Bu mevzunun nasıl başladığını isterseniz en başından anlatayım size...

Bizim atarlı giderli Ahmet ve Emre bir gün PlayStation oynamaya gidiyorlar. Tabii bu mallar baya küfür ederler ağzı çok bozuktur bunların ama çok iyi çocuklardır. Hiçbir kızın zütüne falan bakıpta iç geçirmezler ayıp olarak görürler. Ama dediğim gibi tek kötü huyları ağızlarının biraz bozuk olmasıdır. Neyse konuya dönecek olursak bunlar bir gün pes atmaya gidiyorlar tabi birbirlerine gol attıkça da bağırıp çağırıyorlar. Neyse bunların yanındaki koltukta iki tane kürt tipli eleman bunlara bakıp bakıp kürtçe bişeyler diyo kendi aralarında. Tabii bizimkiler kuduruyor ama belli etmiyorlar. Bizim Ahmet'in aklına dahiyane bir fikir geliyor. Bunların dedikleri şeyleri hafızasında tutuyor Bir de telefondan çevirisine bakıyor kattığı bazı kelimeleri. Ulan tabii bakmasına bakıyor da görünce ortalığı birbirine katıyor ehehehe. Bu şerefsizler bizimkilere ana bacı küfür ediyorlarmış he bir de ne deseler iyi bak bak bak bu Türkler hepsi böyle anaları babaları belli değil falan demişler. Ulan bizim Ahmet bunu tabii okuyunca koltuktan fırlıyor çocuğu iki eliyle havaya kaldırıp kafayı bir görmüyor çocuk yere merinos halı gibi seriliyor. Diğer çocuğa da yumruğu koyasıya sümük gibi yapıştırıyor yere. Tabii bunlar çocukları dövdükten sonra herşey normalmiş gibi PlayStation'a devam ediyorlar amk ehehehe. Bu 2 kürt gidip o arada neyle topladılarsa 20-30 kişi toplayıp bu mekanı basıyorlar. Orada zaten kıyamet kopuyo amk. Tabii 30 kişiye karşı bir şey yapmak hayal ürünü gibi kalır. Bizim uyanık Ahmet de bu kürtlerle burada baş edemem diyip pazartesi günü okul çıkışına randevu veriyor. Hani okulda zaten bana bir şey olmaz bunlar kaç kişi olursa olsun analarını giberiz diye düşünmüş herhalde ama ne bilsin garibim kavganın meydan savaşına dönüşeceğini hehehe.

Evet malum olayın olduğu gün gelmişti...

Beni telefonla aradılar ve pazartesi okul çıkışı baya büyük bir olay olabileceğini söylediler. Ben de o anda kahvede Mücoyla oturuyodum. Böyle böyle bir olay olacakmış diye bahsettim. O da gelmek istedi ne kadar gelmemesi için ısrar etsem de. Dedim tamam pazartesi günü çıkışta gelirsin mevzuyu halleder ormanda semaver çayı yaparız. Ne bileyim sonumuzun hastanede biteceğini...

Pazartesi günü gelmişti...

Tabii bütün okul çıkışta kavga var diye hazırlandı. 12.sınıflar ve 11.sınıflar tam kadroydu. Yani nereden baksanız yaklaşık 60 kişi vardık. Çıkış zili çaldı bizim okul erkekleri yavaş yavaş çıktık. Baktım Müco kardeşlerini de getirmiş hani mevzu bitince çay içmeye ormana gidecez diye. Neyse biz beklemeye başladık. Bir telefon geldi sizi falan yerde bekliyoruz diye. Arayan da o kavga çıkacak lisede okuyan ve bizim okulda okuyan arkadaşları olan bir çocuktu. Irtibat oradan sağlanıyordu hani. Tabii biz toplanıp dedikleri yere gittik. Yeni yapılan bir inşaat alanı vardı gittiğimiz yerde. Yanıda boş çorak bir tarlaydı. Tabi biz gittik gitmesine de zaten bizi bekliyorlarmış orada. Bizim kadro çok sağlamdı beyler hani okulda taşşaklı kim varsa gelmişti ayrıca tanıdıkların tanıdıkları da gelmişti. Benim tahminime göre konuşulur tatlıya bağlanırdı yani çok da kasmıyordum kendimi. Salaklığa bakın ki elim boş gitmiştim.

Onlar da yaklaşık bir 50 kişi vardı. Içimden " sayıları zaten bizden az konu iki dakikada halledilir" diye geçirdim.

Tabii hiç öyle olmadı...

