osursam tesiri yok tutsam götüm razı değil

efendim?
buyrun?
bunlar nasıl kelimelerdi..
adeta kafamda şekillenmişti herşey. koşar adımlarla eve geçtim. onun sex efendisi olacaktım. tualete geçtiğimde don mon ne varsa çıkardım. başladım çavuşu tokatlamaya. boğazına geçenlerde rodiden aldığım kemeri geçirmişim ben çektikçe kemer daralıyor boğazında hırlı hırlı nefes alıp vermeleri kulağıma kadar geliyor. ağzına yine bir sex oyuncağı olan toplarımdan olmadığı için pinpon topu sokuyorum.tam pinpon topunu tükürecekmiş gibi oluyor sağ elimdeki raketle zütünün sol yanağını tokatlıyorum.onu tükürürsen şurda tenis raketi var onu zütüne sokarım haberin olsun derken o kadar dominantlaşıyorum ki kız dudaklarımdan öpmek için önüne döndüğünde boğazına sarılıp bastırıyorum yatağa. bana dokunmak için can atıyorsun biliyorum ama bu sefer cezalısın diyorum. yüzüstü çeviriyorum ve zütüne öyle bir sokuyorum ki malafatı ağzından topu düşürüveriyor.

bu gece sizlerle beraber olamayacağım binler. yarın yöneylem sınavım var. bilgisayarı kapatmam lazım yoksa yine gibtimin sözlüğüne giriyorum. züte mukayetsiniz.

hakeme paralar verildi (ortaya idda konulmuştu amk) ve 90 dakka başlar sayın seyirciler. kaleler zaten ufacık,top hafifcenek cikse üst direğe çarpıyor bomboş kaleye kaçırmalar saç baş yolmalar kızların yanlardan tezahuratları. bunların hepsi gelip geçici dedim kendime. hakem sürekli yanlı düdük çalıyor bizim takımın sinir katsayısı yavaş yavaş artıyordu. oyun yavaş yavaş dengeye geliyor bi biz bi onlar bi biz bi onlar o derece yani.bir ders süresince yenişemiyoruz. sınıftaki yakın arkadaşım bana rakip olmuş fiziğini bana karşı çok kullanıyordu fakat benim keskin zekamı daha kavrayabilmiş değillerdi.

o kadar farkımda değildi ki.espriler yapıyor, sınıfın en popüler çocuğuyla ağız dalaşlarına giriyor ve bu rekabet hoşuna gidiyordu. bence gece uzandıkça, ağzında büyük bir lokmayı çiğnerken bu dalaşları düşünüp çocuktan yavaş yavaş hoşlanmaya kendini teşvik ediyordu. hayatını istediği gibi yaşıyordu ama ben?
ben öylemiydim. dünyamın merkezine gelip oturmuş çekim gücünü oluşturmuştu bile.ben onu öyle uzaktan seyrederken aradan geçen zamanda o manita senin bu manita benim eğlenip gününü gün etmekle meşguldü hanfendi.

yine birgün okula motorla geldiğim günlerden biri. okulda bir kargaşa bir heyecan. tabiikide oralı olmayıp etraflarından dolanıp sınıf sırasının olduğu yere doğru yöneldim ki birisi omzuma dokandı.sen motorla gelmiştin değil mi?şu kızı hastaneye zütürsene..
benden ceketimi isteseler yok diyebilecek cesaretim olmamıştır hiç, peki tamam diyebildim sadece ve motoru çalıştırdığım gibi bileği burkulan kızı alıp hastaneye doğru zütürdüm. kızı hastaneye getirdiğimde doktor sağlık karnesini istemiş kız evde kaldı ya diye sızlanmaya başlamıştı bi yandan davul gibi şişen ayağına bakarak.

9-d sınıfından handan x isimli öğrenciyi biliyor musunuz hocam?
-evet diyor kendinden gayet emin.
bugün ayağını burkmuş aralarından birisini bunu hastaneye zütürür müsün dedi bende zütürdüm.
çok matah birşey yapmışım gibi tiksinerek suratıma bakıyor aman iyi be dermişcesine. müdür ise omzuma aferin evladım diyerek dokunuyor bugün izinlisin diyor,yok yazılmadın diyor. adın neydi evladım senin?
-s s sabrioglu sari diyorum tekleyerek.
aferin hadi geç otur yerine dedikten sonra sırama sınıfın alkışı eşliğinde geçiyorum.

tenefüs zili çalar çalmaz cebimden 6600 ımı çıkarıyorum.o zamanlar 6600 ın modası geçmeye başlamış 7610lar pazara düşmüştü. telefona yüklediğim bi manajer oyununu açıyorum.bu aralar hayatım manajer olmuştu. zaten başka ne yarak yerdim ki ben?
oyunun ortasında bir sıra önüme birisi oturuyor fakat başımı kaldırıp bakmıyorum. daha sonra arkasını dönüyor bugün yaptığın çok iyi bişeydi diyor sanki tak varmış gibi.
ben ne güzel seni uzaktan seviyordum ne diye gelip benimle konuştun ki..

