o sıralar üniversiteye ikinci kez

devam et emugagoyum

güzel hikaye

Devam et panpa

anlat panpa

aklımda sorular... yaklaşık 1.5 saatlik yolculuğun ardından üsse ulaştık içeri girdik. daha rütbeli biri gelip bana yardım eden adamla sessizce konuştu.

tellerin arkasından ellerinde taslar, yerde battaniyeler, yastıklar bir iki koltuk su şiseleri büyük variller ve bir sürü insan duruyordu. kimisi ağlıyor kimisi uyuyor.

beni bi odaya soktular yaşlı ve sivil giyinimli bir adam gelip üstümü çıkarmamı istedi yaralarıma baktı, pansuman yaptı. benimle hiç konuşmadan odadan çıktı. ardından iki asker geldi bana bir battaniye ve kap verip.

"bunlara sahip çık ikincileri verilmeyecektir" dedi.

saat tahminimce 4-5di yavaştan güneş batıyordu. tellerin ardına zütürmek üzere kapıya yaklaştık bana adımı ve mesleğimi sordular ilk yardım eğitimi alıp almadığımı yanımda neler getırdiğimi sordular, soruları yanıtlayıp içeri geçtim.

içeri de güvende hissediyordum, bir yandan da tellerin arasında sıkışıp kalmak rahatsızlık veriyordu.

acılarım biraz olsun dinmiş dinlenicek zaman bulmuştum. ama her şeyden önemlisi ailemi bulmalıydım...

pisti ve hangarları bize ayrılmış olan yerleri gezdim fakat ne aileme ne tanıdık birine rastlayabildim tek gördüğüm yaşadıklarına anlam veremeyen bir kaç yüz oldu.

dinlenmeliydim gördüğüm boşluklardan birine yerleştim, yanımda top sakallı elindeki telefona vurup birini aramaya çalışan 30lu yaşlarda bir adam oturuyordu.

ona bakarken aniden bana döndü göz göze geldik mecburen merhaba dedim. "yeni mi geldin" diye sordu direk. anlattaım başımdan geçenleri, o bir üniversitede tarih alanında öğretim görevlisiymiş delilerle ilk defa ders sırasnda bayılan sağlık ekiplerini beklerken arkadaşlarını ısıran bir öğrencisi aracılığıyla tanışmış.

etrafı süzdü, derin bi nefes aldı ,"tarih boyunca tanrı insanları dizginlemek amacıyla salgınlar, afetler yolladı... "
evet dercesine başımı salladım , devam etti.
"ama bu tanrının işi değil."

reserved

seri ol panpa güzel gidiyorsun. yoksa okumuyacağım.

okuyorum

bu sırada dikkatim dağılmış olucakki yoldan çıkıyorum hemen toparlıyorum kendimi. uzaktan bir toz bulutu yeşil-siyah bir jeep buraya doğru geliyor.

aracı durdurup iniyorum bağırmaya başlıyorum. gözlerim iyi görmüyor ama yaklaştıkça farkediyorum ki bu askeri bi araç. araç yanıma geliyor benden 15-20 metre uzakta duruyor. içinden 3 asker bir de komutanları benzeri onlardan daha yaşlı bir adam çıkıyor.

askerler silahlarını bana doğrultmuş durumda. ben ağlayarak yardım istiyorum. diğerllerinden daha rütbeli adam elinde silah yanıma geliyor yavaşça ben yalvarıyorum bu sırada.

silahını bana doğrultmuş bi şekilde sırtını aç diyor. sırtımı açıyorum tamam tamam diyip iç geçiriyor. ne oldu sana diyip askerlere silahlarını indirmesini emrediyor.

sonucu nereye bağlıyacaksın bilmiyorum.

gözlerimi açıyorum nasıl acıyor...

karşımda bir pencere içeri ışık giriyor tam gözüme gözüme. saniyeler geçtikçe vucudumun tümünü yavaş yavaş hissediyorum...

midem yanıyor ağzım kurumuş susuzluktan. sırtımda bir ağrı ama nasıl bir ağrı, ninenizin örgü için kullandığı şişleri düşünün onları saplayıp saplayıp çıkarıyorlar öyle.

elimle güneşi engellemeye çalışırken etrafa göz atıyorum. son hatırladığım gökçeyle odadaydık ama bu oda o oda değil.

okuyan, huur çocuğudur.

reserved

ben iyice kendimi kaybetmeye yakın tam da hatırlayamıyorum ama gökçe "elimi tutmak bana yakınlaşmak için bahane bulmana gerek yok" dedi veya benzeri bir cümle kurdu.

duyar duymaz erekte oldum ,belli olmasın diye hemen oturdum yakındaki bi yere. yavaştan millet ya sızıyor ya da odaya çekiliyor. salonda tvden deli gibi zap yapan şişman çocuk koltukta uyuyan bi kız haricinde bi ikimiz kalmışız.

gelsene uzanalım biraz diyip odalardan birini zütürdü beni. içimden "aha amuagoyim gibicen kesin bu kızı aslansın kaplansın" diyorum bi taraftanda cüzdanda prezervatif var mı onu düşünüyorum. sonradan minareyi çalan kılıfını hazırlar dedim bu sırada odaya geldik yatağa uzandık.

yüz üstü uzanmışım, gerisini hatırlamıyorum.

sabah olmuş. gözlerimi açıyorum nasıl açıyor...

gün boyunca mesaj atmayacaklar, iptal oldu vs bir cevap bekliyorum saat 19:00 civarı cemreden mesaj geldi saat 8-8:30 gibi yine durakta buluşalım bizi o arkadaş gelip alıcakmış.

hazırlandım bi güzel durakta cemreyi bekliyorum. arkadaşı geldi arabayla tanımadığım 2 kişi daha vardı zor sığdık ettik ama sonunda eve geldik.

ev bildiğimiz öğrenci evi fazla eşya yok iki üç koltuk etrafta küçüklü büyüklü sehpalar hafif tozlu her şey.

içerdekilerle tanıştık müzik şu bu hafif sarhoş olmuşum.

gökçe etekli bi elbise giymiş karşımdaki koltukta oturuyor ve oturup kalktıkça eteği açılıyor. benim de hoşuma gitti bahane arıyorum ayağa kaldırmak için, sürekli dans edeli hadi diyip kaldırıp oturtuyorum falan ama kız sarhoş değil, sağlam bünyesi varmış diyorum kendimce.

çok uzun yazıyon fazla detaya girme gibik. insan okucak bunu

bence kesin haklısın.

hadi bakalım reserved

Reserved