osursam tesiri yok tutsam götüm razı değil

klozetin kapağını kaldırırken diğer elimde açtığım fermuarın sesi mutluluğun sesiydi sanki.bi işerken bi boşalırken böyle mutlu oluyorum amk. sıçarken de bi mutluluk hissi olmuyor değil fakat o takun zütten çıkışını düşününce sanki zütümde bi yarak varmış gibi hissettiğim az olmamıştır.bak yine gözlerimin önüne geldi dıbınakodumun sahnesi. fermuarı çekerken yannanı sıkıştırdım amk. küfür ederken zil çaldı. ellerimi yıkamadan kapıya doğru koşturdum kim ki lan bu diyerekten. delikten baktığımda karşı komşu sevilay teyzeyi gördüm. dıbını yidiğim ya ıslak kek ile mercimekli köfte yapmış. senin dıbını yalarun kız diyecektim ki ellerine sağlık sevilay teyzecim diye çıktı kelimeler ağzımdan.ne demek çoccum sen öğrencisin ben senin teyzen sayılırım diyerek sevimli görünmeye çalıştı.

oğlan önüne döndü. çıkışta birinin kolumdan tutmasıyla irkildim. benim gibi yalnız adama seslenmeyi bırak kolundan tutulmak devrim amk devrim. bizim dersteki oğlan.bu seferde bana artistik yapıyor. dedim beni de mi gibecen amk kızlara yaptığın artistik bana sökmez kaybol şurdan dememe kalmadan bi yumrukla yerdeyim. dıbına kodumun çocuğu diye kalkarken yerden aldığım taşı geçirdim suratına huur çocuğunun surat dümdüz oldu gibi hissettim amk. koşarak uzaklaştım amk yerinden.

bihafta derslere gitmedim belki adam toplamıştır diye. benim çağıracak kimsem yoktu ki.rehbere baktım ya internette üye olduğum sitelerin şifreleri kayıtlı ya da akrabalar. dominosu,burgeri, dürümcü selim abiyi hepsini eklemiştim de kavgaya fırıncı halim abiyi çağırırsam önce fırın küreğini benim zütüme sonra onların zütüne sokardı amk. ertesi hafta derse gittiğimde zütüm zütüm tırsıyodum fakat erkekliğe de tak sürdürür müyüm amk. çocuğun bana korkuyla baktığını farkedince, hafiften gururum okşanmadı değil.

ondan sonra zaten kim tutar küçük enişteyi

sıçarken 2 kere babam aramış. züt peder (2) yazıyor amk. kimbilir ne diye fırçalıyacak amk. kontürüm olduğu halde ödemeli attım. ekonometri okuyoruz amk bu işin huurluğunu öğreniyoruz, ödemeli atıcam tabi.hem ileride ev bark sahibi olursam öyle çoluğumun çocuğumun rızkını elin binleriyle konuşarak harcıyamam. aradan 5 dk geçmeden aradı bizimki.
+olm daha geçenlerde sana kontür yollamadım mı ben?
-yolladın.
+ne yarrama ödemeli atıyosun o zaman?
-benden gideceğine senden gitsin diye ehehehe
+kaç yaşına geldin hala babanı gibiyon, neyse bak ne diyecem ne zaman geliceksin eve?
-bilmiyorum daha vizeler başlamadı.
+al,anana veriyom
-dedim adam gibi konuş huur çocuğu [o ara telefonu anneme verdiğini biliyodum ;)))]
• alo, oğlum nasılsın iyi misin?
-eyv valide nabalım uğraşıyoruz.
• ilaçlarını kullanıyo musun evladım?
-aman anne yeter en sonunda gibecem ananı o olacak, hadi eyv dedim karının suratına kapattım amk telefonunu.

