nasıl piç oldum anlatıyorum

çok da ince düşünceli olmamak gerek.. daha önce de demiştim, öyle "aman şu kırılır, bu üzülür, bu ne der, bu ne yapar" diye düşünüp, her hareketimizi hesaplayarak yapar, en ufak bir problemi bile sanki devlet meselesine dönüştürürsek, asla huzur bulamaz, dahası karşımızdakilere de verdiğimizi sandığımız huzurun tam tersine, huzursuzluk veririz..

hanzo olun demiyorum, ama fazla ince düşünmeyin, zaten çoğu zaman anlaşılamıyorsunuz çünkü.. değeriniz bilinmiyor, görmezden geliniyor, fark edilmiyor..

işte önce takları yeyip yeyip, sonra pişman olup, iş işten geçtikten sonra incelik yapmanın bedeli de buydu;

hiç istemediğin halde, zerre hoşlanmadığın bir kızın altında, uzaktaki sevgilin seni kankalarınla batak atıyor, rakı sofrasında demleniyor sanarken nefes nefese olmak..

ceydaya karşılık vermedim, o ise, bunu çok yanlış yorumlayıp utangaçlığıma bağlayarak dizginleri tamamen ele aldı ve komple üzerime çıkarak saldırısını sürdürdü.. evet utanıyorum..ama tahmin ettiği nedenlerden dolayı değil.. ebruya bunu yaptığım için, hatta ona da bunu yaptığım için utanıyorum..

bir dakika.. niye utanıyorum ki?

hayır, erkek olan ben değil miyim arkadaşım? evet, tamam aldatıyorum sevgilimi.. okey..önce zihinselken, olayın şimdi fiziksele dönmesi mi beni tereddüte düşüren?

ceyda kıpırtısız dudaklarımı sömürmekten vazgeçip boynuma yöneldi.. üzerimdeki tatlı ağırlığı ve vücudunun sıcaklığı, bu pek de sıcak sayılmayacak sonbahar gecesinde bile beni bunaltmaya yetmişti, tabi bir de içten içe yanan bir ateş var, pişmanlık ve azgınlık karışımı..

azgınlık çünkü ne de olsa erkeğiz, böyle anlarda en kendine hakim, en oturaklı adamın bile kontrolü kaybetmesi, dizginlerini uçkuruna kaptırması kaçınılmaz.. hani o sevdiğine çok bağlı, "biz ne yapıyoruz bilmem kim??" diyen erkekler var ya, böyle kızı üstünden filan atan hani..hah işte, onlar sadece dizilerde olur beyler.. gerçek hayatta bunu yapsa yapsa kız yapar.

ceydanın beline sarıldım, zaten bütün gücüyle yükleniyor olmasına aldırmadan onu kendime daha da sıkı çektim, küçük tsigalko luca toninin gol sonrası sevinçleri gibi, resmen kanatlanmış tribüne koşuyor, bir de formayı çıkarırsa tam olucak hani *

o karambolde alper in sesi bilinçaltımdan yükselip kulaklarımda yankılandı,

"abi ceyda senle ilgili ciddi düşüyor, ben konuştum. öyle göründüğü gibi bir kız değil.."

sanırım bütün pişmanlığımın sebebini bulmuştum..ben ne kendime, ne ebruya ne de aramızdaki ilişkiye zerre acımıyordum ki başından beri..ben resmen alper in etkisinde kalıp ceydaya acımıştım..

adam beni tek cümleyle, araya sıkıştırdığı o ufacık dip not ile manipüle etmişti.."... ciddi düşünüyor... öyle bir kız değil... "

allah allah... ee, o zaman daha aramızdaki gibko şeyin adını bile koymamışken üzerimde ne işi var be amk?

http://fizy.com/#s/129yuy

eveett..nihayet üzerimdeki baskıyı atmış, kendimi, yemekte olduğum haltın meşru olduğuna inandırmıştım..en azından bir parça..

