow dedi kalbim hızlı bi şekilde atamaya başladı bu cumartesi gidiyorum kendine iyi bak dedi. Gideceğini biliyordum ama gidiyorum diyince artik tamamen hayatımdan çıkacağını anladığımda istemsiz bi şekilde gözümden yaslar akmaya başlamıştı geri dönüp ona bir cevap bile veremedim bütün bu yaptıklarından sonra konuşuyordu benle bide olsun hala seviyordum unutmak mümkün değildi ama kendimi toparlamam lazımdı. Cumartesi günü geldiğinde Esatı aradım ve durumu anlattım son bi kez bu şehirden gitmeden Büşramın yüzünü görmek istiyordum otogara zütürmesini istedim uzaktan bakıcaktım ona son defa bakıcaktım ve Büşranın otobüsü gelmişti annesiyle vedalașırken izliyordum onları uzaktan ve Büşra beni gördü şaşkına dönmüştü ve gözünden hafif hafif yaşlar akmaya başladı. Yapacak bi şey yoktu ama artık Büşra gidiyordu. Otobüse bindi ve benim elimden bi şey gelmeksizin sadece seyrettim otobüs terminalden çıktığı anda benimde gözlerimden yaslar süzülmeye başladı ve bi sigara yakıp Esata gidelim dedim...

Bu olanlar iyice canımı sıkmaya başlamıştı neyseki Esatın desteğini almıştık ve ama ben yinede olay çıkarmaktan yana değildim ama Esat biraz deli bi tip olduğundan gaza getiriyordu beni Taha ve Selimde aynı zamanda bi kaç kişi cagirabiliriz diye destek çıkıyordu ama iş eğer buraya gelirse çok farklı yönlere gitmesinden korkuyordum.Ben bi akşam gidip adamla konusucam beyler dedim onlar baştan itiraz etsede kabul görmeye başladılar yoksa iş farklı noktalara gidecekti ve herifler belliki tassakli ve çevresi geniş kişilere benziyordu.O aksam için gün kararlaştırdık yinede 4 ümüz gidicektik ama adamla sadece ben konuşucaktım onlar her ihtimale karşı dışarıda beni bekliceklerdi buna bile zor ikna ettim onları Büşra yüzünden hayatım son 2 haftada değişmeye başlamıştı önceki hayatıma göre sıradan bir aksam evde oturmaktan sıkılacaktım ama her şey biranda gelişti.En sonunda adamlarla konuşacağım akşam geldi çattı ve hazırlanmaya başladım en ilk bizim çocuklarla buluşacaktık ve yola çıktım...

Bu olanlara çok canım sıkılmıştı ve ne yapacağımı bilmiyordum olanlara çok şaşırmıştım benim gözüne bile bakmaya kıyamadığım Büşram nelerle uğraşıyordu bu binlerle uğraşılmaz bunuda biliyodum zaten herifler hayvan gibi hikayenin başında dediğim gibi bende ne zayıf ne şişman orta halli biriyim.Ama artık bi şeyden emindim Büşranın güvenini kazanmıştım onu öyle göz yaşlarıyla beraber görmek kalbime hançer saplamakla eş değerdi.Bi zaman sonra Büşranın evinden çıktıktan sonra bizim çocuklara haber verdik toplandık.Bu sefer Esatta geldi. Esat benim 7 yıllık arkadaşım orta okul ve liseyi aynı yerlerde okuduk can kardeşim diyebilirim. Esatın çevresi çok geniştir adam toplayabilir ve bizde birbirimiz için canını vericek derecede kardeşiz. Yine 4 ümüz bir araya geldik ve bu durum hakkında konuşmaya başladık. Artık iş bambaşka yerlere gidicekti resmen ama gözümü karartmıştım Büşram için değerdi...

