üniversitedeyken okula gidiş geliş için bi ara minibüsleri kullanıyordum. aynı mahallede oturan başka öğrenci kızlar da vardı. içlerinden bir grupla sürekli aynı minibüste denk geliyorduk, afeti devran kızlardı.

birgün yine onlarla birlikte bindik minibüse. minibüs full doldu ama ayakta kimse yok, sadece ben ayaktayım. herkes parasını bana uzattı, resmen muavinlik yapmaya başladım amk. teyzeler ilk uzattı, para üstlerini verdim. sonra kızlar uzattı tek tek. hepsine para üstlerini verdim. en son şöfor bi para üstü daha verdi bana. ben de gittim en ciksi olan kıza uzattım bu da sizin diye. kız dedi ben tam para verdim.

kız öyle diyince elim ayağım boşaldı amk. kendimi rezil olmuş gibi hissettim. yanındaki kıza sordum o da ben aldım para üstünü dedi. lan kimin bu para amk der gibi etrafa bakındıktan sonra "kaptan bu para üstü fazla, yanlış verdin" dedim kararlı bir tonla. kaptan beni bozdu: "yanlış vermedim en son verdiğin ücretin üstü o" dedi. amk ortada bir para var hiç kimseye veremiyorum, bir yandan da kızlar kikirdiyor iyice stres oluyorum. ne yapacağımı şaşırdım amk.

olay en sonunda ortaya çıktı ve rezil oldum. evet para üstü bana aitmiş. kızların biri dedi "en son parayı sen verdin, para üstü senin olmasın?" birden dank etti. evet amk benimdi bu para üstü ama kızları kesmekten aklımdan çıkmış. kızlar gülüşmeye başladı, teyzeler bile laf atmaya başladı amk. suratım kıpkırmızı olmuştu.

bu da böyle bir anımdır.