nasıl süper kahraman oldum

o matkabımsı şeyi elime aldığımda anladım beyler para kazanmak gerçekten çok zor birşey kesinlikle çok zor...
ben başladım çalışmaya ordaki işçilere durumu anlatmış sam amca kimse benimle ters konuşmuyordu yanlış bişey yapsam gibtir et durumundaydı herkes adamlara koridor açıyordum adamlarda kazıp genişletiyordu sam amca aferim yeteneklisin gibi birşey söyledi bunu moral olsun diye mi söyledi yoksa gerçekten iyi miyim bu işte diye düşünürken zaman çabukcak geçti.

5 saat kadar çalıştığımızı hatırlarım onlar arada bir dinleniyordu ama ben hiç dinlenmiyordum kafam çok meşguldü ve kafamı dağıtmam lazımdı o aletin çıkardığı ses herşeyi unutturuyordu beyler.
dediğim gibi 5 saat kadar çalışmışız daha sonra yemek molası verdiler sam amca;
"gel yemek yiyelim dışarda sonra tekrar döneriz" dedi
"canım istemiyor" dedim ben çalışıcam
"oğlum gel acelesi yok işin" dedi
"yok sam amca kafam dağılsın biraz" dedim
bunu söyledikten sonra "tamam" dedi ve çıktı madenden
ben kazmaya devam ediyordum 5. koridoru açıyordum ve biraz sonra gider jane'i ararım ofisten çok özledim diye aklımdan geçirirken
bang!
delik gibi biryerden aşşağı düştüm yaklaşık 1-1.5 dakika boyunca tünelden kaydım aşşağı doğru

oda gibi biryere düştüm beyler çok ilginç biryerdi
bu arada yukarıdan sesler gelmeye devam ediyordu sanırım düştüğüm delik çökmüştü ve kapanmıştı
birkaç kez tırmandım yukarı ama nafile dediğim gibi kapanmıştı delik ve elimdeki alet yukarıda kalmıştı düşerken elimden fırladı.
şansımı gibeyim! diye bağırdım.
"lan zaten dünyam gibildi bide ölücez anasını satayım!" diye isyan ediyorum beyler o kadar bıkmışım ki artık korku falan gram yok.

bir ara daha veriyorum beyler takip edenler artsın devam edicem tekrardan.
hoş, artmasada edicem ama neyse...

hay amk tam okumaya başlıyom ara veriyosun muallak

amk takip ediyoruz işte ...

bak sana bi öğüt; kitabını cok satsın diye yazarsan asla başarılı olamazsın.. istediğin için yazmalısın genç adam..

@45 kasten yapmıyorum panpa
@46 kitabım yok panpa ama teklif gelirse değerlendirebiliriz
evet beyler geldim biraz daha devam edicem devdıbını sonra yazıcam eskizlerim kayıp onları bulmam lazım.

yapacak birşey kalmamıştı beyler o odadan devam etmeliydim geldiğim yok kapalıydı.
odanın sonunda taştan yapılmış 20 cm kalınlığında yuvarlak bir kapı vardı
kapı dediysem bakmayın yani bildiğin deliğin önüne taş koymuşlar
taşı güç bela ittirip kapıyı açtım
karşımda bir oda daha vardı ve odanın ortasında 1 metre genişliğinde 1 metre yüksekliğinde bir sandık vardı.
yaklaşık 20 metre uzaktaydı benden...

sandığı görünce içimden altınla dolu olabileceğini geçirdim
ve bu benim isteyeceğim tek şeydi sanırım
beyler düşünsenize ben tekrardan zengin olabilirdim
koşarak sandığa gittim kilitli değildi içimden;
lütfen içi altınla dolu olsun lütfen dedikten sonra gözlerimi kapattım ve sandığı açtım

rezerv

tahmin edildiği üzere içi altın doluydu
sandığı soğukkanlılıkla kapattım ve yere çöktüm
sırtımı sandığa dayadım cebimden sakinleşmek için bir sigara çıkardım ama daha sonra burasının bir maden olduğunu hatırlayıp sigarayı geri cebime koydum.
birkaç saniye şokta bekledikten sonra, kendimi tutamadım. ağlamaya başladım hıçkıra hıçkıra ağlıyorum çığlık atarcasına açıyorum ciğerlerimi...
evet yeniden zengin olabilirdim. yeniden o hayata dönebilirdim. ailemi emekli maaşı ile yaşamaktan kurtarıp tekrar feraha çıkartabilirdim 10-15 dakika sonra kendime geldim topladım kendimi.

