nasıl piç oldum anlatıyorum

ilk periyot, durum beklediğimiz kadar kötü değil... 8 sayı gerideyiz sadece ( * ) ve taktiğimiz, fena halde tutmuş durumda.. gelin görün ki ben henüz sıfır sayı ile benchde oturmaktayım...

ikinci periyot başladı, bizim hırslı baltalardan oluşmakta olan yedeklerin bir kısmı oyunda (300 spartalıdaki arkadialılar diyebiliriz bu yedekler için) daha ilk saniyeden tuna faul yaptı atış halindeki adama..aha dedim.. hepten yarağı yiyecez anlaşıldı...

fakat beni epey şaşırtan bir şekilde, yedekler amatörlüklerinin de verdiği gazla, bizden çok daha iyi uyguladılar bu savunma taktiğini, bu karşımızdaki takımın, aslında 4 tane uzunu var doğal olarak, bir tanesi, ve takımın en skoreri bu maçta yok beyler, nasıl örnek vereyim bilmiyorum ama, o herif dıvayt havırd sa, diğer 3 uzun ömer aşık aq... bildiğin balta yani.. artı 3. numaralı gardları ki epey iyi şutörmüş o da, yine ekgibler arasında.. özellikle uzun ekgibliği, canlarını çok yaktı çünkü amk malları serbest atış atamıyor lan??

ben o bebe halimle geçsem en az 10 da dokuz sokarım, deve gibi herifler paso 2 de sıfır, 2 de sıfır... bu nasıl profesyonellik ey ahali? okul yönetimi, duy sesimi..

bizim çocuklar korkunç ve hayvanca savunma yapıyorlar.. tabi bununda bir bedeli var, ben devamlı bizim tunayı, bekiri, olcayı filan yerde yuvarlanırken görüyorum.. adamlar resmen dayak yiyor..ben oturup seyretmek zorunda kaldığım için kuduruyorum resmen... hiç böyle hayal etmemiştim dıbına koduğumun!!

2. periyotta sonlara doğru tuna ve necati 2 şer faul alıp çıkmak zorunda kaldılar, emir ve ben girdik oyuna..

serhat içeri penetre yaptı, bana bir dış şut hazırladı, üçlük çizgisinin gerisinde topu aldım, lan dedim rahat, sokarım..o anda böyle bir anda, güneş tutulması gibi, üzerime bir şey uçup bütün dünyamı kararttı..

yerdeyim... çanağı da kırdım sanırım..

3 lüğe faul çaldılar benim o dramımdan sonra, blok muhtemelen temiz, ama zaten fark 10 sayı, heyecan olsun diye vermişlerdir, zaten bi takta anlamıyor amk hakemleri işte.. onların hakemliğinde ne olacak.. gibikler..

3 te 3 soktum, devre biterken daha ilk sayılarıma yeni kavuşuyorum...

oyunda kaldım beyler..iki faul daha aldım, 4 sayı daha yazdım.. serhat da aynı şekilde..bir de emir 2 de 1 attı ve biz, bu dönem boyunca, bir allahın sayısını yemeden, 10 küsür sayı geriden gelip devreyi 2 sayı önde bitirmeyi başardık..

başardık da..

takım revire dönmüş aq... 3 kişinin 2 şer 1 kişinin (olcay salağı) 3 faulü var..4 de gibtiri yiyorsunuz malum... e milletin düşüp kalkmaktan her tarafı bere..

baktım yan da besyo koçu develere fırça üzerine fırça fırça üzerine fırça...

biraz kısaltıcam aq..aslında bu maça ben kitap yazarım da..uykum geldi.. sizi de sıkmaktan hoşlanmıyorum...