Anam poğaça yapmış yiyip geliyom hemen en fazla 15 dakkaya panpalarım.

Geldim geldim

Vardığımızda taraflar savaş pozisyonuna geçti resmen amk. Karşılıklı küfürlü sözler söylendi. Dedim aha olay çıkacak. Önce karşı tarafın ileri gelenleri öne çıktı. Bizim taraftan ben dahil 5 kişi konuşmaya gittik. Ortada buluştuk konuştuk. Adamlar teketek Tek çıksınlar diye öneride bulundu. Ben kabul etmedim. Yani Ahmet'i öyle riske atamazdım. Dedim beyler gelin ortak yol bulursun kavgaya gerek kalmasın. O anda zaten ilk andan beri bana dik dik bakan maymun kılıklı oğlan "noldu lan korktunuz mu ? Sizi gömeriz lan buraya gibtirin gidin yoksa kan akar" dedi. Ulan tamam bana karşı de bunları ben bu lafları yutarım ama yanımda Müco ve kardeşleri varken niye böyle konuşuyorsun ki hani dıbına kodumun manyağı eceline mi susadın.

"Kim kimden korkuyormuş lan huur çocuğu" diye direk bunun üzerine doğru atarlı atarlı yürürken ben bunu tutmaya çalıştım ama nafile...

Orda çocuğun bi aksi sözü daha yüzünden Müco direk yumruğu koydu. Ben onu tutmaya çalışırken bir tane de bana vurdu o sinirle.

Ortalık zaten o anda karıştı.

Kimin kime daldığı belli değildi amk hani o kadar ilginç bi tablo vardı ki anlatamam. Neyse tabi bende karmaşada iki üç tane gömüyom yere yıkıyom eheheeh çok zevkliydi lan. Ama tabi bir an fazla dalmıştım. En büyük hatam da buydu. Kafamı sağa çevirdiğimde sadece balyoz gibi yumruğun suratıma gelişini gördüm. Evet tahmin ettiğiniz gibi elinde muşta varmış huur çocuğunun ve tam elmacık kemiğime oturttu anasını gibtiğimin evladı. Beyler Allah'tan muşta çivili değildi amk. Yoksa yüzüm paramparça olurdu o yumrukla.

Etrafım karardı sadece sesler vardı...

Sadece büyük bir uğultu duyuyordum...

Gözlerimi açmaya çalıştım açamadım. Nefes almaya çalıştım alamadım. Tek yaptığım şey içimden o çocuğa ana avrat sövüp nefesimi düzene sokmaya çalışmaktı. Yok yok normal yumruk olsa tamam yamulurdum kabul. Ama bu çok başka bir şeydi resmen beyin sarsıntısı geçirmiştim amk. Allah korusun beyler ne muşta kullanın ne de size karşı kullanmalarına izin vermeyin engel olun...

Beni görenler hemen kenara kenara çektiler zaten. Biraz sakinleşir gibi olmuştu ortalık. Ulan zaten ne olduysa yine olan oldu. Ben gözlerimle Müco'yu ararken etrafa deli gibi bakıyodum. Müco'nun ilk yumruk atarak yere gömdüğü çocuk tam müconun arkasında bıçağını çıkartıp gözümün önünde Müco'ya sapladı...

Anasını gibeyim bakın hatırlayınca yine tüylerim diken diken oldu dıbına koyum. Ulan var ya o görüntü bir ay rüyalarımdan çıkmamıştı...

Benim kardeşime, dostuma, yoldaşıma her şeyime gözümün önünde takmıştı bıçağı...

Mücahit şaka maka bıçaklanmışdı amk. Gözlerim dolu dolu koştum yanına. Zaten o huur çocuğu bıçağı saplayınca bütün kavga durdu herkes bakakaldı. Kavga da karşı tarafta olan çocuklar bile Mücahit'in başına toplanıp yardım etmeye çalıştı. Aklım başıma yavaş yavaş gelmeye başladığında kıpkırmızı gözlerle bıçağı saplayan çocuğa doğru baktım...

Ananı gibtim senin diyip üzerine bodozlama atladım çocuğun. Burnuna, kaşına, gözüne, çenesine her yerine vurdukça vurdum hissizleşen yumruğumla...

Çocuğun yüzü kıpkırmızı kan içinde kalmıştı.

Koluma 3 kişi girdi zor ayırdı bıraksalar felç ederdim onu orda zaten. Sonra arkama geri döndüm.