ne zaman bu kadına böyle yapsam telefonu kapattıktan sonra bi pişmanlık duyuyorum amk.çocukluğumda az benimle uğraşmadı amk.her sıçtıktan sonra anneee diye bağırdığımda hep gelip zütümü silmiştir amk.bu sadece bildiğimiz sıçmada da değil he.söz sanatı yaptım çakallar hadi yine iyisiniz kaptınız söz sanatını.paraya sıkışsam çıkarır memebanktan üçbeş bişeyler verirdi amk.fakat kendimi hayatın zor koşullarına hazırlamam lazımdı.tekrar aramadım.
http://fizy.com/#s/126hwu
eşliğinde şınav çekmeye başladım birden nedense.birden telefon titremeye başladı.özel numara arıyodu lan.müziği durdurmadım ki beni popüler ortamlarda akan biri sansın diye.karşıdan hiç ses gelmiyordu lan.kapattım hemen müziği.hakketen de hiç ses gelmiyordu.internette araştırıyım dedim fake arama gibi bişeyler gördüm.fake değilim ben tamam mı bana fake diyenlere ben orta parmağımı gösteriyorum yov madıfakı diyerek mal mal hareketler etmeye başlıyodum yine.dün gece aksattığım ilaçlar yokluğunu hissettiriyordu.

devam ediyorum oçları

facebook'ta 600 küsür arkadaşım var. büyük bi kısmı fake. yarısından fazlası ise online oyunlarda tanıştığım insanlar. hepsi naber baba, hafız naber,knk şuna bi bakınsana. geçenlerde doğum günümde doğum günümü kutlayanlar bir elin parmağını geçmez amk.öz yeğenim bile kutlamadı ya vay amk. zamanında onun için ne dayaklar yemiştim. insan biraz içerliyo tabi.o dayaktan sonra 2 gün eve gitmemiştim valide hanım görüpte çemkirmesin diye. hadi elin binini anladıkta kendi akrabanın tohumu bunu yapınca.. yine efkarlandım amk. daha önce açıpta giblenmeyen başlıklarıma bi göz gezdirdim hala bi değişiklik yoktu. hayal denizinde güzel güzel kulaçlar atarken kulağıma yönetici olucak huur çocuğunun lafları kaçtı. söylediklerim dokunmuş olacak ki bi dakka bi dakka sen ne demek istiyosun falan diyor dübürünü gibtiğimin evladı.

yerden bulduğum hafif ısınmış su şişesinin kapağını açıp içtim. kimbilir kimindi amk ama gibimdeki içine işeselerde göz görmeyince gönül katlanır derler. tribünlerde oturup (tribün dediğim 3 tane dökme betondan basamak yapmışlar millet oturuyor işte beyler) sahada kendime baktım.ilk yarı kendimi pek gösterememiştim fakat ikinci yarı için bütün taktikleri kafamda kurmuştum. telefon titremesiyle kızağını kaydırdım telefonun. telefonunuz kapalıyken sizi arayan numaralar 05... (züt peder) telefonu alel acele kapattım ki tekrar arayıp konsantrasyonumu bozmasın puşt.tam suyu kafama dikecekken o su senin mi dedi biri.

omfg!

bu ses. hayallerimde sesi biraz daha güzeldi.su burnumdan geldi amk.
-anlamadım?
su diyorum senin mi diyor bişeyleri arar gibi sağa sola bakınarak o iri gözleriyle. hayır benim değil burda buldum da açtım içtim amk diyeceğim yoktu tabi bende yalan söyledim. evet benim ama çok istiyosan içebilirsin dedim ve suratına bile bakamadan sahanın içine girdim içimden dua ederek. lütfen içsin lütfen içsin diyerek sahaya girdim. maç hızlı başladı ben ise aklımdaki taktikleri uygulamaktan biraz geri kalmıştım. kızın benimle mobbet* etmeye çalışması açıkcası hoşuma gitmemiş değildi.

• mobbet=muhabbet

bir flashback;

