nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/1ah1kl

Öğleden sonra okuldaydık..ebru, geçmiş doğum gününe dair kutlamaları almaya devam etti.

“akşam eve mi gidicen?”

“e..gitsem iyi olur..bu aralar zaten biraz huzursuzluk çıkarmaya başladılar..”

“nasıl yani?”

“ya..işte merkezde çok kalıyorsun, o zaman evden gidip gelmenin ne anlamı var filan diyorlar..ben de işte artık son günlerimiz, arkadaşlarımı mümkün olduğunca görmek istiyorum deyip sıyrılıyordum çoğu zaman..bir de biliyorsun bana çok güveniyorlar..zaten özerk gibiyim de..yine de bu ara abarttım sanırım..”

“hı..doğrudur ya..madem birkaç gün ara verebiliriz..”

“birkaç gün mü?..oha o kadar dayanamam seni görmeden..trip yapmıyorsun demi?”

“hayırrr? Hayır bebeğim ne tribi?..olur mu öyle şey, benim yüzümden ailenle karşı karşıya gelmeni ister miyim?”

“karşı karşıya filan gelmeyiz de..işte onlar da biraz trip atıyorlar diyelim..babam özellikle (: ..o da pek duramıyor evde, çok yoğun işleri bu sıralar..gelip de beni göremeyince, özlüyor..ben de özlüyorum..babam ya..(:”

“hee anlaşıldı, sen be benimki gibi (kardeşimden bahsediyorum) babacısın (: “

“yoo ben ikisini de çok severim..hatta annemle daha fazla şey paylaşıyoruz malum..babaya her şey söylenmez, yüksek merci o (:”

“hıı (: beni biliyor mu baban?”

“yani..seni, sen olarak değil de..erkek arkadaşım olduğunu, uzun süredir seviyeli bir ilişkimiz olduğunu filan biliyor gibi :p…annem her şeyi biliyor ama..babama da işte, damıtarak anlatıyordur dozu iyi ayarlayaraktan x)”

“her şeyi derken??” dedim sahte bir telaşla, güldü,

“edepsizliklerimizi bilmiyor hayır..(: ..ama onlar dışında her şeyi biliyor..hep anlattım seni..resimlerimizi filan devamlı gösteriyorum..(:”

“ben de seni anlattım..” dedim sevgiyle…”seni de, bu ilişkiyi de çok ciddiye alıyorum..belki milyonuncu kez söyledim bunu ama, ne kadar daha söylesem az..ebru cidden..artık sensiz bir hayatı hayal bile edemiyorum..”

Gülümsedi sarıldı..”gerek yok zaten öyle bir şeyi hayal etmene..artık kurtulamazsın elimden istesen de ;)” deyip yüzük parmağını havada sallayıp kıkırdadı..

“hee..kuşu kafese kapattım diyorsun ;)”

“tabi olm..benimsin artık..işaretledim seni x)”

“ahaha..vahşi hayvan belgeseli gibi oldu bir an..ben bu belgeselin devdıbını da çekerdim ama ortam müsait değil :p”

Utandı..yalandan koluma vurdu..sarıldı..öptü..ben sarıldım..

O gece beni telefonla aradı..ağlıyordu..tam da bu konuları konuştuğumuz ve bir süre buluşmaları azaltmaya karar verdiğimiz gün, ebeveynleriyle de tartışacağı tutmuş bu konu hakkında..epey sert bir müzakere olmuş anlattığı kadarıyla..hattın diğer ucundan, elimden geldiğince teselli etmeye çalıştım..korktuğum başıma gelmişti..

http://fizy.com/#s/1rsvh1

Böyle durumlarda, kızın ailesini kazanmak her zaman çok önemlidir..kendi yakın çevremde, akrabalarımda dahi, bu şekilde, kız ve oğlan birbirini sevmesine rağmen, kızın ailesinin kazanılamaması dolayısıyla bitmek zorunda kalan ya da zora giren pek çok ilişki olmuştu..