En kıymetlime doğru koşa koşa gittim geri... Ben o çocuğu döverken bi yandan araba gelmiş bile. Mücahit'i yüklenip hastaneye zütürdük.

Kız gibi ağlıyordum amk. Kardeşimin kanıyla kaptı beyaz gömleğime gömülerek...

Ulan o giderse ben yapamazdım amk...

Ulan zütünü gibtiklerim insan bir sorar buna bir şey olduda mı yazamadı diye hepiniz sövmüşsünüz dıbına koyayım. Neyse seviyorum sizleri yaktım sigaramı koydum rakımı başlıyorum hemen bu gece bitiriyorum...

Evet beyler Mücahit şaka maka bıçaklanmışdı. Hani soğukkanlı olmaya çalışsam da yapamıyordum. Birçok kavgaya girmiştim çok kez yaralanmışdım ama hiçbir seferinde kimsenin bıçaklandığını görmemiştim. Güçlü kalamıyordum amk. Arabaya sırtlanarak zütürdük kıymetlimi. Kimseden ses çıkmıyordu. Arabada Müco onun kardeşleri ve ben vardım. Kafası benim dizimdeydi. Boğazından hırıltılı ve yavaş nefes alış verişler geliyordu. O halini görünce yine başladım hüngür hüngür ağlamaya. Kendimi tutamıyordum. Bir yandan saçlarını okşuyor bir yandan ellerini tutuyordum. Kız gibi hüngür hüngür ağlıyordum...

Hastaneye getirdik onu. Kollarımla teslim ettim doktorlara. Bir yandan da ağlayarak "abi ne olur ona bir şey olmasın gözünüzü seveyim" diye yalvarıyordum doktorlara. Orada da bana bir sakinleştirici çaktılar kalakaldım oturduğum yerde. O şekilde uyuyakalmışım koltukta. Büyük ve tok ellerle uyandırıldım. Karşımda onu görünce donakaldım. Ne diyecektim ben şimdi ona.

Deli ibrahim karşımdaydı...

Yanıma oturdu yavaşça saçımı okşamaya başladı. "Nasıl oldu bu" dedi kısık sesle. O kadar soğukkanlı duruyordu ki anlatamam. Başladım ona sarılarak hüngür hüngür ağlamaya. "Benim yüzümden abi benim yüzümden" diye bağırıyordum.

Bana bir tokat attı ki sarsıldım dıbına koyum.

Sonra kafamı yavaşça kaldırdı "kendine gel oğlum hiç birşey senin yüzünden değil suçu kendinde arama hele şu güzel yavrum ameliyattan bir çıksın da bunu yapanları kendi ellerimle öldüreceğim." dedi.

Sonra doktor çıktı ameliyathaneden ve sevinçten çıldıracağım o haberi verdi.

"Çok şükür kurtardık çok kan kaybetmiş şimdi yoğun bakıma taşıyoruz bir haftaya toparlar inşallah" dedi.

Sevinçten etrafımda kimi bulduysam sarıldım amk.

Beyler Allah kimseye yaşatmasın valla çok zor bir durum kardeşim dediğiniz insanın ölümle burun buruna gelmesi ve sizin hiçbir şey yapamamanız...

Onca şeyden sonra bunu da atlatmıştık ya başka hiçbir şey istemiyordum. Güzel kardeşim kurtulmuştu daha ne isteyeyim ki...

Güzel kardeşim 4 günde toparladı kendini.

Tabii onun gelmesi şerefine bir gece kahveyi erken kapattık. 4 tane 70'lik rakı aldık. Masayı mezeyle donattık. Sabaha kadar içtik amk. Toplam 6 kişi 4 tane 70'lik rakıyı bitirdik. En son hatırladığım şey Müco ya sarılıp "oğlum sen gitseydin ne yaparım lan ben" diye ağladığımdı...

Ulan nasıl içtiysek iki gün kendime gelemedim amk. Iki gün sarhoş dolaştım dıbına koyayım eheheh. Tabi sadece rakı değil ot da denemiş oldum o akşam ilk defa. Hani kafası ne kadar güzel olsada sakın denemeyin beyler kendinizden geçiyorsunuz gibseler direnemiyosunuz amk.

Ve tabii sıra bunu yapanları cezalandırmaktaydı...

O gün olayın şokuyla onlara zaman ayıramamıştık. Artık zamanı gelmişti onlara cezasını çektirmenin...

Hatırladığım kadarıyla Cumartesi günüydü. Mücahiti bıçaklayan çocuğun Dönerci salonu vardı.

