nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/1r5ne5
... çok kötü olmuştu be beyler..

o gece, yine bir şekilde geçmişti evet, kol kola omuz omuza, kucak kucağa..ama artık pürüzsüz değildi aşkımız..lekesiz değildi... kızın içine kurdu düşürmüştü işte birileri..

bana tekrar eskisi gibi güvenecek mi?..o ışıl ışıl bakan, sevgi dolu gözleri yeniden canlanacak, yeşillenecek mi?..yoksa böyle hep sönük, her daim efkarlı, her an tedirgin mi olacak artık ilişkimiz..

dayanamam buna..

konuştuk evet..ama daha bitmedi biliyorum... zaten öyle birden bire eski neşesine, enerjisine kavuşmasını bekleyemezdim ama, zaten rahat da bırakmayacaklar ki bizi?..niye lan?..
neden?..kimsiniz ve ne istiyorsunuz bizden..

ceyda muhabbetini açan kişinin, benim diğer vukuatlarımdan da haberi olabilirdi? hepsini sıra sıra sayıp dökebilirdi..yeni mektuplar mı?..
gerçi bana pek inandırıcı gelmedi bu defter arasına mektup bırakma rütieli ama neyse..bir de, busenin bana yalan söylüyor olabileceği ihtimalini düşünerek zaten savaş halindeki yüreğimde yeni bir cephe açmak niyetinde değilim..

kim?

en büyük soru bu şimdi benim için..

ve onu bulduğum zaman soracağım şey ise:

"neden??"

pek konuşabileceğimi sanmıyorum zira..dilim değil, başka taraflarım konuşacak o şerefsiz insan müsveddesini bulduğum vakit..

...

sonrasında da işler, pek iyiye gitti diyemeyeceğim...

olayın bu ilk patlak verişinin ardından, bir kaç günlük bir sürenin sonrasında, buseyi, olumluya değil, daha da negatif duruma zütüren şeyi, bu kez o söylemeden, ben ısrar edip söyleterek öğrendim,

"hangi birini söyleyeyim ki tsigalko?..kaçmak istiyorum, kim bu..kim bunlar..neden bunu yapıyorlar..sen gerçekte kimsin..onlara ne yaptın..inan bilmiyorum... beni sevdiğine inanıyorum..ama benden önce kimlere neler yaptın da böyle korkunç şeylerle karşı karşıya kalıyorum..kalıyoruz,ikimizde... korkuyorum artık... sana ya da bana zarar da verirler diye..ciddiyim... paranoyak oldum resmen..korkarak yürüyorum yolda..yurda zor atıyorum kendimi..gecelerdir uyumuyorum zaten.."

o böyle konuşup ağladıkça, benim içimdeki çaresizlik büyüyor, öfke kabarıyordu... sinirden kendimi gibicem..o derece..geceleri artık ben de uyuyamıyorum..dişlerim gacırdıyor çenemi kasmaktan..kuduzlu sokak köpekleri gibiyim..

kim?...

kim...

"hangi birini anlatayım?... mine?..elif?... cemre?..ceren de olabilir..cemre mi, ceren mi her kim ise o kız..yılbaşı gecesi ne yaptınız... bunu sormam isteniyor sana... hayır, umurumda bile değil tamam mı..cidden..benden önce yüz tane bile sevgilin olmuş olsa, ya da sadece bu isimlerini öğrendiklerim olsa ne değişir... ama neden..bunu bana neden yapıyorlar.."

"mektuplar nerede peki?"

cevap yok..

elif mi?..

cerenle yılbaşı gecesi mi?...

gözlerim karamaya başladı..beyler..galiba tansiyonum ya da kan şekerim filan düştü... zorlukla tutundum masaya..

bunları..kim, nereden, nasıl bilebiliyor??

allahım bu ne çeşit bir kabus böyle?..sanki şahsıma kurulmuş küresel bir komplo gibi..

bu nasıl bir sınav böyle..

bilmediğim yerden soruyorsun... adım adım felakete sürüklüyorsun beni..ilişkimi..sevdiğimi...