ben ne güzel seni uzaktan seyrediyodum.
gülmeni, sinirlenmelerini,dudaklarını büzüşünü
gülerken başını yukarı kaldırmanı, orta parmağınla yanağında kalan mayonezi silmeni.
ben seni uzaktan seviyordum.
hayalimde öyle güzeldin ki.
gerçekte daha güzelmişsin sanki,
nasılsın sabrioglu sari diyor ne diyeceğimi bilmediğimi bilmeyerek. iyiyim diyebiliyorum boğazımda düğümlenen onca şeyin arasından anca bu çıkıyor ağzımdan.
o kadar güzelsin ki.seni o kadar çok sevebilirim ki demeyi o kadar çok istiyorum ama ağzımdan sadece kuru bir iyiyim çıkıyor.

yoo çokta güzel olur hemde diyordu gözlerime davetkar bakışlar atarken. kırtasiyeyede uğrayabilir miyiz lütfen diyor ben hayatımda ilk defa lütfen diye bir emir kalıbı duydum binler. daha düne kadar tavanda seyirlere daldığım kız bugün arkadaşım olmuş benden bişeyler istiyordu. kırtasiyeden 2 ayrı yayınevinin matematik kitabını aldı. çıktığımızda tek kelime edemedim.eve kadar öyle susarak gittik.
-ben hemen geliyorum dedi ve apartımanın kapısını araladı.
aradan çok geçmeden elinde bir torbayla indi. öyle az buz resimlerimizde yokmuş hani.
-sende varsa bu resimler gibi bana getirir misin lütfen diyor.
t tamam olur. çabucak evin yolunu tutuyorum fotoğraflara bakmanın meydana getirdiği merakla kavrulurken içim nedensizce gülümseyerek yüzümü tokatlayan tatlı sert izmir rüzgarına bağırıp çağırıyorum sokak ortasında.

tarayıcıyı aldığıma ilk defa o gün sevinmiştim. bana verdiği resimleri ona yollamıştım ve yine sende resim yok mu hiç diye soru sormuştu bana.ya kesin bana aşık bu çocuklar. ikidir aynı soruyu sormalar falan.ben bi eski resimlere bakarım akşama olmadı sana yazarım. nedense internet üzerinde daha rahat konuşuyordum. sahiden de öyle değil mi ama?
facebookta sizi ekleyen x kişisi yolda görse selam vermez. internet üzerinde nice kezbanlar adriana limalığa soyunmadı mı?
internet ayrı bir cesaret veriyor insana. insanların yüzüne direk olarak söyliyemiyeceğiniz şeyleri internet ortamında gayet iyi yazabiliyorsunuz.
ama bunları insanlara anlatmaya çalışsan tesiri yok, içinde tutsan gönül razı değil..

resimlerde bi kız fotoğrafı var, yaklaşık 250-300 resmin arasından 15-20 tane çıkıyor.ev bizim eski evimiz fakat mobilyalar farklı. resimlerden birtanesini tarayıcıdan tarattıktan sonra bu resimdeki sen misin diyorum ama cevap yok.
kesin yine kimbilir kiminle dışarı çıktı.ne güzel eğleniyodur diyorum.ben ise balkonda oturmuş aşağıda saklambaç oynayan mahalle çocuklarını izliyorum. birisi de çıkıp demiyor ki gelsene aşağı sende oyna diye.

ertesi gün okula gitmeden önce alelacele fecabook'u kontrol ediyorum. hiç unutmam 75 mesajım vardı sabahısı 76 olmuştu.75 mesaj dediğime bakmayın.o zamanlar gruplara üye olunur, gruplar şimdi ki yaptıkları paylaşımı mesajla yaparlardı dıbınakoyim.hey gidi günler hey.bu fecabook çok gelişti çok. evet bu benim sadece 1 tane resim var, diyor. okula geldiğimde attığı mesaja cevaben konuşmak için can atıyordum. avını bekleyen kurt gibi pusudaydım yalnız kaldığı bir anda tesadüfen karşılaşıyomuş gibi yapıp muhabbete voleyi çakmam lazımdı. dominant çekingenlik bulutlarımın arasından cılız bir ışık huzmesi gibi sızan hinlikte çok tecrubeli değildim.

motorla eve geçiyordum okul çıkışında. okul eteğinin üzerine her zaman puma eşofman üstünü giyerdi. belki başkasıdır dedim. motorla yanlarından geçerken vitesi ufalttım ve o an akrebi yelkovan sokmuştu.
zaman durmuştu artık. gazı köklediğim gibi okuldan başlayıp sanayiye kadar uzayıp giden uzun cadde yolunda herkesin beni izlemesini gibime takmayarak gözümden yaşlar süzüle süzüle son gaz evin yolunu tuttum.
eve arka sanayi yolundan geliyordum ve yol mıcırlıydı. evin sokağına sapan yeri geçtiğim sonradan aklıma geldi ve ön frene asıldım.