yine de benim ceydanın sahip olduğu motivasyonla sevişebilmem için daha sabaha kadar kendimle mülakat etmem gerekirdi..henüz sadece suçluluk duygumu azaltmayı başarmıştım o kadar..karşılık vermeyi hala beceremiyordum..
biraz sonra bizimki de bunu fark etti, kafasını gömdüğü yerden çıkarıp yüzüme kızgın kızgın baktı..ama heralde sonra benim yüzümdeki ablak ve zavallı ifadeyi görmüş olmalı ki anlayışla yumuşadı hatları..eli uzanıp gözlerimi önüne dökülen perçemlerimin arasına daldı(evet benim perçemleri, saçlarım epey uzadı ;)), onlarla oynadı, sonra gözlerini yüzüme dikip yüzümü okşayarak,

"canım..yaptığımızda yanlış bir şey yok..birbirimizi seviyoruz..tamam biraz hızlı başlamış olabiliriz ama, zaten fazlasıyla ağırdan almadık mı? * "

hasgibtir..

kim kimi seviyor lan? benim kimseyi sevdiğim yok!?

yutkundum..gülümsemeyi sürdürerek burnuma bir öpücük kondurdu.."hadi..canlan biraz" diye fısıldadı neşeli bir tonla..

beyler :(

yemin ederim böyle soldan soldan geliyorlar, fenalık geçirecem aq..kız,
hem onu sevdiğimi sanıyor,
hem de bana resmen acıyor aq,benim saf, tecrübesiz, utangaç filan olduğumu düşünüyor lan? öyle ki, ben daha sevişmeyi filan bile bilmiyorum, o böyle ani yakınlaşınca da saftirikliğimden ne yapacağımı şaşırdım..yazzıkkkk, kıyamazz banaa...

dıbına koyayım... işte onun gözünde tam olarak böyle görünüyor olmalıyım..gerçekte nasıl azgın bir afrika bizonu olduğumu bilmiyor tabi, şimdiye onu beş kere kaldırıp yere vururdum * ama ben aklımdaki gibik düşüncelerle mücadele etmekten olaya odaklanamadım ki..

buraya kadar yazdıklarımı iyi okuyun beyler..altındaki mesajı iyi alın, çünkü oradaki cümleler, huyu olmadığı ve istemediği halde, akıntıya kapılıp, sevdiği, ya da en azından onu seven birini aldatan bir erkeğin hezeyanlarıdır..

ve bana göre aldatmak yarı yarıya hastalık, yarı yarıya da huur çocukluğudur..delikanlı adam aldatmaz..ha, biriyle beraberken, oldu da başka birine mi kapıldı? kalbine söz geçiremez mi oldu? hah o zaman, o anki sevgilisinden ayrılır, ondan sonra ne tak yiyecekse yer..aldatmaz..

bana gelince..ne olduğumu, ya da ne olacağımı bilmiyorum, bin miyim, bin mi olurum, adam mı olurum, travesti mi olurum, jigolo mu olurum, loser mi olurum bilmem..ama huur çocuğu olmak istemediğim kesin..huur çocukluğu yapmak istemediğim de kesin... çünkü bu yaptığım şey, binlik felan değil..böyle binlik olmaz... delikanlı adam aldatmaz..

yeniden hunharca üzerime girişmiş olan ceydayı belinden tekrar kavradım, bacaklarımı toplayıp dizlerimi dikleştirdim, bu hareket sonrası ceyda yine niyetimi farklı algılayıp üzerimde beceriksizce git gel yapmaya başladı..

bense boşluğunu yakaladım ilk anda, az önce topladığım ayaklarımdan da destek alarak havada künde atmak vesilesiyle 1 saniye içinde kendisini altıma alıverdim, o uçuş sırasında bizimki küçük bir heyecan çığlığı koyuverdi..heyecanlanacak bir durum yok ceydacım.

ellerini yakalayıp yanlara bastırdım, yüzümü yüzünden uzaklaştırdım, bir yandan çılgınca gülümserken bir yan da kegib kegib nefes alarak (fake hareketler bunlarrr..) yüzüme bakıyordu..bense kontrolü tekrar ele geçirmenin ve az önce kafamda oturttuğum düşüncenin verdiği kararlılıkla bir sonraki ve muhtemelen "şah mat" ile sonuçlanacak olan hamlemi yapmaya koyuldum..

not: bacaklarımı az önce açtığınız şarkının resimdeki gülşen in pozisyonuna getirdim, üste geçmek için ayak tabanlarınızdan destek almak şart, kevaşeler göründüklerinden ağırlar, öbür türlü belinizi filan sakatlarsınız, artistlik yapayım derken *

başım dönüyordu.. ceydanın yüzüme doğru uzanan elleri hedefini bulamadan kendimi yana attım, yatağa devrildim..