lise 1. sınıfım okulda sevilen fakat giblenilmeyen bir tiptim yalnız gözümü daldan budaktan sakınmazdım.bu arada lise 1'in ilk yarısını ismini vermek istemediğim -daha sonra reklam için başvururlarsa o kadarını bilemiycem- bir kolejde okudum. yatılı okuyorduk ve geceler vukuatsız geçmiyordu. beni aralarına alan muallakler zengin züppeleriydi. gerçi benim halim vaktim yerindeydi fakat onlar kadar sayılmazdım. içeri içki sokmalar falanlar filanlar. daha sonra bu olay içeri ot,hap sokmalara döndü ve en sonunda eter sokup kızın birine tecavüze kadar gitti.ben mal kıza acıyıp gibmemiş fakat gibmişlerden beter olmuştum. haber yayılmış müdürün odasında bitmiştik. müdür hepimize tekme tokat girişmiş bu fasılın ısınma turu olduğunu asıl roundların evde başlıyacağını hepimiz biliyorduk.
tecavüze uğrayan kız ayıkta değildi ki benim gibmediğimi söylesin. veliler arandı bizim züt peder üniformalarıyla çıktı geldi (kendisi başkomiser).babamı görmeyeli kaç ay olmuştu lan bi suratıma bakar dedim ama nerdee..
başımı önüme eğip içime içime ağladım amk.
müdür olayları bam bam anlatırken babamın bir tokatıyla yerde buldum kendimi. müdür bizim peder beye tastiknamemi verirken o belgenin zütüme gireceğini adım gibi biliyordum.

flashback part 3,

küfür faslını geçiyor ve sen nasıl yaparsın bunu? başkasının kızının nasıl ırzına geçersin lan eşkiyamısınız lan siz? dıbına kodumun sapığı seni. seni iyice boşladık sırtından sopayı ekgib ettik ondan hep bunlar -bu yaşıma kadar babamdan yediğim ilk dayaktı-.gıkımı çıkaramadım eve gidene kadar.eve girdiğimde ağzımı yüzümü kan içinde gören valide hanım bayıldı tam onu kaldırırken bi tekme daha yedim duvarda bittim huur çocuğunun yüzünden.git banyoya sen elini yüzünü yıka diye emir verdiğinde banyonun kapısını kitler kitlemez okul üniformamla duşa girdim. duştan çıktıktan sonra evde sessizlik hakimdi. valide hanım mutfakta yakmış sigarasını sinirli sinirli içiyor odama sessizce geçip kapıyı kilitliyorum. akşama kadar valide ne gelip halimi soruyor ne de neler olduğunu. daha sonradan öğreneceğim üzre peder bey valide hanıma anlatmış. annemin suratına 1 sene bakamadım.

flashback son part devamı

bu kapı bi daha kitlenmicek dedi ve gitti.
arkasından kapıyı kitledim bu pekekent dayaktan akıllanmaz. bunu öldürecem o olacak diyor. tehditler küfürler neler neler. hapishaneye atıcam gibsenler pekekenti de kızın başına gelenleri anlasın diyor bana. sırtımı kapıya yaslamış ağlamaya başlıyorum. geçerken kapıya bi tekme daha atıyor hafif öne kaykılıyorum. daha sonra aynanın önüne geçip babamın tecavüz etmekten beter ettiği vücuduma bakıyorum. atlet don ne varsa çıkardım. altıma işemişim. sırtımın derileri kalkmış, suratımı zaten hiç tarif etmiyim amk.1 hafta odamın kapısının önüne itin klübesine bırakır gibi yemek bıraktılar. daha sonra çocuklar halime acıyıp bu yapmadı demişlerdi peder bey baya bi vicdan azabı çekmişti. gerçi o vesileyle beni o okuldan alıp lise hayatımı devam ettireceğim liseye almıştı.

tostlar yenirken maçın kritiği yapılıyor herkes yok o öyle fauldü bu değildi şu top nasıl direkten döndü amk onu nasıl kaçırırsınları konuşurken ben yanımda açık duran kapının camından onu seyrediyordum.o kadar kibar yiyor ki tostu bi de kendime baktım. bildiğin hayvan. herkes biyerlere oturmuş en sünepe yer bana kalmıştı niyeyse. aslında hiç şikayetçi değildim çünkü aşık olduğum kızı hiçkimseye farkettirmeden izliyor diğer yandan dalmış gitmiş görünümü veriyorum hafiften kendime.

baba.
baba derken öyle vurgulamıştım ki,gözlerimin içi baba diyordu sanki. yıllarca nerdeydin baba diyordum sanki. bana neden güvenmedin baba diyordum. beni neden sevemedin baba. neden diyordum sanki.ama anlayana amk bizimki meşhur türk hareketiyle yarraanı düzeltip odasına geçip üstünü başını değiştirdi televizyonun başına kurulup uyumayı beklemeye başladı. telefonu elime aldım mesaj atıcak kimse yoktu lan. eski okuldan çocuklara mesaj atıcaktım fakat babam gözlerinin önünde beni itten beter etmişti amk.