Büşrayı hastaneye zütürdük bu arada bizim çocuklarda kendi tedavilerini yaptırıyorlardı.Ben yaptırmak istemedim Büşranın yanında durmak istedim ve öylede oldu gece saatleri olduğu için acile gitmiştik doktorlar Büşranın zehirlendiğini söylediler ve temizlenmesini söylediler çok şükür korkulacak bi durum yoktu aradan 1-2 saat geçtikten sonra Büşrayı odaya müşhade altına aldılar serumlar takıldı ve bugün akşama kadar orda kalıcağımızı söylediler. Bende bu arada kendi tedavilerimi yaptırdım bizim çocuklara teşekkür edip gerektiği zaman ben sizi ararım dedim ve zorda olsa gönderdim. Büşra yavaş yavaş kendisine geliyordu ve odada ikimiz vardık. iyimisin diye sordum zorda olsa kısık seslerle bana teşekkür etti yanında olduğum için onun güvenini baya kazanmıştım ve artık oda bana alışmaya başlıyordu belkide aşık oluyordur.Ona uyumasını gerektiğini söyledim ve bir ihtiyacı olursa yanında olduğumu söyledim Büşram uyurken onu seyrediyordum böyle bir güzellik olamazdı Büşra benim için dünyanın en güzel kızıydı onun için her şey değerdi dün gece olanlardan pişman değilidm çünkü şuan Büşra yanımdaydı...

Büşranın telefonu çalmaya başladı arayan Handan teyzeydi ne cevap vericeğimi şaşırdım hastanedeyiz diyemezdim kadın sabahta çok aramış ama biz hastane işleriyle uğraşırken farkına varamamışız kadın haliyle panik olmuştur ve bende açmaya karar verdim.Ve zorda olsa açtım telefonu Handan teyze benim sesimi duyunca şaşırmıştı ona Büşranın zehirlendiğini söyledim ama sebebi tamamen farklı söyledim bir yemek yüzünden olduğunu ve akşama Büşrayı getireceğimi söyledim. Handan teyze panikli bi şekilde hastanenin ismini istedi ve bende verdim kadın dayanamayıp hastaneye geldi Mineyide arayıp onu buraya çağırdım ve olanları anlattım beraber yedikleri bi yemekten dolayı zehirlendiğini söylemesini istedim. Belliki Büşra evden Handan teyzeye Mineyle buluşucaz diye ayrılıyordu ve anlattıklarımdan sonra Minede bunu kabul etti ve bu tehlikeyide atlatmıştım. Akşama doğru Esatı çağırıp arabayla Büşraları eve bırakıcaktık. Handan teyzeninde ban agüveni artmıştı ve yaptıklarımdan dolayı çok minnettar olmuştu...

En sonunda bara vardık ve ben tek başıma girdim içeri gözümle Hakanı arıyorum o olmazsa Oktayı bulayım bari ondan ulaşırım diye düşünüyorum etrafa sürekli bakmam sorun yaratmış olmalı ki birisi seslenip beyfendi buyrun dedi bende Hakanı arıyorum genelde burda takılırmıș dedim ve Hakanı tarif ettim bana Hakan Bey? Diye sordu evet o dedim. Beyefendi o buranın sahibi dedi. içimden herif harbiden taşsaklı ulan yannanı yedik dedim ve evet onla gorusmek istiyorum dedim ve bana bu gece Hakanın burda olmadığını söyledi biraz sert çıkıştım ve gibtir git lan mekanın sahibi yerinde mi olmicak dedim Büşranın arkadaşı gelmiş önemli bi konu hakkında konuşmak istiyormuş de dedim.Az önce yaptıklarıma bende inanamıyordum sahiden bu kadar değişmişmiydim ve sadece bir kız yüzünden inanmakta zorluk çekiyordum ve bu değişim beni başka biri yapmıştı. Değişimin adı aşktı.En sonunda garson çocuk gelip Hakan Bey sizi odasında bekliyor dedi ve yürümeye başladık...

Okuyan herkese teşekkürler beyler olanlardan sonra benim toparlanmam kolay olmadı yaşananları unutmak kolay olmadı tabiki öyle yada böyle çalışarak bu sene bende üniversiteyi kazandım sene içinde Büşra ile bi kaç kez karşılaştık tatillerinde falan ama selam bile vermedik birbirimize ama resmen gözlerimiz bitsin bu çile der gibiydi... Anlatıcaklarım bu kadardı beyler okuyan herkese teşekkür ederim.

beyler bu akşamlık bu kadar acil bi işim çıktı. Gece tekrardan beraberiz..

