Sözümü kesersen giberim bakışını da eklemeyi unutmamak lazım tabii, bu yaşta bunların olması anormal değil, benim bildiğim biriyle olursa bu benim hoşuma gider, kızımın ne yaptığını, nereye çıktığını bilirim dedi. Elbette diyecektim sustum ama dün kızımın yüzünde sevinç değil üzüntü vardı. Yani üzülüyor gibiydi dedi. Başımı önüme eğdim. Kızımla konuşmanı istemiyorum dedi. Neden dedim kestim sözünü ne olursa olsun dıbına koyim diyerek. Üzülmesini istemiyorum dedi. Tamam bir kere üzmüş olabilirim ama yaptığım yanlışın sonuna kadar farkındayım, aylarca onu ikna etmek için uğraşıyorum. Bundan sonra bir daha olursa üzmem, ondan çok ben üzülüyorum dedim. Neden ayrı kaldınız dedi. Evet beyler kafamdan aşağıya kaynar sular döküldü. Kem ettim küm ettim, Melis anlatsın dedim. Senden dinlemek isterim dedi. Ayrılan ben değilim dedim. Tüm topu Melis'e attım, Melis gerçeği anlatırsa adam beni silahla bile tehdit edebilirdi ama anlatmazsa hala şansım olacaktı bunu düşünerek yarın yine konuşabilir miyiz hem siz melisten bugün ne olduğunu öğrenirsiniz dedim. Tamam Hikayeci, görüşürüz dedi. Çok anlayışlı adamdı da o gece uyuyamadım. Acaba melis ne dedi diye.

Hemen duşa girdim, yemek yedim, dişlerimi fırçaladım, başka kıyafet giydim ona rağmen alkol kokmayım diye üstüme binbir parfüm sıktım, çıktım adrese doğru gidiyorum. Neyse bir emlakçı, girdik içeri, gördü beni, eski şakacılığı yoktu. Otur dedi. Oturdum, dün o saatte ne diye aradın dedi. Kendimde değildim dedim, bu her şeyi ele verdi. iki çay istedi, vay amk dedim dayak yok, anlaşıldı iyi konuşucaz, zafer benim olucak. Tabii erken sevinmişim, 2-2 mi diyen Fenerbahçe taraftarı gibi. ( Fenerbahçeli kardeşlerim alınmasın bende Fenerbahçeliyim)

Çaylar geldi, yaşınız küçük dedi. Haklısınız dedim edebiyat yapmadım aşkın yaşı yoktur veya aşk laftan anlamaz ki filan diye, aklımdan geçmedi değil. Sen iyi birisin belli dedi. Teşekkür ederim sizde öylesiniz dedim. Bu işler iyilikle olmuyor ama hikayeci dedi. Ciddileşti bir anda bende pür dikkat dinliyorum. Benim kızım tek varlığım dedi. Benimde dedim. Kaldı öyle, sözümü kesmeden dinle dedi.

Sorgusuz sualsiz içtim, bide kustum sonra. Bunlar beni bıraktılar gittiler, o kafayla sabaha karşı 4'de aradım Melis'i, çaldı çaldı çaldı, açan olmadı, bir kez daha aradım. "Efendim." diye uykulu bir ses açtı. "Naptın sen Melis." dedim yarı sarhoş, yarı bilmez bir sesle, "Hikayeci." dedi. uykulu bir sesle, "Benim." dedim. Sesini bile özlemiştim. "Hikayeci yarın konuşalım." dedi. O sırada kapı sesi geldi. Ne olduğunu beynimde hesaplarken bir tanıdık ses daha geldi. "Hikayeci sen misin?" dedi. Tahmni ettiğiniz gibi babasıydı, o kafayla benim. dedim.

Yarın iş adresimi vericem oraya gel dedi. Şok oldum beyler kapattı telefonu dedim dövdürücek bu beni. Yattım uyudum, başım ağrıyor. Sabah telefona baktım bilmediğim bir numara adres yazmış, bune amk derken dün geceyi hatırlamaya başladım yavaş yavaş hagibtir çekerek kalktım yataktan.

