-
76.
0eyşan terk
-
77.
0vay mk anlat panpa
-
78.
0merak ediyorsanız, babamla artık görüşüyoruz. üvey kardeşim ve babamın karısıyla da... çünkü ben mükemmel çocuğum ve kardeşim de artık (çok üzgünüm) junior mükemmel.. hala babamın bir işi yok nasıl geçindiklerine dair bir fikrim de. beni çok sevdiğini biliyorum ve ben de onu çok seviyorum. son olarak hala annemi öperken midem bulanır.
hoşçakalın... -
79.
0ve ben hala ölmek isterken, üç işte çalışan okula giden annesini ve kardeşini mutlu etmeye çalışan o da yetmeyince bir erkeği mutlu etmeye çalışan(konu ciks değil babamdan kalma bi alışkanlık onu mutlu etmeye çok alışmışım)hala kendi mükemmellik yalanına inanmaya çalışan kızım. bir gün kendimi özgürce öldürebilmek için yaşamaya devam ediyorum...
-
80.
0ve ananem... kendisi çok zengin bir sürü binası var. tek bir dairesini bile oturmamız için vermedi. hala kira ödüyoruz aynı evde kalmamıza rağmen ve faturaları ödüyoruz. buzdolabımız bile ayrı bizim buzdolabımız ve dayımla ananemin buzdolabı. dayım da ağır gerizekalıdır her akşam için atsam atılmazsınız satsam satılmazsınız diye kitlenir durur
-
81.
0ne yapsam da mutsuzluğuma engel olamadım. ama hep içime ağladım. aşık oldum sonra yeni bir hayat kurmaya çalıştım yine olmadı... sonra bir daha yine olmadı... ve bugün yine olmadı... her defasında ölmek istedim, kardeşim vardı. ben ölürsem üzüntüden ölecek olan bir annem ve annem ölürse tek başına kalacak bir kardeşim vardı
-
82.
0sonuç:ailemi çooooooooooooooooooookkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk seviyorummmmmmmmmm
-
83.
0bu arada okuldan bana biraz daha para toplamışlar o parayla geçinir moddayım ( kendimden de nefret ediyorum o paranın bir kısmını alkole falan harcadım) ama kira ödeme vakti geldi ve ben artık şimdi ne olacak sorusunu sormaya mecbur kaldım. annemi de eve zütürdük ama annem artık yatalaktı konuşamıyordu zamanla düzelir demişlerdi ama şimdi ne olacaktı?
-
84.
0annem 1 ay kadar hastanede yatmaya devam etti ben de okula dershaneye koşarak gidip deli gibi hızlı test çözerek çok sevişerek çok alkol çok uuyuşturucu falan "şimdi ne olacak?" sorusunu düşünmemeye çalışarak geçirdim vakti
-
85.
0devam...
-
86.
0kardeşimin yanına gittim. hala donuk olmayı bi şekilde becerdim. hiçbirimizin sigortası olmadığı aklıma geldi. (para çokken gerek olmuyodu)cebimde yeterince para yoktu babamın en yakın arkadaşını aradım hastaneye geldi yarım saat kadar durdu kardeşimi alıp halama zütürdü. ve bi daha hiç gelmedi para da vermedi neyse
-
87.
0"anneniz beyin kanaması geçirmiş durumu oldukça ağır görünüyor şuan beyin cerrahisinden ve nörolojiden arkadaşlarımız yolda birazdan burada olurlar" dedi ve gitti. arkamı döndüm kardeşim uzakta bi bankta oturuyodu ona baktım sadece annem ölmeyecek dedim içimden.
-
88.
0ne kadar beklediğimizi kestiremiyorum ama ben hala kardeşim panik olmasın diye onu güldürüp eğlendirmekle vakit geçirmeye çalışıyordum. sonra doktor geldi yanıma, kardeşiniz mi diye sordu evet dedim. bir dk yalnız konuşabilir miyiz dedi dizlerimin bağı çözüldü peşinden gittim
-
89.
0arabadan indim artık biraz da olsa paniklemiştim. ama kardeşim yanımda olduğu için belli etmiyordum. annemle kardeşim arabada ben hastanenin içinde doktor aradım. kimse gelmeyince bir de ben çığlık attım " bu dıbına koduğumun hastanesinde doktor yok mu? " diye bağrındığımı hatırlıyorum. birsürü hemşire doktor falan geldiler annemi arabadan alıp içeri zütürdüler
-
90.
0hayatımda ilk kez vitesli araba kullandığım andır. resmen deli gücüyle falan annemi sırtlayıp apartmandan aşağı arabaya taşıdım. kardeşimi sakinleştirip yanıma aldım ve henüz 3 aydır bulunduğum şehirde ilk gördüğüm polikliniğe gittik. arabadan inip sedye rica ettim doktor geldi annemi görür görmez hemen büyük bir hastaneye gidin dedi ve bize tarif etti gittik.
-
91.
0bir sürü şey düşündüm o anda. kardeşimi sakinleştirdim ilk önce dedim ki kafasını çarpmıştır şok geçiriyordur sakin ol bebeğim. onu koltuğa oturttum annemi içeriden çıkardım yan yatırdım. bilinci açık değildi kusturdum nefes alıyordu ama sayıklamaları kusması pek normal değildi yine donuktum
-
92.
0panpa huzunlendim amk devam et :( şukular şelale.
-
93.
0annemle kardeşim evdeydi. annem aç mısın diye sordu açım dedim odama geçtim üzerimi değiştirdim banyoda elimi yüzümü yıkarken kardeşim yanıma gelip "anne nerede?" diye sordu. mutfakta bana yemek yapıyo dedim. gitti geri geldi anne yok ? dedi... banyodan çıktım bütün evi aradık annem yoktu.
-
94.
0evde annem ve diğer öz kardeşim vardı. bu arada öz kardeşimi nasıl atladım bilmiyorum şuana kadar. kardeşim beni herhalde en mutlu eden şey olmuştur şu hayatta. ama annem onunla ilgilenmediği için hala bana anne der... hem en büyük mutluluğum hem de en büyük sorumluluğumdur
-
95.
0o gün de okula gittim ama bir sorun vardı. hiçbir şeyi yavaş yapamıyordum. yemekleri birkaç dakika içinde yiyen hıpızlı konuşan yerinde duramayan bir insan olmuştum. huzursuzluğumu durduramıyordum. okuldan çıkıp dershaneye gidecekken yine yürüyemedim. koştum hemen dershaneye gittim inanılmaz bir hızla test çözdüm derse grdim ama dayanamadım sabit durup dersi dinleyemedim. izin aldım ve yine koşarak eve döndüm