Devammı beyler nasıl gidiyor ?

Eve geldiğimde her zamanki gibi değildim artık çoğu konudan önce kafamda sadece Büşra vardı onunla neler yapacağım ve gelecek hakkında planlarım falan bu sene yanımda kalmasını istiyordum ama oda bu okulu kazanmak için çok uğraşmıştı bende şahitim kız resmen günlerini haftalarını vererek ders çalışıyordu dedim ya bu yaslarda hic görülmeyen bir olgunluğu vardı sorumluluk sahibiydi.Bir yandan ise Büşra şuan kimle nerede ne yapıyor diye düşünürken içim içimi yiyordu çünkü bunu ilk defa yapıyordu ve içimde bazı endişeler oluşmaya başlamıştı bile bu düşüncelerle yorgun düşüp uyuyakaldım yanlış hatırlamıyorsam saat 11 falandı ve aradan geçen 2 saat sonra annemin sesiyle uyandım son jnow kalk oğlum Büşra...

Uzun bi koridor ve loş ışıklardan geçtikten sonra nihayet Hakanın odasına gelmiştik kapıyı çaldık ve içeri girdim hemen sağımı döndüğümde ise şok olmuştum inanamıyordum resmen deliye dönmüştüm Büşra baygın bi şekilde koltukta yatıyordu bu huur çocuğu ona ne yapmıştı Büşrama sevdiğime benim gözüne bakmaya kiyamadığıma gözüm nasıl dönmüşse hızlıca giderek ulan huur çocuğu dedim ve yumruklamaya başladım ani olduğu için tepki veremedi ama düzelmeye başlayınca kontrolü ele almıştı ve Hakan adamlarının da çağırarak beni bi güzel dovdurtmustu baygın düşmüştüm.Bi sesle irkildim camın kırılma sesiydi yanlış hatirlamiyorsam ve sesler gelmeye devam etti salondaki herkes bağrışmaya başlamıştı bunları duyabiliyorduk Hakan delirdi odada ve noluyor diye dışarı çıktı Esat ve bizim çocuklardı tahmin ettiğime göre bizim cocuklar uzun sure vakit geçtikten sonra beni merak etmişler ve mekana dalmaya karar vermişlerdi Esatta silahını kullanmıștı ve iş daha büyük yerlere gidicekti artik bu kesinleşmişti Taha ve Selimde sopalarla mekana gelmişlerdi en sonunda Hakanın adamları ve bizim çocuklar kalmıştık Hakan gibtir olun gidin lan mekanımdan dedi ve hepimizi kovdu ama bunlar yanınıza kalmaz dedi. Hemen koşarak Büşrayı sırtladım ve sırtıma aldım o kadar dayak yememe rağmen Büşra yı taşıyacak güç bulabiliyordum arabaya vardığım da Esata sert çıkıştım ulan hani kullanmicaktin dedim birini öldürdün mu lan dedim hayır dedi sadece korku salmak amaçlı yapmıştı ve birileriyle sadece sopalarla kavga etmişlerdi yani ortada ölü yoktu en azından bu iyi bi şeydir olay büyümez dedim ve Hakanın bizi şikayet etmeyeceğinden emindim çünkü bu olayda onunda pislikleri var ve yara almadan çıkamazdı Büşra hala baygındı onu hastaneye zütürelim dedim...

