hemen kendimi savunma dürtüsüyle:

o yılan beni ısıracaktı

dedim oda

HAYIR ISIRMAYACAKTI BIKTIM ARTIK SENiN BU YALANLARINIZDAN TANRINIZDA SiZDE BiZDEN GÜÇLÜ DEĞiLSiNiZ BEDELiNiZi ÖDEYECEKSiNiZ(BURADA EMiNiM HEPiNiZ SURViVOR SEMiHi AKLINIZA GETiRDiNiZ)O BENiM ÇOCUĞUMDU ONU ÖLDÜRDÜN BENDE SENi ÖLDÜRECEĞiM

dedi ve yere düştüm tek hatırladığım çığlıklar ve başımın kanamasıydı

30DKYA DEVAM

Beyler misafirliğe gidicem gece partlari aticam

Beyler son bir part atip gece devam edicem prim değil vallaha yazamiyorum

Gözümü hastahenede açtim başim sariliydi yanimda bir tek annem vardi oda uyuyakalmişti uyandirdim ve neolduğunu sordum oda hocanin arkadaşinin ve benim fenalaştiğimi söyledi ev sallanmiş deprem olmuş zannetmişler camlardan bazilari çatlamiş evin duvarinda daha bitmedi yaziyormuş cidden artik ölmek istiyordum bir yılan için başima gelenlere bakin o an dua edip yorgunluktan tekrar uyudum eve 2gün sonra taburcu olacaktim osirada serumun akmadiğini farkettim ve hemşireyo çagirdim buda şerlilerin işiydi biliyorum

beyler kesinlikle prim değil ama gece devam, edicem başka yere gidicez internet buldukça part atarim zaten az kaldi

beyler hikayenin bitimi geceye hatta yarin sabaha sarksa bile asla yarim birakmayacağim be prim değil bir yere gitmemiz gerekiyor yemin ederim yazamiyorum

devam ediyorum

Şerliler böyle küçük şeylerle bile benle uğraşip pgibolojimi bozmaya çalisiyordu hemşire geldiğinide serumu tekrar çaliştirdi yorgunluktan tekrar uyumuşum uyandiğimda lamba yanmiyordu hemşireye seslendim kimse gelmedi kimse sesim karanlik odada yalnizliğimi belli edercesine yankilandi ama yalniz olmadiğimi hissettim şerliler vardi biliyordum

Devam ediyorum yemej yedim

O sirada hastahane işiklari yanip sönmeye başladi bikmiştim artik

yeterrrr biktim artik sizden öldüreceksen öldür artik

diye bağirdim sinirden ağliyordum garip bir şekilde korkmuyordum bir kahkaha sesi geldi hastahenin tavani sallaniyordu tavan çökecek gibiydi kapi açildi ardinda görkem vardi elindede bir biçak...

Beyler son iki parti tekwandodan gelince atacam

2 part kalfi

Son bir part aticam son part tekwandoan sonra acil gitmem lazim

Bir kahkaha yükseldi

seni biz değil en yakın arkadaşın öldürecek

görkeme baktığımda gözleri kipkirmiziydi ağir ağir bana yaklaşiyordu heryerden kahkahalar yükseliyordu ay işiği elindeki bicağa düşüyordu doğrulamadim sanki üstüme karabsan çökmüştü

GELDiMMM

Sanki karabasan basmişti doğrulamiyordum kahkahalar büyüyordu gerçekten öleceğimi düşündüm görkemin kirmizilaşmiş gözlerine bakarken son bir kez kelime-i şahadet getirdim o sirada kapi birden gürültüyle açildi

Seri yaziyorum bitmesine az kaldi

FiNAL

Kapıdan hoca ve onun arkadaşı girdi bağırarak bir
dua okuyordu ve elinde bir kağıt vardı duayı okudukça kahkahalar acı çığlıklarına döndü

buna cüret eden kim

diye bir şerli sesi duydum hoca duayı okumayı bırakmadı

yeter yapma artık

diye sesler tiz çığlıklar eşliğinde çıkıyordu sonunda görkem durmuştu büyük bir kuvvet hissettim görkem yere yığıldı hoca bana bakıp yanıma koştu. hocanın arkadaşı görkemi taşıdı ve o lanet yerden çıktık. Hoca bana bakarak artık herşey bitti kurtuldun evladım kurtuldun diyordu.
***6 ay sonra***
Hoca beni bu lanet illetten kurtarmış hayatım normale dönüyordu görkem felç geçirmekten son anda kurtulmuştu benden hastanede olan şeyler için özür diledi susturdum asıl ben özür dilemeliydim nasıl olsa bu işlere onu ben bulaştırmıştım hoca bizim evden ayrıldı ama sık sık ziyarete gidiyorum çok seviyordum hocayı görkemle aramızda daha güçlü bir bağ kuruldu o benim en yakın arkadaşım değil kardeşimdi artık hayatım normale döndü sevdiğim herkes mutluydu .Artık kurtulmuştum

SON