içerden televizyonun seslerini dinleye dinleye gece yarısını ettim. kafamı yastığa koyduğumda tavanda yine onun yüzünü gördüm. derin bir iç geçirerek yorganı paçamın arasına aldım uyumaya çalışırken içim geçmiş uyumuş kalmışım.

yerler değişmiş herkes birbirinden şikayetçi herkes ergenliğin verdiği yetkiyle hocaya çemkiriyor homurdanıyor.ben ise o noktaya kitlenmiş mal gibi onu izliyordum.onu seviyordum ve onun bundan haberi yoktu. saçlarını izliyordum uzaktan, saçlarının kulağının arkasına düşüşü, gülüşü,burnu herkesten başkaydı. güldüğü zaman yukarıya bakardı,at kuyruğu yapılmış saçları sırtına düşerdi.o bilmiyordu fakat ben onu seviyordum.

kızın babasının olmadığını orada öğrenecektim. annesi de yatalak. sizin anlıyacağınız hayatın asık suratını gösterdiği bir gariban aileyle daha gün yüzüne çıkıyordu. annesi konuştukça kız ağlıyor annem getiremez ki o yatalak diyor. doktor kuralların dayatmasına sığınarak o zaman seni tedavi edemeyiz dediğinde kızın gözlerinin arasında bir güneş beliriyor. sabrioglu sari..
ben gidip alabilirim istersen diyorum çekingen bir tavırla.

motora atladığım gibi verilen adrese dört nala gidiyorum. annesi tekerlekli sandalye de açıyor kapıyı. durumu izah ederken içeri buyur ediyor garibim. başka zaman diyorum kadıncağızın kırışmış suratına bakarak. içeri geçiyor kızının sağlık karnesini bulmak için. motora atlayıp giderken pencerenin önüne geçmiş, minnet duygusuyla el sallıyor bana. kızın karnesini hastaneye zütürüp verdiğimde artık gerçek dünyaya dönüyorum.
okul.
peder okuldan kaçtığımı bilse anamı giberdi. zaten gibmeye bahane arıyor. okul bahçesine girdiğimde bütün okul öğretmenlerin sessizlik kompleksine yenik düşmüştü. dersin matematik olmasının verdiği sıkıntıyla merdivenleri ağır ağır çıkıyorum. kapıyı çalıp içeri girdiğimde bütün başlar bana çevriliyor.
hülya öğrencilerinin konsantresinin bozulduğunu gördüğünde köpürüyor. zaten beni oldum olası sevmezdi amk.

ne olduysa birden kızıyor ve çık dışarı diyor bana.ben yavaş yavaş yerime doğru gidiyorum iplemeden.bak bi de oturdu çık dışarı öbür ders gel zaten zilin çalmasına çok az kaldı diyor. sanki anasını gibtim huur çocuğunun. oturduğum yere doğru geliyor. buldu tabi sessiz sakin çocuğu ya yüklenir amk. tebeşirli elleriyle kulağımdan tutuyor çık dışarı diyor kancık. sessizliğimden hazlanmış olacak ki hala car car car konuşuyor kadın.tam beni dışarı atacakken müdür çıkıyor odasından.
-noluyor hülya hocam diyor.
kadın müdürü arkasına almış tabi durur mu?
yapıştırıyor cevabı:
-dersin bitmesine 5 dakka kalmış derse giriyor.1,30 saat öğle arası yetmiyor beyfendilerine diyor.

arkadan bir ses geliyor sınıfın sessizliğinin içinden karı delen bir kardelen gibi.kim o konuşan diyor cırtlak sesiyle kulağımın dibinde bağırarak. sınıfın önünde herkes bana bakarken o kadar utanıyorum ki kömürün kor hali gibiyim.
-hocam neden geç kaldığını biliyor musunuz belki hastaydı? belki başka önemli bişeyi vardı diyor.
beklenmedik bir sağ kroşe yiyen hülya kısa bir anlığınıda olsa afallıyor. hadi soralım bakalım neden diyor bana sınıfın önünde.
söyle bakalım neden geç kaldın?