nasıl orozbu oldum

çok fazla para kazanamayacağımı anladım sonunda bu işlten. pasajda ne kadar kokona karı varsa sıkıntıdan benim yaptığım işi yapıyoladı. para getirsin zütürsün gibi bi dertleride yoktu. evde oturmaktan sıkılan oraya ıvır zıvırcı açmıştı resmen. bayrağıda nihal abla taşıyordu. hep beraber birbirlerine pasta börek ikram ediliyo resmen pasajın alt katı iş değil gün yeri gibiydi. nihal abla, kzı ezgisu beraber ortaktılar dükkanda binevi. onunla iyi anlaştk, 25 yaşında tam gop kaşarıydı. zamanla samimiyetimiz iyice arttı ben cebeci tarafında sadece 2 tane odası olan ev tuttum. 2-3 ay sonra hem para yetişmedi hemde geçindiğim biriyle beraber kalmayı yanlızlığa tercih etiğimden ezgi suyla beraber kalmya başladık orada. o tam kafamda ki ev arkadaşıydı haftanın 2 günü falan evinde nihal ablalarda kalıyodu. hatta bazen beraber gidip kalıyoduk. ondan 7-8 yaş küçük bi kızkardeşi daha vardı. babası eski hakem annesi de kocasının aldatmalarından bunalmış nasıl abuk bi şeyler yapsam antidepresanlarla daha iyi gider kafasındaydı. mutfakta uzun uzun kahvaltı yapıp sohbet ederdik onlarda kaldığımda nihal abla ezgisu ben.

neyse sonunda dükkanı zararla kapatıp iş bakmaya başladım. nihal ablalar malların bi kısmını aldı dükkanda gene bi arkadaşları devraldı falan. 10gün kadar boş gezdiğimde eskişehire serçenin yanına gittim. bu arada hatun resmen sadece evde kalmayayım diye evlilik yapıyodu. ve böyle evlilik yapanlar bu taktan ikili deliği ört bas etmek için yanyanayken çok ilginç davranırlar. resmen mecburiyetten birbirlerinin salak özelliklerinden hoşlanmaya çalışırlar. auuu ahmedin göbecine boouuk... (: ahmedin hafif maço tavırları, beyaz gömleği gıdılı kirli sakalıııoouuuu.

hiç anlamamışımdır bide insanların hayatlarındaki iş-kariyer-evlilik gibi olayların karakterlerine etki etmesinin neden gerektiğini. karakter yıllar boyunca evrilip gelişen çok acayip bi şeydir yaa. diploma sevgili yada evlilik sayesinde 1 oluşan temelsiz bi şey değil. (bkz: balon)

babam musaya erkeğin hayatında 3 tane önemli an vardır. bunları yaşadığında çok değişirsin derdi.

1 sünnet

2 askerden teskereyi aldığın gün

3 baba olduğun gün

üçüncüsü dışında bence diğerleri fake. teskereyi aldığın gün değilde orada ki 15 ay daha etkili değil midir.

ve tabi musa için 4-adam vurmak 5- cezanın bitmesini de eklemek lazım

neyse serçe yarak gibi bi insan olmuştu işte bol bol sıkıldım yanlarında ve döndüm ankaraya.

feyyaz ceza evinden çıktı 1-2 hafta bende kaldı bu arada. çıktı eskişehire gitti sonra.

ezgisunun da çevresi hep gop tarafının insanlarıydı. gece gezmelerimiz oluyodu gene onlar da içen sıçan arkadaşlardı genelde. ama öle varoş işi hap hup değil taştan aşşağı düşmüyordu gençler. gene ezgisunun arkadaşı 2 tane hatunla tanıştım. bu cicişler var ya, aynı onlar gibilerdi ama küçük olanı aleni masaj salonlarında falan çalışıyodu. evleri falan fıstık, ama hiç bi işleri yok, cepte para var.

karılar o kadar piyasa düşmüşler ki her istdiklerinde gezdirecek biri bulunuyodu ve her istediklerini içiyolardı. hayatlarından memnunlardı ama o kadar çok şey takılıyolardı ki zaten çalışmayan kafaları iyice dongostik bi seviyeye ermişti. hatunlarla konuşmak imkansızdı ya sürekli gülüyolar ya zütlerini başlarını açıyolar yada suratına karşı canıııeeem yapıp işemeye gidenin dahi arkasında eksi bakiyeli zekalarıyla dedikodu yapıyolardı. bunlar doğuluydu ve uyuşturucuyla ufak yaşta tanışmışlar

bizim perihan ablalar vardı ailecek torbacılık yapıyolar eskişehirde kuyubaşı tarafında. kocası dakka başı ceza evinde sonra periha ablada girdi. bebeleri 9-10 yaşında hap map çalıyodu babasından en son 15 yaşında söylenilen hiç bi şeyi anlamayan saldırgan bi oğlan olmuştu. bunlarda onun değişik bi modeli sayılır. ikiside kendilerine yaşadıkları çevreye göre farklı savunma teknikleri geliştirmişti.

neyse, kadriye diye bi arkadaşımın çalıştığı yerden eleman arıyolarmış gittim bilgisayar biliyomusun falan başladım orada işe. çok fazla bi maaşı yoktu ama istediğim yaşantıyı döndürebildim orada çalışırken. kadriye daha sonra ayrıldı patronla aralarında bi şeyler geçti.