Onları ziyarete gittik ve tabii bu sefer yanımızda ibrahim amca da vardı namı diğer Deli ibrahim...

Mekana girdik ibrahim amca direk bağırdı "herkes çıksın lan" diye...

Sonra kapıyı kapattı kitledi. Bizim malum çocuk kasada babasıyla ve arkadaşları ile geyik yapıyordu belli gülüyolardı at gibi kişniyolardı. Biz mekana o şekilde girince zaten bunlar direkt ayağa kalktı.

"Gel lan buraya dıbına koyduğumun çocuğu bende senin bıçağı zütüne sokuyumda çıkaramasınlar" diye direk buna doğru yürüdü ibo dayı...

Çocuğu iki eliyle tutup havaya kaldırdı. Sonra bunu masalara doğru fırlattı. Bir dövdü ki anlatamam. Tabii biz boş durmadık bu arada bunun yandaşlarını dövdük. Ama en son o çocuğun görüntüsünü unutamıyorum. Suratı kıpkırmızı kandan seçilmiyordu. Tanınmaz haldeydi dıbına koyayım. ibo dayı döverken kendinden geçmişti. Tabii dükkanda bu patırtıdan nasibini aldı. Sağlam bir tane masa kalmadı. Masadaki sürahiler bardaklar hepsi yerlere saçıldı. Elle tutulur sağlam bir parça kalmadı...

Cezasını çekmişti huur çocuğu bir yıl kendine gelemezdi artık...

Tabi günleri öyle böyle geçti...

Lise bir yandan devam ediyordu. Meğerse o dövdüğümüz ve dükkanını dağıttığımız çocuk kavga ettiğimiz lisenin reisiymiş. E tabii biz de deli ibrahim'in eşliğinde onun dükkanını dağıttıktan sonra bizim okul ve karşı ki lise duymuştu bu olayı. Yarısı gün bizim okula geldiler. Bizzat benden özür dilediler ve artık o çocuğu okulun reisi olarak görmediklerini dışladıklarını söylediler. Buda tabii iyi bir haberdi.

Bizim okula gelecek olursak günler aynı şekilde devam etti. Bu bir kavga ne de bir gürültü oldu. Okulda zaten herkes birbirini tanıyordu. Kimse kimseye aşağılayıcı söz ve hakaret etmiyordu. Ben de sigara odasında artık sadece müdürle değil bütün hocalarla birlikte sigara içiyorum. Sen bunun sebebi de okulların bitimine yaklaşmış olmamızdı. Nasılsa okul bitecek diye bakıyorlardı onlar da.

He bu arada okulların bitimine yaklaşık 1 ay falan kalmıştı. O arada üniversite sınavına girmiştik ilk sınava YGS'ye.

Ulan nasıl yaptım ben de bilmiyorum sınavda bayağı iyi yapmıştım. 370 puan almıştım. Hani tamam çok da iyi sayılmaz ama ben barajı bile geçemem diye düşünüyordum. 2. Sınavda da çalışarak girdiğim için 420 puan aldım. Tam net hatırlamıyorum ama sıralamam 60.000 deydi galiba ama yalan olmasın tam net değil hani. Tabii puanım ve sıralamam baya iyiydi. Ee çalıştım diyorum ama kendim çalışmadım tabi. Dersleri çok iyi olan kızlarla birlikte çalışıyordum. Yemin ederim onlar teklif ediyordu. Hani onlar sayesinde aldım o puanı da. Yoksa barajı bile geçemezdim amk. Buradan onlara selam olsun. En çok da zütü aşure kazanı gibi olan memeleri S-400 füzesi gibi olan ve ilk gibtiğim kız olan Burcu'ya selam olsun eheheheh. Onun emeği çok vardı ehehehe.

Evet sonlara doğru yaklaşmışdık. 4 senemi verdiğim ve benim resmen yuvam gibi olan okul bitiyordu artık. Bıraksalar 10 sene bile okurdum o okulda amk. Ruhum daralıyordu lan okulun da bir gün biteceğini düşündükçe. Şaka maka 2 hafta kalmıştı. Baya baya bitti sayılırdı amk. Ne yapacaktım ben artık bu okul olmadan. Ulan her sabah güne batak oynayarak başladığım sınıfıma nasıl veda edecektim. Ben yapamazdım abi bu okulsuz. 4 sene lan 4 sene. Koskoca 4 senem geçmişti şu okulda. Şimdi de her güzel şey gibi o da bitiyordu...