sandığı köşesinden sürüklemeye başladım ama nereye sürüklediğimi bilmiyorum
kafamı kaldırdım etrafa iyice bakındım baktım odanın diğer tarafında bir kapı daha var oraya doğru sürüklemeye başladım sandığı ama bir yandan da düşünüyorum ben bunu dışarı çıkınca nasıl zütürücem nerede bozdurucam kime satabilirim falan diye.
odanın sonundaki kapıyı açtım ve karşımda inanılmaz manzara
her güzel şeyin bir sonu vardır dercesine beyler...

Rezerve

kapıyı açınca karşımda gördüğüm manzara inanılmazdı burası büyük ihtimalle yer altındaki bir obruktu ve aşşağısı dibi gözükmeyen bir uçurumdu.
yer altında bir uçurum...
bu uçurumun kenarından gidebilirdim ama sandığı zütürmem mümkün değildi sadece tek ayağım kalınlığında bir toprak çıkıtısı vardı ve çok ince bir çıkıntı, sandığı oraya süreklediğim anda parçalanırdı bundan emindim.
sandığın içerisinden bir avuç altın aldım ve cebime soktum (kabul,bir avuç değil birkaç avuç aldım)
ve o çıkıntıdan karşıya geçtim
geçer geçmez çıkıntıda çöktü zaten sandık karşı tarafta kaldı aradaki mesafe nerden baksanız 50 metreydi geri dönmem mümkün değildi...
tekrar zengin olma hayallerime, eski hayatıma dönme hayallerime veda ettim orada sandığa el salladığımı hatırlıyorum yola devam ettim...

bu yolun sonu kanalizasyona çıkmıştı beyler filmlerde görmüşsünüzdür amerikanın kanalizasyonları tünel gibidir ve rahatça yürüyebilirsiniz.
ben böyle olduğunu bilmiyordum ama o anda öğrenmiş oldum.
kanalizasyonda yukarı doğru açılan kapak görene kadar ilerledim.
en sonunda bir kapak gördüm ve ordan dışarı çıktım.
burası şehirdi beyler maden ise arabayla 20 dakika mesafedeki tepedeydi buraya kadar nasıl indim ben diye düşünüyordum üstüm başım ise perişan durumdaydı.

devammmmm

hemen kaldırıma oturdum çıkartım bir sigara yaktım o kadar altını orda bırakacağıma keşke kendimi ordan aşşağı atsaydım diye aklımdan geçirmedim değil...
ama jane geldi aklıma benim için yaptıkları, yapacakları...
sonra cebime koyduğum altınları farkettim neyse dedim bunlar beni bir süre idare eder(gerçekten birsürü altını cebime atmıştım beyler bu kadar koyduğumu ben bile farketmemiştim)
hemen döviz bürosu gibi bir yere gittim malum orda türkiyedeki gibi kuyumcu yok...
tam kapıdan içeri giriyordum ki birden bire aklıma birşey geldi.

bu kadar altını bu adamın önüne koyarsam ters giden birşeyler olduğunu anlardı.
altını nerden bulduğumu açıklayamazdım mümkün değildi inanmazlardı...
ayrıca üstüm başım perişan haldeydi çaldığımı düşünmesi için bir sürü sebep vardı, beyler orada bozduramazdım altınları.
oradan çıktım ve caddenin karşısındaki müzeyi gördüm (orada her müze kendi başına tarihi kaynakları koruma bakanlığıdır beyler)
gittim "bu altınları buldum alın bunları" dedim "banada 3-5 bişeyler verirsiniz artık" dedim
adamlar ilk önce şok oldular daha sonra normal karşılayıp altınların kaydını tuttular 5 dakika falan sonra bana 1000 dolar verip yolladılar
bende hazır gelmişken şu telefonu da satayım dedim zaten kullanamıyorum maksat para biriksin.

beyler telefon türkiyede 1 milyarın üzerinde satılırken
orada 30 dolara okutabildim. kazıklanmadım,telefonun 0 modeli 200 dolar gibi bir fiyata sahipti
30 dolarım daha vardı artık.o güne kadar düzenli sigara içmeyen ben bir paket sigara aldım ve taksiye bindim
gidimde madene merak etmişlerdir diye
madene geldiğimizde esas şoku yaşadım beyler...

rezerved güzel yazıyosun