Telefonum çaldı. Geceleri konuşamazdı ailesi yüzünden, göze alıp aramış Melisa. Konuşmaya dilim varmıyor çünkü edeceğim tek kelimede hayvan gibi ağlıcam biliyorum. Bu duyguya o kadar yabancılaşmıştım ki nasıl ağlandığını bile hatırlamıyordum yemin ederim beyler. Ağlamanın verdiği hissi hatırlamıyordum. Konuşmaya başladı Mete dedi gitme. Abi telefonu öyle gibko tutuyorum ki sanırsın mematiyim. Hani böyle kol yukarda, telefon kulağa değiyor ama yanaktan uzak tutarlar ya. Öyle tutuyorum telefonu çünkü hıçkırıyorum içime içime ağlıyorum. Niye konuşmuyosun dedi azıcık toparladım kendimi dedim Melisa ben gidiyorum. Mete gitme nolur dedi özür dilerim dedi. Bunu duyarken kendimle olan inadım da bastırıyordu bir yandan ve tutamadım daha fazla kendimi. Ağlıyo musun sen dedi. O ağlıyordu zaten ama beni hiç gözyaşı olmayan bi varlık sandığına yemin edebilirim.

Ya idare ederim herhalde bilmiyorum ki dedi. Annesi dakika başı arıyordu şüphelenmişti belli. Neyse arada fırsat bulduk konuştuk falan. Hiç eskisi gibi duygusal yaklaşamıyordum ama özlemiştim ne yalan söyliyim. Ve bu yaptığı harbi çok büyük bir şeydi benim için. Ailesiyle karşı karşıya gelme riski falan, düşünmeden bu aptallığı yapması falan. Neyse onu bu durumdan bir şekilde kurtarıcaktım. Geri gönderip n'apıyorsa yapsın diyemezdim düşmanım dahi olsa diyemem. iş başa düşmüştü. idare edebildiğin kadar et dedim seni ben zütürücem. Nasıl sevindi. Ben dedi buraya seni görmek için geldim dedi. Ne yalvarıcam ne bi şey yapıcam artık bir anlamı da kalmadı biliyorum dedi. Sadece seni çok özledim Mete dedi. Bunu arada sırada yapmam gerekicek nasıl başarıcam bilmiyorum ama dedi. Ben sorunluyum biliyorum, seni çok üzüyorum bunu da biliyorum. Ama kendimi sensiz hep ekgib hissediyorum. Hayatımın bir parçası değil hayatım oldun ve ben bunu her seferinde mahvediyorum dedi. Dediğim gibi eskisi kadar duygusal yaklaşamıyordum ama etkilenmiştim. E dedim n'olacak şimdi. Öpsem olur mu dedi. Olur ama bir anlamı olur mu bilmiyorum dedim. Öptü, kısa bir öpücük sanmıştım azıcık çekildim geri bırakmadı. Devam ettik öyle. Çıktı üstüme. Çok şehvetli öpüyordu. Ama böyle sadece azmışçasına değil. Sanki askerdeki eşini günlerce beklemiş, özlemden ölüyormuşçasına bir öpüştü. Yine zehirleniyordum. işin kötü yanı umrumda değildi artık yalama olmuştu hislerim zaten. Salak saçma yaşıyordum. iyice kucağıma oturdu. Yavaşça sürtünmeye başladı.

Bu cümleden tek odaklandığı kısım kitaptı. Nasıl buldun falan birden havalara uçtu. Sanki karşısında içi parçalanan biri yokmuş gibi nasıl seviniyor. Yine de sevindim beyler. Sevindirmiştim onu. Oldu bu iş dedim görücek beni. Dediği şey aynen şuydu : Sen kitabı kargoya yolla ben parasını veririm teşekkür ederim

( Bak yine içim acıdı huur çocuğu ).

Annesi aradı çıktığımız gibi yukarı. Annesine dediği şey şuydu : '' Anne tamam işte fsm bulvarındayım. ( Bursa'nın bir yeri) Geçerim eve akşama doğru beklemeyin. Ne dedin anlamadım dedim telefonu kapatınca? Ya dedi ben onlardan dışarıya çıkmak için izin aldım dedi buraya geldim seni görmeye. Ulan kanser mi edicekti beni bu kız? Ama aşırı hoşuma gitmişti beyler. Gözünü karartması. Tarif edilemez bir duygu bunu yapmış olması. +1000 puan bonus gibi bir şey. Ama öyle kolay değildi işte direk. Eeee geri zekalı dedim 2 saat sonra otobüs'e binsen en erken saat 8'de bursa'da oluyosun eve gidişin 9 dedim.