O kadar çok şey yaşamıştım ki o sınıfta. Unutmak mümkün değildi. Hele bir keresinde Urfalı çocuğa bir laf sokmuştum ki beyler ehehehe. Şimdi bu dingil gene kızlara komik olmak için salak salak espriler yapıyordu sınıfta. Bir şey dedi tam hatırlamıyorum ama çok büyük hata yaptım gibi şey dediydi. Ulan tam o an aklıma geldi dedim şunu gömeyim yere hehehe. Zeynel baksana bir diye seslendim. ismi de Zeynel di dıbına koyayım neyle bir isimse hehehe. Bu baktı bana ne oldu dedi. Tabii tüm sınıf dikkat kesildi beni dinliyor. Dedim ki "en büyük hatayı senin baban 18 yıl önce o gece nöbetçi eczaneye gitmemekle yapmış" aman aman bunun suratını bir görseniz puahahaha. Yarak yemiş bülbül gibi kaldı bu. Hani bişeyde diyemiyo ama haketmişti beyler bunun bi hareketleri vardı komik görünmek için şempanze gibiydi aynı amk. Bu aynı yemedik ulan yemedik diye çıldıran Beşiktaşlı gibi çıldırdı. Koşa koşa gitti müdüre amk puahahah. Tabi müdür beni çağırdı ben de sanki korkmuş gibi yaparak gittim ehehe. Bu da arkamdan şimdi görürsün sen falan diyo ehehehe. Ulan yannan müdür zaten benden sen kimi kime şikayet ediyon amk. Ben müdürün yanına girdim kapıyı kapattım. Iki üç tane de hoca vardı. Bu olayı anlattım. Ulan bir güldük bir güldük ki yerlere yatıyolar amk ehehehehe. Bana kızmak yada disipline vermek hikaye. Müdür de tabi beni tembih etti oğlum böyle şeyler deme diye ehehehe. Tabi hocam nasıl istersen öyle olsun senin taşşaklarını yerim beeee. Ulan en çok da bu adamı özleyecektim lan. Tabi özlüyorum hala. Ama kesinlikle irtibatı kesmedim. Hatta 2 hafta önce okula gittim orda baya daşşak ettik hocalarla falan.

Tabii bütün bu olaylar devam ederken son haftaya girmiştik artık...

Beyler rakının kafası gelmeye başladı hemen bitirmeye bakıyom yoksa birazdan hebele hübele yaparım hızlı hızlı devam zaten bitti sayılır.

Son hafta sınıf keraneye döndüydü amk. Kucakta balon patlatma mı dersiniz. Hani varya şu oğlanın kucağına balon koyuluyo kızlarda oturarak patlatmaya çalışıyo heh işte o. Ulan ne ile bir şeyse o oyunda bile benim çavuş havalandı çok da oynayınca bide bana güzel kızlar geliyodu eheheh. En son boşalmıştım amk koşa koşa tuvalete gittiydim bak utandım hatırlayınca. Ulan en garip karşıladığım şeyde ne biliyonuzmu ben sınıfa geri gelince kızların hepsi dönüp bana noldu senin ufaklık mı kustu demezmi amk puahaha. Bakın bu daha en kötüsü hani öyle şeyler yapıyoduk ki anlatamam. Şişe çevirmece oyununu bilirsiniz. Onu oynayıp şişe kime denk gelirse o istediği bir kişiyi dudağından öpüyodu amk. Bakın çok ciddi söylüyorum Kur'an çarpsın yalanım yok. Hani o derece olduydu sınıf. Zaten benim milli olma olayı da o günlerde olmuştu ehehehe. Ah burcu ah şimdi seni hayal ederek bi otuzbir çekeyim de aklın başına gelsin dıbına çaktığımın kaşarı seni. Zaten onda da kaşarlık vardı. Şimdi hangi üniversitede okuyor bilmiyorum ama tek bildiğim şey okulun huursu olmuştur kesin ehehe.

Tabii biz batak oynayarak devam ediyorduk okulun son haftasında. Bakın size yemin ediyorum okey oynadık sınıfta tabii hoca da gelmiyordu bilirsiniz son haftayı hocalar sadece yoklama alıp gider. Hoca gidince biz hemen Okey masasını kurardık tabii asıl olay bu değil. Kucaklarda kızlar la oynardık okeyi amk ehhehe. Bizim taşları onlar oynardı ehehehe. Ulan ne günlerdi bee. Bak yine hatırlayınca bi tebessüm ettim. Ulan burcu yanımda olsan da bi gibsem seni şimdi ah ahhh.

