nick bulamadim cok onemli mi

... ahh zaman... şimdiler de geriye dönüp bakıyorum da...

keşke diyebileceğim tek bir şey bile yok.

neden pişman değilim..

hayır pişman değilim... acaba geri dönsem tekrar başlama imkanım olsa yine o kadar hız yaparmıydım yine de başıma gelecekleri ble bile gece 2 de evimden çıkarmıydım yine de gidermiydim şehrimden severmiydim o kadar.

karaya oturacağını bile bile... tam yol ileri demek...

neden ??

http://www.youtube.com/watch?v=z8HvqpGZTQI&NR=1

Yürü Dilber Yürü Saçın Sürünsün
Aç Beyaz Gerdanın Sinen Görünsün (Vay Vay)
Evvel Benim idin Şimdi Kiminsin
Şimdi Uzaklardan Bakan Ben Oldum (Vay Vay)

Asmalarda Üzüm
Yosmalarda Gözüm
Biraz Daha Büyürsem
Çapkınlıkta Gözüm

kafam öyle karışık ki
öyle bunaldım ki
artık ne bilim
nargile icip zindan da
öyle havadan sudan konuşmak
neşeli sohbetler etmek
gülen bir yüzle
kimsenin olmadıgı
sokakları yürümek
cekip kitaplıgından herhangi bir kitabı
alıp kuş tüyü ayracı
takip etmek
hayal oldu
daraldımmmmmmmmmmmmmmm

sabrın taşı kırıldı coktan artık insanlığa dair hiç bir inancım kalmadı...
biliyormusun sevgili

sen son hayalsin sen son alınan nefes.
eğer sende de biterse bir yudum nefes

yani fazla görülürse bu yüreğe
ve sende de yanılmışsam eğer

son yaprağıda kopar papatyanın seviyorum diye düşer gövdesinden geriye bir tek sapı kalır

seni seviyorum...

taktığın bilekliği

sevdiğin acayip yeşili

yaşadığın şehri..

küsüp gitmelerini dudak bükmelerini bile seviyorum

seni sevdiğin herşeyle birlikte seviyorum..

bundan bir kaç saat önceydi saat sekizde evime geldim...

patates kızartayım dedim fişe taktım

sonra geldim sözlüğü açtım öyle usul usul takılırken dalmış gitmişim...

aradan 40 dakika sadece 40 dakika geçmişti..

odanın kapısının altından duman sızıyordu..

yerimden fırladım kalktım mutfaga girdim alevler tavandan aşağıya doğru akıyordu..

bulasık makinasının üstü tamemen erimiş perdeler tutuşmuş çırağan sarayı gibi yanıyordum

aklımı gibim ki tuttum büyük bir kova su döktüm...

alev parladı.. çok korktum lan sağ kolum tamamen sol elim kısmen yandı ...

artık korkunc bir duman cıkıyordu... nefes alamamaya başladım..

iş çığrından çıkmıştı... evden cıkmaya karar verdim...

ama dış kapanın ikinci anahtarını bulamıyordum..

döndüm bir mutfaga pankilmeiştim

bir kac kova daha su döktüm...

ben sözlükte kastırırken millet itfaiyeye haber vermişti bile...

adamlar mutfagın oldugu cama dayandı camları kırdı bütün mutfağı yıkadı.

sinirim çöktü... ellerim kasılmaya başladı.. sinirden ayaklarımda acayip bir uyuşma vardı..

nefesim tıkanıyordu ağlıyordum..

tüm olay dindikten sonra evden dışarı cıkardılar beni..

tüm sokak toplanmış yüzümde bir maske bi bana bi eve bakıyorlardı..

itin zütüne girmiştim artık...

buraya bir hafta önce taşınmıştım..

ailemden ablamı aradım gelsen iyi olur dedim ağlayan bir ses tonuyla...

hastaneye zütürdüler... sagıma soluma krem sürdüler bir hap verdiler..

uyumamı tavsiye ettiler.

biraz yürüdük dayanamadım geri geldim...

şimdi size al... hatıra..

özet: bundan sadece bir kaç saat önce evimi yaktım...

kolum cok acıyor lan..

bu arada yarın capsleri koyacam... ...

kelimeler dökülüyor ... aklım yüreğimin işgalinde yine...

sanki her kelime dar ağacına gidiyor gibi korku dolu ve bir sonraki bırakmak istemiyor parmak uçlarını..

unutulmasın diye gece ve hayat devam etsin diye..

satırların intaharıdır ayrılık mektupları
ve
zaman veda vaktidir..

saatler gece yarısı...

@51 pkk nın anasını avradını

sizi ışidin genç sakalsız militanlarına emanet eder devam ederim

@53 amacımız aynı duyguyu uyandırmak

yerine getirdiysek ne mutlu bize