3. periyot boyunca aynı taktikle devam ettik ancak adamlar toparlanıp 5 sayı öne geçtiler..bu arada onlar 2 uzun + 1 kısa forvet bir de asıl oyun kurucularını 4 faulden kaybedip (çok biniz * ) son periyoda 4 oyuncu eksiğiyle girerken biz den de devam edemeyeceğini söyleyen bekir ve 4 leyen olcay ekgib durumda..

fakat her şeye rağmen bir sorun var.. adamlar artık bizim taktiği çözmüş durumda ve o atılan develerin bize hayrından çok zararı oldu.. zira olayı çakozlayan besyo koçu da 4 hatta 5 kısaya dönünce, bizim onların baltalığından faydalanma gibi şansımız kalmamıştı..

son periyot..

skor..38-43 olması lazım yazın bir yere, yanlış hatırlıyor olursam gibertirsiniz..

rakibin taktik değişikliğine karşı, biz de hocamızdan bağımsız, aramızda konuşup taktik değişikliğine gittik,

e beyler, biz üç periyottur devamlı penetreyle oynuyor muyuz? oynuyoruz..

kaç tane dış şutumuz var.. neredeyse sıfır...

kaç tane dış şut isabeti var... sıfır...

e aq..biz her türlü züte gelecek miyiz, böyle devam ederse.. gelicez..

o zaman bir de böyle deneyelim, yenileceksek öyle yenilelim...

hücumda, her zamanki düzenimizi aldık...

serhat, ben, berkant, kerem, emir..

bombalama zamanı..

savunmadaysa, biraz daha kontrollü, ama agresifliğe devam.. zira karşımızda artık nispeten boyumuza göre rakipler var..

son periyot, rakibin top kaybı üzerine, benim 3 lük isabetimle başladı..

adamlar tempoyu arttırma çabasında, çünkü bizim kondisyonumuz onlar kadar iyi değil ve zütümüzü de yırtmışız hali hazırda.. yorulduk zaten...

aldıklarını atıyorlar, aldıklarını atıyorlar.. koç kenardan yırtınıyor, nafile... kızdılar... ve vurup geçmek istiyorlar... ancak şans yanımızda..

ard arda setlerde, bir kaç hücum sonunda ard arda 2 üçlük, bir de üçlüğe faulden 3 de 2 sokuyorum..8 sayı...

emirden orta mesafe şutlar... 6 sayı...

serhat son nefesiyle deliyor..bir 6 sayı filan da ondan...

kerim, 4 ledi çıktı aq senin..

ve nihayetinde son 2 dakikaya, inanılmaz bir efor, rakibin sinirinin bozulması ve şansımızın da yardımıyla 58-50 önde giriyoruz..

şunu da belirteyim.. beyler,

ya biz harbiden iyiyiz, ya da adamları fazla büyütmüşüz..her ne kadar dıvayt havırtları olmasa da, ve biz zütümüzü parçalamış olsak da, yenilmeyecek bir takım değiller...

son iki dakikada, sadece 2 sayı isabetlerine karşılık 6 sı benden 10 sayıyla karşılık verince,

aha buraya yazıyorum: tam tdıbına 16 sayı farkla 68-52 kazandık...

okulun medar-ı iftiharı, beden eğitimi ve spor akademisinin yıldızlı kadrosunu o gün orada kapalıya gömerken, gözümün önünden akan kareler, bizim dekanın zıplayıp kimyacı ile çak yapışı.. benim serhatı sırtıma alıp sahayı turlamam... rakip koçun bizim bedenciyi tebrik edişi (sanki bir tak yedi amk)... bütün takım altta kalanın canı çıksın yapışımız... ve daha peek çok bulanık resim, bolca uğultu...

bugün gidin sorun...

o mühendislik takımı bence orada hala efsanedir ;)

bütün bu şok edici olaylardan sonra, kaderim, asıl şok edici gelişmeyi, maçın sonuna saklamıştı..

basket maçlarından kurtuluyorsunuz beyler... sanırım tüm yazı boyunca yetecek kadar yazdım,

ve nihayetinde bu, bizi gelmek istediğimiz noktaya, tam da üzerine getirdi zaten...