kadriye 35 yaşında hiç evlenmemiş, alkole karşı dayanıksızdı. yani içmeye içiyodu ama sarhoşlukları çok karanlıktı. bazı karıları içirince ayartması kolay olur kadriyenin bu özelliği master seviyede gelişmişti. (:

sonra balgat tarafında başka bi yerde işe girdi o. ama onunda depresyonları hiç bitmedi. evlilik ve çocuk olmaz ise fail çünkü. hiç geçmeyen depresyon bide aşırı baskıcı ailesi falan derken en sonunda ailesinin yanından ayrılmakta buldu çareyi.bu arada ezgisu bi elemanla takılıyodu. sürekli çocuğun evinde kaldıklarından kadriyede hemen hemen yanıma yerleşmişti. engisu en başlarda bi şey demesede sonraları rahatsız oldu inceden.

kadriye bi arkadaşının oğluyla gezmeye başladı bi ara. bebe 20 yaşındaydı. overall falan geziyolardı bi gün eve beraber geldiler baya baya sevgili olmuşlar. çocuğun parası pulu yok hep kadriye bakıyodu buna. baya böle takıldılar 2-3 ay sonra olmayacak serap galiba dedi, depresyon ne acayip şey. *

ezgi su evden ayrıldı elemanın yanına taşındı. sonraları bebeyle nişanlandılar falan hatta. yağlı bi herifti. kadriyede zaten hemen hemen yerleşmiş sayılırdı eve. ama ezgisuyla öyle tatsız falan bi durum olmadı sürekli görüşmeye devam ettik ezgisuyla, dump kız kardeşlerle falan.

gerçi gezdikleri yerler insanlar bayıltıyordu. çaktırmadan, arabam param meh meh meh. inceden bi şeylerini övüp duruyolardı. bu kimi zaman giydikleri markalar, kimi zaman evlerini bilmem nesi, gezilen mekanların kaliteli olması gereklilği falan oluyodu, üstü kapalı bi şekilde sürekli böylelerdi. hele yeni tanıştıkları biri ortamlarına girerse ve özellikle başka bi şehirden geldiyse. bi cumartesi meşrepe gittik. lan hiç sevmediğim mekan şekilleri, neyse orada enginle tanıştım. gidilen mekanları biraz daha katlanılır yaptı onunla takılmak. süre sonra kanka olduk ve hatta bildiğin en yakın arkadaşıma dönüştü 1-2 ayda. sürekli ya onda ya bende kalıyoduk, gece beraber uyuyoduk, beraber alışverişe çıkıyoduk, beraber yemek yapıyoduk enginle. özellikle gece çıktığımızda acayip eylendiriyodu beni. konuşması hareketler... böle masmavi gözleri düzgün kalçaları falan. baya düzüşecek adam da buluyodu kendine haa.

engin mimar sinan'da okumuştu. askere gitmemek için çok uğraşmış ama çürük almak çok eziyetli olduğunda kısa dönem askere gitmiş. konuşması fazla efeminel hareketleri çok kibar ve içinde gram huur çocukluğu yoktu. insaları sevsin sevmesin kimseye art niyeti beslemiyordu, ama çenesini kullanacağıyeri zamanı çok ince ayarlıyordu.

suat diye bi öküz aleiselam enginin eşcinsel olduğunu asla kabul etmedi. bi hastalık sanıyodu heralde ve iyileştirmeye çalışıyodu. engin bu kız bence senden hoşlanıyo lan gibi laflar ediyodu sürekli. ortama dummyizm hakim olunca enginle daha da iyi zaman geçiriyoduk. suat benzeri yaratıklarla o askerde ben de geçmişte çok karşılaşmıştık. etlik çevresinde büyümüş, aileden zengin, boooş zamanlarında çevresinde ki insanlarla bi şeyin yarışındaydı sürekli. engine gel beraber pavyona gidelim diyodu yaaa. şık giyindiğini ve hafif göbekle kirli sakalın kendine yakıştığını düşünüyordu. bi insanın en korkuç özeliklerinden daha korkuncu bunların kötü olduğu farketmiyor olması bence. en acı kısmıda para sayesinde bu güzel uykudan asla kalkamayacak, çünkü mutlaka salak bi karı çıkıyor ve bu adamla sevgili oluyordu.

şimdi insanlar köpeklerin kimi türlrinin üremesini kontrol altına almıştır ve saf ırklar yaratmış. buna göre köpekler zeki, av veya korumaya yatkın oluyolar. ama malesef insanlar ne kadar çirkin veya ne kadar aptal olurlarsa olsunlar, kendilerine uygun bir eş bulur ve kendileri gibi aptal sevimsiz insalar getirir dünyaya, onları kendi inandıkları şeyler doğrultusunda yetiştirirler. çok azı kendini kurtarabilir cendereden. ve çok azı zekidir insanların. çoğu aptaldır, yarısında fazlası bunlardan dahada aptaldır ve bi kısmı zengin bi kısmı fakir dünya çok eğlenceli bi yer. *

çevremde engin varken insanlar katlanılabilir oluyordu...

neyse ankarada hayatım bi süre bu düzende gitti. enginle her zaman görüştüm. ama diğer çevreden gerçekten tiksindim arada ezgi suyla görüşüyordum onun dışındaki insanlarla sadece bi yerde karşılaşmaya başladım. çok dışarı çıkmıyordum daha çok evde veya daha salaş barlarda içiyorduk enginle. lan herifle sarhoş olması apayrı bi eğlenceliydi. mekana 3-4 bira diye oturup havada tekilalar cinler uçuyodu. ama enginle sarhoş olmak demek asla pişmanlık anlamna gelmiyordu.