Tabii bunca güzel olayla birlikte okulun son gününe gelmiştik...

En son fotoğraflardır, anı defterine yazı yazmalar falan bayağı vakit geçti son gün. En son 12.sınıflar diploma almak için tiyatro salonuna gelsin diye duyuru yapıldı. Tabii asıl diploma değil o öylesine yapılmış bir kağıt parçası. Herkes indikten sonra en son sınıfta ben kaldım. Bilerek en son ben kaldım zaten. 3 senemi geçirdiğim o sırada son kez oturmak istedim. Tek başımaydım sınıfta. ifadesizce bakıyordum son kez sırama. Bugünden sonra bir daha oturamayacaktım orada istesemde. Istesem de uyuyamayacaktım o sırada. Sonra aklıma 9 sınıftaki ilk günüm geldi. Masumca, savunmasızca oturduğum ve akşama kadar Angry Birds oynadığım 1.42 lik boyumla kendimce takıldığım o sene...

Ne kadar çok şey değişmişti. Ah be dedim uzun bir iç çekerek. Ne çabuk geçmişti zaman. Etrafta penguen gibi tıfıl tıfıl yürüdüğüm zamanları hatırlıyordum. Her gün yediğim dayakları hatırladım. Yediğim lafları, hakaretleri hatırladım. Şimdi de durdum ve kendime baktım. Ne çok değişmiş o çocuk. Her gün dayak yiyip hor görülen ve ezilen o çocuk şimdi lisenin reisi olarak okuldan ayrılıyordu.Bir zamanlar donum sıyrılınca gülen kızlar bi süre sonra kendi evlerinde bu sefer kendi donlarını sıyırıyorlardı benim için. Bir iki damla gözyaşı damladı o emektar sırama. Nasıl bırakacaktım lan ben bu sırayı. Bu sıra üzülmüştü benimle yeri gelmişti bu sıra gülmüştü benimle. Şimdi nasıl bırakıp giderdim ben bunu. Çok zordu be panpalarım...

Ne kadar üzgün olsamda buruk bir sevinç vardı içimde. En alttan en üstte çıkmıştım ben. Tırnaklarımla didinmiştim. Hiç kimsenin yapamadığını yapmıştım ben. En hor görülen insanken en arzulanan kişi olmuştum. Yavaş yavaş tebessüm etmeye başladım. Evet evet bunu ben yapmıştım. Bu sıraya birçok öğrenci oturacaktı. Ama hiçbiri benim gibi olamayacaktı...

O duygu yüklü anın verdiği baskıyla ufaktan ağlamaya başlamıştım. Kafamı gömdüm sırama. Başladık beraber ağlamaya o emektar sıramla. Ama artık acı gerçeği kabullenmeliydim. Artık orası benim sıram değildi. Birçok öğrenci oturacakdı o sıraya. Sonra düşündüm ki adımı kalıcı olarak yazmalıydım oraya. Cebimden ufak çakımı çıkartıp başladım yazmaya...

" buraya oturan kardeşim ben shutzstaffell bu sıra sana emanet ona iyi bak... "

Yaklaşık bir 5 dakika bunu yazmaya uğraştım sadece... Beni en çok duygulandıran şeyde ne biliyor musunuz beyler. 2 hafta önce okula gittiğimde sıramda o yazınım hala durduğunu fark ettim. Ulan acayip duygulandıydım ha. Aynı yazdığım şekilde tertemiz duruyordu. Ama baya yaşlanmıştı benim emektar sıram...

Anasını gibiyim kafam bi milyon neyse son partları atıp son noktayı koyayım artık

Yavaştan ağır adımlarla kalktım sıramdan...

Güldüğüm, ağladığım, yattığım, uyuduğum ve birçok şeyi yaptığım sırama son bir kez baktım...

Her adımımda bir bıçak saplanıyordu yüreğime...

Acı tatlı birçok anının arasından geçerek yöneldim kapıya...

Gülmeler, ağlamalar, laf sokmalar, aşağılanmalar bıraktım ardımda...

1.42 lik boyumla girdiğim ve her gün dayak yediğim, laf yediğim, ağladığım , dalga konusu olduğum yerden okulun en çok sözü geçen reisi olarak çıkıyordum...

Tabii hiç kolay olmamıştı bunlar 3 seneye sığdırmıştım hepsini...

Her öğrencinin hayatının en güzel parçası olan lise hayatına ben de acı bir şekilde veda ediyordum...

Bir daha girememek üzere çıktım sınıfımdan...