ne diyor lan bu kız..

gerçekten beyninizin boşaldığı, hiç bir şey düşünemediğiniz, hatta bakmakta olduğunuz tavanı, döşemeyi, duvarı filan bile algılayamayacak kadar mallaştığınız anlar olur ya hani (çalışmadan girdiğiniz sınavlarda çok olur bu * ), işte aynen o durumdayım..

lan nefes almak, kalbin atması refleks icabı olmasa, emin olun onlar bile dururdu be..

ben o vaziyetteyken ceyda yanlamasına dönüp bana yaklaştı, kulağıma konuşmaya başladı..

"ani oldu biraz değil mi? * "

derin bir nefes aldım..ani de laf mı lan.. benim deminden beri söylesem mi? söylemesem mi? acaba bu saatten sonra söylenir mi? söylenirse nasıl söylenir, ne tepki alırım? diye düşünüp zütümü çatlattığım şeyleri caart diye bir çırpıda döküverdin ortaya..

"sevgilimin olduğunu bile bile neden ilgi gösterdin ki bana?" dedim nötr bir sesle..en ufak bir duygu yüklemeyi başaramamıştım..

"ben ilgi göstermedim ki * ha tamam, yani, hoşlandım senden ama, sen de bana karşılık verdin, hatta biraz da sen çeldin benim aklımı * "

lan ne kadar neşelisin dıbına koyim ya..

"ben? ben mi çeldim? ne alakası var.." bu laflar ağzımdan çıkar çıkmaz pişman oldum çünkü resmen ilk okullu çocuklar gibi savunmaya geçmiştim..son derece basit ve ilkel cümlelerle, kelimeleri bükmekte, laf oryantalliği yapmakta üzerine olmayan ben e yakışmayan bir şekilde hem de..

o tam konuşacakken gene devam ettim,

"ya bak.. tamam, doğrudur..ben pek stabil bir tip sayılmam yani.. elim gözüm rahat durmaz doğrudur..ama yani..sen de masum ya da kandırılmış filan değilsin"

"ben masumum demedim ki zaten * " deyip ağzını kulaklarına vardırdı.."kim masum ki? ;)"

hagibtir lan ordan.. dıbına koyayım amerikan dizilerini izleyip izleyip geliyorsunuz, 18 yaşında kızsın, nereye masum değilsin aq..ne yaşadın sanki.. böyle feleğin çemberinden geçmiş gibi bir haller..

"ceyda.. epey tuhafsın biliyorsun değil mi?"

"evet, sen de öylesin.. zaten bu yüzden kader bizi birleştirdi ya ;)"

kader mader, ne diyor bu kız lan.. kızım lütfen sapık filan çıkma, gözünü seveyim.. lütfen..

"iyi ama ceyda, benim sevgilim var.. seninde dediğin gibi, sen de biliyorsun işte.. benim burada bile olmamam lazım.. nasıl normal karşılıyorsun bunu anlayamıyorum.. kızsan bağırsan, tokat filan atsan daha çok hoşuma giderdi, sen.. resmen seviniyorsun bile.." deyip gergin ve şaşkın şekilde güldüm..

"normal karşılamıyorum ki..dedim ya, seni iyileştirecek olan benim..hem, sevgilim var diyorsun.. evet var..ama onu gerçekten seviyor olsan burada olur muydun?..kendini kandırmayı bırak tsigalko.. belli ki sadece zaman geçiriyorsun o kadar.. hatta acıyor bile olabilirsin kıza! kesin o teklif etmiştir, ya da böyle bana yaptığın gibi tam zurnanın zırt dediği yere kadar gelmişsinizdir beraber, oluvermiştir! (yüzümün ifadesini gördü) evet evet! kesin öyle demi? hahaha biliyordum ya.." el çırpıp kendini kutladı..

beyler bu kızı gibtiğimi düşünemiyorum.. mezara kadar belir herhalde benle.. ciddi anlamda patolojik bir vaka ile karşı karşıyayız.. kız deli..hem de resmen içimi, beynimi okuyabilen bir deli... hastalıklı yapıdaki "öteki ben" in, dişi bir formda yaşam bulmuş şekli bir nevi..