Bizmkiler nasılsın diye aramış. Tavır yapmadım. Arkadaşlarına zırt pırt küsen biri değilim. Aynı olaylar tekrar yaşanmasın, üzüntüden yine kendimi kapatmıyım, diye aramislar. Olabildiğince iyi konuşmaya çalıştım. Sanki moralim çok iyiymiş gibi, Sanki onsuz çok mutluymuşum gibi... Olmuyordu,iyi olmaya çalıştıkça, gözümden akan yaşlar, yalan söyleme.Sen onsuz hiçsin, olmayı da hakettin. Adeta bitmiştim.Ben bu haldeysem,o ne haldeydi?Ben onu üzmeye, gözlerinden akan yaşlara, nasıl sebep olabilirdim. Neden yaptım,Onu neden ben üzdüm,O bara neden gittim. Keşke yüreğimi dinleseydim de,gıtmesyedim. Olmadı,Rana kelimesi bile mi kalbimi sizlatmadi. Kalbime bir hançer Bile saplanmadı. Yüreğim onu siliyormu, yavaş yavaş onu unutuyormuydum? Ama yok du.Resmine baktığımda, gözlerini gördüğümde, yüreğim parçalanıyordu. Demekki hala seviyordum.Onu özlemiştim be,guzel güzlerini, kokusunu,dudaklarını ölüyordum onun için âdeta...

Hayirli geceler, yarın yeni ve hüzünlü partlar sizi bekler

5 dk icinde entry girmessen dagitirim burayi en heyecanli yerinde reklam girer gibi yapma amk

Seri ol diye yazmak icin giris yaptim seri ol biraz mk

Evet beyler devam ediyorum dolusun asıl yerler şimdi geliyor özet geçerek devam edicem

Alagavat nedir panpa ya :D okudukça basıyorum çığlıklı kahkahayı
EDiT: Okumam bitsin yorum atıcam tekrar

Vay aq sende az bin değilmişssin kızı gibtin bide başka kıza yazıyorsun devam yaz sonunu merak ediyoruz.

Hem hikaye diyo hem dertlesmeye açmış eksi.

Evet başlıyoruz doluşun rana bana bakis atti brn gittim tabi ama o gün cenabetdim sabah gelmeden rananin bana wp den attığı bacak resmini düşünerek posta attim ve vialand a gittim aslında korkmadim değil yani alet fırlar hep beraber öluruz falan diye neyse işte o gün o olaydan sonra normal geçti yemek falan yedik sonraki gün cumartesi günü 14 kasım di hala hatırlarım beni dışarı çağırdı rana wp den saat aksam 8 falan di zar zor izin aldım banyo yaptım gusul aldım parfüm kıyafet falan çıktım 5-10 dakika geç geldi ve başladı konuşmaya...

Beyler doluşun az sonra geliyorum hüzünlü ama bi o kadar da heyecanlı hikaye ile devam edicem rez leri alın dostlar

Yeter amın evladı yeter 2 lafından biri suku verin sukuyu unutmayın ulan hikâyeden çok bunu gordum yeter deme işte şunu okuyoruz işte amk

Evet beyler kaldığımız yerden devam edelim. Vurdum kafayı yastiga aklımda bin türlü senaryo, ranayla olursam nolur, serrayla olursam nolur, yakalanırsam,falan filan derken uykuya daldım. Sabah kalktım, elimi yüzümü yıkadıktan sonra yemeğimi yedim ve okula gittim.O gün ranayi yangın merdivenine cagirdim,tek isteğim onu öpmek sarılmak ti çünkü onu gerçekten cok seviyordum ve yokluğu beni perişan ediyordu. Cagirdim geldi, sadece onu çok özlediğimi ve Onu öpmek, sarılmak istediğimi soyledim. Hiç karşı koymadı. Bende seni çok özledim sevgilim dedı. Bi süre öpüştuk, serra çok iyiydi ama bu kız bi başkaydı. Kimse yerini dolduramazdi. Sevdiğin kıza dokunmak bile insana çok degigib hissettirir bide sarildiginizi, optugunuzu düşünün. Artık ranaydı benim herşeyim, serradan en kisa surede kurtulmak lazımdı. Zaten yolluydu kız,ami falan dagilmistir diye düşündüm. Ranayi sınıfa yolladım. Elimi yüzümü yıkadım, yolda arkilerle iki sohbet ettik ve sınıfa doğru gittim. Girdiğimde belkide hayatımda en çok sinirlendiğim manzara ile karşılaştım...

EVET BEYLER YORUMLAR VE ŞUKU LAR BEKLiYORUM

Rez. Panpa güzel gidiyosun da cümlelerini okurken zorlanıyorum, biraz daha anlaşılır yazarsan sevinirim.