Değilim ama binemezsin dedi, baktım gondol hareketleniyor, binemedim, tam vurucam beni tutana, Melis gülüyor filan, yanında ki lavukta aynı şekil, tamam gibtir git dedim, bak edebini takın dedi üstüme gelince Erenler araya girdi, abi dur morali bozuk filan adam anlayışlıydı, izledikçe gözlerim doluyordu, gülen yüzü, savrulan saçları, yüzünde ki korku. Çektim gittim, Eren arkamdan geliyordu. Serkanda geldi ardından başlıcam yine ağlamaya, "Bırakın beni." dedim. Eren Serkan'a baktı. "Tut şunu ben geliyorum." dedi. Serkan beni tutuyo dur kardeşim filan. Kızları uğruladı Eren döndü. Sizin ev boş dimi dedi. Boş dedim yürüyün dedi, ne kadar para varsa birleştirdik aldık bir şeyler. O gün ilk kez alkolle tanıştım.

Gondoldaydık, ayağa kalkıp inesim geldi Eren ne oluyor lan diyemeden Melis'i gördü, söylemiştim bir kaç kez, aynı okulda okumuyorduk. Dur dedi, başladım ağlamaya herkesin içinde ağlıyorum hüngür hüngür amk, kızlar dediler gondoldan mı korktu filan. Ben cevap vermiyorum Eren anlatılacak bir durum değil filan dedi, gondol durdu ben ağlayınca korktuğumu zannettiler bizim tayfa full indi. Kararsız kaldım, çocuğu bulup ağzını burnunu dağıtsa mıydım yoksa eve mi gitseydim, dedim ne olucaksa olsun. Bulucam bunları dövücem çocuğu amaç bu, baktım gondola biniyolar koştum binicem tuttu biri beni, sen az önce ağlamıyo muydun dedi. Nedeni başkaydı dedim. Binemezsin dedi benden 2 yaş filan büyüktü, sen misin lan buranın patronu dedim.

Eve geldim ev güzeldi odama girdim kokuyordu havalandırdım 2-3 saat hazır bir şeyler söyledim. Yedim, telefonu elime aldım bir mesaj, aveadan, attım telefonu yere, melisi de geri getiremezdi artık bana gibimde olur muydu, olmazdı. Günler akıp giderken arkadaşlar gel dedi dışarı çıkalım, nereye gidicez dedim. Lunapark filan derken kabul ettim, babamı filan arayıp haber verdim, söz vermiştim çünkü bir yere çıkarsam haber verecektim. Gittik lunaparka 2 kız 3 erkek, kızlardan birinin adı ebru, diğeri neslihan, ikisi de iyi kızdı bizim tayfada ben, eren ve serkandı, Eren ve Serkan benim çocukluk arkadaşımdı. Takılıyoruz işte gondollar derken Melis'i gördüm yanında bir erkek yaşıtı. O anda her şey dondu kaldı.

Üzülme kardeş en azından denedin buda bişeydir

Sakallar pek uzun değildi, aldı hemen saçlar nasıl olsun yiğenim dedi, sıfıra vursan ses çıkarmam dedim. Şaşırdı, senin neye moralin bozuk filan konuştuk. Dediğim gibi ben acımı içime atardım anasını satıyım söylemedim bir şey, o anlattı ben dinledim anlamış olucak ki kız meselesi olduğunu bende senin gibiydimden girdi, keyifle dinledim saçlarda şekil almıştı allahı var güzel kesti, verdik parayı çıktık. Yürüdüm, az önce yaptığım yüzünden kendime sövüyordum ulan ne olurdu baksaydın yüzüne diye, o kadar çok özlemiştim ki, bakamadım ama.

Saç sakal kestirmeye, önce saçları yıkadım, yağlanmıştı aq, yaz günü duş bile almıyordum. Toparlanmak lazımdı, kilo filanda almıştım. Saç sakal uzamıştı bi temizleyelim diye çıktım evden kimse de tanımadı beni öyle, çocukluk arkadaşlarım hariç, göremiyoruz seni filan evine geldik evde olmadığını söylediler diye, tembih etmiştim kim gelirse gelsin melis harici almayın yok diyin diye, berbere gidecekken Melis babasıyla bir dükkandan çıkıyordu göz göze geldik, beni öyle görünce acır gözle baktı.