Bir 5 dakika cevap gelmedi. Uykum falan kaçmıştı. Sonra cevap attı. Üzüldüm dedi. Bi üzülmediğin o kalmıştı dedim. Güldü yine aslında haklısın falan dedi düşününce. Ama elimde değil falan yaptı. Sonra başka şekilde döndü konu yola geliyordu ufaktan. Sanki kendimle inatlaşıyordum bu kızı bu kafadan çıkarabilirim ben diye falan. O gece saat 4 e kadar falan konuştuk. Aşırı derece ilerlettik konuşmayı. ilk kez biriyle konuşuyordum bu kadar ve o da bana yürüyordu bir yandan.

Tabi resmen eksilerini kafamda örtmeye başladım kızın. Mizah yönünden pek bir eksiği yoktu, kısmen zeki de sayılırdı. Ama Karabük'deydi. Bir yandan düşünüyordum ya nolacak alt tarafı az takılırsın ciddi olmucağını sen de biliyorsun dedim kendi kendime. Biraz biraz karşılık veriyordum ona.

Pazar günüydü akşamında evdeyim işte telefonum çalıyordu arayan Laçin. Açtım böyle gibko bir sesle sanki karşımdaymışçasına o kadar özgüvensizdim beyler. O nasıl bir alo diyiş dedi güldü. Bozuldum da çaktırmamaya çalıştım. Düzeltti çok tatlıydı falan diye ama resmen geçiştirici cevaplar veriyorum.

Ki utanma boyutu o konuda kalkmıştı aramızdan artık. O günümüzde de çeşitli unutamayacağımız olaylar oldu ama detaya girmiyorum geçiyorum bize ne dıbına koyim dedirtebilir çünkü biraz romantikti o an güzel gelse de sevmiyorum genel anlamda ak.

O gün de dağıldık evlere, bol bol öpüp kokladım tabi. Son günüm kalmıştı cuma günü onunla buluşup otogara geçecektim. Tek tesellim bavulun bu sefer boş olacak olmasıydı. Akşamında beyler benle kavga etmeye başladı. Çok saçmaydı çünkü onun için oraya kadar gelmişim ve içim içimi parçalıyor son günümüz kaldı bir daha kim bilir ne zaman görücem diye. Yıllardır eğlenip durmamın acısı çıkıyordu belki de. Kalkanımı ona karşı indirmiştim ve bunun farkına vardım o gece.

Yav mk en güzel yerinde kesiyorsunuz ya o klavyeyi zütünüze sokasım geliyor

Kişi analizi yapıyorum bir yandan kıza kafamda. Tam ağır ergen antisiydim beyler. Hani böyle melankoliyi sever, acındırır kendini falan tipler vardır ya. Heh böyle onların yanaklarında hoşbeş yerken kulaklarına boşalmak gelirdi içimden. Kız da o tiplerden çıktı belli. Yok şöyle oldu yok böyle oldu çok zor hayatım triplerine girdi ayar oldum güzel güzel konuşurken.

Perşembe gecesi o ettiğimiz kavgayı bir de büyüttü dedi ki : Yarın gelmiyorum o zaman ben buluşmaya Bir tahmin edin bana onun o zaman yarattığı etkiyi. Kalkıp o kadar zahmete girmişken, son günüm diye üzülürken üstelik çocuk oyuncağı gibi çıkardığı saçma sapan kavgadan buraya getirmesi konuyu bana nasıl koydu. Parçalandı beyler içimde bir şey döküldü tutamadım. Dedim o zaman burda olmamın anlamı yok ben şimdi de giderim. iyi dedi git. Ben inadımdır beyler kafama bir şey koyduysam yaparım ve bir hayalim, isteğim bozulursa asla eskisi gibi olmayacakmış gibi gelir. Çok sevdiğim bir şey kırıldığında aynısını bir daha alamam. Eskisinin yerini tutmayacak gibi gelir. Sonra yumuşadı ya öyle demek istemedim salak falan dedi. Niye seni görmek istemiyim tam bir salağım ben dedi pişman oldu ama iş işten geçmişti. Zekiye ablalara acil bir son dakika vermiştim. Gidiyorum ben diye, Olm geç oldu yarın gidersin falan demişlerdi ama son otobüse hala yetişebiliyordum. Hazırladım her şeyimi vedalaştık gittim otogara. En erken otobüs saat 4teydi ve ben 12 buçukta otogardaydım. içerisi tıklım tıklım oturacak bir yer bile yok. Çıktım hava sadece esiyordu soğuk değildi o kadar gittim oturdum tenha bir banka. Başladım düşünmemek için düşünmeye. Resmen düşünmemeyi düşünüyordum.