Rana bana baktı, gözlerinden süzülen yaşları görebiliyordum. Benimde gözümden 1 damla yaş süzüldü, elimle sildim. Belkide bu yaş gibi artık ranayi da silmiştim,o da bitmişti bende. Bana yalvarır gözlerle bakıyordu.Ama umurumda değildi,son bir baktım, kafamı cevirdim direk sınıfa girdim. Kapıda bi süre durdum, yaşadıklarım,gördüklerim gerçekmi diye durdum. Malesef gerçekti. Keşke olmasaydı ama öyleydi. Geçtim yerime oturdum, koşarak rana girdi sınıfa. Bakmadım,kafamı cevirdim. Yanıma geldi,
+Ayağa kalk lütfen
-Hayır,bak daha fazla konuşma benimle
+Eger ayağa kalkmazsan herkesin içinde dudaklarına yapışırım.
Aslında bunu dedi diye kalkmak istemedim, keşke yapsan dedim içimden ama kalktım.
-Söyle ne oldu, daha ne kadar parçalıyicaksin bu yüreği
+Sen beni kaç kez aglaticaksin daha
-Alican a ağlayıp sonra sana ağladım mi diyosun? iki erkeği aynı anda idare etmek zor olsa Gerek!
+Neden anlamıyorsun,ben seni seviyorum anla artık bunu
-Az önce Alicana da aynısını mi söylüyordun?
+Alicana söylediklerimi sana anlatıcam ama burda olmaz, çıkışta konuşmamız lazım.
-isim var
+Hayır yok, senin tek işın benim.
-Veda konuşması yapıcaz galiba bana uyar.
Bunu dedim, aynen böyle söyledim. Gözlerimin içine baktı. Neden yapıyorsun der gibi baktı. Arkasını döndü gitti sevvalin yanına oturdu. Okul çıkışına kadar 1 kelime bile etmedik. Arkadaşla kağıt yollamış. Kağıtda"Saat 12.30 da Küçükçekmece gölünün önündeki cafede buluşalim"Hicbisey söylemedim kağıdı aldım cebime attim. Eger hersey biterse, onun bir ömür verebileceğim ellerinin deydiği kağıdı bende hatıra kalacaktı.
Saat 12 gibi giyindim, Parfümü sıktım. Babam hicbisey demedi git dedi,ama istediğini almadan dönme. Aldım arabayı gittim. Ordaydı,çok güzeldi. Gittim yanına buyur dinliyorum dedim.

Ekgiblerim varsa gene yorum atın, daha düzgün yazmaya çalışırım

Âdeta kendime yalvarıyordum, affetmeliydim.Sahte bir hikayenin sahte hazin sonu olamazdı.Bu benim aşk hikayemdi ve başrolünde biz vardık. Ranayla barışmam lazımdı.Çünkü onu çok seviyordum. Gözümün önünde elimden kayıp gitmesine izin vermezdim. Kalktım hazırlanip okula gittim. Arkadaşlarla iki muhabbet ettim,ama çok kötüydüm. Rana geldi,ilk derse izin kağıdı alıp sınıfa girdi. Benim yanım boştu ve alagavat sevvalin yani boştu. Ders felsefeyi, geldi yanıma oturdu. Hicbisey konuşmadık, sadece oturduk. Birbirimize bile bakmadık.Zil çaldı, rana aceleyle kalktı, hızlı adımlarla sınıftan çıktı. Anlam veremedim. Arkadaşlarla kantine çıkıp bişeyler yedik. Sınıfa geldim kızlardan birine sordum
-Ranayı gordunmu ortalarda gozukmedi
+Evet ya,kız tuvalette ağlıyor
-Niye ağlıyor
+Hiç bilmiyorum. Sorduk önemli değil dedi.
-Tamam teşekkür ederim
Çok ümitlenmişim, benim için ağladığını düşündüm. Koridora çıktım. Alicanla konuşuyordu, yalvarır gibi tavrı vardı.Bi yandan da gözlerinden akan yaşları temizliyordu. Durdum,onları izledim. Gözlerim kapanıcakti sanki, kendimi tuttum. Sadece izledim,en sonunda Alican beni fark etti. Bana baktı, sonra Rana bana baktı...