Sonradan babası baktı, Oo nasılsın dedi, Melisle selamlaşmadık bile, bir kaç kaçamak cevap verdim, Melis'in yüzüne bakmaya gerçekten utanıyordum, yoktu yüzüm. Yerden göğe kadar da haklıydı, saçlara sakallara baktı babası salmışsın kendini dedi. Öyle oldu biraz dedim. Şampiyonluk gitti diye mi dedi, imalı bir gülümseme ile, daha fazlası gitti diyip daha imalı bir laf attım ortaya bende. Melis anlamıştı da babası anlamamıştı, anormal değildi zaten anlamaması, ben berbere gidiyorum dedim. iyi akşamlar- iyi akşamlar gittim berbere.

Son 1 kalmış, babamın işleri yoğundu, o yüzden sezon sonu gidecektik tatile, işi sebebiyle sürekli yurt dışına çıkıp geliyordu. Annemse o yokken işlere bakıyordu. Normal mesleği öğretmenlikti ama babamla evlendikten sonra atanma derdi olmadı. Kendisi de istemedi, geldiler söylediler dedim gelmicem ben, siz gidin kalmış 30 gün, tatilin yarısı bin olmuş zaten 20 gün evde tek kalacaktım annem istemese bile babam bırak dinlensin dedi. Normalde ben isterdim tatili ama her şeye çok isteksizdim,

velasıt kelam gittiler bende yataktan doğrulup pcye filan takıldım, mesaj atmıyordum Melis'e, yüzüm yoktu artık denemiştim, o Nurla yaptığım şeyden sonra beni affetmesini beklemiyordum zaten, dışarı çıkacaktım uzun zaman sonra.

Çalmak istedim o kapıyı, seni seviyorum diye bağırmak istedim deli gibi, ikisini de yapamadım indim bir şeyler içtim. Boğazımda kaldı, eve geldim yine kapattım kendimi odama, Nur yazdı cevap vermedim, yazdıkça yazdı, lütfen yazma dedim. Okul açılana kadar kendimi kapattım odama ruh gibi yaşadım ne basketbol ne başka bir şey hepsi yalan oldu. hiçbir plan yapmadım, bende kabullendim. Annem üstüme çok düştü. Babam ne yannan yediğimin farkındaydı geldi bir gün konuştuk.

Tamam her şeyi anladımda Melisin nasıl haberi oldu dedi.
Kız söylemiş dedim.
Ulan madem bir şey yapacaksın tam yap nasıl kazanıcaksın o kızı geri dedi.
Kazanamadım baba işte bitti, kapandı konu dedim.

gibtir gitin kibarcasını söylemiştim o da anlamış olucak ki gitti.

Neyse dedim boşver, ya kazanıcan bu kızı yada kazanıcan, sabah ilk iş gittim yine kapısına, içeriden ses gelmiyor. Karşımda duruyor. Babası da yok pazartesi, Kim var dedim. Kimse yok dedi. Girmedim eve, defterini uzattım. Affetmicek misin dedim. Affedilecek bir şey yapsaydın keşke dedi. Seni teselli eden kim dedim. Tanımazsın dedi. Daha çok sinirlendim belli etmemeye çalışıyorum. Gel gezelim dedim. Neden dedi. Özledim, seni çok özledim dedim. istemiyorum dedi. Ben istiyorum dedim. Ne istediğinin gram önemi yok dedi. Seni istiyorum dedim. Yapma hikayeci, sen kıydın aşkımıza dedi. Yüzümü ekşittim, gitme ne olur dedim. Giden sen oldun ihanet ettin bana dedi. Allah benim belamı versin dedim. Amin dedi. Bak benim belam sensin verdi işte dedim, gülüşünü gizlemeye çalıştı. Hiç mi şansımız yok dedim. Hiç dedi. Son kez gel sarılayım sana, son kez çekeyim kokunu içime, son kez hissedeyim seni dedim kapının önünde bir umutla, kapıyı yüzüme kapattı.

Ama merak etme hikayeci, bende yedim bir tak sende karşılıklıydı dedi. işte beyleerr, ne olursa olsun bu mesaj beni aklardı başladım yazmaya bende, bence çok yanlıştı nur, lütfen bir daha konuşmayalım dedim. Bak hikayeci dedi, ben senin için bu kadar mıydım filan sinirlendim. Melis bana ne anlattıysa anlattım, tamam öyle olabilir ama ben kimsede bulamadım sende bulduğumu nolur sensiz yapamıyorum dedi. 15 dakika filan konuştuk, bu sırada hiç cevap veremedim melis'e. Oda bir şeyler olduğunu anlamıştı ki, Nurla mı konuşuyorsun yine diye mesaj attı, evet diye mesaj attım. 5 saniye geçmeden allah belanı versin diye mesaj aldım.