Bir daha böyle bir şeye izin veremezdim..buluşmalarımızı, görüşmelerimizi ciddi anlamda düzenlememiz ve kontrol altına almamız gerekiyordu..sevdiğim kızın ailesinin beni, kızlarını ayartan bir serseri gibi görmeleri, isteyeceğim en son şeydi..

Gerçi hasarı da almıştık artık bir kere, ama zararın neresinden dönersek kardır..ebru belki de fazla büyütüyordu..anne-babalar, çocuklarına haklı olarak bazı konularda tavsiye verebilir, bazen de biraz sert ve otoriter bir şekilde öğütte bulunabilirlerdi elbette..ama bizim hassas ve özgür ruhlu kızımız, herhangi birinin kabul etmekte çok problem çıkarmayacağı prangaları takmayı reddediyordu..

Hemen ertesi gün, cumartesi öğlen yine bana geldi..konuştuk biraz, geri gitmesi için ikna ettim..bunu yapacağım hiç aklıma gelmezdi..düşünsenize, ebru bana gelmiş, ben onu geri yollamaya çalışıyorum..neyse, öyle böyle derken ikna ettim, dedim işte, onlar senin ailen, hem böyle asilik yaparsan, beni de zor durumda bırakırsın, senin aklına ben giriyorum sanarlar filan..öyle deyince geri
vites yaptı..

“pazartesi, okulda görüşürüz bitanem..uslu kız o zaman kadar, hı? Tamam mı? (: ”

“nefret ediyorum benim hayatıma karıştıkları zaman..”

“kendi paranı kazanıp, kendi evinde oturup, nihayetinde kendi ayakların üzerinde durabilene kadar kendi hayatın diye bir şey yok aşkım..üzgünüm ama bu böyle, sadece seninkiler değil, bütün anne-babalar böyle ;)”

Pazartesi okulda hasret giderdik..akşam bende kalmak istedi, ama yine reddettim..bu sefer, ailesine duyduğu kızgınlığı bana yöneldi..o kızgınlıkla, bir dolu şey söyledi..kendime ve ona söz verdiği üzere, ben ise hiçbir şey demeden, sadece, “ne zaman susup beni anlayacak?” diye düşünerekten, gülümseyerek bekledim..

“bitti mi?” dedim sükunetle..

“ne?..ne bitti mi?..” diye sordu şaşkın şaşkın

“söyleyeceklerin?”

“ha..” dedi..afallamasını üzerinden atmıştı..”sen öyle bitti mi? deyince..şey sandım ben..” dedi bu sefer bozuk bozuk..

Gülmeye başladım..”oof of ebru ya..(: ..bak ben gene senin iyiliğin için konuşuyordum, sen ağzına geleni söyledin..hani kırmayacaktık birbirimizi?”

iyice bozuldu..ağlamaklı oldu yüzü..

“tamam sorun değil..isteyerek söylemediğini biliyorum..bebeğim..ben de senden ayrı kalınca en az senin kadar üzülüyorum..kaç gündür doyasıya sarılamadım sana…öpemedim..ama bazı fedakarlıklara ihtiyacımız var..sizinkilerin tepkisini çekmeyelim yeniden..lütfen..zaten kendimi çok kötü hissediyorum..daha şimdiden rezil oldum gözlerinde..”

“ya senle alakası yok! Rezil filan olmadın? Sen niye kendini o kadar ortaya atıyorsun ki? Olan bana oldu bırak, bana evde durmuyorum diye kızıyorlar, sana geliyorum diye değil ki?”

“öyle olduğunu bilseler..ki, annem biliyor sanırım..o zaman daha mı iyi olur?”

“bir şey fark etmez..tamam işte..üç gündür evdeydim..bu gün sende olacağım..”

“bu gün de evde kal..yarın görüşelim? Olmaz mı?”

“istemiyorsun beni…”

“ebru aşk olsun, çocuklaşma ya..”