Bizim çocuklarla ayrıldıktan sonra Büşranın nasıl olduğunu merak ettiğimden onu ziyaret etmeye karar verdim. Apartmana girerken Handan teyzenin çıktığını gördüm konuştuktan sonra bi arkadaşına yemeğe gittiğini söyledi. Büşra evde yalnız kalmıştı. Büşraların kapısına geldiğim anda hiç heycanlı olmadığım kadar heycanlıydım ve zile bastım. Büşra az önce çıkan annesi bi şey unuttuğunu zannettiki heralde geliyorum anne diye bağırdı ve kapıyı açtığında beni görünce şaşırdı ve içeri davet etti.Yaz olmasından dolayı Büşranın üstünde askılı bi tişörtü ve kısa bi şortu vardı içeri geçtik ona nasıl olduğunu sordum ve 2 gün öncesine göre çok iyiyim dedi içimde bi şeyler kıpır kıpırdı bak Büşra dedim ben sana çok aşığım dememle beraber Büşra dudaklarıyla yapıştı bana doğru o anlar inanılmazdı daha önce hiç böyle bi an yaşamamıştım yavaşça devam ediyordu Büşra dudakları ıp ıslaktı yavaşça tişörtümü çıkardı ve oda soyunmaya başlıyordu ikimizin vücüduda ateş gibi yanıyordu ve Büşranın odasına geçtik ve ikimizde çok mutluyduk harika şeyler yaşatıyordu Büşra, hiç olmadığı kadar zirvedeydim onun kokusu ve saçları arasında kaybolmuştum bu başka bi şeydi bu sadece ciks değildi bu bambaşkaydı beyler anlatmakla olmaz ikimizde tek bir insan olmuştuk adeta artık Büşranında bana aşık olduğundan emindim bugün yaşadıklarımdan sonra geçmişe dönük hiç bişeyden pişman değildim...

Yaşananlardan sonra evime gittim ve o kadar mutluydum ki hedefime uğraşmıştım hayatımın aşkına ulaşmıştım çok yorucu bi hafta geçirdim ve artık iyi bir uyku çekmek istiyordum ve uzun bi zaman uyudum uyandığımda Büşraya mesaj attım ve cevap gelmemişti aradan 1-2 saat geçti ben hala cevap bekliyodum ama cevap gelmiyordu en sonunda aradım telefonlarıma çıkmadı. Ertesi sabah direk Büşralara gittim ve içeri girdim Büşranın dün yaşananlardan pişman olduğunu düşünüyordum ve Büşraya seni kırıcak bi hareketimmi oldu diye sordum gidiyorum dedi buralardan gitme kararı aldığını söyledi tercih dönemi gelmişti ve tüm bu yaşananlardan sonra burada kalamayacağını ve bi daha çalışıcak güç bulamadığı söyledi o anda dün dğnyanın en mutlu insanı iken şuan birden dünyanın tavanı kafama çökmüştü bianda tüm dünya omuzlarıma yük olmuş gibi hissediyordum. Adeta bi önceki günün tersiydi bu kadar kolay mıydı bırakıp gitmek ben onun için neler feda ederken o bir gün çıkıp gidiyorum diyordu bu kadarmıydı Büşra senin için yaptığım onca şeyden sonra sonumuz bu muydu?Bi şey söyleyemeden sadece gözümden akan yaşlarla onun o güzel gözlerine bi kez daha bakıp bi şey söylemeden çıktım evinden bi şey söyliyecek durumum yoktu çünkü adeta eksilere inmiştim, bitmiştim...

Dediğim gibi artık Büşranında bana sevgisi artmaya başlıyordu. Bende eve gittiğimde üstümde başıma olan çizikler kegibler ve yaraları sordular dün gece yarısı arkadaşlarla takılırken sokak serserilerinin karıştığını söyledim bu kadar yalan söylemek ve ikna etmek benim yapabilceğim şeyler değildi Büşraya olan aşkım beni çok değiştirdi alışmak elbette mümkün değidi kendime düşman bile edinmiştim,ben bu değildim.Ama onun iyi oluşu içimi ısıtan gülüşü şaçlarının kokusunu içime çekmek bunların hepsini bana unutturuyordu ona hapsolmuştum dediğim gibi o yanımda olsun her şey onun için değerdi. Ertesi gün bizim çocuklarla buluştum Esata o gece için çok teşekkür etmiştim o ve bizim çocuklar olmasa ben ve Büşra orda kalabilirdik.Son 2 haftada yaşadıklarım çok fazlaydı zayıflamıştım ama kendime özgüvenim vardı eskisinden daha güçlü hissediyordum...