nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/3bofi7

...

ne desem..nasıl anlatsam şaşırıyorum bazen..nasıl kelimeler döksem buseyi..bizi..aşkımızı..

aklıma gelen her daha iyi tasvirin bana getirisi, biraz daha kararmış bir günlük yaprağı ve silgi tozları..

hani, herkes sevebilir şu dünyada..herkes de sevilebilir elbette..ama..herhangi biri, herhangi biri bile benim hissetiğim duyguları hissedebilir mi?

ben, bundan bir kaç zaman öncesine kadar, herhangi birinden daha aşağıydım..herhangi birilerine gıpta ile bakardım..herhangi çiftlere..herhangi sevgililere..birbirinin gözlerinin içine bakıp sevgiyle gülümseyebilen herhangi birilerine..

nasıl, ne zaman çıktım o düştüğüm karanlık zindanlardan da, ne ara vardım güneşin zemine, ben de anlamadım..

yanıyorum..öyle seviyorum ki, bir noktadan sonra, bütün karanlıklar boğuluyor o ışık selinde, denizlerde..bir zaman geliyor ki, artık aşkımız ve bizim için kaygılanmaktansa, onunla gurur duymaya ve keyfini yaşamaya başlıyorum..

kafamdan çıkıyor bütün tilkiler, şimdi hepsi, ait oldukları vahşi ormanlardalar..endişeleri derince mezarlara gömüyor, kireç de döküyorum üzerilerine..

nihayet..

nihayet şu son bir kaç gündür aşkımı, saf, katıksız yaşayabiliyorum..kafamda korkular olmadan..onun gülümsemesi atlatıyor bütün uçurumları..tam düşeceğim derken, bileklerimden yakalıyor parmakları..

neredeyse 1 ay geçti o güzel yüzü göreli..hala ve hala, sanki ilk görüşümmüş gibi çarpar yüreğim, elim ayağım dolaşır bazen göz göze gelince..alışamadım hala mükemmelliğine..

3 haftaya yakın zamandır süren ilişkimizi, paylaştığımız her yeni an ve düşünce yeniden perçinliyor.

değerler katıyoruz birbirimizin hayatına!

mesela en az ikişer dizi, film öğrendik birbirimizden..kimini beraber izlemek üzere sözleştik..ben, ona okuması için bir kaç kitap önerdim, o bana kulaklığından bir kaç yeni müzik dinletti..aynı karikatürlere güldük, güncel esprileri pasladık birbirimize..

yalan değil, bir ara denize karşı oturduğumuz bankta, epeyce yaklaştım güzel yüzüne, dudaklarım, dudaklarından başka her yere dokundu da, o ateş parçalarıyla yanmaya cesaret edemediler...

ben ona ailemden bahsettim, iyi anlaşabileceği, bıcırık bir kız kardeşim olduğunu biliyor artık (: , oğlunun üzerine titreyen, zaman zaman kuralcı, ama genelde kafa dengi bir öğretmen anne, hala 20 lik delikanlı enerjisindeki esprili bir baba... kundaktan bu güne, bana öz oğlu gibi bakan, sevecen bir anneanne..

"sahip olduğum en değerli şey onlar benim... hatta belki de sahip olduğum tek şey" diye anlatıyorum ailemi..

durun durun..vurmayın hemen..aile sevgisi üzerinden pirim yapmaya çalışan yavşaklardan değilim ben..sahi..siz de biliyorsunuz zaten (: ..

laz uşağı olduğumu söylediğimde şaşırmıştı, ama hoşuna gittiğini anladım, "oo sizin düğünlerde derneklerde kemençe ekgib olmuyordur :p" dedi,

düğün mü?..vay..gizli mesajlar mı veriyor la yoksa bana?! (:

saçmalama olm..amma abarttın haa, tamam, sen onu rüyalarında gelinliğinin içinde, çocuklarının anası filan olarak görmüş olabilirsin de, kızı hemen alet etme bu gelenekçi romantizmine..

dur hele..

daha fol yok yumurta yok..

babası banka müdürü, annesi ev hanımı..bunlar evde 3 kız 1 anne, epeyce dayanışarak, şen şakrak büyümüşler..

"her işi yaptım valla, atletle cam silmişliğim de var" deyip gülüyor..

"maşallah, hamaratsın sen aferin aferin..alayım ben seni ya?" diyorum sırıtarak, utanıp ağzımı kapatıyor, bahaneyle güzel elleri yüzüme, avuçları dudaklarıma değiyor diye, devamlı aynı esprileri yapasım var..

o esprilerde,

ciddi ciddi gerçeklik payı da var..

busenin en sevdiğim özelliklerden biri de, (ki genel olarak insanlarda sevdiğim bir özelliktir) kız, asla şikayetçi bir kişilik değil..
yani her daim bardağın dolu tarafını görebiliyor, misal o gün hava soğuksa, "üşüdüm yaa" deyip mızmızlanmaktansa, "hava da soğuk ha, bahaneyle sarılayım sana :p" diye gır gır yapıyor,

herhangi bir mekanda, içtiğimiz kahveleri beğenmediysek, "bu ne böyle, iğrenç" demek yerine, "benimkinden hallice olmuşlar ya :p" deyip güldürüyor ikimizi de..

kızı daha hiç oflayıp puflarken görmedim lan?..arada derslerden ve hocalardan yakınıyor, o zaman bile o sevimli, pozitif üslubunu terk etmiyor..
sanki kendisi yeterince enerjik ve neşeli değilmiş gibi, bu halleriyle size de yaşama sevinci zerk ediyor..

ama ben ilk gün demiştim abi..

ışık var bu kızın içinde..göğsünde parlayan bir mücevher gibi..kalbi, ruhu, aydınlatıyor insanı..enerji saçıyor..

"çok şanslıyım seni tanıyabildiğim için" diyorum bakışlarının sıcaklığında eriyerek,

"hayır sen çok tatlısın o yüzden öyle geliyor" diye karşılık veriyor..mütemadiyen dokuyoruz birbirimize..aşk, artık somut, gerçek, gözle görülebilen bir hale geliyor..

allahım..

ben bunu hak edecek ne yaptım??

ben, bu kadar iyi bir insanı hayatımda hak edecek ne yaptım?

öyle bir terbiye ediyorsun ki beni, sanki kurşun atana, çiçek fırlatır gibi..

utanıyorum..

çok utanıyorum..

ve layık olmaya çalışıyorum, bana aniden gülümsemeye başlayan kaderime..

ve seviyorum..

çok..

çok seviyorum..bir erkek, şu hor görülen, güvenilmeyen, "hepsi aynı" denilen bir erkek,

ne kadar samimi, ne kadar içten, ne kadar aşık olabilirse,

o kadarım işte..

bedenimin çıplak geldiği dünyada, bu kez duygularım çıplak,

çırılçıplak hemde!

riyasız..yalansız..açık ve net..

eh..aşk, adamı böyle hunharca soyuyor işte..

bakın, kolay kolay göremezsiniz böylesini..teşhir ediyorum bütün yüreğimi..

iyi bakın..