Garip bi mutluluk geldi bana, önemsiyordu lan beni, önemsiyordu. Yalan mı söyleyim, bir daha konuşmak istemediğimi söyledim diye yazdım gönderdim iletilmedi, telefonunu kapatmıştı büyük ihtimal. iyi yannan yedin hikayeci diye aradım lan arayınca ne değişecekse aradığını kişiye ulaşılamıyor. Duvara yine telefon gelicekti de, lazımdı bana bu, lazımdı, Melisim için lazımdı.

Ama merak etme hikayeci, bende yedim bir tak sende karşılıklıydı dedi. işte beyleerr, ne olursa olsun bu mesaj beni aklardı başladım yazmaya bende, bence çok yanlıştı nur, lütfen bir daha konuşmayalım dedim. Bak hikayeci dedi, ben senin için bu kadar mıydım filan sinirlendim. Melis bana ne anlattıysa anlattım, tamam öyle olabilir ama ben kimsede bulamadım sende bulduğumu nolur sensiz yapamıyorum dedi. 15 dakika filan konuştuk, bu sırada hiç cevap veremedim melis'e. Oda bir şeyler olduğunu anlamıştı ki, Nurla mı konuşuyorsun yine diye mesaj attı, evet diye mesaj attım. 5 saniye geçmeden allah belanı versin diye mesaj aldım.

Garip bi mutluluk geldi bana, önemsiyordu lan beni, önemsiyordu. Yalan mı söyleyim, bir daha konuşmak istemediğimi söyledim diye yazdım gönderdim iletilmedi, telefonunu kapatmıştı büyük ihtimal. iyi yannan yedin hikayeci diye aradım lan arayınca ne değişecekse aradığını kişiye ulaşılamıyor. Duvara yine telefon gelicekti de, lazımdı bana bu, lazımdı, Melisim için lazımdı.

Gelir kapında uyurum gibisinden şeyler yazdım. Cevap vermedi, bekle geliyorum bu saatte evine, baban filan umrumda değil yazdım telefonu titreşime alıp tam montumu giyiyordum ki telefon titredi, uçtum telefona doğru, mesaj Melisten. Zevkten 4 köşe olmuş mesajı açtım. "Beni Nurla karıştırma." dedi. Lan ne alaka diye düşününce saat 11'di, Nur'un evine gitmiştim, evet beyler gibi olmadan beni çok pis gibmişti. Bu sefer olayı iyice abartıp, sen benim kalbimin sultanısın, geleceğimde senden başka kimse yok. Nur ise hataydı dedim.

Bu sırada nur mesaj attı. Özledim diye, özlemini gibeyim gibi şeyler yazmak istedim ama yemiştim bir yannan, kibar cevap vermek şarttı, annesi babası çoktan dönmüştü şehre, ben özlemedim dedim. O kadar şey yalan mıydı dedi. O kadar şey ? dedim. Telefondan renk vermiyorum ki olay olursa kanıt olmasın ama beynini gibtiğim kamera kayıtlarını nasıl sileceksin binada ki ? Tabii beyin yetmiyor ki o zamanlar. Nasıl o kadar şey filan dedi. Sonradan anladı ve kamera kayıtlarını söyledi yani tehdit gibi bir şeydi bu.

-Tamam yaptığım şey yüzünden çok mutlu değilim. Seni çok özledim.
-Ne desen haklısın. Bak mesaj yazamıyorum ellerim çok incindi. ( bu mesajdan sonra duvarları mı yumrukladın yine? Acıdı mı ? Kıyamam gibisinden şeyler yazmasını istedim bir yannan yazmadı.)
-Bak konuşmayı geçtim, hayatımda annem ve senden başka kız olmayacak. Hiçbiriyle göz göze bile gelmeyeceğim.

Yazdım da yazdım 11 filandı 6 da başlamıştım aramaya, 2 saat aradım açmadı, 3 saat böyle yalvararak şeyler yazdım iletiliyor ama cevap yok. 3 saatte öyle uğraştım dedim giberler.

Özet geçiyorum.

Yaptığımı unutamayacağını, benden nefret ettiğini, dünden beri kendisini teselli eden başkasının olduğunu, onunla yola devam etmek istediğini, beni asla affetmeyeceğini.