Annem geldi işten bir iki saat sonra kadar. Ben çok yorgunum yatıcam dedi. Kahvaltı hazırla kıza uyusun o dedi. Tamam dedim yardım da etti. Yattı sonra. Yağmur'u uyandırdım saat 10 buçuk gibi. Kalktı kahvaltı ettik beraber. Annem uyuyordu zaten. Eskisinden çok daha yakındı bana. Kahvaltıda bile durmadan sırnaşıyordu. Ettik kahvaltımızı geçtik pcye. Bu yine arada sırada oynaşıyor benimle. Öpüşüyoruz bazen tutkulu bazen ufak bir şekilde.

Bir an duygusala bağladı bu. Korktuğum şey de buydu zaten. Mete dedi gece ben uyurken beni uyandırdın ya, işte o benim unutamıcağım şeylerden biri oldu. Ben çok sık görüyorum öyle kabusları ve korkuyorum. Yanımda kimse olmamasından korkuyorum dedi. Çok güzeldi uykunda bile beni kollaman. Falan filan pek hatırlamıyorum sadece korkuyorum ve hoşuma gidiyordu. Ama bu kız bağlanılacak bir kız değildi sadece ilaç olarak iyi geliyordu.

Dedim şimdi ben seni öptüm ya bugün. Sen de öpücektin ama öpemedin insanlardan ötürü dedim. O yüzden de sakin bir yere gidelim olabildiğince başbaşa kalalım zamanımızı beraber geçirelim istiyosun dedim.Olm korkmaya başladım senden dedi. Niye dedim güldü bir cümleyi ekgib yazsaydın bari pis adam dedi hala gülüyordu

Takıldık, oturduk. Sohbet ettik. Baktık birbirimize. Birbirimize hiçbir şey söylemeden çok şey anlattık resmen. Eve git bir şey söylücem sana dedi. Merak ettim falan ama söylemedi. Neyse özet geçiyorum tamam. Takıldık bitti gitti otobüse binerken öptüm kocamadan yanağından evlere dağıldık. Eve gittim ilk sorum ne söylücen oldu. Dedi ki yarın kültürpark'a gidicez tamam mı dedi. Tamam dedim de bunu yanında da söyleyebilirdin dedim. Ya aslında bi derdim vardı söyleyebilirim sandım da söyleyemiyomuşum nasıl anlatıcağımı bilmiyorum yanlış anlarsın dedi.

iyice meraklandım ama anladım gibi gibi. Dedim kültürpark sakin bir yer mi? Evet dedi. Anladım dedim. Ne anladın dedi. Bak yanlış anladıysam bu okuduklarını hafızandan silicen öyle gelicen yanıma dedim. Tamam anlat bakıyım dedi güldü.

Nasıl dedim düzgün konuşamıyordum bile, çok hızlı dedi. Sessiz kaldım sadece çok güzeldi o his. Aslında diğer öpücüklerle kıyaslayınca ilk öpücük çok başarısız, gayet doğal bir beceriksizlik hikayesidir ama o his sevdiğin biriyleyse bu kadar güzel geliyormuş demek ki.

Sinema bitti, içerden çıktık el ele. Dondurma yemeye gittik. Otururken ilk hediyesini verdim. Sulugöz sakızı çok seviyordu ve bulamıyormuş oralarda. Ben bizim burdan 500 tane almıştım büyükçe bir kutunun içine düzgün bir şekilde mavileri beyazları ayırarak, kalp şeklinde koyup ağzını kapatmıştım

Verdim bunu hiç beklemiyordu tabi öyle bir şey. Görünce çok sevindi. Nerden aklına geldi dedi. Sulugözü sevdiğini ilk duyduğumda bu gelmişti zaten dedim. Ben de dedi o poşeti neden yanında taşıyosun ne var diye merak ediyodum dedi.

Yedik dondurmamızı. Yanağından öptüm. Hala çekiniyorum tabi ki hatta ilk günki gibi o konuda bir şey değişmedi ama, öpmem gerektiğini biliyodum. istediğim şey buydu ve engel olmayacağını biliyordum bu sefer garip kaçacağını düşünmüyordum saçma sapan şekilde.

