nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/tr#s/1aiv71

pazar günü uyandım..

saat epey ilerlemiş, aq öğleden sonra 2 ye geliyor..zorla kalktım yataktan, yan tarafta tolga yatakta oturmuş birşeylerle uraşıyor, döndüm ona,

"aga okan geldi mi? gelecekti bugün?"

dalgın dalgın cevap verdi.."geldi abi..yukarda odasında"

yüzünde, cevabında tuhaf bir hal vardı ama fazla sorgulamadım..gittim yüzümü yıkadım, işedim..yarı kızgın, yarı meraklı okan ın bir üst kattaki odasına doğru ilerlemeye başladım, fazla olmaya başlamıştı bu hayta artık..insan gelince bir dürter, teper, tokatlar, uyandırır aq..

katına çıktım, odasının kapısını tıklama zahmetine bile girmeden lap diye daldım içeri,

baktım bu sırtı dönük, valizlerle uraşıyor,

"bilader sen ne ayaksın yaaa..hazır valizlerini açmamışken gel bizim odaya yerleş bari" deyip gülerek ilerledim sarılmak için, yüzünü döndü, görmeyi umduğum bir yüz değildi..

gözleri kıpkırmızı, yüzü soluk..göz kapakları, kirpikleri nemli..

zorla sarıldık, ama benim de bütün neşem, şakayla karışık kızgınlığım filan kaybolmuş durumda..

"naber abi?..hayırdır?" dedim kuşkulu kuşkulu,

"konuşalım kardeşim..otur" dedi. yatağın üzerine oturduk, yanıma çöktü. şöyle bir odaya göz gezdirdim de, lan neredeyse hiç bir şey yok, bütün gömlek askılığı, masanın üzerindeki ıvır zıvırları, kenardaki kitapları poşetleri, hiç biri yerinde değil..oda tamamen toplanmış..yani nasıl diyeyim, insanın tatilde yanına almayacağı şeyler dahi alınmışlar, aq gidip dönecen nasılsa, tüm odayı toplamaya ne gerek var..

gidip döneceksin..bu düşünceyi bir iki kere daha tekrar ettim..sonra aniden midemde hafif bir bulantı hissettim, aldığım nefes acı geldi..sadece bir saniyeliğine ama..

buna döndürdüm kafamı.."ee abi ne var ya? konuş çatlatma adamı? kabız sıçıyorum 1 haftadır senin yüzünden.."

bir kaç saniye daha bekledi bu..derin nefes aldı..

"abi..benim pederi biliyorsun.."

gözlerim yuvalarından fırladı..lan yoksa??

"yok..sağlığı yerinde çok şükür" diye devam etti o ifademi görünce..sonra tekrar önüne döndü..

"işte biliyorsun bu amerikan ortaklı bir firmada çalışıyor, anlatmıştım"

-"evet abi..?"

-"bizimki şef pozisyonundaydı burada..iyiydi baya işinde.."

ben gene fena olmuştum..acaba işten filan mı çıkarılmıştı adamcağız?

-"işte..şimdi buna yeni açılan bir merkezde müdürlük veriyorlar..terfi etti anlayacağın.."

gülümsemeye çalıştım... "e ne güzel abi..hayırlı olsun?"

-"saol kardeşim..saol..yalnız şu var..yeni açılan merkezleri, amerikada.." dönüp yüzüme baktı acı acı gülümseyerek..

.
.
başka açıklamaya gerek yoktu,

o andan itibaren ben artık farklı bir dünyayı yaşıyordum..gözlerimin karardığını hissettim..ayağa fırladım..ok gibi... tek, derin bir nefes aldım..rap rap adımlarla odadan dışarıya fırladım..banyoya doğru..çocuklardan biri tıraş oluyor.."aga 5 dakkalık işim var" gibi bir şeyler dedi..umrumda bile olmadı..musluğu açtım, ardına kadar..kafamı suyun altına attım..

soğuk, ensemi, kulaklarımı yakıyor, başımın orta yerini uyuşturuyordu..kaldım öyle biraz..neden sonra çıkardım kafamı suyun altından, şoke olmuş şekilde bana bakan zavallı çocuğu orada öylece bırakıp odama indim..yatağa attım kendimi..yorganın altına yerleştim..kafamın ıslaklığına aldırmadan sarındım yastığa yorgana..

sular süzülmeye başladı başımdan aşşağıya..yanaklarıma, yüzüme ulaşmış, yastığımı ıslatmışlardı..

etrafımda bir anafor, kulaklarımın üzerinde bir uğultu..sanki sağır olmuş gibi hissediyordum..sağır olmuştum..başka bir şey daha duymaya ne tahammülüm, ne de dermanım kalmıştı..

ne kadar kaldım öyle bilmiyorum..bayılmış bile olabilirim yorganın altında..sonra bir el beni sarstı hafifçe..yorganı üzerimden çekti..hafifçe döndürdüm başımı..robot gibi..

tolga,

"abi hadi kalk..okan gidiyor birazdan" dedi titreyen sesiyle..bana metanet vermeye çalışıyordu ama kendisinin de pek iyi durumda olduğunu söyleyemem..

kaltım..gene robot gibi..odanın kapısına doğru yalpaladım..sandalyeme çarptım..devirdim..tolga omzumu destekledi..

boynum kafamı taşıyamıyor gibiydi..sanki çok ağır, çok çok ağır bir örs yüzüme düşmüş, suratımı, boynumu, omurlarımı param parça etmiş gibiydi..göğüs kafesim içine göçmüş, dar gelen bir pantolon gibi sıkıyordu beni..ciğerlerim, kemiklerim eziliyordu..

kapının önüne yaklaşmıştım ki, açıldı..çek çek valizlerinden biri,arkasındaki koridorda yan yatık vaziyette durur halde, üzerinde kabanı, yüzünde bulamaça dönmüş bir ifade ile okan göründü odamın eşiğinde..son kez..

"kardeşim?.." dedi..kolları yarım açık, bana doğru yaklaştı..