motora oturuyorum. artık niyeyse marşa basmıyorum ayaklarımla iteleye iteleye gidiyorum. uyanmasınlar diye.5 metre kadar gittikten sonra yokuşu alıyorum altıma sonra anektarı çeviriyorum farları açıyorum yavaş yavaş evin yolunu tutuyorum.eve gittiğimde sakızların hepsini çiğnemiştim fakat hala geçmeyen koku yüzünden bahçedeki limon yapraklarını 10 dakka kadar çiğnedim. üzerime sinen sigara kokusunu motorla otobanda hız yaparak geçirmeye çalışmıştım gerçi zaten ikiside içiyordu anlamazlardı bence. sanki suratıma baktıkları vardı amk diyorum ve kapıyı çalıyorum.

meraklı bakışlarla annem açıyor kapıyı. boynuma atlıyor. anne diyorum. annem dicektim ama sesim boğazımda düğümlendi. bana böyle sarılmayalı ne kadar olmuştu anne. oğlunun acılarını ne zamandır sarmıyordun?
oğlum diyor gözyaşları ensemi ıslattığında. sonra geç içeri geç de yemek ye diyor eskisi gibi. sanki bütün bu olanlar bir rüyaymış eski günlere geri dönecekmişim gibi bir his doğuyor içime. annem en sevdiğim yemekleri yapmış. sarma.et kavurma pilav. patlıcan közlemiş sarımsaklı yoğurtla. fırında patates yapmış domatesli bişeyli.ben banyo yapıyım yerim diyorum.en güzeli de haydari yapmış.
ben banyo yaptıktan sonra yerim anam diyemiyorum önceki günlerdeki gibi. anneme bilederim dediğim günlerdeki gibi annem diyemiyorum.

misafirler. hiç sevmezdim misafirleri. misafirler geldi kapımı sonuna kadar kapattım cm4 e geri döndüm. milanı almıştım. rivaldolu,cafulu, didalı milanı.
robinho o zamanlar genç yetenek. transfer etmek için teklif yapıyorum kabul etmiyor pekekentler. keşke brezilya liginide açsaydım diyorum -hile yapmak için-
bilgisayara böyle dalmışken kapı tıklıyor içeri davet ediyorum.o* giriyor içeri.
ne yapacağımı bilemiyorum. hemen gözüm yatağıma gidiyor, okul üniformalarım ve ıslak havlum üzerinde. apar topar onları alırken kapıda bekleyen beni içeri davet etmicek misin diyor.

• bidenem

buyur ediyorum içeri. yatağımın üzerine bırakıyor kendini. zütünün üstünde sekiyor bikaç kere.[kaliteli yatak sonuçta ayıkıyonuz mu;)))] odamı inceliyor bi.bilgisayarımın başına geçiyorum döner sandalyemden dönüp,ee nasılsın diyorum. nolsun işte bizimkiler size bi misafirliğe gelelim eskileri yad edelim dediler. dudaklarımı büküyorum şaşırmışcasına hoşgeldiniz sefalar getirdiniz diyorum ona. kitaplığıma takılıyor gözü. odamın bir duvarı olduğu gibi kitaplıktı.ne kadar çok kitap okumuşsun diyor gözlerinde yeşeren şaşkınlıkla. utanarak başımı öne eğiyorum. kalkıp kitaplara bakıyor.

daldın diyebildim sadece. hıı diye irkildi. gülerek tüpsüz kaç metreye dalıyon? nası dedi espri kalitesini gibtiğim.bu kitap sana hediyem olsun diyorum canına yandığımın canının yandığını gördüğümde. öyle çok seviniyor ki.sonra bu oda niye çok karanlık diyor. perdeleri açıyım mı diyor.yok sakın dokunma diyorum olduğum yerden zıplayarak.

tuvaletten çıkıyor tehareti vurduktan sonra.o taklu ellerini bimden aldığı sıvı sabunla yıkıyor uykulu uykulu inlerken. kapımın önünde bi duraksıyor tahminimce gibini düzeltiyor ama kimbilir.
zulamdan bi sigara çıkarıyorum. pencereyi açıyorum hafiften üşüyorum. soğuktan kıllarım diken diken oluyor. sigaramı yakmış içli içli çekiyorum.1,2,3,4 derken sigaramın dumanı karışıyor mavinin tonlarına. hoca herkesi namaza çağırırken başımı yastığıma koyuyorum. burnumu karıştırıyorum elime sinen sigara kokusundan rahatsız oluyorum sonra.
elimi yastığın altına attığımda yine kitaba değiyor elim.

tamam okula ben bırakıcam seni bugün motorla gitme diyor keline tükürdüğüm. sana hayırdı beybaba? diyecektim gülşen bubikoğlu edasıyla ama zütüm yemedi. karşımda hulusi kentmen babacanlığında bi adam yoktu daha çok erol taş gibiydi babam.yok lan şimdi yiğidi öldür ölüsünü gib demişler bi erol taşlığını görmedim ama bana yararı olmayan kilisenin papazıını panpalar..