Sonra kararlaştırdık hadi yemek yiyelim. zütürdü beni en üst kata işte yemek kısmına avm'nin. Ne yesek diye düşünürken ben dedim hamburger yesek sorun olur mu diye. Yok dedi ben de aç değilim fazla zaten sandviç alırım bir tek. Tamam dedim gittik almaya tabi elini cebine falan attı ama sanki biliyor gibiydi ödetmeyeceğimi. Aslında bu konuda pek şey değilimdir hani takılmam kim ödemiş, ama param varsa ben öderim. Ve baya para atmıştım kenara onun için. Hediyeleri falan da sonra vermeye başlayacaktım sırt çantamdaydı hepsi.

Eve geldim. Kızlar zaten durmadan Melisa konusunu açıyordu anlat anlat falan diye buralara kadar gelmişsin vay be bizi tanımadan etmeden diyorlar. Değerini bilsin aksi halde biz burdayız yolarız tek emrinle falan diyorlar onlarla da samimi olduk gayet aile ortamı güzeldi. Melisayla mesajlaştık az daha şarj yettiği kadar sonra uyuduk. Ertesi gün sabah 10'da buluşacaktık. Ben yerleri bilmiyordum daha erken kalkıp bulmam lazımdı.

Korupark'a gidicez o zaman yarın demişti, ulaşımı da kolay demişti. Ulan hayatımda metroya sayılı defa binmişim zaten orada bir de ordan oraya gidiyorum. Tüm hayatımda metroya biniş sayımı geçmişti o haftaki metro seyahatlerim. Neyse kabul dedim. Oranın forum istanbul'u işte beyler geniş güzel bir yer. Sabah kalktım 8'den hazırlandım saat 9 buçukta koruparktaydım. Avm gezeyim göreyim hiç sevmem oturdum bir yere bekledim onu. Geldi beraber yemek yedik. Yine olmadı yine yiyemedim. O da bıraktı yarısında.

Tüm o ergenliğimin orta aşamasına kadar geliştirdiğim üniversiteye kadar sevgili yapmak yok, üniversitenin sonuna kadar da ciddi sevgili yapmak yok mantığı çökmüştü çoktan. Ve yorulmuştum. Kendimi çok güzel bir şekilde toparladım. Site hesabımı kapattım. Okullar açılıyordu 2-3 hafta sonra. Sınıfa 10 kişi geleceğini duymuştuk başka okuldan. Onun heyecanı vardı üzerimde. Yeni kişilerle tanışacaktım. Kız olayları olmasa da olur bir süre kafasına girebilmiştim artık en sonunda. Ne kız kovalayacaktım ne de bir beklenti içerisine girecektim üniversite'ye kadar. Son yılıma giriyorduk zaten. Acısıyla tatlısıyla kötü şeyler yaşamıştım.

Ondan sonra kalktık yine. Ben yorgunluktan ölüyorum ama çaktırmıyorum o elimdeki bavulu yere hiç bırakmadım yürürken. Anlamıştı halimden ama zütümden terler aktığını. Çok ağırsa arada bir duralım dedi. Ya nolcak en fazla iki gün kolum ağrır takılma sen dedim.(hee iki gün iki gün dıbına koyduğum) Ağır mı değil mi ki ya o kadar dedi. Kendin bak dedim bıraktım yere sanırsın kum torbası attık tepeden yerin tozu kalktı amk.( abartıyorum ama çıkan ses ona işaretti ) Denedi kaldırmayı ıgh diye bir ses duydum sanki sonra baktı bunda ne var böyle diye. Anlattım kıyafet falan işte bir daha kaldırmayı denedi bi kaldırdı böyle 2 saniye sonra bıraktı ama tutuyo hala. Olcak olcak diyodu hadi yürüyelim dedim bi yandan elimi attım bavula orda işte elinin üstünden tuttum sonra elini tuttum bavulu diğer elime aldım yürümeye başladık

Ama nasıl heyecanlanıyor kıp kırmızı oldu zaten. DnR'a girdik bu plak hayranıdır sevdiği bir albümün plağını buldum. Elimi sımsıkı tutuyor ama sanki ödül kazanmışçasına. Muhtemelen daha sonra bir daha hiç hatırlamayacağımız şeyleri konuşuyoruz. Sadece o ana odaklanmışız ikimiz de heyecanımızı bastırmak için konuşuyoruz zaten. Bak şunu biliyo musun, yok şunu seviyo musun falan. Aslında hiçbirini umursamıyoruz o an sadece biziz ya.