Panpa ranayi sen gib alicani ben gibecem amk

Yatakta oturmuş, elindeki resme bakarak ağlıyordu. Birden bana baktı, öylece durup baktı. Gözleri kıp kırmızı olmuştu.Onu böyle görmek, beni ondan çok daha fazla uzuyordu. Geçtim yanına oturdum,
-Ne oldu sevdalım,ne oldu anlat.Üzme kendini.
+Olmaz, yapamam.Seni kaybedemem. Yaşayamam artık anla.Bir kez daha ayrılırsak, seni bir daha öpüp, sarilamazsam.Ölürüm
-Peki ya ben?Ben ne yaparım. Bunca yaptıklarından sonra, sana olan aşkımdan döndüm. Affettim.Bir kez daha olmaz,bu sefer yapamam. Anlat ne oldu
+Sen beni gece eve bıraktıkdan sonda biraz dolaşmak için yürumek istedim, baya yürüdüm.Eve dönmeye karar verdim, arkami dönucektim. Birisi elini omzuma atti,sen sandım mutlu oldum,ama arkami döndüğümde, alicani gördüm.Sen aklıma geldin, seni bıçakladıgi an aklıma geldi. Tokatı vurdum. Zorla beni öpmeye çalıştı, engel oldum.Çığlık attim, kimse duymadı. Ağzımı kapatıp, parka zütürdü. Vurdum,tekme attim, elimden gelen herseyi yaptım. Olmadı engel olamadım
-Dur,dur neye engel olamadın, huur çocuğu sana ne yaptı, çabuk söyle.Ne yaptı sana o çocuk
+Zorla beni soymaya başladı. Gözüne tekme attim, kaşı açıldı.Ama engel olamadım.
-Tahmin ettiğim seyi mi yaptı sana?
Kafasını salladı ve ağlamaya başladı, kafasını kollarının arasına aldi.Az önce baktığı resmi elime aldım. ikimizin resmiydi, yaşlı amcaya cektirmiştik. Boğaz manzarasında sarılıyorduk. Dayanamadım,gözümden süzülen yaş resme düştü. Rana kafasını kaldırdı, ağladığımı gördü.
+Ne olucak şimdi?
-Yapamam rana, anla artık.Ben daha fazla. dayanamam.
Kalktım resmi yere fırlattım
-Buda bizim son hatıramızdi, artık hatıralar da bile yokuz.
+Yapma,ne olur yapma yaşayamam.
Çekip gittim.Ne dur dedi,ne sarıldı. Keşke sarilsaydi, yapmadı.Binadan koşarak çıktım. Gözümden yaşlar akıyordu. Daha güneş yeni doguyordu.Çok uzulmustum,ne yapıcağımı bilmiyordum. Alicani oldurebilirdim, dayanamadım.Ordan uzaklaştım. Ranaya kızgın değildim,ama affedemezdim.Eve gittim, annem babam uyuyordu. Odama girdim, saatlerce ağladım. Rana aradı, serra aradı bütün herkes aradi hiçbirini açmadım,en son alicanin işini bitirmek için bizimkilerden birini aradım.

Beyler ilaçları içip yatıyorum. ilaçlar yan etki yapıyor kusura bakmayın

Ranaya yazdım.Ne zaman tanisabilirim diye. Fazla aceleci olmamam gerektiğini söyledi. Haklıydı.Daha hersey için çok erkendi. Okul,üniversite askerlik falan derken daha çok yolumuz vardı.Ama benim tek isteğim, onunla olmaktı. Vakit,zaman kavramı olmadan. Sadece onun kollarımda olmasını istiyordum.Oda benden farklı düşünmüyordu. Hergün olmasa da haftada en az 3 defa bulusuyorduk. Benim lig maçları da başlamıştı zaten.Çok yoğun geçiyordu. Antreman,kamp dönemleri falan derken. Hicbirsey vakit ayiramiyordum. Bazen il dışına maçlara Gittiğimiz bile oluyordu. Rana da olabildiğince gelip beni desteklemeye çalışıyordu. Beni çok mutlu ediyordu böyle yapması,ama ben bile bu kadar yorulurken, benim için kendini hırpalamasını istemiyordum.
Biraz müzik dinledim, uyuya kalmışım zaten. Uyandığımda annem babam ve 2 adam konuşuyorlardı. Adamlardan biri avukat di galiba, çünkü elinde çanta vardı, çantanın içindeki cübbe gozukuyordu. Diğer adam da 50-60 yaşlarında birsey di.ikisi de çok şık giyinmişti. Babamın işleri bu aralar allaha Şükür çok iyiydi.Şirketler den gelmişler sandım.Üstüme düzgün bişeyler giydim. Merak ettiğim için, içeri girdim. Hoşgeldiniz falan derken oturdum. Adam benimle konuşmaya başladı.
+Merhaba delikanlı
-Merhaba
+Nasılsın, iyimisin okul nasıl?
-Allaha Şükür iyi. Daha iyisine çalışıyorum.
+Allah iyilik versin delikanlı.
Adam çok iyi birine benziyordu. Suratı nurlu gibiydi.Çok nazik konuşuyordu. Sempatik bir insandı. Babam,çocuga da bir soralım.Oda kabul ederse, anlasirsaniz bence sıkıntı yok.Ben anlamadım en başta işle ilgili falan sandım. Babam ilerde mirasını bana bırakmayı düşünüyordu.
+Oğlum,bu abiler ... kulübünden seni transfer için gelmişler. Sizin başkanla görüşüp anlasmislar. Eger sende kabul edersen imza atmak istiyorlar.
inanamadım, insanların benim için emek gösterip, mücadele vermesi çok güzel bir hisdi. Beni transfer etmek için evime kadar gelip ailemle anlasmislardi. Para işini falan hiç sormadim. Direk kabul ettim. Zaten tepecik de kazandığım parayi,9 a katlıyordu.Çok daha fazla kazaniyordum.Her geçen gün formum yükseliyordu. Ranaya söyledim duyunca çok sevindi. Herkes çok sevindi.Kim yakının kötü olmasını ister ki zaten. inanılmaz mutluydum,bir taraf da rana diğer tarafda hayalimin mesleği futbolculuk. Hayallerim gerçek oluyordu.

Devam mı beyler