nasıl piç oldum anlatıyorum

"doğru.." dedim pes etmiş bir sesle.."doğru ama.. kızın pgibolojik durumu pek sağlam değildi.. benle çıkarken de öyleydi yani.. benden ayrıldığı için değil... "

"okulu bırakıyor?.." dedi buse inanamayan bir sesle.."okulu bırakıyor, hatta şehri terk ediyor... tsigalko... bu, insan ömründen kaç yıl demek?... maddi, manevi, o kadar çok kaybı var ki... bir insan bunu sırf pgibolojik sıkıntıları var diye yapar mı?..bu..bu çok ağır bir şey... tsigalko... bana aklımdan geçenlerin, aranızda geçmediğini söyle.. yalvarırım.."

artık sesi tamamen incelmiş, hıçkırık arası konuşur bir haldeydi.. elimi yanağına zütürdüm karanlıkta, nemlenmiş yanaklarına dokununca, ruhum sel altında kaldı adeta..

kulaklarımdan başlayan yangın ise, önce yüzümü, sonra da tüm vücudumu kaplamış gibiydi artık.. yüzük, ensem alev alev yanıyordu.. başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü sanki.. kulaklarım uğulduyordu..

buse... neler oluyor böyle bize?... ne demek istiyorsun söyle..

"buse.. bitanem..hayır.. lütfen bak.. çok kötü hissediyorum... tamam.. tamam ağlamıyorsun? tamam mı?..lütfen..bak..ben de çok üzüldüm o böyle bir şey yapınca tamam mı?..belki aylarca kendime gelemedim vicdan azabından, suçu kendimde aradım..ama ben.. yemin ediyorum ki onu o duruma getirecek bir şey yapmadım.. diyorum ya, zaten sıkıntıları vardı..biz ayrılınca da..iyice... aklından geçenleri hemen sil aklında.. olamaz öyle bir şey.. öyle biri değilim ben... tanımadın mı beni.."

telaşla, aslında inandırıcılıktan da biraz uzak konuşmuştum sanki..ama o an elimden, dilimden o kadarı geldi..ee beyler, bütün manevra kabiliyetimi, laf oryantalliğimi kaybetmiş durumdayım.. edebiyat yapacak, felsefe kasacak halde değilim ki?..

"ama.. yıllar..yıllarını yakıyor tsigalko... nasıl yapabilir böyle bir şeyi... çok korkunç.. çok ağır..her şeyden vazgeçiyor..her şeyini arkada bırakıyor... neden?..yani.. seninle o şekilde bir ilgisi yok mu diyorsun?..olmasın zaten.. olmasın istiyorum ben de... bildiklerimin hepsini de unutmak, hiç duymamak isterdim zaten... çünkü seni tanımaya başladığıma inanıyordum.. şimdi..böyle.. böyle şeylerle karşı karşıya gelince... acaba gözlerine baktığım, yan yana yattığım adam aslında böyle biri mi diye.. aklıma giriyor.. kurtlar beynimin içini kemiriyor.."

daha fazla dayanamayıp kocaman kucakladım buseyi.. başını göğsüme yasladım,

"aşkım yemin ediyorum sana.. ceyda, kendi deliliği yüzünden, hem kendini, hem beni yaktı, üzdü.. aylarca çıkamadım etkisinden işte dedim ya..hala daha üzgünüm..ama asla.. kesinlikle yanlış bir şey yapmadım ben o kıza.. anladın mı?..ben o adamlardan değilim... istesem de olamam... hele şimdiden sonra.. mümkün değil.. dünya ters dönse yine mümkün değil.. sana aşık tsigalkodan başkası değilim.. olamam.."