Söylüyordu. Evet beyler Telefonu aldım duvara fırlatıcakken durdum lazımdı o bana yatağa attım ama sinirim geçmemişti, telefondan çıkaramadım bu sefer sinirimi başladım duvarları yumruklamaya ama nasıl vuruyorum beyler sinirim geçmiyor ve tüm suçlu benim. Beni teselli eden başka biri var. Yazdığı aklıma geldikçe vuruyorum. Babam geldi içeriden ellerim kanadı kanayacak ne oluyor hikayeci dedi. "Git baba." dedim. Doktora gidiyoruz filan dedi. Annem yoktu evde ne var ne yok anlattım.

Kapıda kaldın istersen içeri geç dedi babası, yok teşekkür ederi melis gelir şimdi dedim. Çok tanıyormuş gibi, içeriden maç sesleri geliyordu. Birazda futboldan girdim, fanatikmiş oda benim gibi fakat tuttuğumuz takımların sadece bir rengi aynıydı, baştan ofsayttı yani, tam sohbet koyulaşmışken Melis geldi bizi öyle konuşurken şaşırdı. Futbol bilginde varmış senin dedi, eh işte dedim. Melis defteri uzattı, elleri diğer 2 köşedeydi, bende o köşeden tutup almak istedim ama zütüm yemedi açıkçası, "1-2 konu ekgib onu arkaya yazdım." dedi. Tamam onlara da internetten bakarım." dedim. Babasıyla çabuk kaynaştık iyi adamdı birazda beni tanımak istemişti sanırım. Eve gittim heyecanla defteri koklayacaktım yolda, o kadar özlemiştim. Sonra defterin son sayfasını açtım bir sayfa yazı yazmış bana. Heyecanla okumaya başladım.

Arkadaşımda kaldım telefon sessizdeymiş duymadım kusura bakmayın filan diye uydurdum bir şeyler, beni kaybetmekten korkmuşlardı geçen gece ve onun ne demek olduğunu biliyorlardı, üstelemediler. O gece erkenden uyudum. Nur'un bir kaç mesajına cevap vermeden. Sabah uyandım bir duş daha aldım. Üstümü başımı, düzelttim saçları yaptım çıktım gittim. Mesaj atmayacaktım çıktım evine, kapının üstünde soyadı yazıyordu çaldım kapıyı, günlerden pazarmış, yaz tatilinde sayamadık. Babası açtı kapıyı. Buyurun dedi. Düşündüm her şeyin muhakemesini yaptım. Melisle konuşacaktım dedim. Gözlerini kıstı hafif, bir şey demedi Melis'i çağırdı. Melis geldi gözleri şişmiş. Melis ders notları lazım bana dedim. O an gülme krizi tuttu kızı. Babasına baktım oda gülüyor. Ulan ne oldu yanlış bir şey mi söyledim diye, tatildeyiz hikayeci dedi. Olsun bana lazım, üniversite imtihanına kadar unutmamam lazım dedim. iyi peki bekle ben sana defterimi vereyim dedi. Lan hiçbir şey yokmuş gibiydi, babasıyla sohbet ettik biraz, dersler nasıl vs vs, iyi dedim geçtim dıbına koyim. Amacım başkaydı benim. Sonuçta zorlamıştım, gole yaklaşmıştım. Meliste iyi gibiydi ama Melis 5 dakika gelmedi ulan bir defter getirmek bu kadar mı zor diye söyleniyordum içimden.

Bir yandan ağlıyorum bir yandan koşuyorum, Melis geçiyor sadece aklımdan o sırada ayağım takıldı yere düştüm. Tuttular kolumdan "Neden kaçıyorsun oğlum?" diye sordu polis. "Siz niye kovalıyorsunuz?" dedim. "Sen kaçtığın için." dedi. "Niye arıyorsunuz beni." dedim şüpheli bir şekilde. "Ailen arıyor seni biz değil." dedi. "Bir de o vardı dimi." dedim. "Başka ne var?" dedi. "Ailemin yanına gitmek istiyorum." dedim. zütürdüler beni perişan olmuşlar, annem de babamda. Sarıldılar filan, bir kaç soru, çektik gittik. Girdim duşa olanları düşündüm. Melis'e mesaj atamazdım. Atsamda cevap vermezdi. Kapısına dayanacaktım. Duştan çıktım üstümü giyindim bir de cevap vermem gereken ailem vardı.